ΤΟΠΙΚΕΣ

Ο μεγαλοϊδεατισμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας

• 
• 

Λεπτομέρειες

 

Δημοσιεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου 2013

του Γιώργου Νικολόπουλου
Ακούγεται ωραία, το Ναύπλιο να γίνει το 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Συμπρωτεύουσα μάλλον, αφού τον ίδιο τίτλο θα λάβει εκτός από μια ελληνική και μία ρουμανική πόλη.

Οπωσδήποτε, αυτός ο τίτλος θα κάνει υπερήφανους τους Ναυπλιείς οι οποίοι τέτοια δόξα έχουν να την νιώσουν κάτι λιγότερο από 200 χρόνια. Και μακάρι να συνδράμουν οι Αργείοι και οι Επιδαύριοι για να αισθανθούν το ίδιο, αφού δεν είχαν την τύχη ποτέ κανείς να τους αποκαλέσει «πρωτευουσιάνους».

Πρόκειται για τη «Μεγάλη Ιδέα» του τόπου μας η ανάληψη της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Κάτι που μας φέρνει στο νου (σε διαφορετικά μεγέθη βέβαια) τη διεκδίκηση και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, με όλες τις «ένδοξες» στιγμές που τους συνόδευσαν, τις σπατάλες και τις υποσχέσεις για τουριστική ανάπτυξη, την οποία ακόμη περιμένουμε να έρθει.

Μπορεί η ανάληψη της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του '21 να κριθεί σε δύο χρόνια (που όχι μόνο τον Δήμαρχο και την Κυβέρνηση δεν ξέρουμε, αλλά ούτε και αν η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. για να συμμετέχει στο θεσμό), ωστόσο οι προβληματισμοί είναι πολλοί. Και κυρίως οικονομικής φύσεως...

Δεν αναφερόμαστε στο ασήμαντο ποσό των 25.000 ευρώ που πρέπει να δώσει ο Δήμος για να πάρει μέρος στη διαδικασία επιλογής. Δεν αναφερόμαστε ούτε στη σύνταξη των φακέλου υποψηφιότητας, που ενδεχομένως θα συνταχθεί από κάποια γραφεία μελετών (λογικά με απευθείας ανάθεση)... Οι φάκελοι πρέπει να περιέχουν έργα υποδομής που πρόκειται να γίνουν και να έχει βρεθεί η χρηματοδότησή τους. Το Βουλευτικό και το Τριανόν, μπορεί να ξεχειλίζουν ιστορία αλλά δεν είναι αρκετά για να σε χρίσουν «πρωτευουσιάνο».

Πρέπει να μπει βαθιά το χέρι στην τσέπη κι αυτός που πρέπει να το βάλει δεν είναι το Κράτος αλλά ο Δήμος, με τη δυνατότητα επιδότησης μέχρι 60% από κοινοτικούς πόρους. Βέβαια, τρεις μήνες πριν από τον ερχομό του 2021, η Πρωτεύουσα θα πάρει ως έπαθλο και 1,5 εκατομμύριο ευρώ και θα μπορεί ενδεχομένως νωρίτερα να συνάψει δάνεια με τις τράπεζες υποθηκεύοντας την περιουσία της. Εκτός και αν το χρήμα εισρεύσει εξολοκλήρου από τη συνδρομή, μέσω τελών, των δημοτών.

Ζητούμενο είναι όχι μόνο τι θα δώσει αλλά και τι θα κερδίσει πολιτιστικά και οικονομικά μια Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Εντάξει, θα μπουχτίσουμε στα φεστιβάλ και τις πρωτοποριακές εκδηλώσεις, καθώς οι εταιρείες διοργάνωσης εκδηλώσεων, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές και οι ατζέντηδες θα τρέξουν στη Μέκκα του Πολιτισμού.

Η τουριστική κίνηση αναμφίβολα θα αυξηθεί κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων αλλά δεν πιστεύουμε ότι η πόλη θα έχει μακροχρόνιο κέρδος από τη διαφημιστική της προβολή. Πόσοι Ευρωπαίοι γνωρίζουν ότι φέτος Πολιτιστική Πρωτεύουσα είναι το Κόσιτσε της Σλοβακίας, το 2011 το Τουρκού της Φινλανδίας, το 2010 το Πετς της Ουγγαρίας;
Όσο για τους Έλληνες; Πιθανόν να μάθουν ότι το Ναύπλιο ήταν Πρωτεύουσα μετά το 2021, όταν αρχίσουν οι καταγγελίες για οικονομικές ατασθαλίες (το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστικό).

Το μόνο βέβαιο είναι πως αυτή τη στιγμή τους ασχολούμενους με τα κοινά στην πόλη θα πρέπει να τους απασχολεί το θέμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και αλίμονο αν δεν κάνουν σημαία τους τη νέα «Μεγάλη Ιδέα». Κάτι τέτοια συγκινούν και πωρώνουν τους ψηφοφόρους.

http://argolika.gr