Παρά την ακαρπία στο βερίκοκο, οι Έλληνες καταναλωτές δεν θα το στερηθούν.
Ετικέτες ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ
Ωστόσο, όπως επισήμανε, λόγω της φετινής ακαρπίας, το πρόβλημα για τους παραγωγούς εντοπίζεται στην… ικανοποίηση των συνεργατών τους, στους οποίους και δίνουν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους για εξαγωγή σε Ρουμανία, Βουλγαρία και ΠΓΔΜ.
Η ακαρπία στην καλλιέργεια του βερίκοκου στη χώρα μας ενδέχεται να ξεπεράσει το 50% σε πολλές ποικιλίες και κυρίως στην πιο δημοφιλή, την Μπεμπέκου, σημείωσε ο κ. Παστόπουλος, ο οποίος ασχολείται και με την καλλιέργεια βερίκοκου στα Γιαννιτσά.
Κατά την ανθοφορία των δέντρων παρατηρήθηκε μεγάλη ανθόπτωση, ενώ αναμένεται ότι και στο στάδιο του καρπιδίου θα υπάρξει σημαντική πτώση, διαδικασίες που οφείλονται στη μεγάλη ποσότητα υγρασίας, μας εξήγησε.
Το φαινόμενο αυτό είναι φυσιολογικό και δεν ευθύνεται σε καμιά περίπτωση σε κάποια παθογένεια των δέντρων, συμπλήρωσε ο κ. Παστόπουλος, σύμφωνα με τον οποίο τα κτήματα με το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι αυτά που πέρυσι είχαν πολύ μεγάλη παραγωγή.
"Τα δέντρα με την περσινή υπερπαραγωγή 'εξαντλήθηκαν', καθώς χρησιμοποίησαν το μεγαλύτερο μέρος από τους αποθηκευμένους υδατάνθρακές τους για την παραγωγή καρπών. Έτσι, γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι η μειωμένη φετινή παραγωγή οφείλεται σε φυσιολογικές λειτουργίες του δέντρου της βερικοκιάς, και στο πλαίσιο αυτό είναι ανούσια η οποιαδήποτε εφαρμογή βιοδιεγερτών από αυτό το στάδιο και μετά", διευκρίνισε.
Η Ελλάδα, έκτη παραγωγός βερίκοκων στην Ευρώπη
Την έκτη θέση στην κατάταξη παραγωγής βερίκοκου στην Ευρώπη κατέχει η Ελλάδα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του 2010. Το σύνολο της παραγωγής στη χώρα μας κυμαίνεται από 55.000 ως και 75.000 τόνους ετησίως.
Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι το 70% της παγκόσμιας παραγωγής βερίκοκου, ήτοι 2 εκατ. τόνοι ετησίως, προέρχεται από Τουρκία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα και το υπόλοιπο 30% παράγεται σε Ιράν, Πακιστάν, Συρία, Κίνα και ΗΠΑ.
Βάσει των τελευταίων δεδομένων, στην Ελλάδα καλλιεργούνται πάνω από 2 εκατ. δέντρα, ενώ τα 4/5 της συνολικής παραγωγής βερίκοκου εντοπίζονται στην Πελοπόννησο (Αργολίδα και Κορινθία). Μικρότερες ποσότητες προέρχονται από τους Νομούς Χαλκιδικής, Πέλλας, Πιερίας, Ημαθίας, Μαγνησίας, Ηρακλείου Κρήτης και από τα Δωδεκάνησα.
Πάντως, σύμφωνα με το Σύνδεσμο Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών, η μείωση στην παραγωγή βερίκοκου δεν είναι μόνο πρόβλημα ελληνικό, αφού σε όλη την Ευρώπη αναμένεται να περιοριστεί σε 416.722 τόνους, μειωμένη κατά 22,5% συγκριτικά με το 2010.
Αναφορικά με την είσοδο νέων αγροτών στην καλλιέργεια βερικοκιάς, ο κ. Μπινιάρης επισήμανε ότι οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί ολοένα και αυξάνονται μεν, αλλά όπως πρόσθεσε, "ούτε οι μισοί δεν κατορθώνουν να φέρουν εις πέρας το εγχείρημά τους".
Σχετικά δε με την τιμή του βερίκοκου, ο ίδιος σημείωσε ότι πέρυσι πούλησαν σε 0,40 λεπτά-0,50 λεπτά/κιλό, αλλά φέτος, λόγω και της ακαρπίας, η τιμή του έφθασε για τους παραγωγούς στα 0,70 λεπτά/κιλό με 0,80 λεπτά/κιλό.
Η μακρόχρονη ιστορία της βερικοκιάς
Αποτελούσε το χρυσόμηλο των Ρωμαίων και η επιστημονική ονομασία του βερίκοκου είναι prunus armeniaca. Προέρχεται από την Κίνα και λέγεται ότι καλλιεργείται τα τελευταία τουλάχιστον 4.000 χρόνια.
Το φρούτο είναι σαρκώδης, σφαιρικό, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή, ενώ ο πυρήνας του (κουκούτσι), είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει ένα με δύο σπόρια, που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Μάλιστα, υπάρχει ένας λαός, που λέγεται ότι είναι από τους μακροβιότερους στον κόσμο και όχι μόνο καταναλώνουν τόνους βερίκοκων, αλλά τρώνε και τα κουκούτσια, που είναι πολύ πικρά. Πρόκειται για τη φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το βερίκοκο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και φυτικές ίνες, ενώ περιέχει βιταμίνες C, B1, Β2 και φυσικό σάκχαρο. Λέγεται πως η ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο! Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου, που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά.
Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο, αλλά και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός. Το συγκεκριμένο φρούτο έχει χαμηλή θερμιδική αξία, 47 θερμίδες τα δύο, ενώ η κατανάλωση του καλοκαιρινού αυτού φρούτου, καταπραΰνει- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικής πάθησης, αϋπνίας, φαρυγγίτιδας και ήπια κατάθλιψης.
Ένα από τα σημαντικά προβλήματα της βερικοκιάς είναι ο ιός της Σάρκας, που αποτελεί μια ανίατη ασθένεια και υποβαθμίζει την ποιότητα της παραγωγής, αλλά και την παραγωγικότητα του φυτού.
Υποβάθμιση και καταστροφή των καρπών προκαλεί και ο μύκητας Manilia Laxa, ενώ σημαντικές ξηράνσεις δέντρων προκαλούν η φυτοφθορά, η ευτυπίωση και το βακτήριο Pseudomonas syringae pv mors pronorum.
Βασικοί εχθροί της βερικοκιάς είναι οι αφίδες και η μύγα της Μεσογείου.
Η ακαρπία στην καλλιέργεια του βερίκοκου στη χώρα μας ενδέχεται να ξεπεράσει το 50% σε πολλές ποικιλίες και κυρίως στην πιο δημοφιλή, την Μπεμπέκου, σημείωσε ο κ. Παστόπουλος, ο οποίος ασχολείται και με την καλλιέργεια βερίκοκου στα Γιαννιτσά.
Κατά την ανθοφορία των δέντρων παρατηρήθηκε μεγάλη ανθόπτωση, ενώ αναμένεται ότι και στο στάδιο του καρπιδίου θα υπάρξει σημαντική πτώση, διαδικασίες που οφείλονται στη μεγάλη ποσότητα υγρασίας, μας εξήγησε.
Το φαινόμενο αυτό είναι φυσιολογικό και δεν ευθύνεται σε καμιά περίπτωση σε κάποια παθογένεια των δέντρων, συμπλήρωσε ο κ. Παστόπουλος, σύμφωνα με τον οποίο τα κτήματα με το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι αυτά που πέρυσι είχαν πολύ μεγάλη παραγωγή.
"Τα δέντρα με την περσινή υπερπαραγωγή 'εξαντλήθηκαν', καθώς χρησιμοποίησαν το μεγαλύτερο μέρος από τους αποθηκευμένους υδατάνθρακές τους για την παραγωγή καρπών. Έτσι, γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι η μειωμένη φετινή παραγωγή οφείλεται σε φυσιολογικές λειτουργίες του δέντρου της βερικοκιάς, και στο πλαίσιο αυτό είναι ανούσια η οποιαδήποτε εφαρμογή βιοδιεγερτών από αυτό το στάδιο και μετά", διευκρίνισε.
Η Ελλάδα, έκτη παραγωγός βερίκοκων στην Ευρώπη
Την έκτη θέση στην κατάταξη παραγωγής βερίκοκου στην Ευρώπη κατέχει η Ελλάδα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του 2010. Το σύνολο της παραγωγής στη χώρα μας κυμαίνεται από 55.000 ως και 75.000 τόνους ετησίως.
Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι το 70% της παγκόσμιας παραγωγής βερίκοκου, ήτοι 2 εκατ. τόνοι ετησίως, προέρχεται από Τουρκία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Ελλάδα και το υπόλοιπο 30% παράγεται σε Ιράν, Πακιστάν, Συρία, Κίνα και ΗΠΑ.
Βάσει των τελευταίων δεδομένων, στην Ελλάδα καλλιεργούνται πάνω από 2 εκατ. δέντρα, ενώ τα 4/5 της συνολικής παραγωγής βερίκοκου εντοπίζονται στην Πελοπόννησο (Αργολίδα και Κορινθία). Μικρότερες ποσότητες προέρχονται από τους Νομούς Χαλκιδικής, Πέλλας, Πιερίας, Ημαθίας, Μαγνησίας, Ηρακλείου Κρήτης και από τα Δωδεκάνησα.
Πάντως, σύμφωνα με το Σύνδεσμο Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών, η μείωση στην παραγωγή βερίκοκου δεν είναι μόνο πρόβλημα ελληνικό, αφού σε όλη την Ευρώπη αναμένεται να περιοριστεί σε 416.722 τόνους, μειωμένη κατά 22,5% συγκριτικά με το 2010.
Αναφορικά με την είσοδο νέων αγροτών στην καλλιέργεια βερικοκιάς, ο κ. Μπινιάρης επισήμανε ότι οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί ολοένα και αυξάνονται μεν, αλλά όπως πρόσθεσε, "ούτε οι μισοί δεν κατορθώνουν να φέρουν εις πέρας το εγχείρημά τους".
Σχετικά δε με την τιμή του βερίκοκου, ο ίδιος σημείωσε ότι πέρυσι πούλησαν σε 0,40 λεπτά-0,50 λεπτά/κιλό, αλλά φέτος, λόγω και της ακαρπίας, η τιμή του έφθασε για τους παραγωγούς στα 0,70 λεπτά/κιλό με 0,80 λεπτά/κιλό.
Η μακρόχρονη ιστορία της βερικοκιάς
Αποτελούσε το χρυσόμηλο των Ρωμαίων και η επιστημονική ονομασία του βερίκοκου είναι prunus armeniaca. Προέρχεται από την Κίνα και λέγεται ότι καλλιεργείται τα τελευταία τουλάχιστον 4.000 χρόνια.
Το φρούτο είναι σαρκώδης, σφαιρικό, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή, ενώ ο πυρήνας του (κουκούτσι), είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει ένα με δύο σπόρια, που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Μάλιστα, υπάρχει ένας λαός, που λέγεται ότι είναι από τους μακροβιότερους στον κόσμο και όχι μόνο καταναλώνουν τόνους βερίκοκων, αλλά τρώνε και τα κουκούτσια, που είναι πολύ πικρά. Πρόκειται για τη φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το βερίκοκο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και φυτικές ίνες, ενώ περιέχει βιταμίνες C, B1, Β2 και φυσικό σάκχαρο. Λέγεται πως η ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο! Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου, που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά.
Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο, αλλά και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός. Το συγκεκριμένο φρούτο έχει χαμηλή θερμιδική αξία, 47 θερμίδες τα δύο, ενώ η κατανάλωση του καλοκαιρινού αυτού φρούτου, καταπραΰνει- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικής πάθησης, αϋπνίας, φαρυγγίτιδας και ήπια κατάθλιψης.
Ένα από τα σημαντικά προβλήματα της βερικοκιάς είναι ο ιός της Σάρκας, που αποτελεί μια ανίατη ασθένεια και υποβαθμίζει την ποιότητα της παραγωγής, αλλά και την παραγωγικότητα του φυτού.
Υποβάθμιση και καταστροφή των καρπών προκαλεί και ο μύκητας Manilia Laxa, ενώ σημαντικές ξηράνσεις δέντρων προκαλούν η φυτοφθορά, η ευτυπίωση και το βακτήριο Pseudomonas syringae pv mors pronorum.
Βασικοί εχθροί της βερικοκιάς είναι οι αφίδες και η μύγα της Μεσογείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου