DAB : Η Αγία ΜΑΡΙΝΑ και η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΛΥΓΟΥΡΙΟΥ

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Η Αγία ΜΑΡΙΝΑ και η ΠΥΡΑΜΙΔΑ του ΛΥΓΟΥΡΙΟΥ

Στην Αργολίδα και λίγο έξω από το Λυγουριό βρίσκονται στην ίδια τοποθεσία ο μεταβυζαντινός ναός της Αγίας Μαρίνας και η αρχαία Πυραμίδα.

Η εκκλησιά της Αγίας Μαρίνας του Λυγουριού, βρίσκεται λίγες δεκάδες μέτρα δυτικά της Πυραμίδας. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό μεταβυζαντινό ναό, που ανήκει στον τύπο του απλού τετρακιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου, με
οκτάπλευρο τρούλο.

Ο ναός έχει δύο εισόδους και στην δυτική πλευρά του υπάρχει ευρύχωρος νάρθηκας. Οι κίονες όπως και αρκετά ακόμη τμήματα του ναού προέρχονται από υλικό και μάρμαρα των αρχαίων χρόνων. Πολλά από αυτά από την διπλανή Πυραμίδα.

Σύμφωνα με την επιγραφή στο τέμπλο ο ναός ολοκληρώθηκε το έτος 1713 επί επισκόπου Δαμαλών και Παδιάδος Ιακώβου. Η αγιογράφηση του ναού δεν έχει τελειώσει. Οι υπάρχουσες αγιογραφίες είναι της ακμής της Κρητικής Σχολής. Πιθανολογείται ότι οι αγιογράφοι δεν πρόλαβαν να τελειώσουν το έργο τους και να καλύψουν όλους τους τοίχους, πολύ πιθανά διότι πρόλαβαν οι Τούρκοι να βρεθούν και πάλι προ των πυλών...

Η πυραμίδα δίπλα στο ναό είχε διαστάσεις 14x12 μέτρα περίπου. Έχει χρονολογηθεί (με την μέθοδο της θερμοφωταύγειας) στο 2100 π.Χ. Ο Παυσανίας δεν αναφέρει τίποτα για το κτίσμα και η πρώτη αναφορά που έχουμε, είναι από την "Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στον Μοριά". Οι πρώτες ανασκαφές διενεργήθηκαν στις 9 - 18 Δεκεμβρίου του 1936 και στις 1 - 9 Αυγούστου του 1937 υπό την διεύθυνση του Αμερικανού αρχαιολόγου Ρ. Σκράντον.

Οι διαστάσεις της πυραμίδας του Λυγουριού δείχνουν καθαρά την ομοιότητα σε τύπο και πιθανώς σε χρήση, με την πυραμίδα του Ελληνικού έξω από το Άργος. Η πυραμίδα σήμερα είναι σχεδόν ισοπεδωμένη.

Ελάχιστες πέτρες έχουν μείνει στην θέση τους για να δείχνουν το αρχιτεκτονικό της σχήμα Οι υπόλοιπες πέτρες της οικοδομής (ψαμμίτης λίθος) χρησιμοποιήθηκαν στο χωριό Λυγουριό για χτίσιμο άλλων άλλων κατασκευών ενώ μερικές είναι εντοιχισμένες στην παρακείμενη Βυζαντινή εκλησία της Αγίας Μαρίνας.

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Ανάμεσα στα ευρήματα της ανασκαφής της Αμερικανικής σχολής Αρχαιολογίας το 1937, περιλαμβάνεται κι ένας λίθινος πέλεκυς της νεολιθικής εποχής (ηλικίας πριν το 3000 π.Χ.), ενώ ο Λ. Λορντ (L. Lord - διευθυντής της Αμερικανικής αποστολής) χρονολογεί την πυραμίδα στον 4ο π.Χ. αιώνα, άποψη που ενστερνίζονται ακόμα και σήμερα οι αρμόδιοι φορείς και το Υπουργείο Πολιτισμού.

Ο Ρ. Σκράντον (R. Scranton - διευθυντής άλλης Αμερικανικής αποστολής), που μελέτησε τα κεραμικά, υποστηρίζει ότι ο νεολιθικός πέλεκυς "απλά, μπορεί να μεταφέρθηκε από κάπου μακριά σαν κάτι αξιοπερίεργο". Αλλά το πως μπορεί να διατηρήθηκε ο νεολιθικός πέλεκυς "κάπου μακριά" για 2.500 τουλάχιστον χρόνια, να μεταφέρθηκε ως "κάτι αξιοπερίεργο" τον 4ο π.Χ. αιώνα στην πυραμίδα του Λυγουριού και να διατηρήθηκε στη νέα του θέση για άλλα 2.300 χρόνια, είναι ένα εύλογο ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί.

Ο ναός αυτός καθ'αυτός, ο όμορφος περιβάλλον χώρος με τα τεράστια πεύκα, όπως και τα ερείπια της Πυραμίδας αποτελούν ένα αξιοθέατο που είτε πηγαίνουμε από Ναύπλιο προς Αρχαία Επίδαυρο και Αρχαίο Θέατρο, είτε πηγαίνουμε προς την περιοχή της Ερμιονίδας αξίζουν για να "χάσουμε" μισή ώρα και να τα εισκεφτούμε. Άλλωστε βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον δρόμο μας και από το Λυγουριό.