| Τρίτη, 31 Μάιος 2011 05:00 | |
 Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εμπορικού Συλλόγου Άργους ανακοινώνει στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου, ότι για εφέτος το πρόγραμμα εορτασμού της ημέρας της Αναλήψεως Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011 θα είναι ως εξής:Στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στο Κεφαλάρι,όπου υπάρχει η εικόνα του Συλλόγου μας ,θα πραγματοποιηθεί λειτουργία μετά αρτοκλασίας ,όπου θα παρευρεθούν τα μέλη και οι φίλοι του συλλόγου μας. Μετά το τέλος της λειτουργίας θα προσφερθούν αναψυκτικά και καφές στο προαύλιο χώρο της Εκκλησίας. Τα καταστήματα στην πόλη του Άργους θα παραμένουν ανοιχτά. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. |
Τρίτη 31 Μαΐου 2011
Το Πρόγραμμα Εορτασμού Της Ημέρας Της Αναλήψεως
ΝΕΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑΤΡΩΝ ΣΤΟ Γ.ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΡΓΟΥΣ
Στα πλαίσια της αναβάθμισης του Γενικού Νοσοκομείου Άργους, ανακοινώνουμε το Διορισμό πέντε ιατρών ως εξής:
1) Τρασιάς Χρήστος , Παιδίατρος
Ημερομηνία απόφασης διορισμού: 13/04/2011
2) Καλαράς Γεώργιος, Παιδίατρος
Ημερομηνία απόφασης διορισμού: 13/04/2011
3) Κωλέτσης Δημήτριος, Αναισθησιολόγος
Ημερομηνία απόφασης διορισμού: 13/04/2011
4) Μπουλούγαρη Κωνσταντίνα, Ακτινολόγος
Ημερομηνία απόφασης διορισμού: 13/04/2011
5) Πουλή Χριστίνα, Ακτινολόγος
Ημερομηνία απόφασης διορισμού: 13/04/2011
Επισυνάπτουμε τις σχετικές αποφάσεις για περισσότερα στοιχεία.
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ
Δευτέρα 30 Μαΐου 2011
Έλλειψη παιδιατρικής κλινικής στην Αργολίδα
«Ως ένα ακόμα δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί στην Κυβέρνηση» χαρακτηρίζει σε σχετική του δήλωση ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός τη γραπτή απάντηση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Α. Λοβέρδου στην Ερώτησή του για την έλλειψη παιδιατρικής κλινικής στην Αργολίδα καθώς, ενώ ο Υπουργός μιλά για ενίσχυση των Γενικών Νοσοκομείων Ναυπλίου και Άργους, το σχέδιο Λιαρόπουλου που δόθηκε προσφάτως στη δημοσιότητα προβλέπει την υποβάθμισή τους.
Ο κ. Ανδριανός τονίζει ότι η Αργολίδα δεν μπορεί να υποστεί την περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και το να μην παρέχονται νοσοκομειακές υπηρεσίες με καθημερινή εφημερία ολόκληρο το χρόνο στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αργολίδας.
Τέλος, επισημαίνει ότι ενώ στην απάντησή του ο Υπουργός Υγείας δεσμεύεται ότι μέχρι το τέλος Απριλίου 2011 το ΓΝ Άργους θα έχει τρεις παιδιάτρους, σήμερα, σχεδόν ένα μήνα μετά, στο νοσοκομείο υπηρετεί μόλις ένας παιδίατρος.
Η δήλωση του κ. Ανδριανού έχει ως εξής:
«Η γραπτή απάντηση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι ακόμα ένα δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί στην Κυβέρνηση. Ενώ ο Υπουργός μιλά για ενίσχυση των Γενικών Νοσοκομείων Ναυπλίου και Άργους, το σχέδιο Λιαρόπουλου που πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα προβλέπει την υποβάθμιση τους.
Μάλιστα, ενώ στην απάντησή του δεσμεύεται ότι «Στο τέλος Απριλίου 2011 το ΓΝ Άργους θα έχει (3) Παιδιάτρους, οι οποίοι εκτός των παιδιατρικών περιστατικών στα πλαίσια του Εξωτερικού Ιατρείου, υποστηρίζουν την Μαιευτική/ Γυναικολογική κλινική του Νοσοκομείου, με μέσο όρο 40 τοκετούς το μήνα», σήμερα, σχεδόν ένα μήνα μετά το τέλος Απριλίου, στο ΓΝ Άργους υπηρετεί μόλις ένας παιδίατρος.
Σε κάθε περίπτωση, η Αργολίδα δεν μπορεί να υποστεί περαιτέρω υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Δεν μπορεί να μην παρέχονται νοσοκομειακές υπηρεσίες με καθημερινή εφημερία ολόκληρο το χρόνο στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αργολίδας.
Κάθε εγχείρημα εξορθολογισμού πρέπει ως στόχο να έχει τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει με το σχέδιο Λιαρόπουλου, με το οποίο διαφωνώ κάθετα .
Και βεβαίως, στο πλαίσιο αυτό, παραμένει επιτακτική ανάγκη να ιδρυθεί παιδιατρική κλινική στην Αργολίδα, για την ολοκληρωμένη - και όχι με μπαλώματα και πασαλείμματα -αντιμετώπιση των περιστατικών»
-
Και στο Αργος οι Αγανακτισμένοι.(video)
» Αργολικές Ειδήσεις
Το Σάββατο αλλά και την Κυριακή στο θεατράκι της πλατείας του Αγίου Πέτρου συγκεντρώθηκαν οι Αγανακτισμένοι το Αργους. Μέσα απο την σελίδα που έχει δημιουργηθεί στο facebook κάλεσαν τον κόσμο να παραβρεθεί στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας.Ετσι 500 και πλέων άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και βρέθηκαν το Σάββατο αλλά και την Κυριακή στο θεατράκι της πλατείας. Σήμερα φιλοξενούμε στις Αργολικές Ειδήσεις στιγμιότυπα από της δυο συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στο Αργος.
Υστερόγραφο: Επειδή γίναμε δέκτες μηνυμάτων απο φίλους αναγνώστες του blog σχετικά με την κάλυψη των εκδηλώσεων στο Αργος θα θέλαμε να πούμε οτι:
"Η προσπάθεια που γίνετε απο της Αργολικές Ειδήσεις για ενημέρωση ειναι προσωπική προσπάθεια δυο-τριών ανθρώπων οι οποίοι δεν πληρώνονται για αυτό που κάνουν.Τα πλάνα και οι φωτογραφίες ακόμα και οι πληροφορίες απο τις κινητοποιήσεις των Αγανακτισμένων στο Ναύπλιο και το Αργος είναι απο φίλους και από αναρτημένο υλικό του facebook.Αν κάποιος χρήστης του ίντερνετ απο το Αργος ή και οι φίλοι που συμμετέχουν στη σελίδα του facebook έχουν υλικό και ρεπορτάζ απο τις κινητοποιήσεις στο Αργος θα ήταν χαρά μας να το αναρτήσουμε.
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
Κυριακή, 29 Μαΐου 2011 29 Μαΐου 1453: Η Πόλις εάλω
εκδηλωνόταν ή μπορούσαν να εκδηλωθούν οπουδήποτε.
Καθώς οι Τούρκοι ορμούσαν, έβγαιναν ξοπίσω οι τρομεροί γενίτσαροι, τα καημένα αρπαγμένα παιδάκια που τα είχαν μεγαλώσει ως θηρία απάνθρωπα οι Τούρκοι… Οι γενίτσαροι παρακολουθούσαν ποιος Τούρκος στρατιώτης θα πισωγυρίσει και ορμούσαν και τον έσφαζαν μπροστά στους άλλους, ώστε περισσότερο φόβο να έχουν οι Τούρκοι πίσω, παρά εμπρός!…
Όμως οι λίγοι γενναίοι Έλληνες και Φιλέλληνες, με τον Ιουστινιάνη πρωτοστράτoρα και μπροστάρη τον ίδιο τον Παλαιολόγο, αμύνονταν με ηρωισμό τέτοιο, που δεν έχει όμοιό του στην Ιστορία των λαών… Δεν παλεύανε οι Έλληνες με στρατό, αλλά με θηρία φανατισμένα. Και η αντιστοιχία ήταν 1 δικός μας με 35 Τούρκους και Γενίτσαρους! Και βαστούσαμε 58 ημέρες τώρα, θαύμα στ΄ αλήθεια, θαύμα!
Πανηγύρισαν οι πολιορκημένοι! Είχαν αποκρούσει την πρώτη επίθεση με επιτυχία! Μα ήδη ξεκινούσε δεύτερο κύμα με αλαλαγμούς φοβερούς και σκληράδα θανάτου! Μα ενίσχυση μεγάλη για τους υπερασπιστές σε αυτές τις στιγμές ήταν οι δυναμικοί και φιλικοί ήχοι από τις καμπάνες των Εκκλησιών μας, που δεν έπαυαν να ηχούν και να ενισχύουν τους υπερασπιστές, τους γίγαντες αυτούς που κανείς δεν έχει τιμήσει ίσα με σήμερα όπως τους πρέπει! Ένα μνημείο (=μνήμη) δεν έχει στηθεί για τη θυσία τους!..
Πλατάγισαν στο αμυδρό φως οι χρυσοκίτρινες σημαίες με το Δικέφαλο αετό στα κάστρα και τους πύργους της Αυτοκρατορίας! Είχαμε πάρει πάλι τη νίκη!
Αλλά ήταν ασταμάτητοι οι εχθροί. Και ρίχνονταν τρίτη φορά τώρα με την κύρια δύναμή τους στο πιο αδύνατο όπως πάντα σημείο των τειχών. Την Πύλη του Αγίου Ρωμανού, δίπλα στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου!
Τώρα ο Μεχμέτης έστελνε ξεκούραστους, τις ειδικές του δυνάμεις, τον επίλεκτο στρατό με συνοδεία δέκα χιλιάδων Γενιτσάρων. Δεν σταμάτησαν τούτη τη φορά. Σύννεφο σκέπασε με τις σαγίτες τα κάστρα, για να μη ξεμυτίσει κεφάλι ρωμέικο, ώστε να στηρίξουν οι άπιστοι σκάλες στα τειχιά και να φτάσουν απάνω. Και τόσο ούρλιαζαν και φώναζαν το όνομα του Αντιχρίστου Αλλάχ και του προφήτη του θηρίου, του Μωάμεθ, που είχαν ξεκουφάνει τελείως τους υπερασπιστές, οι οποίοι είχαν όμως βάλσαμο στην καρδιά τους το γλυκύ όνομα του Χριστού.
Με τόση ορμή ανέβαινε τούτη το επίλεκτο κύμα που έσπαζαν οι σκάλες από τη μανία τους! Με ορμή άφταστη αμύνονταν όμως και οι πολιορκημένοι! Κι όλοι, γυναίκες, παιδιά, βοηθούσαν με κάθε τρόπο να χρησιμεύουν στους στρατιώτες των επάλξεων!
"Κρατάτε αδερφοί μου! Υποχωρούν", φώναξε γεμάτος χαρά ο βασιλιάς μας και είδαν όλοι ότι ξεψύχησε η δύναμη και η φωνή των Αγαρηνών και γέμισε δύναμη η ψυχή τους. Μα δεν πρόλαβαν να χαρούν πολύ.
"Τον Ιουστινιάνη! Χτυπήσαν τον Ιουστινιάνη" φώναξε κάποιος καθώς ο αρχηγός της άμυνας, ο μόνος ξένος που φιλοτιμήθηκε να έρθει να βοηθήσει την Πόλη των Χριστιανών, διπλωνόταν στα δύο, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να μη φωνάξει από τον πόνο, να σταθεί όσο μπορούσε, αλλά δεν μπορούσε!
"Βασιλέα, γρήγορα το κλειδί της πόρτας" ψιθύρισε στον Κωνσταντίνο που έτρεξε σιμά του. "Πεθαίνω"
"Όχι, τώρα γενναίε Ιουστινιάνη. Σε παρακαλώ, μείνε εδώ, αν φύγεις"
"Πεθαίνω"
Λιγοψύχησαν οι δικοί του, οι ηρωικοί πολεμιστές του Ιουστινιάνη, βλέποντας τον αρχηγό τους βαριά λαβωμένο και πήγαν να τον ακολουθήσουν…
Αυτό ήταν. Χαλάρωσε η άμυνα, στην οποία κάθε πέτρα, κάθε κεραμίδι βυζαντινό, κάθε στρατιώτης, έπαιζε σημαντικότατο ρόλο! Και Θεέ μου! Θεέ μου! Από μια πόρτα, από την Κερκόπορτα είχαν μπει λίγοι Τούρκοι και σήκωσαν μία και μοναδική σημαία απάνω στα τειχιά μας!
Ουρλιαχτά ακούστηκαν, ενός πανικού, που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε, αν έμενε στη θέση του ο Ιουστινιάνη, αν δε λαβωνόταν, αν, αν…
Με τη δύναμη όλων των γενεών των Ελλήνων ρίχτηκε στη μάχη τώρα ο ίδιος ο τελευταίος βασιλέας μας. Σήκωνε το σπαθί του και όταν το κατέβαζε απλώνονταν σωρός οι Τούρκοι, που βλέποντας πως κάτι συνέβαινε ξανατρέξαν με καινούργια ορμή στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, εκεί που πολεμούσε σαν το λιοντάρι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος! Στο πιο αδύναμο μέρος της άμυνας!
Ο πανικός απλωνόταν, οι στρατιώτες του Ιουστινιάνη έφευγαν αν και απολύτως ζωτικοί για την άμυνα! "Οι Τούρκοι, οι Τούρκοι" ακούγονταν ακόμα πιο πολλές φωνές πανικού, βλέποντας το λυσσασμένο κύμα των Γενιτσάρων να σπάει τις αφύλακτες πια θέσεις των ανδρών του Ιουστινιάνι και να περικυκλώνει τον Αυτοκράτορα, που πολεμούσε με όλη τη δύναμη της ψυχής του, με όλη την πνοή της ανδρείας του!
"Εάλωωω! Η Πόλις εάλωωωω"!
Δάκρυα σπαραγμού βγήκαν από τα σωθικά του σαν άκουσε εκείνο το "εάλω"… Η Πόλη του, ό,τι αγάπησε, αυτό για το οποίο τόσο πάλεψε και ξαγρύπνησε, αυτή για την οποία διέπραξε τη μεγάλη ασέβεια, η Πόλη του Θεέ μου "εάλω"!
Γύρισε κατάκοπος το κεφάλι του ο Κωνσταντίνος… Ήταν πια ολομόναχος! Όλοι σχεδόν γύρω του είχαν πέσει σαν ήρωες! Ως Έλληνες!
"Δεν υπάρχει κανείς Χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;" φώναξε με όλη τη δύναμή του καθώς το σπαθί του κατέβαινε με ορμή σε ένα Γενίτσαρο που ούρλιαξε από το πόνο, φοβούμενος μην πέσει ζωντανός στα χέρια των σκυλιών! Αστραπή πέρασε από το νου του το αίτημα που είχε ζητήσει από το Χριστό, το βράδυ όταν Μεταλάμβανε και γύρεψε συγχώρηση.
Και σαν απάντηση ήρθε τότε ένα δυνατό χτύπημα που του έκοψε την ανάσα! Ένας Γενίτσαρος τον είχε λαβώσει πισώπλατα! "Εάλω η Πόλιςςςς" ακούστηκε μακάβρια η σπαραχτική φωνή. Και όπλισε με τέτοια δύναμη τον βασιλέα, που γύρισε τραυματισμένος και με μια σπαθιά πήρε το κεφάλι του άτιμου που τον χτύπησε!
Καινούριο κύμα Τούρκων χίμηξε από τα χαλάσματα μέσα! Όσοι είχαν απομείνει πάλευαν τώρα 1 με 20!
Μακάρι να μπορούσε εκεί να είναι όλη η Ελλάδα, όλες οι γενιές, να δουν τι θα πει πατρίδα, να δουν τι θα πει Πίστη, να δουν τι θα πει ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ!!! Μακάρι να ήταν εκεί όλα τα Έθνη, για να ξέρουν, για να τρέμουν από δέος, για να βουρκώνουν τα μάτια τους όταν θα λένε Ελλάδα και Ρωμιοσύνη, όταν θα μιλούν για Κωνσταντινούπολη και για Ιστορία της Ανθρωπότητος! Μακάρι να ήταν εκεί όλοι οι Δάσκαλοι, όλοι οι Εκπαιδευτικοί της Ελλάδας και του Κόσμου, για να διδάσκουν στα παιδιά της γης, τον τιτάνιο αγώνα που έδωσε μόνος του ο Ελληνισμός, αιώνες, για να κρατήσει τον Ισλαμισμό και τον Τουρκισμό έξω από την Ευρώπη, μακριά από τη Δύση, για να μπορούν εκείνοι, να είναι σήμερα εφευρέτες και καλλιτέχνες και χορευτές και διανοούμενοι και εύποροι και έμποροι και αφέντες.
Πάλι σήκωσε το σπαθί ο Κωνσταντίνος! Πάλι πολεμούσε για την Πίστη, όπως είχε πει στον τελευταίο λόγο του και για την Πατρίδα! Ζωτικές αξίες που θα επαναλάμβανε 400 χρόνια αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης! Γιατί αυτό και το ίδιο είναι τούτο το Γένος στους αιώνες! Μακριά από το Χριστό χάνεται και κοντά Του ξαναγεννιέται!
Γέμισε ο τόπος τούρκικα σαρίκια! Ένα δόρυ σφενδονίστηκε καταπάνω του και τον ήβρε τον ΗΡΩΑ στο στήθος! Χαλάρωσε η λαβή του! Λύγισαν τα γόνατα! Τα μάτια του έγιναν βαριά! Οι φωνές έπαψαν να ακούγονται! Τα ουρλιαχτά πια δεν τον άγγιζαν! Ο Αετός φτερούγιζε για τα ουράνια! Να βάλει μετάνοια πια μπροστά στον ολόλαμπρο θρόνο του Υψίστου Βασιλέως, να σμίξει με τους παλιούς ήρωες, που τον περίμεναν δακρυσμένοι στα ουράνια, κάτω από το Θρόνο του Κυρίου της Ζωής και της Ανάστασης! Είχαν προλάβει με απανωτές τους Πρεσβείες, με μπροστάρισα την ίδια τη Βασίλισσα των Αγγέλων και είχαν αποσπάσει τη μεγάλη και βεβαία υπόσχεσή Του:
"Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλε δικά σας θα 'ναι"!!!
Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτών η μνήμη
Πηγή: Νοιάζομαι
http://www.thermopilai.org/content/29-maiou-1453-e-polis-ealo
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ – Η Τραγική Άλωση, 29,30,31 Μαίου 1453
Ετικέτες ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ
Προσφέρω σε σας τώρα τη διαρπαγή πόλεως μεγάλης και πολυάνθρωπης, βασίλισσας των πάλαι Ρωμαίων και σε ύψος ευδαιμονίας και τύχης υπάρξασα, κεφαλήν συμπάσης της οικουμένης, θα έχετε ως λεία πλούτον άπειρον, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, πάντα τον άλλον αυτής κόσμον και την καταστασιν» (Κριτόβαυλος σελ. 89-90, Δούκας, σελ. 288).
Το τουρκικό έθνος, λέει ο Μόρτμαν, είναι φιλοχρήματο και φιλάργυρο και η φυσική αυτή ιδιότητα ενήργησε πολύ ισχυρότερα παρά κάθε διαταγή του Σουλτάνου. Τα ίδια αναφέρει κι’ ο Δούκας: «Φιλοχρήματον γαρ το γένος τούτο, ει και φονεύς πατρικός εμπέσει εν ταις χερσίν αυτών, διά χρυσού απολύουσι». Τίποτε άλλο δεν σκέπτονταν οι στρατιώτες του Μωάμεθ παρά με τι τρόπο ν’ αρπάξουν αιχμαλώτους και λάφυρα. Εκείνοι που μπήκαν πρώτοι από την Ξυλόκερνη πύλη και κατόπιν οι άλλοι, αφού ο Κωνσταντίνος έπεσε, ρίχτηκαν ακάθεκτοι και φωνάζοντας. Στιγμές απογνώσεως και φρίκης για τους κατοίκους. Και στην αρχή σκότωναν, όσους εύρισκαν στους δρόμους αδιάκριτα γυναίκες, γέροντες, παιδιά. Κατόπιν επιδόθηκαν στη λεηλασία τα πληρώματα του στόλου. Μόλις είδαν τις τούρκικες σημαίες στα τείχη, άφηναν τα πλοία, έριχναν τα όπλα και έβγαιναν στη ξηρά, για να κουρσέψουν. Αυτοί που έβοσκαν τα ζώα τα άφηναν για να τρέξουν για κούρσος. Άλλοι έμπαιναν κι’ άλλοι έβγαιναν. Οι τελευταίοι ήσαν Έλληνες, που έτρεχαν προς το Γαλατά για να σωθούν. Όσοι πολεμούσαν ακόμη στους πύργους υποχρεώθηκαν να βγουν και να καταφύγουν στα πλοία τους, όπως οι Κρητικοί, που πολεμούσαν στον πύργο Βασιλείου και Κωνσταντίνου, κατά ανώτερη διαταγή του Σουλτάνου. Άλλοι έσπευδαν στις πλούσιες μονές της Χώρας και του Αγίου Ιωάννου στις Βλαχέρνες. Οι αδελφοί Μποκιάρδοι, κλεισμένοι σ’ ένα πύργο, τους απώθησαν προς στιγμή, μα κατόπιν αναγκάστηκαν να καταπαύσουν τον αγώνα και παραδόθηκαν. Ύστερα προχώρησαν στα ενδότερα. Η πόλη πλέον τους άνηκε. Στις 8 το πρωί ξεχύθηκαν σε όλες τις συνοικίες, αρπάζοντας, σκοτώνοντας, αιχμαλωτίζοντας. Ιδίως επέμειναν στις εκκλησίες, όπου είχαν καταφύγει οι περισσότεροι, νομίζοντας πως θα τις σεβαστούν, ως άσυλα. Αλλά είχαν διαψευσθεί. Οι Τούρκοι συστηματικά λήστευαν τα πάντα κι’ αιχμαλώτιζαν τους κατοίκους μη λογαριάζοντας, αν ήσαν εκκλησιές ή κοινά σπίτια. Η αιχμαλωσία γενικώς ήταν ο κανόνας. Στο ναό της Αγίας Θεοδοσίας, η οποία γιόρταζε εκείνη την ήμερα κι’ οπού είχαν προσέλθει πολλοί και μάλιστα πολλές, αιχμαλωτίστηκαν όλοι.
Στους ναούς, ιδίως σ’ εκείνον της Αγίας Σοφίας, είχαν καταφύγει οι περισσότεροι κάτοικοι. Παράδοση παλαιά υπήρχε πως η Πόλη θα κυριευθεί, αλλά μόλις οι εχθροί θα έφθαναν στον κίονα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, κάποιος Άγγελος θα κατέβαινε από τα ουράνια και θάδινε στον πρώτο τυχόντα μια ρομφαία και θάλεγε : «Λάβε την ρομφαία ταύτη και εκδικήσου τον λαόν του Κυρίου». Τότε οι Τούρκοι θα έφευγαν μέχρι των ορίων της Περσίας και η Πόλη θα σωζόταν. Τέτοιες ελπίδες τρέφοντας οι κάτοικοι κατέφυγαν στην Αγία Σοφία πολλές χιλιάδες. Σε μια στιγμή ο ναός γέμισε από πιστούς. Οι Τούρκοι αφού πλησίασαν στην Αγία Σοφία κι’ ακούγοντας πως μέσα εκεί δεν είχαν μόνο καταφύγει πολλές χιλιάδες χριστιανών, αλλ’ είχαν κρυφτεί από χρόνια οι θησαυροί της πόλεως, όρμησαν και με τα τσεκούρια έριξαν κάτω τις πόρτες. Μπήκαν μέσα κι’ επιδόθηκαν στη λεηλασία και προ πάντων στην αιχμαλωσία. Οι θρήνοι και κοπετοί, οι παρακλήσεις και ικεσίες δεν έφθαναν για να μετριάσουν τη λύσσα και τη μανία των Τούρκων στρατιωτών. Νήπια, παιδιά μικρά και μεγάλα δεν γλύτωσαν από τη σφαγή, οι δε παρθένες, οι γυναίκες κι’ οι άντρες όλοι έγιναν έρμαια της θηριωδίας ή της αιχμαλωσίας των Τούρκων.
Κι’ οι θηριωδίες αυτές κι’ οι αιχμαλωτισμοί μέσα στην Αγία Σοφία βάσταξαν ως το μεσημέρι και πλέον. Εικόνες, ιερά σκεύη, αφιερώματα, δισκοπότηρα, όλα, όλα αρπάχτηκαν. Ο πορθητής, αφού πείστηκε πως η Κωνσταντινούπολη είχε οριστικά πια πέσει στα χέρια των Τούρκων, μπήκε μέσα στην Πόλη, ακολουθούμενος από πασάδες, μπέηδες, δερβίσηδες κι’ άλλους και περικυκλωμένος από σημαίες κι’ άλλα σήματα των Τούρκων, επί τέλους έφθασε θριαμβευτής στην εκκλησιά γύρω στις 12. Αφού ξεπέζεψε, μπήκε στην Αγία Σοφία και προσευχήθηκε. Μετέβαλε δε το ναό σε τζαμί. Αυτός ήταν ο θρίαμβος του Μωάμεθ. Η ψυχή του είχε μαλαχτεί κάπως και φέρθηκε μ’ επιείκεια. Στην είσοδο του ναού είδε κάποιο μουσουλμάνο να σπάει ένα μάρμαρο. Ο πορθητής τον πλησίασε και τον επίπληξε, τείνοντας το χέρι στο σπαθί του. «Μας αρκεί ο θησαυρός και η αιχμαλωσία· αι δε οικοδομαί της πόλεως εμοί τυγχάνουσι». Οι ακόλουθοί του τον έπιασαν και τον έριξαν έξω. Κατόπιν ο Σουλτάνος ανέβηκε στην Αγία Τράπεζα κι’ έκανε την προσευχή του. Αλλ’ αν ο Μωάμεθ είχε δειχθεί επιεικής, οι Τούρκοι συνέχισαν την αρπαγή και την αιχμαλωσία. Ο Σουλτάνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Είχε υποσχεθεί την τριήμερη λεηλασία , το περίφημο «κούρσος».
Οι Τούρκοι συστηματοποίησαν την αρπαγή και την αιχμαλωσία απ’ αυτή την ημέρα της αλώσεως : έμπαιναν σε ένα σπίτι και σήκωναν αμέσως σημαία, δείγμα του πως το σπίτι εκείνο είχε κουρσευτεί και καταληφθεί, και δεν επιτρεπόταν να εισέλθουν άλλοι. Εκεί συγκέντρωναν τα κούρσα και συγχρόνως οργίαζαν μέχρις ότου περάσει το τριήμερο. Συνήθως καταλάμβαναν και το σπίτι κι’ έμεναν διαρκώς εκεί, αν και τα σπίτια χωρίς εξαίρεση, άνηκαν στο Σουλτάνο. Πολλές φορές, επειδή δεν είχαν προφθάσει να το καταλάβουν έρχονταν στα χέρια με τους κατέχοντες και πολλοί φόνοι σημειώθηκαν από την αφορμή αυτή. Η αιχμαλωσία ήταν καθολική και κανείς δεν τη διέφυγε είτε επίσημος είτε ανεπίσημος. Είχε οργανωθεί κι’ ο στρατός αποτελούσε συμμορία, που λήστευε τα πάντα και αιχμαλώτιζε. Δεν διέκρινε κανείς τάξη. Ο Καρδινάλιος Ισίδωρος πιάστηκε αιχμάλωτος, πουλήθηκε και κατόρθωσε να φύγει. Ο ιστοριογράφος Φραντζής αιχμαλωτίσθηκε με όλη του την οικογένεια, αλλ’ αγοράστηκε από τον αρχιιπποκόμο του Σουλτάνου. Τα παιδιά του παρέμειναν στο γυναικωνίτη του Μωάμεθ. Ήσαν νέα κι’ ωραία. Ο Λιμενάρχης Α. Διέγος κατέφυγε στο Γαλατά, καθώς κι’ ο Βάρβαρος, ο συγγραφέας ενδιαφέροντος ημερολογίου για την άλωση. Ο Ιερώνυμος Μινώτος κι’ ο Πέτρος Γουλιανός, ο ένας πρέσβης της Ισπανίας, ο άλλος δε πρόξενος της Βενετίας αιχμαλωτίστηκαν. Ο Οχράν ο ξάδελφος του Μωάμεθ σκοτώθηκε. Άλλοι έφυγαν με πλοία από το Γαλατά, γιατί οι Τούρκοι ναύτες είχαν επιδοθεί στη λεηλασία και αιχμαλωσία και τους άφησαν κι’ αναχώρησαν. Επίσης ο Νοταράς που ευχόταν την είσοδο των Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη, συνελήφθηκε αιχμάλωτος, αλλ’ αφέθηκε ελεύθερος κατά προσταγή του Σουλτάνου.
Ο Σουλτάνος, αφού προσκύνησε στην Αγιά Σοφιά, βγήκε από την πόλη και γύρισε στη σκηνή του. Αλλά την άλλη μέρα, στις 30 Μαΐου, ίππευσε κι’ ήρθε να επισκεφθεί και πάλι την Κωνσταντινούπολη. Ήθελε να τη δει λεπτομερέστερα: «Ο δε Σουλτάνος εισελθών εις την πόλη, έβλεπε το πλήθος των απολυμένων και την ερήμωση των οικιών και την παντελή φθορά αυτής και τον όλεθρο. Και οίκτος κατέλαβε αυτόν ευθύς και …δάκρυο αφήκε των οφθαλμών και, εκβαλών μέγα και περιπαθή στεναγμόν, είπε : «Οποίαν πόλιν παρεδώκαμεν εις διαρπαγήν και ερήμωσιν !» (Κριτοβούλου σελ. 98). Τότε ζήτησε πληροφορίες για τους άρχοντες της πόλεως και τότε είπε να ελευθερωθεί και παρουσιασθεί μπροστά του ο Νοταράς. Αφού τον ήλεγξε, γιατί κράτησε τόσα χρήματα και πολύτιμα αντικείμενα, ζήτησε πληροφορίες για τον Κωνσταντίνο και που βρισκόταν τώρα. Ερευνούσε από το πρωί. Όταν εμφανίστηκε η κεφαλή του κομμένη, τον ρώτησε αν είναι αυτή του Βασιλέως και στην καταφατική του απάντηση, έσκυψε και τη φίλησε. Κατόπιν πρόσταξε οι χριστιανοί να τον κηδέψουν με βασιλικές τιμές. Και πραγματικά οι χριστιανοί πήραν το ακέφαλο πτώμα και το έθαψαν, όπως άλλοτε τους Αυτοκράτορες τιμητικά, αφού έτσι είχε προστάξει ο Σουλτάνος. Τον έθαψαν κατ’ αρχάς στο Ναό των Αγίων Αποστόλων, όπου ήταν η βασιλική εκκλησία, με τους τάφους των Αποστόλων και άλλων Αυτοκρατόρων. Όταν όμως κατόπιν ο ναός γκρεμίστηκε, το 1456 μ. Χ. και χτίστηκε το περίφημο τέμενος του Σουλτάνου Φετιχέ Τζαμί, τότε ο αρχιτέκτονας Χριστοδούλου, που ήταν χριστιανός, μετακόμισε και τα οστά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην εκκλησιά της Αγίας Θεοδοσίας και τ’ απόθεσε στην κρύπτη κάτω από τον δεξιό πενσό. Αυτή είναι η μόνη, πιθανώς η μόνη, αλήθεια για τον τάφο του τελευταίου Κωνσταντίνου, για τον οποίο γράφτηκαν πάρα πολλά. Ο Σουλτάνος εξέθεσε κατόπιν το κεφάλι του αυτοκράτορα κάτω από τη στήλη του Αυγουσταίου, για να το δουν οι χριστιανοί και να πεισθούν πως αυτός είναι πλέον ο διάδοχος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Είχε στιγμές επιείκειας, γενναιοδωρίας και μεγαλείου και αφού απόλυσε τον Νοταρά, που τον επισκέφθηκε στο σπίτι του, ύστερα, έφθασε στα Ανάκτορα των Βλαχερνών, τα οποία ήσαν κενά.
Την τρίτη μέρα πάλι περιηγήθηκε το Γαλατά, όπου έδωσε τα γνωστά προνόμια στην Πόλη, γιατί οι Γενουάτες τον είχαν βοηθήσει κατά την πολιορκία. Το έγγραφο των προνομίων δόθηκε την 31 Μαΐου. Τους υποχρέωνε όμως να γκρεμίσουν τα τείχη κι’ εκείνοι που αναχώρησαν να γυρίσουν πίσω, αλλιώς θα έχαναν τις περιουσίες τους. Το βράδυ κάλεσε σε μεγάλο γεύμα όλους τους αξιωματούχους κι’ όσους είχαν διαπρέψει κατά την άλωση. Κατά το γεύμα μέθυσε και λέγεται πως ζήτησε το γιο του Νοταρά, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται. Ο Σουλτάνος, θανατώνοντας τον Νοταρά και τους γιους του εφάρμοζε την νέα πολιτική του, που ήταν η πολιτική της δημιουργίας νέας τάξεως διά της εξοντώσεως όλων των παλαιών αρχόντων. Το τριήμερο κούρσος είχε τελειώσει πια και το τρομερό κι’ αιματόβρεκτο δράμα της αλώσεως, ένα από τα δραματικότερα που γνώρισε ο κόσμος, είχε πάρει τέλος.
Ο Σουλτάνος την άλλη μέρα απέλυσε το στρατό, ο οποίος είχε καταντήσει ορδή μέσα στην Κωνσταντινούπολη παρά στρατός πειθαρχημένος κι’ ακούγοντας τον αρχηγό του. Ο στρατιωτικός όχλος είχε καταντήσει ανυπόφορος και ο Σουλτάνος πολλές φορές εξοργίστηκε για τα όργια, τα οποία έκανε. Λύσσαξε κυριολεκτικώς, βλέποντας τα τόσα έκτροπα, τις τόσες ακολασίες, τους τόσους αιχμαλωτισμούς. Αλλ’ ήρθε ο καιρός της αναχωρήσεως. Έβλεπες τότε τους στρατιώτες ντυμένους περίεργα, με ιερατικά ενδύματα και πετραχήλια, άλλους με πολυτελή γυναικεία φορέματα, άλλους φορώντας χρυσά κι’ ασημένια κοσμήματα, άλλους μεταφέροντας πολύτιμα αντικείμενα των εκκλησιών, μέσα στα πλοία, με άπειρες γυναίκες και παιδιά, που οδηγούσαν στην αιχμαλωσία και την ατίμωση. Δεν έμεινε σχεδόν τίποτε στην Κωνσταντινούπολη, και καθένας μπορούσε να πάρει οτιδήποτε. Ο στόλος μετέφερε στα λιμάνια της Ανατολής, όλο εκείνο το φορτίο, πραγμάτων και προσώπων για να πουληθεί ή κρατηθεί από τους κατόχους. Πόσοι ήσαν οι αιχμάλωτοι δεν είναι δυνατό να καθαρισθεί ακριβώς.
Ο Βάρβαρος, σημειώνει στο Ημερολόγιο του πως οι αιχμάλωτοι, επίσημοι κι’ ανεπίσημοι ανέβηκαν συνολικά σε 60.000 ίσοι σχεδόν ήσαν οι κάτοικοι της πόλεως, έξω από κείνους που σκοτώθηκαν ή δραπέτευσαν. Τα δε λάφυρα ανήλθαν σε 300.000 δουκάτα, εξόν από κείνα που χάθηκαν ή κρύφτηκαν στη γη ώστε, αν πιστέψουμε στο Βάρβαρο, όλοι οι κάτοικοι σχεδόν αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν στις αγορές των δούλων της Ανατολής. Η ιδέα αυτή φαίνεται πως είναι αληθινή. Είναι γνωστό πως μετά την άλωση, η Κωνσταντινούπολη έμεινε για καιρό έρημη. Εξαιρούμε εκείνους που αγοράστηκαν από το Σουλτάνο, οι οποίοι σχετικά ήσαν λίγοι. Ο αστικός και εργατικός πληθυσμός της Κωνσταντινουπόλεως σχεδόν εξαφανίστηκε, όσος ήταν αδύνατο να εξαγορασθεί. Από τους άλλους τα μεν κορίτσια και τα παιδιά πουλήθηκαν στην Ανατολή και γέμισαν τα χαρέμια των Τούρκων, οι δε άνδρες εξοντώθηκαν από τις κακουχίες ή πέθαναν στα χωράφια των Τούρκων, ως δουλοπάροικοι. Αυτός υπήρξε ο απολογισμός της αλώσεως από απόψεως αιχμαλωτισμού.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν πια τουρκική. Η αρχαία λαμπρή πρωτεύουσα του Μεγάλου Κωνσταντίνου άνηκε στο Μωάμεθ το Β’, το μεγαλοφυή και δαιμόνιο, αλλά βάρβαρο κατακτητή, που κατόρθωσε να πάρει την πρωτεύουσα και να κλείσει ιστορικό βίο ένδεκα αιώνων. Το Οθωμανικό κράτος με την άλωση, εδραιώθηκε πια οριστικά στην Ευρώπη και μέχρι σήμερα κατέχει τα εδάφη της άλλοτε Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αν έχασε την Αίγυπτο, τα Νησιά, και τη Βαλκανική, όμως παραμένει στην Μικρά Ασία και σε άλλα μέρη. Η δε πολιτική, την οποία εφάρμοσε ο Μωάμεθ ο Β’ στους λαούς που κατέκτησε, η κάπως ανεξίθρησκη κι’ ανεκτική από άποψη συμφέροντος, επέτρεψε σε αυτούς την μελλοντική αναγέννηση. Με τα προνόμια, που χορήγησε σε αυτούς κι’ ιδίως στον Πατριάρχη των Ελλήνων, είχε ενεργήσει σχεδόν σαν φιλέλληνας, χωρίς να το εννοήσει. Κράτος θρησκευτικό, το Οθωμανικό, που μέσα στη Θρησκεία ενυπάρχει κι’ η πολιτική, είχε δώσει στους Έλληνες μαζί με την εκκλησιαστική ανεξαρτησία και τη δύναμη της πολιτικής αναγεννήσεως, να δημιουργήσουν και πάλι νέο ιστορικό βίο. Ο Πατριάρχης έγινε, καθ’ όλη την Τουρκοκρατία, ο εθνάρχης του ελληνικού Γένους. Το Βυζαντινό κράτος συντρίβεται. Ο λαός μένει όρθιος διά της εκκλησίας.
(Φάνης Μιχαλόπουλος. «Κιβωτός», Τα ιστορικά της Αλώσεως )
http://nefthalim.blogspot.com/2011/05/293031-1453.html
Την τρίτη μέρα πάλι περιηγήθηκε το Γαλατά, όπου έδωσε τα γνωστά προνόμια στην Πόλη, γιατί οι Γενουάτες τον είχαν βοηθήσει κατά την πολιορκία. Το έγγραφο των προνομίων δόθηκε την 31 Μαΐου. Τους υποχρέωνε όμως να γκρεμίσουν τα τείχη κι’ εκείνοι που αναχώρησαν να γυρίσουν πίσω, αλλιώς θα έχαναν τις περιουσίες τους. Το βράδυ κάλεσε σε μεγάλο γεύμα όλους τους αξιωματούχους κι’ όσους είχαν διαπρέψει κατά την άλωση. Κατά το γεύμα μέθυσε και λέγεται πως ζήτησε το γιο του Νοταρά, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται. Ο Σουλτάνος, θανατώνοντας τον Νοταρά και τους γιους του εφάρμοζε την νέα πολιτική του, που ήταν η πολιτική της δημιουργίας νέας τάξεως διά της εξοντώσεως όλων των παλαιών αρχόντων. Το τριήμερο κούρσος είχε τελειώσει πια και το τρομερό κι’ αιματόβρεκτο δράμα της αλώσεως, ένα από τα δραματικότερα που γνώρισε ο κόσμος, είχε πάρει τέλος.
Ο Σουλτάνος την άλλη μέρα απέλυσε το στρατό, ο οποίος είχε καταντήσει ορδή μέσα στην Κωνσταντινούπολη παρά στρατός πειθαρχημένος κι’ ακούγοντας τον αρχηγό του. Ο στρατιωτικός όχλος είχε καταντήσει ανυπόφορος και ο Σουλτάνος πολλές φορές εξοργίστηκε για τα όργια, τα οποία έκανε. Λύσσαξε κυριολεκτικώς, βλέποντας τα τόσα έκτροπα, τις τόσες ακολασίες, τους τόσους αιχμαλωτισμούς. Αλλ’ ήρθε ο καιρός της αναχωρήσεως. Έβλεπες τότε τους στρατιώτες ντυμένους περίεργα, με ιερατικά ενδύματα και πετραχήλια, άλλους με πολυτελή γυναικεία φορέματα, άλλους φορώντας χρυσά κι’ ασημένια κοσμήματα, άλλους μεταφέροντας πολύτιμα αντικείμενα των εκκλησιών, μέσα στα πλοία, με άπειρες γυναίκες και παιδιά, που οδηγούσαν στην αιχμαλωσία και την ατίμωση. Δεν έμεινε σχεδόν τίποτε στην Κωνσταντινούπολη, και καθένας μπορούσε να πάρει οτιδήποτε. Ο στόλος μετέφερε στα λιμάνια της Ανατολής, όλο εκείνο το φορτίο, πραγμάτων και προσώπων για να πουληθεί ή κρατηθεί από τους κατόχους. Πόσοι ήσαν οι αιχμάλωτοι δεν είναι δυνατό να καθαρισθεί ακριβώς.
Ο Βάρβαρος, σημειώνει στο Ημερολόγιο του πως οι αιχμάλωτοι, επίσημοι κι’ ανεπίσημοι ανέβηκαν συνολικά σε 60.000 ίσοι σχεδόν ήσαν οι κάτοικοι της πόλεως, έξω από κείνους που σκοτώθηκαν ή δραπέτευσαν. Τα δε λάφυρα ανήλθαν σε 300.000 δουκάτα, εξόν από κείνα που χάθηκαν ή κρύφτηκαν στη γη ώστε, αν πιστέψουμε στο Βάρβαρο, όλοι οι κάτοικοι σχεδόν αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν στις αγορές των δούλων της Ανατολής. Η ιδέα αυτή φαίνεται πως είναι αληθινή. Είναι γνωστό πως μετά την άλωση, η Κωνσταντινούπολη έμεινε για καιρό έρημη. Εξαιρούμε εκείνους που αγοράστηκαν από το Σουλτάνο, οι οποίοι σχετικά ήσαν λίγοι. Ο αστικός και εργατικός πληθυσμός της Κωνσταντινουπόλεως σχεδόν εξαφανίστηκε, όσος ήταν αδύνατο να εξαγορασθεί. Από τους άλλους τα μεν κορίτσια και τα παιδιά πουλήθηκαν στην Ανατολή και γέμισαν τα χαρέμια των Τούρκων, οι δε άνδρες εξοντώθηκαν από τις κακουχίες ή πέθαναν στα χωράφια των Τούρκων, ως δουλοπάροικοι. Αυτός υπήρξε ο απολογισμός της αλώσεως από απόψεως αιχμαλωτισμού.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν πια τουρκική. Η αρχαία λαμπρή πρωτεύουσα του Μεγάλου Κωνσταντίνου άνηκε στο Μωάμεθ το Β’, το μεγαλοφυή και δαιμόνιο, αλλά βάρβαρο κατακτητή, που κατόρθωσε να πάρει την πρωτεύουσα και να κλείσει ιστορικό βίο ένδεκα αιώνων. Το Οθωμανικό κράτος με την άλωση, εδραιώθηκε πια οριστικά στην Ευρώπη και μέχρι σήμερα κατέχει τα εδάφη της άλλοτε Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αν έχασε την Αίγυπτο, τα Νησιά, και τη Βαλκανική, όμως παραμένει στην Μικρά Ασία και σε άλλα μέρη. Η δε πολιτική, την οποία εφάρμοσε ο Μωάμεθ ο Β’ στους λαούς που κατέκτησε, η κάπως ανεξίθρησκη κι’ ανεκτική από άποψη συμφέροντος, επέτρεψε σε αυτούς την μελλοντική αναγέννηση. Με τα προνόμια, που χορήγησε σε αυτούς κι’ ιδίως στον Πατριάρχη των Ελλήνων, είχε ενεργήσει σχεδόν σαν φιλέλληνας, χωρίς να το εννοήσει. Κράτος θρησκευτικό, το Οθωμανικό, που μέσα στη Θρησκεία ενυπάρχει κι’ η πολιτική, είχε δώσει στους Έλληνες μαζί με την εκκλησιαστική ανεξαρτησία και τη δύναμη της πολιτικής αναγεννήσεως, να δημιουργήσουν και πάλι νέο ιστορικό βίο. Ο Πατριάρχης έγινε, καθ’ όλη την Τουρκοκρατία, ο εθνάρχης του ελληνικού Γένους. Το Βυζαντινό κράτος συντρίβεται. Ο λαός μένει όρθιος διά της εκκλησίας.
(Φάνης Μιχαλόπουλος. «Κιβωτός», Τα ιστορικά της Αλώσεως )
http://nefthalim.blogspot.com/2011/05/293031-1453.html
Παρασκευή 27 Μαΐου 2011
ΑΝΑΣΑ ΣΤΗ Ζ.Ο.Ε. ΓΙΑ 3,5 ΧΡΟΝΙΑ
Παρατείνεται κατά 3,5 χρόνια (έως την 31.12.2014) η υποχρέωση μετεγκατάστασης των 200 περίπου μεταποιητικών επιχειρήσεων της Αργολίδας που βρίσκονται στη Ζ.Ο.Ε. και που με βάση την μέχρι σήμερα υφιστάμενη νομοθεσία πρέπει να έχουν ανανεώσει τις άδειες λειτουργίας τους μέχρι την 08.06.2011, δηλαδή σε λίγες ημέρες.
Με τροπολογία που θα κατατεθεί στη Βουλή την ερχόμενη Τρίτη, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου «Απλοποίηση της αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων και επιχειρηματικών πάρκων και άλλες διατάξεις» και την οποία συνυπογράφουν οι Υπουργοί Περιφερειακής Ανάπτυξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη και Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, δίνεται η δυνατότητα να παραταθεί μέχρι τις 31.12.2014 η υποχρέωση μετεγκατάστασης, αφού έως την 31.12.2013 οφείλουν να έχουν εφοδιαστεί με άδεια μετεγκατάστασης σε νέα θέση.
Το ακριβές κείμενο της τροπολογίας έχει ως εξής:
“Η προθεσμία απομάκρυνσης των νομίμως υφισταμένων μεταποιητικών δραστηριοτήτων, που εμπίπτουν στο άρθρο 7 παρ.1 του ν.3325/2005, η οποία έληξε ή πρόκειται να λήξει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2014, παρατείνεται μέχρι την ημερομηνία αυτή. Προκειμένου να ισχύσει το προηγούμενο εδάφιο, οι επιχειρήσεις οφείλουν να λειτουργούν μέχρι τότε με εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους και έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 να έχουν εφοδιαστεί με άδεια μετεγκατάστασης σε νέα θέση. Σε κάθε περίπτωση η μετεγκατάστασή τους είναι υποχρεωτική και θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως την 31η Δεκεμβρίου 2014. Μετά την ημερομηνία αυτή με ευθύνη της Αδειοδοτούσας Αρχής διακόπτεται η λειτουργία των δραστηριοτήτων και σφραγίζονται τα μηχανήματα που θα εξακολουθούν να υπάρχουν στους χώρους. Για τις επιχειρήσεις που δεν θα έχουν εφοδιαστεί με άδεια μετεγκατάστασης σε νέα θέση έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 επιβάλλεται διακοπή της λειτουργίας και σφράγιση των μηχανημάτων σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο από 1η Ιανουαρίου 2014. Τα προηγούμενα εδάφια δεν εφαρμόζονται σε επιχειρήσεις που είναι εγκαταστημένες σε περιοχή, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 11 και 12 του ν.3481/2006 (ΦΕΚ 162 Α')."
Σχετικά με το θέμα, ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
“Με την έγκριση και υπογραφή του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Άργους πριν ένα χρόνο, έχει προβλεφθεί χώρος ανάπτυξης ΒΙ.ΠΑ. στο Άργος όπου μετά από πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Αργολίδας, προωθείται η διαδικασία Σύστασης Φορέα Ανάπτυξής του. Η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την κατάθεση της παραπάνω τροπολογίας, δημιουργεί ασφαλές χρονικό περιθώριο, προκειμένου με ταχείς ρυθμούς να προωθηθούν οι σχετικές διαδικασίες. Έτσι, δίνεται διέξοδος σε ένα θέμα που μας ταλαιπωρεί τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια. Ελπίζω ότι όλοι οι φορείς του τόπου θα αξιοποιήσουν την ευκαιρία αυτή, προκειμένου να επιλυθεί το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες της Αργολίδας.”.
Του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στην Δαλαμανάρα.
» Αργολικές Ειδήσεις
Πανηγυρικά εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου στο ομώνυμο εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στο Άγιο στη περιοχή της Δαλαμανάρας του δήμου Άργους . Πρόκειται για ένα πανέμορφο εκκλησάκι που κάθε χρόνο στην πανηγύρι του Άγιου γεμίζει ασφυκτικά από κόσμο ,μιας και ο Άγιος Ιωάννης είναι πάρα πολύ αγαπητός στους κατοίκους της Αργολίδας ,μάλιστα χάρη στις προσπάθειες του ιερέως της περιοχής ,πατέρα Ιωάννη ,έχει η εκκλησία και τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου καθώς και το σκούφο του και την ζώνη του.Όλα αυτά φυσικά προς ευλογία των πιστών .Όλοι ξέρουμε για τον εορτασμό του Αγίου στην Εύβοια και πιο συγκεκριμένα στο Προκόπη,πάντως και στην Αργολίδα τιμάται με κάθε μεγαλοπρέπεια.Φέτος τελέσθηκε πανηγυρικός εσπερινός ιερουργουντος του πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Γεωργίου Μητροσύλη,παρόντων και πολλών άλλων ιερέων από την Αργολίδα.Στο τέλος του εσπερινού ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας καθώς και του τεμαχίου του ιερού λειψάνου πέριξ όλου του χωριού προς ευλογία των κατοίκων και του τόπου.
Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690, από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711, και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους. Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο αγάς τον πήρε μαζί του στο χωριό του. Πολλοί από τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του αρνήθηκαν την πίστη του Χριστού και έγιναν Μουσουλμάνοι, είτε γιατί κάμφθηκαν από τις απειλές, είτε γιατί δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις και τις προσφορές υλικών αγαθών.
Ο Ιωάννης, όμως, ήταν από μικρός αναθρεμμένος με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και αγαπούσε πολύ τον Θεό και την πίστη των πατέρων του. Ήταν από εκείνους τους νέους, όπου τους σοφίζει η γνώση του Θεού, όπως κήρυξε ο σοφός Σολομών, λέγοντας: «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι φέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι». Έτσι, λοιπόν, και ο μακάριος Ιωάννης, έχοντας την σοφία που δίδει ο Θεός σε εκείνους που τον αγαπούν, έκανε υπομονή στη δουλεία και στην κακομεταχείρηση του αφέντη του και στις ύβρεις και τα πειράγματα των Οθωμανών, οι οποίοι τον φώναζαν «κιαφίρη», δηλαδή άπιστο, φανερώνοντάς του την περιφρόνηση και την απέχθειά τους. στον αφέντη του και σε όσους τον παρακινούσαν να αρνηθεί την πίστη του, αποκρινόταν με σθεναρή γνώμη ότι προτιμούσε να πεθάνει, παρά να πέσει σε τέτοια φοβερή αμαρτία. στον αγά είπε: «Εάν με αφήσεις ελεύθερο στην πίστη μου, θα είμαι πολύ πρόθυμος στις διαταγές σου. Αν με βιάσεις να αλλαξοπιστήσω, γνώριζε ότι σού παραδίδω την κεφαλή μου, παρά την πίστη μου. Χριστιανός γεννήθηκα και Χριστιανός θα αποθάνω».Ο Θεός, βλέποντας την πίστη του και ακούγοντας την ομολογία του, μαλάκωσε την σκληρή καρδιά του αγά και με τον καιρό τον συμπάθησε. σε αυτό συνήργησε και η μεγάλη ταπείνωση όπου στόλιζε τον Ιωάννη, καθώς και η πραότητά του.
Έμεινε, λοιπόν, ήσυχος ο μακάριος Ιωάννης από τις υποσχέσεις και απειλές του Οθωμανού κυρίου του, ο οποίος τον είχε διορισμένο στον σταύλο του, για να φροντίζει τα ζώα του. σε μία γωνιά του σταύλου ξάπλωνε το κουρασμένο σώμα του και αναπαυόταν, ευχαριστώντας τον Θεό, διότι αξιώθηκε να έχει ως κλίνη τη φάτνη στην οποία ανεκλίθη κατά την γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Ήταν δε αφοσιωμένος στο έργο του, περιποιούμενος με στοργή τα ζώα του κυρίου του, τα οποία αισθάνονταν τόση την προς αυτά αγάπη του Αγίου, ώστε να τον ζητούν όταν απουσίαζε, να τον προσβλέπουν με αγάπη και να χρεμετίζουν με χαρά όταν τα χάιδευε, ωσάν να συνομιλούσαν μαζί του.Με τον καιρό ο αγάς τον αγάπησε, καθώς και η σύζυγός του, και του έδωσαν για κατοικία ένα μικρό κελλί κοντά στον αχυρώνα. Όμως ο Ιωάννης δεν δέχθηκε και εξακολούθησε να κοιμάται στον σταύλο, για να καταπονεί το σώμα του με την κακοπέραση και με την άσκηση, μέσα στη δυσοσμία των ζώων και στα ποδοβολητά τους. Κάθε νύχτα ο σταύλος γέμιζε από τις προσευχές του Αγίου και η κακοσμία γινόταν οσμή ευωδίας πνευματικής. Ο μακάριος Ιωάννης είχε εκείνο τον σταύλο ως ασκητήριο, και εκεί πορευόταν κατά τους κανόνες των Πατέρων, επί ώρες γονυπετής και προσευχόμενος, κοιμώμενος για λίγο επάνω στα άχυρα, χωρίς άλλο σκέπασμα παρά μία παλαιά κάπα, γευόμενος με διάκριση, πολλές φορές μόνο λίγο ψωμί και νερό, και νηστεύοντας τις περισσότερες ημέρες.
Συνέχεια έψαλλε τους λόγους του ιερού ψαλμωδού: «Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου, εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται. Ερεί τω Κυρίω αντιλήπτωρ μου ει και καταφυγή μου, ο Θεός μου και ελπιώ επ Αυτόν. Ότι Αυτός ρύσεταί με εκ παγίδος θηρευτού και από λόγου ταραχώδους. Έθεντο με εν λάκκω κατωτάτω, εν σκοτεινοίς και εν σκιά θανάτου. Εγώ δε προς τον Κύριον εκέκραξα εν τω θλίβεσθαί με και εισήκουσέ μου. Κύριος φυλάξει την είσοδόν μου και την έξοδόν μου από του νυν και έως του αιώνος. Προς σε ήρα τους οφθαλμούς μου Κύριε, τον κατοικούντα εν τω ουρανώ. Ιδού ως οφθαλμοί δούλων εις χείρας των κυρίων αυτών, ούτως οι οφθαλμοί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, έως ου οικτιρήσαι ημάς». Ψαλμούς σιγόψαλλε και κατά την ώρα που ακολουθούσε πίσω από το άλογο του αφέντη του.Με την ευλογία που έφερε ο Άγιος στον οίκο του Τούρκου Ιππάρχου, αυτός πλούτισε και έγινε ένας από τους ισχυρούς του Προκοπίου.
Ο Άγιος ιπποκόμος του, εκτός της προσευχής και της νηστείας, που έκανε ως άλλος Ιώβ, πήγαινε τη νύχτα και έκανε όρθιος αγρυπνίες στο νάρθηκα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, η οποία ήταν κτισμένη μέσα σε ένα βράχο και βρισκόταν κοντά στον οίκο του Τούρκου κυρίου του. Εκεί πήγαινε κρυφά τη νύχτα, κοινωνούσε δε κάθε Σάββατο τα Άχραντα Μυστήρια. και ο Κύριος, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς», επέβλεψε επί τον δούλο του τον πιστό και έκανε, ώστε να πάψουν να τον περιπαίζουν και να τον υβρίζουν οι σύνδουλοί του και οι άλλοι αλλόθρησκοι. Αφού, λοιπόν, ο αφέντης του Ιωάννη πλούτισε, αποφάσισε να υπάγει για προσκύνημα στη Μέκκα, τη ιερά πόλη των Μωαμεθανών.
Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες από την αναχώρησή του, η σύζυγός του παρέθεσε τράπεζα και προσκάλεσε τους συγγενείς και τους φίλους του ανδρός της, για να ευφρανθούν και να ευχηθούν να επιστρέψει υγιής στον οίκο του από την αποδημία. Ο μακάριος Ιωάννης διακονούσε στην τράπεζα. Παρέθεσαν δε σε αυτή και ένα φαγητό, το οποίο άρεσε πολύ στον αγά, το λεγόμενο πιλάφι, το οποίο συνηθίζουν πολύ στην Ανατολή. Τότε η οικοδέσποινα θυμήθηκε τον σύζυγό της και είπε στον Ιωάννη: «Πόση ευχαρίστηση θα ελάμβανε, Γιουβάν, ο αφέντης σου, αν ήταν εδώ και έτρωγε μαζί μας από τούτο το πιλάφι!». Ο Ιωάννης τότε ζήτησε από την κυρία του ένα πιάτο γεμάτο πιλάφι και είπε ότι θα το έστελνε στον αφέντη του στη Μέκκα. στο άκουσμα των λόγων του γέλασαν οι προσκεκλημένοι. Αλλά η οικοδέσποινα είπε στην μαγείρισσα να δώσει το πινάκιο με το φαγητό στον Ιωάννη, σκεπτόμενη ή ότι ήθελε να το φάει ο ίδιος μόνος του ή να το πάει σε καμιά φτωχή χριστιανική οικογένεια, όπως συνήθιζε να κάνει, δίδοντας το φαγητό του.Ο Άγιος το πήρε και πήγε στον σταύλο. Εκεί γονυπέτησε και έκανε προσευχή εκ βάθους καρδίας παρακαλώντας τον Θεό να αποστείλει το φαγητό στον αφέντη του με όποιον τρόπο οικονομούσε Εκείνος με την παντοδυναμία Του. με την απλότητα που είχε στην καρδιά του ο Ιωάννης πίστεψε ότι ο Κύριος θα εισακούσει την προσευχή του και το φαγητό θα πήγαινε θαυματουργικά στη Μέκκα. Πίστευε, «μηδέν διακρινόμενος» κατά τον λόγο του Κυρίου, χωρίς να έχει κανένα δισταγμό ότι αυτό που ζήτησε θα γινόταν. Και, όπως λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος, «τα υπερφυή ταύτα σημεία συμβαίνουσι τοις απλουστέροις τη διανοία και θερμοτέροις τη ελπίδι», ότι, δηλαδή, αυτά τα υπερφυσικά θαύματα συμβαίνουν σε εκείνους που έχουν απλούστερη διάνοια και είναι θερμότεροι στην ελπίδα την οποία έχουν προς τον Θεό. Πράγματι! το πιάτο με το φαγητό χάθηκε από τα μάτια του Οσίου. Ο μακάριος Ιωάννης επέστρεψε στην τράπεζα και είπε στην οικοδέσποινα ότι έστειλε το φαγητό στη Μέκκα.
Ακούγοντας οι προσκεκλημένοι τον λόγο αυτό γέλασαν και είπαν ότι το έφαγε ο Ιωάννης.
Αλλά ύστερα από λίγες ημέρες γύρισε από την Μέκκα ο κύριός του και έφερε μαζί του το χάλκινο πιάτο, προς μεγάλη έκπληξη των οικίων του. Μόνο ο μακάριος Ιωάννης δεν εξεπλάγη. Έλεγε, λοιπόν, ο αγάς πιο οικίους του: «Την δείνα ημέρα (και ήταν η ημέρα του συμποσίου, κατά την οποία είπε ο Ιωάννης ότι έστειλε το φαγητό στον αφέντη του), την ώρα κατά την οποία επέστρεψα από το μεγάλο τζαμί στον τόπο όπου κατοικούσα, βρήκα επάνω στο τραπέζι, σε έναν οντά (δωμάτιο) όπου τον είχα κλειδωμένο, τούτο το σαχάνι (πιάτο) γεμάτο πιλάφι. Στάθηκα με απορία, σκεπτόμενος, ποίος άραγε είχε φέρει εκείνο το φαγητό και προ πάντων δεν μπορούσα να εννοήσω με τί τρόπο είχε ανοίξει την πόρτα, την οποία είχα κλείσει καλά. μη γνωρίζοντας πως να εξηγήσω αυτό το παράδοξο πράγμα, περιεργαζόμουν το πιάτο μέσα στο οποίο άχνιζε το πιλάφι και είδα με απορία ότι ήταν χαραγμένο το όνομά μου επάνω στο χάλκωμα, όπως σε όλα τα χάλκινα σκεύη της οικίας μας. Ωστόσο, με όλη την ταραχή όπου είχα από εκείνο το ανεξήγητο περιστατικό, κάθισα και έφαγα το πιλάφι με μεγάλη όρεξη, και ιδού το πιάτο που το έφερα μαζί μου, και είναι αληθινά το δικό μας».
Ακούγοντας αυτή τη διήγηση οι οικείοι του Ιππάρχου εξέστησαν και απόρησαν, η δε σύζυγός του, του εξιστόρησε πως ζήτησε ο Ιωάννης το πιάτο με το φαγητό και είπε ότι το έστειλε στη Μέκκα, και ότι, ακούγοντάς τον να λέγει ότι το έστειλε, γέλασαν.
Αυτό το θαύμα μαθεύτηκε σε όλο το χωριό και στη γύρω περιοχή και όλοι θεωρούσαν πλέον τον Ιωάννη ως άνθρωπο δίκαιο και αγαπητό στον Θεό, τον έβλεπαν δε με φόβο και σεβασμό, και δεν τολμούσε κανείς να τον ενοχλήσει. Ο κύριός του και η σύζυγός του τον περιποιούνταν περισσότερο και τον παρακαλούσαν πάλι να φύγει από τον σταύλο και να κατοικήσει σε ένα οίκημα, το οποίο ήταν κοντά στον σταύλο, όμως εκείνος δεν ήθελε να αλλάξει κατοικία. Περνούσε, λοιπόν, τον βίο του με τον ίδιο τρόπο, ως ασκητής, εργαζόμενος όπως πριν στην περιποίηση των ζώων και κάνοντας με προθυμία τα θελήματα του αγά.Αλλά ύστερα από λίγα χρόνια, κατά τα οποία έζησε ο μακάριος Ιωάννης με νηστεία, προσευχή και χαμευνία, πλησιάζοντας στο τέλος της ζωής του, ασθένησε και ήταν ξαπλωμένος πάνω στα άχυρα του σταύλου, τον οποίο είχε αγιάσει με τις δεήσεις του και με την κακοπάθεια του σώματός του για το όνομα και την αγάπη του Χριστού.
Προαισθανόμενος ο Όσιος το τέλος του, ζήτησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και γι αυτό έστειλε και κάλεσε έναν ιερέα. Αλλά ο ιερεύς φοβήθηκε να μεταφέρει φανερά τα Άγια Μυστήρια στο σταύλο, εξαιτίας του φανατισμού των Τούρκων. Όμως σοφίστηκε, κατά Θεία φώτιση, και πήρε ένα μήλο, το έσκαψε, έβαλε μέσα την Θεία Κοινωνία και έτσι μετέβη στο σταύλο και κοινώνησε τον μακάριο Ιωάννη. Ο Ιωάννης, μόλις έλαβε το Άχραντο Σώμα και το Τίμιο Αίμα του Κυρίου, παρέδωσε την αγία ψυχή του στα χέρια του Θεού, τον Οποίο τόσο αγάπησε. Ήταν το 1730.
Το 1733, το ακέραιο και ευωδιάζον ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου μεταφέρθηκε, μετά την εκταφή του, αρχικά στη λατομημένη σε βράχο εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, αργότερα στο νεόδμητο ναό του Αγίου Βασιλείου και τέλος στο ναό που ανεγέρθηκε προς τιμήν του. Τοποθετήθηκε σε λάρνακα στο δεξιό μέρος της Εκκλησίας. Εκεί κατέφθαναν αναρίθμητοι προσκυνητές και πάσχοντες από διάφορα νοσήματα που εύρισκαν την θεραπεία τους.
Όταν, κατά το 1832, επί σουλτάνου Μαχμούτ του Β , επαναστάτησε εναντίον του ο αντιβασιλέας της Αιγύπτου Ιμπραχήμ πασάς, ο σουλτάνος έστειλε εναντίον του και τον Χαζνετάρ Ογλού Οσμάν πασά με 1.800 στρατιώτες. Ο Οσμάν πασάς, αφού πέρασε την Καισάρεια της Καππαδοκίας, έφθασε κοντά στο Προκόπιο, όπου σκεπτόταν να αναπαυθεί και να αναχωρήσει την άλλη ημέρα. Επειδή όμως οι περισσότεροι από τους Μουσουλμάνους του Προκοπίου, σαν γενίτσαροι που ήσαν, μισούσαν τον σουλτάνο, συμφώνησαν όλοι να μην δεχθούν τον Οσμάν πασά στο Προκόπι ούτε στα σύνορα.
Οι Χριστιανοί, που ήσαν πιστοί στον σουλτάνο, προσπάθησαν να πείσουν τους συμπατριώτες τους να πειθαρχήσουν στον σουλτάνο και να δεχθούν τον στρατό που ερχόταν από εκείνον, λέγοντας μάλιστα σε αυτούς ότι μπορεί ο Οσμάν πασάς να αγανακτίσει και να καταστρέψει το χωριό. Εκείνοι όμως δεν άλλαζαν γνώμη. Τότε οι Χριστιανοί πήραν τα γυναικόπαιδα και έφυγαν στα γύρω χωριά και στις σπηλιές, για να μην πέσουν θύματα της ανόητης αντιδράσεως των γενιτσάρων.
Πράγματι, την άλλη ημέρα, όταν ο Οσμάν πασάς εισήλθε στο Προκόπι, το λεηλάτησε και το κατέστρεψε. Κάποιοι από τους στρατιώτες εισήλθαν και στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Άρπαξαν τα ιερά σκεύη και άνοιξαν τη λάρνακα του Οσίου ελπίζοντας να βρουν και εκεί χρυσαφικά και ασημικά. δεν βρήκαν όμως τίποτε. Από το κακό τους, που βγήκαν γελασμένοι και για να κοροϊδέψουν τη χριστιανική πίστη, αποφάσισαν να κάψουν το ιερό λείψανο.Το έβαλαν στο προαύλιο, μάζεψαν πολλά φρύγανα, έβαλαν φωτιά και έριξαν με ασέβεια το ιερό σκήνωμα μέσα στις φλόγες. το ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου όχι μόνο έμεινε άφλεκτο, αλλά και φάνηκε πιο άπιστους ότι ζούσε, τους φοβέριζε και τους έδιωχνε από τον περίβολο της εκκλησίας.
Την επόμενη ημέρα γέροντες Χριστιανοί βρήκαν τα ασημικά, που είχαν αφήσει από τον τρόμο τους οι Τούρκοι στρατιώτες, πήραν με ευλάβεια το ιερό λείψανο και το τοποθέτησαν πάλι μέσα στη λάρνακα.
Το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε στην Εύβοια τον Οκτώβριο του 1924 μαζί με τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας από το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης». και ενώ το πλοίο βρισκόταν στη Ρόδο δεν προχωρούσε, αλλά περιστρεφόταν μέσα στη θάλασσα και έμενε στον ίδιο τόπο. Ο κυβερνήτης του πλοίου φοβήθηκε. Τότε ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος, που είχε πάρει μαζί του το ιερό λείψανο κρυφά, εξήγησε στον πλοίαρχο ότι μέσα στο πλοίο και μάλιστα στο αμπάρι ήταν το ιερό λείψανο του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου. Αμέσως ο κυβερνήτης διέταξε την μεταφορά του ιερού σκηνώματος στο διαμέρισμα του πλοίου, το οποίο χρησιμοποιούταν ως ευκτήριος οίκος, όπου το εναπέθεσαν και άναψαν το καντήλι.
STUDIO B&G studio-press@mailcity.com
Πέμπτη 26 Μαΐου 2011
Μείωση πάνω από 40% στην παραγωγή βερίκοκου. Απελπισμένοι οι παραγωγοί σε Αργολίδα και Κορινθία
Την αναπνοή τους κρατούν οι βερικοκοπαραγωγοί στην Αργολίδα και την Κορινθία αφού την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην ευρύτερη περιοχή επικρατούν πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες και δεν είναι λίγοι αυτοί που φοβούνται ακόμα και για χαλαζόπτωση. Αν τα σενάρια επαληθευτούν τότε θα μιλάμε για σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της καλλιέργειας η οποία επλήγη ήδη τον περασμένο Μάρτιο από παγετό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στο σύνολο τους παραγωγοί και εκπρόσωποι ΕΑΣ των δύο περιοχών που καλλιεργείται το μεγαλύτερο ποσοστό βερίκοκου στην χώρα, συμφωνούν ότι η μείωση στην παραγωγή θα ξεπεράσει το 40% και σε κάποιες περιοχές θα αγγίξει ακόμα και το 70%. Όλα αυτά βέβαια αν από σήμερα και μετά δεν έχουμε νέες ζημιές. Την ίδια στιγμή παραγωγοί παραπονούνται στον ΑγροΤύπο και για τις χαμηλές τιμές του προϊόντος καταγγέλλοντας πρακτικές καρτέλ από μερίδα εμπόρων στον τρόπο που καθορίζονται οι τιμές της χρονιάς.
Για το θέμα επικοινωνήσαμε με την κα. Άννα Λαμπάδα, παραγωγό και αντιπρόσωπο της Ομάδας Παραγωγών Αργολίδας η οποία μας αναφέρει: «Φέτος στην περιοχή μας με τα στοιχεία του συνεταιρισμού μου υπολογίζουμε μια μείωση της παραγωγής της τάξεως του 60% με 70%. Πέρσι διακινήσαμε γύρω στους 2.200 τόνους και φέτος είναι ζήτημα αν θα διακινήσουμε 400 τόνους. Ο λόγος αυτής της καταστροφής ήταν ο πάγος του Μαρτίου που έπιασε τα δέντρα στην ανθοφορία τους. Όσον αφορά τις τιμές για τον παραγωγό στην ποικιλία Μπούλμπα 0,24 λεπτά/κιλό, στην κομπόστα 0, 38 λεπτά/κιλό και στην εξαγωγή ήταν 0,42 λεπτά/κιλό».
Και προσθέτει: «Τιμές που στην ουσία ήταν στην κόψη. Οι τιμές και φέτος θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις που θα πάρουν έμποροι. Το βερίκοκο έχει το εξής ιδίωμα ότι αν δεν κοπεί αμέσως το ώριμο την επόμενη ημέρα πέφτει. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι έμποροι οι οποίοι έρχονται με προσυμφωνημένες τιμές. Οπότε δεν έχουμε τρόπο διαπραγμάτευσης».
Αποζημιώσεις
Για μεγάλη μείωση έκανε λόγο στον ΑγροΤύπο και ο κ. Άρης Λειβαδίτης, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αεροδρομίου Άγους: «Υπάρχει μια μείωση της τάξεως του 50% ανά κτήματα. Ελπίζουμε ωστόσο ότι λόγω της μείωσης της παραγωγής φέτος θα έχουμε καλύτερες τιμές ωστόσο αυτό θα εξαρτηθεί και από τους εμπόρους». Τονίζει επίσης ότι: «Αυτό που θα ήθελα να πω από την πλευρά μου είναι ότι αυτή την περίοδο στην περιοχή βρίσκονται εκτιμητές του ΕΛΓΑ οι οποίοι “βλέπουν” κτήματα για τις ζημιές από τον παγετό του Μαρτίου. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να υπάρξει αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ γιατί και το κόστος καλλιέργειας έχει αυξηθεί και οι εισφορές μας προς τον Οργανισμό.
Για μεγάλη μείωση έκανε λόγο στον ΑγροΤύπο και ο κ. Άρης Λειβαδίτης, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αεροδρομίου Άγους: «Υπάρχει μια μείωση της τάξεως του 50% ανά κτήματα. Ελπίζουμε ωστόσο ότι λόγω της μείωσης της παραγωγής φέτος θα έχουμε καλύτερες τιμές ωστόσο αυτό θα εξαρτηθεί και από τους εμπόρους». Τονίζει επίσης ότι: «Αυτό που θα ήθελα να πω από την πλευρά μου είναι ότι αυτή την περίοδο στην περιοχή βρίσκονται εκτιμητές του ΕΛΓΑ οι οποίοι “βλέπουν” κτήματα για τις ζημιές από τον παγετό του Μαρτίου. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να υπάρξει αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ γιατί και το κόστος καλλιέργειας έχει αυξηθεί και οι εισφορές μας προς τον Οργανισμό.
Κόρινθος
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του κ. Άγγελου Κεφαλά, γεωπόνου της ΕΑΣ Κορινθίας: «Δυστυχώς αυτή την στιγμή που μιλάμε τα πράγματα με τις καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημα. Οι βροχές από την μία είναι καλές αλλά όταν πέφτουν εκτός εποχής δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Η συγκομιδή στην περιοχή μας ξεκινάει σε περίπου ένα μήνα και αναμένουμε μείωση της τάξεως του 40%. Από τα στοιχεία που γνωρίζω οι περιοχές Αργολίδας και Κορινθίας πέρσι συγκόμισαν 25.000 τόνους. Ελπίζουμε να μην έχουμε και άλλα προβλήματα και το ποσοστό της μείωσης που προανέφερα ανέβει και άλλο.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η καλλιέργεια βερίκοκου τα τελευταία χρόνια ως προς τις τιμές κινείται οριακά ακολουθώντας την πορεία όλων των άλλων αγροτικών προϊόντων».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του κ. Άγγελου Κεφαλά, γεωπόνου της ΕΑΣ Κορινθίας: «Δυστυχώς αυτή την στιγμή που μιλάμε τα πράγματα με τις καιρικές συνθήκες είναι πολύ άσχημα. Οι βροχές από την μία είναι καλές αλλά όταν πέφτουν εκτός εποχής δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Η συγκομιδή στην περιοχή μας ξεκινάει σε περίπου ένα μήνα και αναμένουμε μείωση της τάξεως του 40%. Από τα στοιχεία που γνωρίζω οι περιοχές Αργολίδας και Κορινθίας πέρσι συγκόμισαν 25.000 τόνους. Ελπίζουμε να μην έχουμε και άλλα προβλήματα και το ποσοστό της μείωσης που προανέφερα ανέβει και άλλο.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η καλλιέργεια βερίκοκου τα τελευταία χρόνια ως προς τις τιμές κινείται οριακά ακολουθώντας την πορεία όλων των άλλων αγροτικών προϊόντων».
Νωρίς για εκτιμήσεις
Από την πλευρά του ο κ Γιάννης Δημάκης, διευθυντής ΕΑΣ Αργολίδας μας δήλωσε ότι είναι λίγο νωρίς να κάνουμε εκτιμήσεις. «Όλα έχουν έρθει δυο εβδομάδες πίσω, ενώ αυτό που γνωρίζουμε από τους αγρότες είναι ότι φέτος θα έχουμε μείωση της παραγωγής. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ακόμα και αυτή την στιγμή που μιλάμε οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή είναι πολύ άσχημες και δεν είναι απίθανο να έχουμε και χαλάζι. Επίσης υπήρξε επίσης ένας παγετός τον Μάρτιο από τον όποίο είχαμε δραματικές ζημιές και στο πορτοκάλι και στο βερίκοκο».
Ολοκληρώνοντας ο ΑγροΤύπος επικοινώνησε και με την διευθύντρια της ΕΑΣ Κιάτου, κα. Ελένη Γιάννου, η οποία μας ανέφερε ότι: «φέτος ο καιρός δεν μας έχει βοηθήσει καθόλου τα δέντρα δεν έχουν δέσει και περιμένουμε μεγάλη μείωση. Μειωμένη ήταν η παραγωγή όμως και τα δύο προηγούμενα χρόνια».
Χρήστος Διαμαντόπουλος
Από την πλευρά του ο κ Γιάννης Δημάκης, διευθυντής ΕΑΣ Αργολίδας μας δήλωσε ότι είναι λίγο νωρίς να κάνουμε εκτιμήσεις. «Όλα έχουν έρθει δυο εβδομάδες πίσω, ενώ αυτό που γνωρίζουμε από τους αγρότες είναι ότι φέτος θα έχουμε μείωση της παραγωγής. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ακόμα και αυτή την στιγμή που μιλάμε οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή είναι πολύ άσχημες και δεν είναι απίθανο να έχουμε και χαλάζι. Επίσης υπήρξε επίσης ένας παγετός τον Μάρτιο από τον όποίο είχαμε δραματικές ζημιές και στο πορτοκάλι και στο βερίκοκο».
Ολοκληρώνοντας ο ΑγροΤύπος επικοινώνησε και με την διευθύντρια της ΕΑΣ Κιάτου, κα. Ελένη Γιάννου, η οποία μας ανέφερε ότι: «φέτος ο καιρός δεν μας έχει βοηθήσει καθόλου τα δέντρα δεν έχουν δέσει και περιμένουμε μεγάλη μείωση. Μειωμένη ήταν η παραγωγή όμως και τα δύο προηγούμενα χρόνια».
Χρήστος Διαμαντόπουλος
Τι Μέλη Γενέσθαι Για Την Έλλειψη Παιδιατρικής Κλινικής Στην Αργολίδα;
| Πέμπτη, 26 Μάιος 2011 04:59 | |
 «Ως ένα ακόμα δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί στην Κυβέρνηση» χαρακτηρίζει σε σχετική του δήλωση ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός τη γραπτή απάντηση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Α. Λοβέρδου στην Ερώτησή του για την έλλειψη παιδιατρικής κλινικής στην Αργολίδα καθώς, ενώ ο Υπουργός μιλά για ενίσχυση των Γενικών Νοσοκομείων Ναυπλίου και Άργους, το σχέδιο Λιαρόπουλου που δόθηκε προσφάτως στη δημοσιότητα προβλέπει την υποβάθμισή τους.Ο κ. Ανδριανός τονίζει ότι η Αργολίδα δεν μπορεί να υποστεί την περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και το να μην παρέχονται νοσοκομειακές υπηρεσίες με καθημερινή εφημερία ολόκληρο το χρόνο στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αργολίδας. Τέλος, επισημαίνει ότι ενώ στην απάντησή του ο Υπουργός Υγείας δεσμεύεται ότι μέχρι το τέλος Απριλίου 2011 το ΓΝ Άργους θα έχει τρεις παιδιάτρους, σήμερα, σχεδόν ένα μήνα μετά, στο νοσοκομείο υπηρετεί μόλις ένας παιδίατρος. Η δήλωση του κ. Ανδριανού έχει ως εξής: «Η γραπτή απάντηση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι ακόμα ένα δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί στην Κυβέρνηση. Ενώ ο Υπουργός μιλά για ενίσχυση των Γενικών Νοσοκομείων Ναυπλίου και Άργους, το σχέδιο Λιαρόπουλου που πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα προβλέπει την υποβάθμιση τους. Μάλιστα, ενώ στην απάντησή του δεσμεύεται ότι «Στο τέλος Απριλίου 2011 το ΓΝ Άργους θα έχει (3) Παιδιάτρους, οι οποίοι εκτός των παιδιατρικών περιστατικών στα πλαίσια του Εξωτερικού Ιατρείου, υποστηρίζουν την Μαιευτική/ Γυναικολογική κλινική του Νοσοκομείου, με μέσο όρο 40 τοκετούς το μήνα», σήμερα, σχεδόν ένα μήνα μετά το τέλος Απριλίου, στο ΓΝ Άργους υπηρετεί μόλις ένας παιδίατρος. Σε κάθε περίπτωση, η Αργολίδα δεν μπορεί να υποστεί περαιτέρω υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Δεν μπορεί να μην παρέχονται νοσοκομειακές υπηρεσίες με καθημερινή εφημερία ολόκληρο το χρόνο στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αργολίδας. Κάθε εγχείρημα εξορθολογισμού πρέπει ως στόχο να έχει τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει με το σχέδιο Λιαρόπουλου, με το οποίο διαφωνώ κάθετα . Και βεβαίως, στο πλαίσιο αυτό, παραμένει επιτακτική ανάγκη να ιδρυθεί παιδιατρική κλινική στην Αργολίδα, για την ολοκληρωμένη - και όχι με μπαλώματα και πασαλείμματα -αντιμετώπιση των περιστατικών». |
Τετάρτη 25 Μαΐου 2011
Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν!
Με πανό που γράφει το σύνθημα στα ισπανικά και τα ελληνικά «Είμαστε ξύπνιοι. Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν!» γίνεται στην πλατεία Συντάγματος η κινητοποίηση τύπου Ισπανίας και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 10.000 άτομα. Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά των μέτρων λιτότητας οργανώνονται, μέσω...
Οι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ στην συγκέντρωση του Ναυπλίου
Μ.Α.
επόμενο ραντεβού ορίστηκε το Σάββατο 28/5/2011 ώρα 6.00 μμ
Το Ναύπλιο δεν έλειψε και αυτό από τις πανελλαδικές συγκεντρώσεις που έγινα σε όλη την Ελλάδα. Ιδιοποιημένοι μέσα από το facebook ανταποκρίθηκαν κάτοικοι της περιοχής σε μια πρωτόγνωρη διαμαρτυρία. Οι πρώτες ανταλλαγές απόψεων δύσκολες, σε διαφορετικά μήκη κύματος ο καθένας που πήρε το λόγο, όλοι όμως έδειχναν την αγανάκτησή τους στην σημερινή πολιτική οικονομική και κοινωνική κρίση.
Σε τέτοιες συγκεντρώσεις, που δεν υπάρχει εισηγητής κεντρική γραμμή, και καλά κάνει, υπάρχει πάντα δυσκολία. Δυστυχώς δεν έχουμε την κουλτούρα αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών. Έντονα διακρίνεις και την ανησυχία από τους συμμετέχοντες, του πολιτικού καπελώματος μιας τέτοιας προσπάθειας, σε μια χώρα της απόλυτης κομματικής εκμετάλλευσης και του «ξαργυρώματος» της κάθε συμμετοχής.
Το επόμενο ραντεβού ορίστηκε το Σάββατο 28/5/2011 στην ίδιο χώρο (μπροστά από το δημαρχείο) στις 6.00 μμ
η άλλη πρόταση
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΞΙΑΡΧΟΣ
ΣΗΜΕΡΑ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥΣ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…
0 σχόλια 
Δαμανάκη: «Υπάρχει σχέδιο εξόδου από το ευρώ»
Τελευταία ενημέρωση: 25/05/2011 18:51
Για σενάρια απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ, καθώς και για μεθόδευση των σεναρίων αυτών κάνει λόγο η ευρωπαία Επίτροπος, αρμόδια για θέματα Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας Μαρία Δαμανάκη. Σε ανακοίνωσή της αναφέρει πως «η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι σε κίνδυνο και το σενάριο απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ βρίσκεται πλέον στο τραπέζι»
Σύλλογος Αναπληρωτών και Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών ΤΕΕ ΟΑΕΔ Περιφέρειας Πελοποννήσου
Ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός, κατέθεσε στη Βουλή Αναφορά προς την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Α. Διαμαντοπούλου και την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λ. Κατσέλη, με θέμα αιτήματα των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών ΤΕΕ ΟΑΕΔ Περιφέρειας Πελοποννήσου.Το κείμενο της Αναφοράς έχει ως εξής: «Με την αναφορά μου αυτή, καθώς και με το σχετικό έγγραφο του Συλλόγου Αναπληρωτών και Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών ΤΕΕ ΟΑΕΔ Περιφέρειας Πελοποννήσου, το οποίο σας διαβιβάζω συνημμένως, σας γνωστοποιώ τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος, τα οποία επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Με δεδομένη την πιεστική ανάγκη για στήριξη και αναβάθμιση της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, η οποία μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετικά αποδοτική κοινωνική επένδυση με σταθερό αναπτυξιακό αποτέλεσμα, σας καλώ να εξετάσετε σοβαρά τα αιτήματα των Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών του ΟΑΕΔ και να αναλάβετε συγκεκριμένες δράσεις για την επίλυση των ζητημάτων που επισημαίνονται, ανάμεσα στα οποία η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας στα σχολεία του ΟΑΕΔ»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)