Ο ιερέας που στηρίζει τους μικρούς ήρωες με τις ανίατες ασθένειες
Του Αντώνη Μακατούνη, από το Σαββατιάτικο ένθετο για την Ορθοδοξία της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
15 Δεκεμβρίου 2012, 10:57
1957 αναγνώσεις
Μόλις 10 μέρες μας χωρίζουν από τα Χριστούγεννα, τη μεγαλύτερη γιορτή
της Χριστιανοσύνης, τη μέρα που άλλαξε η ιστορία της ανθρωπότητας με την κάθοδο
του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού στη Γη. Εκείνη τη φωτεινή νύχτα πριν από 2012
χρόνια, οι τρεις μάγοι οδηγήθηκαν από το αστέρι στην ταπεινή φάτνη με σκοπό να
μοιράσουν τα δώρα τους και να γνωρίσουν τον Μεσσία και Σωτήρα μας.Εμείς σαν σύγχρονοι «μάγοι» πρέπει να συμπαρασταθούμε και να σταθούμε (και όχι μόνο αυτές τις μέρες) στα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και ανίατες ασθένειες, παιδιά τα οποία δεν ζητούν πολλά, μονάχα λίγο από τον χρόνο μας, μια ζεστή αγκαλιά και μια ανθρώπινη επαφή, κάτι που έχει ανεκτίμητη, φυσικά, αξία. Αυτές τις γιορτινές ημέρες, λοιπόν, ας σταθούμε στο πλευρό του ανήμπορου συνανθρώπου μας, ώστε να νιώσουμε ευλογημένοι και να κατανοήσουμε ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής. Με αυτές τις σκέψεις βρεθήκαμε στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».
Μαθήματα ζωής
«Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να είμαι εδώ κοντά στα παιδιά, τα οποία με διδάσκουν μαθήματα ζωής ώστε να γίνομαι καλύτερος ως άνθρωπος και ως ιερέας. Αυτά τα παιδιά μού δίνουν καρπούς ευλογίας. Οταν τα βλέπω να δίνουν μάχες χωρίς να γκρινιάζουν και χωρίς να λιγοψυχούν, παίρνω δύναμη να αντιμετωπίσω όλες τις δυσκολίες που παρουσιάζονται, αυτά τα παιδιά είναι η πυξίδα και μας δείχνουν τον δρόμο να ξεπεράσουμε όλους τους σκοπέλους που μπαίνουν στο διάβα μας», αναφέρει με συγκίνηση στη «δημοκρατία» ο εφημέριος του παρεκκλησίου του νοσοκομείου π. Σωτήριος Σαρρής και προσθέτει: «Προσπαθώ να σταθώ δίπλα στους γονείς, οι οποίοι περνάνε μια σταυροαναστάσιμη κατάσταση, τους δίνω κουράγιο και αγάπη με σκοπό να απαλύνω τον πόνο τους. Αν ο Θεός επιτρέψει να ζήσει το παιδί που δοκιμάζεται, τότε αυτό θα αποτελεί παράδειγμα για τα άλλα παιδιά, θα έχει ένα... μετάλλιο, αφού επέδειξε σθένος και καρτερία απέναντι στην ασθένεια. Αν το σχέδιο του Θεού είναι να “φύγει”, τότε θα μιλάμε για έναν άγιο και θα πρέπει να αισθάνονται ευλογημένοι (οι γονείς) που είχαν αυτό το παιδί».
Αυτές τις ιδιαίτερες ημέρες επισκέπτονται αρκετοί συνάνθρωποί μας τα δοκιμαζόμενα παιδιά. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους εκπροσώπους της Πυροσβεστικής, του Στρατού, των προσκόπων, των σχολείων, των ενοριών της ευρύτερης περιοχής, καθώς και από το τμήμα ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού και την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού. Ολοι μαζί προσφέρουν, πέρα από τα δώρα, το σημαντικότερο, τη θερμή τους αγάπη σε αυτά τα αγγελούδια. Δεν πρέπει να παραληφθεί το γεγονός ότι ολοχρονίς προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οι σύλλογοι Φλόγα, Ελπίδα, Πίστης, Χαμόγελο του Παιδιού, Κάνε μια ευχή, αλλά και εκκλησιαστικές οργανώσεις και η Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
«Το μόνο που μας ζητούν είναι αγάπη»
«Το μόνο που ζητούν τα παιδιά από εμάς είναι η αγάπη, το ενδιαφέρον και η προσοχή μας. Ειδικά τα παιδιά που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας ωριμάζουν πιο γρήγορα από τα άλλα παιδιά και ζητούν την ασφάλεια, θέλουν να νιώσουν ότι δεν είναι αποκομμένα, αλλά ενεργά μέλη της κοινωνίας μας. Αυτό βρίσκει απόλυτη εφαρμογή με τη συμμετοχή στο μυστήριο της θείας κοινωνίας» τονίζει ο π. Σωτήριος, ενώ στέλνει ένα χριστουγεννιάτικο μήνυμα λέγοντας: «Πρέπει οι άνθρωποι να βγούμε από τον ατομισμό μας, να μπει ο ένας στη θέση του άλλου και να μη μένει ο καθένας μόνο στο δικό του πρόβλημα. Εχουμε την ανάγκη να δώσουμε τα χέρια και να συμπορευτούμε ώστε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Ακόμα όμως και κάποια ζευγάρια που δεν ταιριάζουν και δεν έχουν κοινή φιλοσοφία πρέπει να βρουν τρόπο να ακούσουν ο ένας τον άλλο, ασχέτως αν επιλέξουν να ζουν μαζί ή όχι».
Τα έκτακτα περιστατικά είναι αρκετά (το νοσοκομείο εφημερεύει), περνούν μπροστά από τον π. Σωτήριο, ο οποίος ρωτάει να μάθει τα ονόματα των ασθενών ώστε να τα συμπεριλάβει στην προσευχή του. Γιατροί και νοσηλευτές, μια ομάδα, σπεύδουν τάχιστα στο προσκεφάλι τους και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Είναι γνωστό άλλωστε ότι τα παιδιά είναι πολύ επιρρεπή στα χτυπήματα.
«Εχω δει πολλές φορές γονείς που δεν είχαν σχέση με την πίστη να πλησιάζουν τον Θεό και να ψάχνουν καταφύγιο στην Εκκλησία για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα υγείας που περνάει το παιδί τους. Αντίθετα, ενισχύεται η πίστη αυτών που είναι κοντά στον Θεό» καταλήγει ο π. Σωτήριος, εκφράζοντας εκ παραλλήλου την επιθυμία του να διακονήσει έως το τέλος της εγκόσμιας ζωής του τα παιδιά του νοσοκομείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου