Ένας Σκατόψυχος

Ένας Σκατόψυχος

Ξέρω ποιός σκότωσε τον «τρενάκια». Και θα σας τον αποκαλύψω σήμερα. Δεν τον ξέρω μόνο εγώ. Τον γνωρίζουν κι άλλοι αλλά δε μιλάνε. Φοβούνται τις μηνύσεις, τις αποδείξεις,  τις κατηγορίες και τα δικαστήρια. Φοβούνται γενικώς την όλη φασαρία. Και σου λένε για ένα κοπρόσκυλο τώρα να κάτσουμε να βάλλουμε μπελά μές στο κεφάλι μας; Άστο καλύτερα.

 

καλή αντάμωση φίλε

Εγώ όμως, σαν γνήσιο τέκνο της ναυπλιακής γής, ατρόμητος συνεχιστής της κωλοπλένικης  παράδοσης του κουτσομπολιού και της κοινωνικής κριτικής, θα τον ρουφιανέψω στεγνά. Θα φορέσω την μάλλινη και λαογραφική κουκούλα μου και θα τον δείξω μπροστά σε όλους.

Ο δολοφόνος είναι αυτόχθων κωλοπλένης ιθαγενής και ανήκει στη μεγάλη κατηγορία των σκατόψυχων της πόλης. Μεγάλωσε μικροαστικά, όπως όλοι μας, σε μια ήσυχη γειτονιά της πόλης και συνήθιζε να διασκεδάζει μικρός βασανίζοντας ανέμελα γάτες, καίγοντας πονηρά μυρμηγκοφωλιές, λιώνοντας γλυκούλια βατραχάκια, σημαδεύοντας περιστέρια  και κοπανώντας μπούφους σκύλους. Ταυτόχρονα θεωρούσε τον εαυτό του μέγα γνώστη και εξερευνητή και επιδείκνυε βίαια αυτή την ανωτερότητα πάνω και σε συνομιλήκους του.

Μεγαλώνοντας δεν απέκτησε ιδιαίτερες συναισθηματικές ικανότητες. Παρέμεινε βίαιος, πρωτόγονος και μουρόχαβλος ενώ ο κύριος όγκος των ενδιαφερόντων του ήταν μονάχα ο ίδιος του ο εαυτός.

Δεν απέκτησε ποτέ καμία ουσιαστική επαφή με τον φυσικό κόσμο που τον περιβάλλει και το καλαίσθητο τοπίο της πόλης. Έμεινε αποκομμένος από τη φύση του και τη φύση γενικότερα, με αποτέλεσμα να αναπτύξει με το χρόνο δυσεπίλυτα κόμπλεξ, ανασφάλειες και άλλες ψυχικές παθογένειες. Δεν γνωρίζω αν κάνει σεξ αλλά σίγουρα δεν το ευχαριστιέται όσο θα έπρεπε.  Είναι γκρινιάρης, στριφνός και μισάνθρωπος. Ένας ωμός συμφεροντολόγος, ένας βάρβαρος ατομιστής κλεισμένος στα στενά όρια των ελαχίστων πνευματικών του οριζόντων.

Δεν θα τον δείτε ποτέ να σας χαμογελάει γνήσια. Δεν θα τον δείτε ποτέ να γελάει από τα βάθη της ψυχής του. Το βλέμμα του είναι συνήθως επικριτικό και κακοπροαίρετο και για να σας μιλήσει, μουρμουρίζει και λέει μισόλογα σαν δειλός.

Δεν θα τον δείτε ποτέ να απολαμβάνει το ξημέρωμα ή το σούρουπο στη παραλία της πόλης. Δεν νιώθει και δεν αισθάνεται τίποτα. Είναι ζώο.

Στη πολυκατοικία που μένει, τσακώνεται συνεχώς με τους γειτόνους του για διάφορα μικροζητήματα αλλά κυρίως τσακώνεται  με αυτούς που φιλοξενούν κατοικίδια. Δεν τα μπορεί τα κατοικίδια. Τα σιχαίνεται. Ίσως γιατί κατά βάθος σιχαίνεται τον εαυτό του. Ταυτίζεται με κάποιο μυστήριο κι υποσυνείδητο τρόπο. Είπαμε, είναι ζώο. Θεωρεί τους φιλόζωους βρωμιάρηδες, σιχαμένους κι άπλυτους και γουστάρει να επιβάλλει με το ζόρι τη θέλησή του πάνω τους. Φασίστας με όλη τη σημασία του όρου.

Τέλος, όσο χριστιανός και να σας φαίνεται, η λέξη Θεός έχει γι αυτόν μια εξ’ίσου ιδιοκτησιακή σημασία, όπως όλα τα υπόλοιπα  πράγματα γύρω του.

Αν τυχών προσβληθεί διαβάζοντας όλα αυτά, αν τυχών και τα καταλαβαίνει,  ας μου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, αφού πρώτα αποκαλύψει τη ταυτότητά του. Τότε και γώ θα του φορτώσω  τις δεκάδες μηνύσεις κατ΄αγνώστων που έχω κάνει κατά το παρελθόν για δηλητηριάσεις ζώων, που είναι και το σύνηθες σπορ όλων των σκατόψυχων της περιοχής.  

Τότε θα δούμε ποιός θα βγεί κερδισμένος.