Άργος – Ναύπλιο: Μια κόντρα από την εποχή του …Τρικούπη

• 
• 

Λεπτομέρειες

 

Δημοσιεύτηκε στις 06 Μαΐου 2014

Η διαμάχη των δύο γειτονικών πόλεων, του Άργους και του Ναυπλίου, ήταν το θέμα της ομιλίας του Βασίλη Δωροβίνη στη βιβλιοθήκη «Ανθός» στο «Φουγάρο».

Παίζοντας «εκτός έδρας», στο Ναύπλιο, και με κοινό κυρίως Ναυπλιώτες, ο Αργείτης δικηγόρος και ιστορικός αναφέρθηκε στα κοινωνικά χαρακτηριστικά των κατοίκων αλλά και σε ιστορικά γεγονότα των δύο τελευταίων αιώνων, που επηρέασαν τις σχέσεις των δύο πόλεων.

Ο κ. Δωροβίνης επικεντρώθηκε στη μεγάλη αντιπαράθεση που δημιουργήθηκε το 1883 με αφορμή τη δημιουργία της σιδηροδρομικής γραμμής από τον Χαρ. Τρικούπη. Οι Ναυπλιώτες, χωρίς καμία σοβαρή επιχειρηματολογία, επέμεναν να μην περνά το τρένο μέσα από το Άργος αλλά στα Φίχτια να παρακάμπτει για το Ναύπλιο. Χρησιμοποίησαν ακόμη και το επιχείρημα πως στο Κουτσοπόδι το ...έδαφος ήταν ιδιαίτερα μαλακό και επικίνδυνο για καθίζηση. Από την πλευρά τους οι Αργείτες ήταν βέβαιοι: Οι γείτονές τους αντιδρούν στην πρόοδο του Άργους...

Όταν το θέμα λήγει, μια νέα αιτία για κόντρα ανακαλύπτεται: Το 1889, οι δύο πόλεις ασχολούνται με το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής στο Κεφαλάρι, καθώς δίπλα υπάρχει το παράρτημα του οπλοστασίου που εδρεύει στο Ναύπλιο!

Η μεγάλη έκπληξη έγινε το 1901. Μάταια οι Ναυπλιώτες περίμεναν να τους σνομπάρουν οι Αργείτες... Κατά τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Κολοκοτρώνη, οι εφημερίδες του Ναυπλίου θεωρούσαν πως λόγω ζηλοτυπίας, οι κάτοικοι της γειτονικής πόλης δεν θα παραβρεθούν στην εκδήλωση. Όμως, εκείνη την μέρα κόπηκαν 4.500 εισιτήρια στα τρένα που πήγαν στο Ναύπλιο.

Κατά τον 20ο αιώνα, η διαμάχη αναζωπυρώθηκε αρκετές φορές, όχι μόνο στα ντέρμπι Παναργειακού – Πανναυπλιακού αλλά και για άλλα θέματα. Το 1960, αφού ακούστηκε ότι θα κλείσουν οι Στρατώνες του Άργους (με τους λιγοστούς φαντάρους), θεωρήθηκε ότι υπήρξε δάκτυλος των Ναυπλιωτών. Το 1976, ο Δήμος Άργους αγόρασε στα Λευκάκια οικόπεδο για να δημιουργήσει ΧΑΔΑ και φυσικά οι Ναυπλιώτες δεν μπορούσαν να επιτρέψουν να πετιούνται τα σκουπίδια του γείτονα έξω από την πόρτα τους. Το 1988 το Ναύπλιο επεδίωξε να φέρει στην πρωτεύουσα του νομού τη μόνη δημόσια υπηρεσία που δεν κατείχε, το Επιμελητήριο. Και φυσικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τις πρόσφατες κόντρες για τα Νοσοκομεία, τη ΔΟΥ, το Πανεπιστήμιο και τη δημιουργία Campus στον κάμπο...

Στη διαμάχη των δύο πόλεων, σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο τοπικός Τύπος ο οποίος, κυρίως παλαιότερα, απευθυνόταν κυρίως σε αναγνωστικό κοινό που δεν ξεπερνούσε τα όρια της πόλης ή έστω της επαρχίας. Έτσι, είχε συμφέρον να φανατίσει το κοινό του έναντι της γειτονικής πόλης.

Ο Βασίλης Δωροβίνης αναφέρθηκε στα κοινωνικά χαρακτηριστικά των δύο πόλεων τους δύο τελευταίους αιώνες και τόνισε πως είναι μύθος να λέγεται ότι στο Άργος είναι μια αγροτική και εργατική πόλη που δεν διέθετε αστική τάξη. Κυρίως προπολεμικά, λόγω των πολλών εργοστασίων και της εμπορικής αίγλης, είχε δημιουργηθεί ισχυρή αστική τάξη, ισχυρότερη και από του Ναυπλίου.

Η ομιλία του Β. Δωροβίνη στον «Ανθό», στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει μια εποικοδομητική συζήτηση για τη σχέση των δύο πόλεων, η οποία βέβαια συναντάται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας ανάμεσα σε γειτονικές πόλεις. Και είναι χαρακτηριστική η άποψη που εξέφρασε ο Μπάμπης Αντωνιάδης: «Κάποιοι δημιουργούν εχθρούς για να ηρωποιηθούν»...
Γ. Νικολόπουλος

http://argolika.gr/