Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Η υπόθεση των δημοτικών αρχείων να μην μπει … στα αρχεία

του Γεωργίου Κόνδη        Παρήγορη πράγματι η αντίδραση του Δήμου Άργους (Δελτίο Τύπου16-7-2014) για την πώληση των ιστορικών αρχείων με τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου των ετών 1856-1890.
Παρήγορη, γιατί για πρώτη φορά αναγκάζεται να τοποθετηθεί στο σοβαρότατο ζήτημα της προστασίας των γραπτών τεκμηρίων για την πορεία της πόλης στα πλαίσια του νέου ελληνικού κράτους. Για την χιλιόχρονη προηγούμενη ιστορική πορεία η ανυπαρξία οποιασδήποτε προσπάθειας καταγραφής και διάσωσης, πέραν της ηρωικής εκείνης προσπάθειας των ελάχιστων ερευνητών, ούτε παρήγορη ούτε τιμητική για την πόλη είναι.
Συνηθίσαμε όμως στη χώρα αυτή να λέμε: «ας μην είμαστε πλεονέκτες!» και με την ανυπαρξία κάτι μπορεί να γίνει. Και συνεχίζουμε να πορευόμαστε ανάμεσα στην αστειότητα και στις βαρύγδουπες διατυπώσεις της ανυπαρξίας. Παρήγορη λοιπόν η αντίδραση του Δήμου Άργους, γιατί αναφέρεται και σε κάποια δικαιώματα «των δημοτών στην ιστορία του τόπου τους». Αυτά δηλαδή που ώθησαν ορισμένους πολίτες επί σειρά ετών να προασπίσουν την πολιτισμική κληρονομιά μιας πόλης βάναυσα κακοποιημένης με ευθύνη κυρίως των ...Αρχόντων της. Όμως, ας είμαστε πλεονέκτες! Η αντίδραση της Δημοτικής Αρχής ήταν πράγματι παρήγορη!
Βέβαια, χρειάζονται οπωσδήποτε ορισμένες διορθώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα για να μπορούν οι αναγνώστες να κατανοήσουν τη σπουδή της Δημοτικής Αρχής να απαντήσει στο δημοσίευμα της «Αργολίδας», γεγονός που δεν θα γινόταν απλά και μόνο γιατί ο Προϊστάμενος των ΓΑΚ κ. Δ. Γεωργόπουλος, πολύ σωστά και έγκαιρα, ειδοποίησε τη Δημοτική Αρχή για την επικείμενη δημοπρασία.
Το Δελτίο Τύπου λοιπόν για το ακανθώδες ζήτημα που εξέδωσε ο Δήμος Άργους έχει πίσω του... προϊστορία. Και δεν είναι υποτιμητικό να γνωρίζουν οι πολίτες τι ακριβώς έχει συμβεί ώστε να βοηθήσουν με τη σειρά τους σ' αυτή τη σημαντική προσπάθεια για την ανάκτηση των ιστορικών αρχείων του Δήμου. Αυτός είναι ο ρόλος όλων μας παρότι μερικές φορές ενοχλεί, λίγο έως πολύ, κάποιους.
Για το συγκεκριμένο θέμα οφείλω να πω, πως έχοντας την πληροφορία της δημοπρασίας (έτσι κι αλλιώς όλα αυτά ανακοινώνονται και γίνονται δημόσια) από τον φίλο Γιώργο Γιαννούση θεώρησα σωστό να ειδοποιήσω... αρμοδίως! Από κοινού με τον Γ. Γιαννούση και τον Οδ. Κουμαδωράκη, τηλεφωνήσαμε σε όποιους γνωρίζαμε στο Δήμο (μεταξύ αυτών και στον κ. Καμπόσο), ζητώντας την άμεση παρέμβασή τους. Στο μεταξύ, από τις σχετικές ανακοινώσεις φαίνεται πως το ίδιο έγινε και από τον κ. Γεωργόπουλο των ΓΑΚ. Η δημοσιοποίηση του θέματος από εμένα στον τύπο (11/7 στην ηλεκτρονική σελίδα argolika.gr & 15/7 στην ΑΡΓΟΛΙΔΑ) έφερε το θέμα στο προσκήνιο ώστε να τεθούν και πολλά άλλα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα μήνες και χρόνια τώρα.
Εκφράζω κατ' αρχήν την ευχή και την ελπίδα να καταφέρει ο Δήμος Άργους να πάρει πίσω τα σημαντικά αυτά αρχεία. Το ερώτημα όμως είναι αμείλικτο: για να τα κάνει τι; Ποια είναι η αρμόδια επιτροπή που κληρονόμησε ή που δημιούργησε ώστε υπεύθυνα να διαχειριστεί τα οποιαδήποτε αρχεία της πόλης; Αφού η Δημοτική Αρχή δια υπογραφής Δημάρχου Δημ. Καμπόσου δηλώνει την δεδομένη «ευαισθησίας μας για την διάσωση και απόκτηση των πηγών της ιστορίας του Δήμου μας», γιατί δεν έχει θέσει στις άμεσες προτεραιότητές της τη δημιουργία ενός μικρού χώρου (έστω ένα παλιοδωμάτιο κάπου προσωρινά), ώστε να τοποθετηθούν τα αρχεία της πόλης (όσα υπάρχουν!) και να μπορούν οι ερευνητές να τα συμβουλευτούν; Να θυμίσω εδώ πως μετά από πολλές προσπάθειες, εκκλήσεις και πιέσεις χρόνων, η πόλη ευτύχησε να αποκτήσει έναν πολιτισμένο χώρο, πραγματικά όμορφο, στο υπόγειο του Κωνσταντοπούλειου Μεγάρου όπου τοποθετήθηκαν τα αρχεία του Δήμου και η βιβλιοθήκη-κληροδότημα Κολιαλέξη. Το έργο, προς τιμήν του, έγινε από τον κ. Γιώργο Αναγνώστου, τελευταίο Αντιδήμαρχο πριν την ανάληψη της Δημαρχίας από τον κ. Καμπόσο. Καλώς ή κακώς το Κωσταντοπούλειο δόθηκε στην Τουριστική Σχολή και από τότε αγνοείται η τύχη των αρχείων και της βιβλιοθήκης. Κανένας δεν μπορεί να μας πει με σιγουριά που βρίσκονται. Μια «ευγενική» εκδοχή που διαχέεται κάθε φορά που θέτουμε τα ίδιο ερώτημα είναι πως «τα μισά βρίσκονται στους Μύλους και τα άλλα μισά στη Λυρκεία». Είμαι μάλλον ο τελευταίος που ευτύχησε να καταγράψει τα αρχεία του Δήμου Άργους της περιόδου 1940. Από πού προκύπτει λοιπόν «η ευαισθησία για τη διάσωση και απόκτηση των πηγών της ιστορίας του Δήμου»;
Καλά! Να δεχτούμε πως ο Δήμος είχε μόνο «επίσημη» ενημέρωση από τον Προϊστάμενο των ΓΑΚ κ. Δ. Γεωργόπουλο όπως μας λέει το επίσημο Δελτίο Τύπου. Γιατί στις τόσες προσφορές οργάνωσης Δημοτικού Αρχείου από τα Γ.Α.Κ, όπως λέγεται, δεν έχει ανταποκριθεί ποτέ; Τώρα ανακαλύπτουν τη χρησιμότητα των Γ.Α.Κ έστω και ως πομπό SOS; Στα θέματα αυτά θα επανέλθω με μεγαλύτερη αναλυτική όρεξη και πολλά πολλά στοιχεία όταν τελειώσουν τα μπάνια του Λαού.
Οφείλω όμως τελειώνοντας να δώσω μια απάντηση στους «εξυπνάκηδες» του Δήμου Άργους των οποίων τα σχόλια αποτελούν ακόμα ένα τεκμήριο για το πώς η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας μετατρέπεται σταδιακά σε υπανάπτυκτο αστικό αλαλούμ.
Αν εγώ και άλλοι συμπολίτες δημοσιοποιούμε τα θέματα αυτά για να ευαισθητοποιηθεί ουσιαστικά η κάθε Δημοτική Αρχή σε θέματα προστασίας και ανάδειξης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, είναι γιατί επιμένουμε να είμαστε Πολίτες. Είναι γιατί έχουμε προσφέρει στην πόλη αυτή αμέτρητες ώρες έρευνας, δεκάδες δημοσιευμένα κείμενα, εκατοντάδες παρουσιάσεις και επίσης αμέτρητες ώρες προσωπικής εργασίας για την ανάδειξη του πλούτου της. Είναι γιατί στηριζόμενοι πραγματικά στην ευαισθησία μας για τη διάσωση και ανάδειξη της Ιστορίας του Δήμου, συμμετέχουμε σε δεκάδες δράσεις προστασίας και ανάδειξης του πολιτισμικού της προσώπου: από καθαρισμούς αρχαιολογικών χώρων μέχρι εκδηλώσεις / εκδόσεις κάθε είδους που στοχεύουν στην ποιοτική του ανάδειξη.
Μήπως ήρθε η ώρα να μας πουν και οι «εξυπνάκηδες» τι ακριβώς έχουν κάνει δεκαετίες τώρα για την πόλη αυτή και από πού αντλούν το δικαίωμα του λόγου (έστω και του πικρόχολου); Να είναι τυχαίο άραγε πως η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας δεν έχει ούτε καν ως ιδέα ένα ιστορικό αρχείο; Να είναι τυχαίο άραγε πως ολόκληρος ο κόπος, ο χρόνος που δαπανήθηκε, η σκληρή προσπάθεια σοβαρών συνεργασιών, για την επίτευξη μιας ετήσιας τιμητικής για τον Δήμο έκδοσης, περνάει από τα χίλια κύματα και από απίστευτης αστειότητας χειρισμούς, παραμένοντας μετέωρη και δημιουργώντας την αίσθηση της κοροϊδίας στους συμμετέχοντες; Να είναι τυχαίο άραγε πως ακόμα και οι απλές προσπάθειες για την ανάδειξη ενός οποιουδήποτε αρχειακού υλικού, που αρχικά ενθουσιάζουν τους νέους κυρίως πολίτες και τους κάνουν να συμμετέχουν, τινάζονται στον αέρα και δημιουργούν απαισιοδοξία από έναν φτηνό πολιτικό καιροσκοπισμό; Και να είναι άραγε τυχαίο πως σε κάποιες άλλες τοπικές κοινωνίες (που θέλουν και να τις ανταγωνιστούν τρομάρα τους!), τα ίδια εγχειρήματα παράγουν έναν εκπληκτικό πλούτο εικόνων, ιδεών, αναλύσεων, λόγων, ιστορικών τεκμηρίων; Να είναι τυχαία όλα αυτά; Ή μήπως ενδείξεις της μεγάλης ιστορικής ατυχίας της αρχαιότερης πόλης της Ελλάδας;

http://argolika.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου