Ο Μητσάρας δεν ακούει, γκρέμισε το «Καζινό»

• 
• 

Λεπτομέρειες

 

Δημοσιεύτηκε στις 15 Μαρτίου 2015http://argolika.gr/

του Δημήτρη Πειρούνη

Πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δεν χορταριάζει, λέγαν οι παλιοί, και αυτό είναι και η ιστορία μιας πόλης. Ποτέ δεν σταματά πάντα κινείται. Καταναλώνει τα προηγούμενα και παράγει τα επόμενα. Αλέθει κτίρια και ανθρώπους. Και κάποτε, κάποτε, αφήνει υλικές μνήμες πίσω της. Χορτάρι ή και κτίρια.

Σύμβολο με φόρα από το 1950 στο 2015, μέσα από καλές και κακές εποχές, το "Καζινό" ήταν ένα ορόσημο της πόλης, σημείο αναφοράς της νεότερης ιστορίας της. Όπως το Μπουσουλοπούλειο, το παλιό Δημαρχείο, το Κεφαλάρι.

Το "Καζινό" δεν υπάρχει πια. Σ' ένα πρωινό της Παρασκευής (13/3/2015) η μπουλντόζα της αναπλάσεως το ξήλωσε. Ούτε δύσκολο ήταν, ούτε πολύ χρόνο πήρε.

Δεν ξέρω εάν η εφημερίδα "Αργολίδα" ή ο "Δημοσιογράφος" ή το "Αργειακό Βήμα" θα αφιερώσουν τις επόμενες ημέρες κάποιες σελίδες τους στο "Καζινό" ως μέρος της νεότερης ιστορίας του Άργους ή για κάποιο λόγο θα σιωπήσουν. Κατά καιρούς έχω ακούσει σοφές κουβέντες για την συλλογική ιστορική μνήμη του νεότερου Άργους και απ' το Γιάννη τον Πιτσάκη και το Χρήστο τον Καλαντζή, υπερασπιστής της ιστορικής μνήμης της πόλης, νεότερης και παλαιότερης υπήρξε και το "Αργειακό Βήμα" του Θωμόπουλου.

Είναι ανησυχητικό όμως ότι τα αυτά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μέχρι σήμερα σιγούν, φαίνεται να ιδιωτεύουν. Και όμως έχω την βεβαιότητα ότι η ιστορία με το "Καζινό" έχει ενοχλήσει όλους όσοι συμμετέχουν στην συλλογική μνήμη της πόλης, τόσο ως δρώντες όσο και ως απλοί καταγραφείς της. Οι εφημερίδες έχουν ιδιαίτερη ευθύνη είναι οι πραγματικοί κληρονόμοι της συλλογικής μνήμης της πόλης την οποία έχουν αναλάβει να αποτυπώσουν. Αν τελικά δεν σηκώσουν την πένα τους οι ανωτέρω είμαι σίγουρος ότι άλλοι[δημοσιογράφοι;] θα το κάνουν και σχεδόν σίγουρος ότι αν αυτές οι εφημερίδες επιβιώσουν τα επόμενα 20 χρόνια τελικά θα το κάνουν και αυτές, αναγνωρίζοντας κάποια στιγμή το αυτονόητο.

Είμαι σίγουρος επίσης ότι άτομα όπως ο Καρυάμης ο Δημήτρης βρίσκονται σε εσωτερική σύγκρουση για το "Καζινό". Ας αρχίσει λοιπόν ο Καρυάμης να μαζεύει τις φωτογραφίες των τελευταίων ημερών του "Καζινό" για την παρέα της ιστοσελίδας του. Φωτογραφικά μνημόσυνα ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Κάποιοι κολλητοί ψελλίζουν: "δεν ακούει ο δήμαρχος" "ότι θέλει κάνει μόνος του". Όμως δίπλα στο Δήμαρχο δεν είναι και άλλοι; μόνο αυτός μιλάει; Δίπλα δεν είναι ο πολυψηφισθείς Οικονόμου, ο άνθρωπος του πολιτισμού ο Γκαβούνος, ο Πετσέλης, ο αξιολογότατος Σχοινοχωρίτης, ο Μαρλαγκούτσος, ο νεότερος Τζαβέλλας, και τόσοι άλλοι, στην Δημοτική Κοινότητα δεν είναι επικεφαλής ο αεικίνητος Καρυάμης; Αυτό το "δεν ακούει ο Μητσάρας, ό,τι θέλει κάνει μόνος του" δεν το χρεώνονται και αυτοί;
Να επισημάνω ότι υπάρχει ένα αφήγημα που κάθε πόλη λέει, αλλά πρέπει κάποιος να έχει τη δυνατότητα να το ακούσει, να το συλλάβει, να το ενισχύσει και να το κάνει ταυτότητα της.

Ένας τόπος μία πόλη δεν μπορεί να υπάρξει από παρθενογένεση και επειδή ένας Δήμαρχος το αποφάσισε, αλλά επανεφευρίσκοντας τον εαυτό της, ξαναλέγοντας την ιστορία της, μέσα από τα καθημερινά ορόσημα της παλιότερης, της νεότερης και της συνεχούς ιστορίας της. Της ταυτότητας της.

Ο Δήμαρχος όμως στην καταγωγή του είναι από τις Λίμνες και αναρωτιέμαι αν θα γκρέμιζε ποτέ το "Καζινό" ένας δήμαρχος που θα ήταν από το Άργος, ή αν κάποιος Δήμαρχος τελικά θα το αναδείκνυε, όταν η πόλη θα έβρισκε τα κουράγια να επαναφέρει τον εαυτό της, όταν θα δινόταν η ευκαιρία να επανεφεύρει την ταυτότητα της.

Και εκεί ατύχησε το "Καζινό": ο επίσης ξένος μελετητής της ανάπλασης αγνοούσε το αφήγημα της πόλης, την ιστορία της την νεότερη ως βίωμα και τα σύμβολα της. Και αναρωτιέμαι θα δεχόμαστε ποτέ να κατεδαφιστεί το Μπουσουλοπούλειο όσοι φοιτήσαμε εκεί;

Ο "Μητσάρας" όμως μέσα στην ύβρη του αναμετράται με την ιστορία του τόπου και δεν φοβάται να την διαγράψει αρκεί να αφήσει το στίγμα του.

Πριν ολοκληρωθεί η "ανάπλαση" όσοι ενδιαφέρονται ας δημιουργήσουν ένα χάρτη της πόλης με πολύ φωτογραφικό υλικό, ας αποτυπώσουν ακόμα και τα πλακάκια της γειτόνισσας, για να διασωθεί η συλλογική ιστορική μνήμη. Όσοι θέλουν.