Η ξενάγηση από τον Δημήτρη Γεωργόπουλο, στην Πρόνοια του χθες
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 27 Μαρτίου 2014
Στην Πρόνοια των αρχαίων, των μεσαιωνικών αλλά και των νεότερων χρόνων ταξίδεψε το πολυπληθές ακροατήριο στο «Φουγάρο», ο Δημήτρης Γεωργόπουλος.
Η εκδήλωση έγινε στα πλαίσια του κύκλου «Ιστορίες της πόλης μας» που διοργανώνει η βιβλιοθήκη «Ανθός».
Ο υπεύθυνος των Γενικών Αρχείων του Κράτους για την Αργολίδα, μέσα από φωτογραφίες και ιστορικά κείμενα κατάφερε να δώσει με τρόπο παραστατικό την ιστορική πορεία του ναυπλιώτικου προαστίου, της λαϊκής γειτονιάς που στάθηκε ως αντίβαρο στο Ναύπλιο των αστών.
Ο υπεύθυνος των Γενικών Αρχείων του Κράτους για την Αργολίδα, μέσα από φωτογραφίες και ιστορικά κείμενα κατάφερε να δώσει με τρόπο παραστατικό την ιστορική πορεία του ναυπλιώτικου προαστίου, της λαϊκής γειτονιάς που στάθηκε ως αντίβαρο στο Ναύπλιο των αστών.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην περίοδο μετά την Επανάσταση, οπότε και κατοικήθηκε από πρόσφυγες που ήρθαν στην πρωτεύουσα, κυρίως από την Κρήτη. Άλλωστε, η περιοχή γύρω από την Ευαγγελίστρια ονομάστηκε «Κρητικά». «Η ονομασία Πρόνοια δόθηκε από τον ίδιο τον Κυβερνήτη» τόνισε ο κ. Γεωργόπουλος.
Ο ομιλητής έδωσε πολλά στοιχεία που αφορούν την αρχιτεκτονική της προσφυγικής συνοικίας από τον Βούλγαρη, τις παρατυπίες και τις παραλήψεις των Αρχών, τα προβλήματα με τις πληρωμές των προσφυγικών καλυβών, την επιδημία πανώλης που έπεσε στη φτωχογειτονιά.
Αναφέρθηκαν γεγονότα, όπως το κάψιμο του αξιόλογου ελαιώνα από Έλληνες, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου το 1827, αλλά και ένα περιστατικό για το χώρο όπου το 1832 έγινε η Εθνοσυνέλευση η οποία επικύρωσε τον ερχομό του Όθωνα (εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη πλατεία): Επειδή απαγορευόταν το κάπνισμα, ανοίγονταν τρύπες στα ξύλα του παραπήγματος. Κάποιοι ευρισκόμενοι απ' έξω, οι αποκαλούμενοι «τσιμπουκτσήδες» έδιναν καπνό στους εντός...
Από τα αρχαία χρόνια, η Πρόνοια αποτελούσε το νεκροταφείο της ευρύτερης περιοχής. Έχουν βρεθεί αρχαίοι και μεταγενέστεροι τάφοι, πολλές επιτύμβιες πλάκες αποτέλεσαν και οικοδομικό υλικό για το χτίσιμο της εκκλησίας των Αγίων Πάντων το 1696. Έλληνες, Βυζαντινοί, Ενετοί, Τούρκοι θάφτηκαν στην περιοχή αλλά και οι Βαυαροί στρατιώτες που ζούσαν στα σπιτάκια της με ενοίκιο που πλήρωνε το ελληνικό Κράτος. Οι στρατιώτες έτρωγαν μεταξύ άλλων και γάτες, με αποτέλεσμα να αυξηθούν υπερβολικά τα ποντίκια στη συνοικία. Πλήθος Βαυαρών στρατιωτών πέθαναν κατά τα έτη 1833-34 από τύφο, θάφτηκαν στα «Βαυαρικά μνήματα» (κοντά στους Αγίους Πάντες), και οι συμπατριώτες τους σμίλευσαν εις μνήμην τους τον περίφημο Λέοντα των Βαυαρών. Αργότερα, ο Μιχαήλ Ιατρός δώρισε το χώρο όπου βρίσκεται το σημερινό κοιμητήριο.
Στην Επανάσταση του 1862, οι Προνοιώτες ταλαιπωρήθηκαν με πλιάτσικο από άτακτους που συνόδευαν τα επίσημα τακτικά στρατεύματα.
Στον 20ο αιώνα, είχαμε νέο κύμα προσφύγων: Την περίοδο 1936-39, εγκαταστάθηκαν Έλληνες από τη Σοβιετική Ένωση. Η περιοχή όπου έμειναν ονομάστηκε «Ρώσικα».
Ο ομιλητής έδωσε πολλά στοιχεία που αφορούν την αρχιτεκτονική της προσφυγικής συνοικίας από τον Βούλγαρη, τις παρατυπίες και τις παραλήψεις των Αρχών, τα προβλήματα με τις πληρωμές των προσφυγικών καλυβών, την επιδημία πανώλης που έπεσε στη φτωχογειτονιά.
Αναφέρθηκαν γεγονότα, όπως το κάψιμο του αξιόλογου ελαιώνα από Έλληνες, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου το 1827, αλλά και ένα περιστατικό για το χώρο όπου το 1832 έγινε η Εθνοσυνέλευση η οποία επικύρωσε τον ερχομό του Όθωνα (εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη πλατεία): Επειδή απαγορευόταν το κάπνισμα, ανοίγονταν τρύπες στα ξύλα του παραπήγματος. Κάποιοι ευρισκόμενοι απ' έξω, οι αποκαλούμενοι «τσιμπουκτσήδες» έδιναν καπνό στους εντός...
Από τα αρχαία χρόνια, η Πρόνοια αποτελούσε το νεκροταφείο της ευρύτερης περιοχής. Έχουν βρεθεί αρχαίοι και μεταγενέστεροι τάφοι, πολλές επιτύμβιες πλάκες αποτέλεσαν και οικοδομικό υλικό για το χτίσιμο της εκκλησίας των Αγίων Πάντων το 1696. Έλληνες, Βυζαντινοί, Ενετοί, Τούρκοι θάφτηκαν στην περιοχή αλλά και οι Βαυαροί στρατιώτες που ζούσαν στα σπιτάκια της με ενοίκιο που πλήρωνε το ελληνικό Κράτος. Οι στρατιώτες έτρωγαν μεταξύ άλλων και γάτες, με αποτέλεσμα να αυξηθούν υπερβολικά τα ποντίκια στη συνοικία. Πλήθος Βαυαρών στρατιωτών πέθαναν κατά τα έτη 1833-34 από τύφο, θάφτηκαν στα «Βαυαρικά μνήματα» (κοντά στους Αγίους Πάντες), και οι συμπατριώτες τους σμίλευσαν εις μνήμην τους τον περίφημο Λέοντα των Βαυαρών. Αργότερα, ο Μιχαήλ Ιατρός δώρισε το χώρο όπου βρίσκεται το σημερινό κοιμητήριο.
Στην Επανάσταση του 1862, οι Προνοιώτες ταλαιπωρήθηκαν με πλιάτσικο από άτακτους που συνόδευαν τα επίσημα τακτικά στρατεύματα.
Στον 20ο αιώνα, είχαμε νέο κύμα προσφύγων: Την περίοδο 1936-39, εγκαταστάθηκαν Έλληνες από τη Σοβιετική Ένωση. Η περιοχή όπου έμειναν ονομάστηκε «Ρώσικα».
Γενικά, η Πρόνοια κράτησε το χαρακτήρα της λαϊκής γειτονιάς, με την πλειοψηφία των κατοίκων της να εργάζεται στο εργοστάσιο του «Κύκνου» που δημιουργήθηκε το 1910. Πολλές Προνοιώτισσες εξασκούσαν το επάγγελμα της ανατροφής των έκθετων βρεφών. Επί πληρωμή, από το Δήμο, θήλαζαν τα βρέφη, μάλιστα κάποια από αυτά τελικά έγιναν μέλη της οικογένειάς τους.
Ξακουστή είναι η Πρόνοια για τις ταβέρνες και τα κρασοπουλειά της, κυρίως τις δεκαετίες του '50 και του '60.Πολλοί ήταν και οι Ναυπλιώτες που ανηφόριζαν στη λαϊκή συνοικία για να συμμετέχουν σε πιο αυθόρμητα και απλά γλέντια.
Από τη δεκαετία του '90, μεγάλος αριθμός Προνιωτών μετακινήθηκε στη νέα πόλη, κυρίως στις Εργατικές Κατοικίες. Τα σπίτια τους κατοικήθηκαν στο μεγαλύτερο ποσοστό από μετανάστες. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο κ. Γεωργόπουλος: «Οι παλιοί Προνοιώτες έχουν συνείδηση της ταυτότητάς τους και συνεχίζουν να είναι περήφανοι γι' αυτήν».
Ξακουστή είναι η Πρόνοια για τις ταβέρνες και τα κρασοπουλειά της, κυρίως τις δεκαετίες του '50 και του '60.Πολλοί ήταν και οι Ναυπλιώτες που ανηφόριζαν στη λαϊκή συνοικία για να συμμετέχουν σε πιο αυθόρμητα και απλά γλέντια.
Από τη δεκαετία του '90, μεγάλος αριθμός Προνιωτών μετακινήθηκε στη νέα πόλη, κυρίως στις Εργατικές Κατοικίες. Τα σπίτια τους κατοικήθηκαν στο μεγαλύτερο ποσοστό από μετανάστες. Ωστόσο, όπως ανέφερε ο κ. Γεωργόπουλος: «Οι παλιοί Προνοιώτες έχουν συνείδηση της ταυτότητάς τους και συνεχίζουν να είναι περήφανοι γι' αυτήν».
http://argolika.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου