Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

«Αντιφασισμός» του τοίχου

toixos
του Γιώργου Νικολόπουλου
Ποιος είναι ο λόγος που μέσα στο σκοτάδι κάποιος μπαίνει στο προαύλιο ενός σχολείου, γράφει «τσακίστε τους φασίστες» και ζωγραφίζει αναρχικά αλφάδια στους τοίχους; Θέλει να μεταδώσει μήνυμα αντίστασης στα πρωτάκια που μόλις μαθαίνουν την αλφαβήτα;
Θέλει να προτείνει στα μεγαλύτερα παιδάκια να ζητήσουν από τους μπαμπάδες τους να τα στείλουν καράτε για να μάθουν να ...τσακίζουν; Θέλει απλά να εκνευρίσει τη διευθύντρια και τους λοιπούς δασκάλους που καυχώνται ότι έχουν ένα ωραίο σχολείο; Πόσα από τα παιδιά, ακόμα κι αν το κατανοήσουν, θα το λάβουν το μήνυμά τους στα σοβαρά; Μάλλον μόνο όσα έγιναν ολυμπιακοί επειδή είδαν γραμμένο σε τοίχους «ΘΡΥΛΟΣ GATE 7».
Είναι τραγικό αυτό που συνέβη με τις αντιδράσεις κάποιων, ελάχιστων ευτυχώς, ...αντιφασιστών (τι λέξη κι αυτή) μετά το άρθρο της Χρύσας Σαββάκη. Ενοχλήθηκαν επειδή η διευθύντρια του 3ου Δημοτικού Ναυπλίου δικαιολογημένα κατήγγειλε ως φασίστα τον τύπο που έγραψε συνθήματα στους τοίχους του σχολείου και ξεκίνησαν τη διαδικτυακή κριτική. Υπερασπίστηκαν την πράξη του, ταυτίστηκαν με αυτόν, θεώρησαν ότι πρόκειται για πράξη αντίστασης απέναντι στη Χρυσή Αυγή, τα γραφεία της οποίας βρίσκονται κοντά στο σχολείο. Μερικοί, μάλιστα, κατηγόρησαν την εκπαιδευτικό επειδή δεν διαμαρτύρεται για την ύπαρξή των γραφείων. Αστειότητες.
Κάποιοι (πολλοί από αυτούς φίλοι μου), προσπαθώντας να ξυπνήσουν από τη χειμερία νάρκη της αντιφασιστικής τους δράσης, να ξεσκουργιάσουν από την πολύμηνη αντιφασιστική τους ραστώνη, βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν μια δασκάλα επειδή είπε το αυτονόητο: Για να χτυπηθεί ο φασισμός δεν χρειάζεται να τσακιστούν οι φασίστες αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα να δημιουργήσει «ηθικά νοήμονες» πολίτες.
Η μάχη κατά του φασισμού δεν κερδίζεται με πορείες εντυπωσιασμού έξω από τα γραφεία των φασιστών, με συνθηματάκια («...τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά»). Ούτε με ατελέσφορες συνελεύσεις, με πανό και ντουντούκες, συνθήματα στους τοίχους δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, δελτία τύπου, κλειστά στο ευρύ κοινό φεστιβάλ και τσίκνα από σουβλάκια. Τη στιγμή που υποστηρίζουμε τη δημιουργία τζαμιού, γινόμαστε αναξιόπιστοι αν ζητάμε το κλείσιμο των γραφείων μιας σχεδόν ανύπαρκτης τοπικής οργάνωσης.
Πόσες φορές εμείς, οι συμμετέχοντες στο Αντιφασιστικό Αντιρατσιστικό Μέτωπο, έχουμε επιχειρήσει να απευθυνθούμε στην κοινωνία και ιδιαίτερα στη νεολαία με θετικές δράσεις (επιμορφωτικές συζητήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις και κυρίως κινήσεις αλληλεγγύης) κατά του φασισμού και του ρατσισμού; Σίγουρα λιγότερες απ' όσες το σχολείο της κ. Σαββάκη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου