Ξεδιπλώνεις τον αργόσυρτο βηματισμό σου πάνω στα βότσαλα της παραλίας, Ιούλιο μήνα. Ο άνεμος φυσά με απαλές ριπές πάνω στο πρόσωπό σου. Είναι απόγευμα μιας καθημερινής καλοκαιρινής Δευτέρας, ο ουρανός είναι αναπάντεχα συννεφιασμένος για τέτοια εποχή και ψιχαλίζει, λες και μπερδεύτηκε ο λυγμός του σύννεφου με τον αφρό της θάλασσας. Κι εσύ γυρεύεις ένα έστω δείγμα ανθρώπινης παρουσίας στην αποβάθρα, στη ακτή, στα στενοσόκακα. Ερημιά παντού.
Πού πήγαν όλοι αυτοί που χθες προκαλούσαν τόση φασαρία στο χωριό; Γιατί είναι αλήθεια ότι το περασμένο Σαββατοκύριακο ήρθαν αρκετοί -από το Άργος, κυρίως- για ένα μπανάκι στην παραλία του Ξηροπήγαδου Κυνουρίας. Αν θες να αναπνεύσεις το αληθινό χνώτο μιας περιοχής, πρέπει να την επισκεφτείς όταν αδειάζουν οι πλατείες, όταν σβήνουν τα φώτα, όταν κατακάθεται ο κουρνιαχτός από τους ξένους που έστριψαν βιαστικά πίσω από την τελευταία γωνία.
Ποιοι απομένουν πίσω; Απομένουν μόνο όσοι μπορούν να σηκώσουν το αβάσταχτο βάρος της ελαφρότητάς τους. Οι δυτικοευρωπαίοι επισκέπτες του χωριού – κυρίως γερμανικής, ολλανδικής, βελγικής και γαλλικής προέλευσης. Αυτοί θέλουν ησυχία. Αλλά μια ρημαγμένη ύπαιθρος σπάνια ηχεί εκκωφαντικά. Απομένουν, επίσης, οι ιδιοκτήτες των ενοικιαζομένων δωματίων – σχεδόν όλοι εξ Άργους. Αυτοί τον καιρό των «παχιών αγελάδων» ακολούθησαν το παράδειγμα των Ρωμαίων που συνήθιζαν να οικοδομούν τις εξοχικές τους επαύλεις στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου. Τώρα, είναι απόλυτα σίγουροι ότι το επόμενο Σαββατοκύριακο θα πλακώσουν όπου να 'ναι οι επισκέπτες και θα νοικιάσουν τα άδεια τους δωμάτια. Αποκυήματα μιας αχαλίνωτης φαντασίας ή μήπως ψυχολογικές αναταράξεις της απόγνωσης; Ας δώσει ο καθένας τις απαντήσεις του, εξαρτώμενες από το άχθος που τάχθηκε να σηκώνει στους ζόρικους αυτούς καιρούς. Και, φυσικά, απομένουν και οι ντόπιοι. Κουκουλωμένοι πίσω από τον πάγκο των λιγοστών καταστημάτων, τις γρίλιες των μισάνοιχτων παραθύρων, τη σκιά των ομπρελών στην παραλία.
Άρχισε η γκρίνια για το καταθλιπτικό σκηνικό μας; Μιλάμε για μια καταπληκτική περιοχή που συνδυάζει ξηρό κλίμα (βουνό και θάλασσα μαζί), για ένα ήσυχο λιμανάκι και για μια πεντακάθαρη παραλία με βότσαλο, πολύ κοντά σε δημοφιλείς προορισμούς της ανατολικής Πελοποννήσου. Με όση όμως φυσική ομορφιά και αν προικίστηκε το παραθαλάσσιο χωριό μας, δεν προσφέρεται η λυτρωτική δυνατότητα να διαφύγει από την κοινή μοίρα. Την ώρα που στην Αθήνα μαίνεται η άνιση μάχη για μερικές ακόμα χιλιάδες απολύσεις, στο Ξηροπήγαδο Κυνουρίας κάθε απόγευμα συννεφιάζει. Οι μεγάλοι ξεφυσάνε με τρόπο που να μην καταλαβαίνεις αν είναι από καλοκαιρινή πλήξη ή από κρυφό καημό και τα παιδιά πλατσουρίζουν ακόμα στην ακτή, ανυποψίαστα για την μπόρα που θα φέρει το σύννεφο.
* Αβυσσαία ζώνη ονομάζεται το βάθος της θάλασσας μεταξύ 4.000-6.000 μέτρων. Εκεί βασιλεύει αιώνιο σκοτάδι, τα ψάρια έχουν τεράστιο στόμα για τη σάρωση οποιουδήποτε δυνητικού θύματος, η φωτοσύνθεση είναι αδύνατη και εικάζεται ότι η πλειοψηφία των έμβιων όντων είναι τυφλή. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της στεριάς είναι συμπτωματική.
**Ο Χρυσοβαλάντης Μπούτσικος ζει στο Άργος και είναι φιλόλογος
**Ο Χρυσοβαλάντης Μπούτσικος ζει στο Άργος και είναι φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου