Για ποιους λόγους ...ντρέπεται κάποιος να ζει στο Άργος

• 
• 

Λεπτομέρειες

 

Δημοσιεύτηκε στις 19 Μαρτίου 2015http://argolika.gr/

της Ελένης Πετσιώτη

Ο τόπος που μεγάλωσα κρυφό παράπονο έχει που η θάλασσα δε δέχτηκε το χώμα του να βρέχει... Για τη Λάρισα είναι γραμμένος ο στίχος, αλλά εμένα μου θυμίζει το Άργος και νομίζω ότι του πάει κιόλας. Μια πόλη όχι άσχημη, αλλά χωρίς σπουδαίες φυσικές ομορφιές. Το κάστρο της Λάρισας, η Παναγία η Πορτοκαλούσα, ο λόφος του Προφήτη Ηλία και λίγα ακόμα σημεία είναι όλα κι όλα τα όμορφα του Άργους. Βέβαια έχει σπουδαία ιστορία και αντισταθμίζεται η έλλειψη φυσικού κάλλους... Όπου σταθείς το παρελθόν μιλάει. Δεν παύει όμως να είναι μια πόλη άχρωμη, λίγο γκρίζα, χωρίς κοσμικότητες και δίχως λάμψη με αποτέλεσμα κάποιοι να ντρέπονται να ομολογήσουν ότι κατάγονται απ το Άργος. Κι εγώ έχω ντραπεί κάποιες φορές ομολογώ, αλλά για άλλους λόγους...

Ντρέπομαι που το Άργος είναι η μόνη πόλη που, χωρίς καμία ενημέρωση για το πρόβλημα των σκουπιδιών, τους μπλε κάδους ανακύκλωσης τους χρησιμοποιεί για τα συμβατικά σκουπίδια . Πριν δυo χρόνια, όταν κάπνιζε η χωματερή δύο μέρες και πνίγηκε η πόλη απ τους τοξικούς καπνούς, αναζητώντας ευθύνες ντράπηκα πολύ όταν άκουσα το δήμαρχο της πόλης να λέει: "Είδα έναν Πακιστανό να τρέχει".

Ντρέπομαι πολύ όταν αντικρίζω το σταθμό των τρένων της πόλης. Ρημαγμένο, με σπασμένες πόρτες και παράθυρα, με τα έγγραφα πεταμένα και διασκορπισμένα τριγύρω. Και ντράπηκα ακόμα πιο πολύ όταν, έπειτα από καταγγελίες που δέχτηκαν οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες στο σταθμό έβρισκαν κατάλυμμα οι άστεγοι και γινόταν εμπόριο και χρήση ουσιών, συνεργεία του δήμου έχτισαν πόρτες και παράθυρα θεωρώντας ότι δίνουν λύση στο πρόβλημα.

Ντρέπομαι για τη λειτουργία του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου που είναι ένα παντοπωλείο φάντασμα. Κανείς δεν ξέρει αν λειτουργεί, πώς λειτουργεί, αν κάποιοι οφελούνται και με ποιά κριτήρια. Κι ακόμα περισσότερο ντράπηκα πέρσι, όταν βρέθηκα στο κτίσμα που φιλοξενούσε προσωρινά το Κοινωνικό Παντοπωλείο, στο κτίριο της Νεοκλασικής Αγοράς και είδα σακιά με τρόφιμα, ρούχα και παπούτσια, όλα μαζί πεταμένα στο πάτωμα και πάνω τους να έχουν πέσει σοβάδες απ' το ταβάνι. Από τις παραμονές των δημοτικών εκλογών μέχρι σήμερα κανείς δεν ξέρει αν λειτουργεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο, με το Δήμο να αρνείται να απαντήσει στα εύλογα ερωτήματα της αντιπολίτευσης.

Ντρέπομαι πολύ γνωρίζοντας κι εγώ όπως και η πλειοψηφία των συμπολιτών για τον τρόπο εισαγωγής κάποιων μαθητών στα Πανεπιστήμια. Για τις επιδόσεις στο χόκεϊ επί χόρτουμιλάω, για τα μόρια που βοήθησαν τα παιδιά να μπουν παράτυπα στις σχολές -φυσικά με το αζημίωτο- για τα ονόματα που όλοι ψιθυρίζουν αλλά που όλα καλύπτονται από μια συμφωνία σιωπής.

Ντρέπομαι για τα αυτοκίνητα, συχνά πολυτελή, που είναι παρκαρισμένα σε πεζόδρομους, πεζοδρόμια και στην πλατεία. Ντρέπομαι για τους -κατ ευφημισμό -πεζόδρομους, οι οποίοι έχουν καταληφθεί σε όλο το μήκος και το πλάτος τους από τραπεζοκαθίσματα και για τα νάυλον με τα οποία "προστατεύουν" τις καφετέριες οι ιδιοκτήτες.

Ντράπηκα πολύ πέρσι το καλοκαίρι όταν πληροφορήθηκα ότι διοργανώνεται πάρτι στο Αρχαίο Θέατρο με εμφάνιση stars του τραγουδιού του βεληνεκούς του Μπίγαλη, του Λιβιεράτου, της Πωλίνας. Το "μπαμ και κάτω", το "Ροζ μπικίνι", το "Πάμε για τρέλλες στις Σεϋχέλλες" και άλλα άσματα θα ακούγονταν εκεί για την ενίσχυση του Παναργειακού (και με τη συνδρομή 5.000 ευρώ από την ΚΕΔΑΜ). Κι αφού γέλασε μαζί μας το Πανελλήνιο και οι αρχαίες πέτρες ήταν έτοιμες να μας στρώσουν στο κυνήγι, το ΚΑΣ σαν από μηχανής θεός, καθυστέρησε να δώσει άδεια κι έτσι αποφύγαμε τα χειρότερα.

Για το περιβόητο έργο της ανάπλασης, ντράπηκα για όσα ντράπηκα, αλλά εύχομαι το καλύτερο, μιας και ξεκίνησε. Δεν είμαι κατά του καινούργιου και πιστεύω ότι πολλές φορές για να έρθει το καινούργιο χρειάζεται ένας γκρεμιστής. Μόνο που ο γκρεμιστής πρέπει να είναι και χτίστης μαζί και ταυτοχρόνως "ο διαλεχτός της άνοιξης κι ακριβογιός της πίστης".

Ξέρετε εσείς κανέναν χτίστη να "φυτεύει" μωβ ομπρέλες στις πλατείες;