ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Παλιότερα οι άνθρωποι στους πολέμους έχαναν τους αγαπημένους τους και έδιναν πραγματικό αγώνα να σώσουν την ζωή τους. Στο σημερινό οικονομικό πόλεμο φοβούνται ότι θα χάσουν μέρος από τα υλικά αγαθά , με τα οποία αντικατέστησαν ως ένα βαθμό τους αγαπημένους τους  ανθρώπους. Τους γονείς που ξέχασαν ή έκλεισαν στο γηροκομείο, τους φίλους που εγκατέλειψαν , τα παιδιά που πάρκαραν στην νταντά και στους παιδότοπους. 

Οσοι θυμούνται την Κατοχή γελάνε με όλα αυτά που βλέπουν σήμερα στην τηλεόραση. Γελάνε για τις κακομαθημένες γενιές που ακολούθησαν την Κατοχή , τις οποίες ως ένα βαθμό εξέθρεψαν και έχουν ευθύνη οι ίδιοι. Γελάνε για τα σενάρια πτώχευσης , καθώς ξέρουν ότι όλοι μπορούν να επιβιώσουν ακόμη και μ’ ένα κομμάτι ψωμί και λίγες ελιές. Αυτό όμως είναι το ζητούμενο; Η πρόοδος που έγινε όλα αυτά τα χρόνια να εξαφανιστεί; Να επιστρέψουμε  σε εργασιακό μεσαίωνα ; Να επιβιώσουμε και όχι να ζούμε; Σίγουρα όχι.

Από την καταστροφολογία έως την καταστροφή ο δρόμος είναι πολύ μακρύς. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε ποια «καταστροφή» θέλουμε. Ήδη  αρκετοί άνθρωποι έχουν δει να μειώνεται το εισόδημά τους , να δέχονται πιέσεις για ακραίες περικοπές, να αναγκάζονται να αυτοπεριορισθούν και να αναθεωρήσουν τα σχέδιά τους. Ολοι θεωρούν ότι αυτό είναι άδικο . Ο θυμός είναι λογικός και η αγανάκτηση ακόμη μεγαλύτερη. Η ψυχραιμία δεν είναι πολυτέλεια  αλλά ανάγκη .

Θα ήθελα να τονίσω ότι σε μιά δύσκολη περίοδο σαν κι αυτή που διανύουμε δεν πρέπει να ξεχνάμε:

-Tα πολύ μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ την εκμετάλλευση των όποιων «κακών νέων»

-Τα κακά νέα «πουλάνε» , τα καλά περνούν αδιάφορα.

-Τα όποια καλά νέα δυστυχώς πρέπει να τα ψάξεις και να τα διαπιστώσεις μόνος σου, όταν κατακλύζεσαι καθημερινά από αρνητικά και από ψυχολογίες πανικού.

-Είναι διαπιστωμένο δυστυχώς ότι σε συνθήκες οποιασδήποτε κρίσης, η πλειοψηφία πανικοβάλλεται και χάνει την καθαρότητα της σκέψης.

Αυτή η  οικονομική κρίση μπορεί να γίνει αφορμή να γίνουμε πιο ισορροπημένοι άνθρωποι , να δούμε τους πολλούς και όχι εμάς, να επενδύσουμε στο συναίσθημα και στο πολιτισμό και όχι σε ομόλογα και μετοχές.

‘Ότι και να γίνει πρέπει να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας. Η οικονομία λένε είναι ψυχολογία. Ο πόλεμος είναι οικονομικός , άρα το μοναδικό αξιόμαχο όπλο μας είναι η θετική σκέψη και η αισιοδοξία .Ας αντισταθούμε φιλτάροντας ότι ακούμε, διαβάζουμε ή βλέπουμε. Να μην ξεχνάμε ότι  όλοι οι πόλεμοι στηρίχθηκαν στην προπαγάνδα.

Πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε, να ζούμε και να δουλεύουμε διαφορετικά.

Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά καθώς δεν χάθηκε ο κόσμος.