Μεταναστευτικά άλγη
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 27 Μαρτίου 2014
του Χρυσοβαλάντη Μπούτσικου Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το αεροπλάνο των μαλαισιανών αερογραμμών που εκτελούσε την πτήση MH370 δεν έχει βρεθεί ακόμα. Δηλαδή δεν έχουν βρεθεί τα συντρίμμια του
ή κάποιος από τους άτυχους επιβαίνοντες. Έχει όμως προηγηθεί επίσημη ανακοίνωση της μαλαισιανής κυβέρνησης ότι το αεροπλάνο έχει με βεβαιότητα εξακριβωθεί πως συνετρίβη κάπου στο Νότιο Ινδικό Ωκεανό και ότι δεν υπάρχει κανείς επιζών από τη συγκλονιστική αυτή αεροπορική τραγωδία.
Γιατί το ζήτημα του χαμένου αεροπλάνου εξάπτει τόσο πολύ τη φαντασία μας; Επειδή, κυρίες και κύριοι, ετούτη η γενιά ανθρώπων πίστεψε μετά απεριγράπτου βεβαιότητος ότι έχει τις λύσεις για όλα. Ότι ανέξοδα θα εξασφαλίζει απαντήσεις για κάθε ερώτημα, για κάθε γρίφο, για κάθε δυσεπίλυτο διανοητικό αδιέξοδο που θα της θέσει η ζωή. Και πώς θα το πετύχαινε αυτό; Μα, με την τεχνολογία, ασφαλώς! Έχουμε απαντήσεις για όλα: θεραπεύουμε τον καρκίνο, προλαβαίνουμε τις εκρήξεις βίας, αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη, εντοπίζουμε το σπίτι μας από το δορυφόρο, εισχωρούμε με κάμερα στον ανθρώπινο οργανισμό, προβαίνουμε σε εγχειρήσεις από απόσταση, μιλάμε με την κυρα-Μαριγούλα με ήχο και εικόνα, αν και μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα, τρώμε φρουτάκια και ξηρούς καρπούς από την Κουάλα Λουμπούρ, που αγοράζουμε από την υπεραγορά της γειτονιάς και πάει λέγοντας. Οι δορυφόροι παρακολουθούν τα πάντα και θα ανεχτούμε να χαθεί ολόκληρο επιβατηγό αεροσκάφος;
Γιατί το ζήτημα του χαμένου αεροπλάνου εξάπτει τόσο πολύ τη φαντασία μας; Επειδή, κυρίες και κύριοι, ετούτη η γενιά ανθρώπων πίστεψε μετά απεριγράπτου βεβαιότητος ότι έχει τις λύσεις για όλα. Ότι ανέξοδα θα εξασφαλίζει απαντήσεις για κάθε ερώτημα, για κάθε γρίφο, για κάθε δυσεπίλυτο διανοητικό αδιέξοδο που θα της θέσει η ζωή. Και πώς θα το πετύχαινε αυτό; Μα, με την τεχνολογία, ασφαλώς! Έχουμε απαντήσεις για όλα: θεραπεύουμε τον καρκίνο, προλαβαίνουμε τις εκρήξεις βίας, αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη, εντοπίζουμε το σπίτι μας από το δορυφόρο, εισχωρούμε με κάμερα στον ανθρώπινο οργανισμό, προβαίνουμε σε εγχειρήσεις από απόσταση, μιλάμε με την κυρα-Μαριγούλα με ήχο και εικόνα, αν και μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα, τρώμε φρουτάκια και ξηρούς καρπούς από την Κουάλα Λουμπούρ, που αγοράζουμε από την υπεραγορά της γειτονιάς και πάει λέγοντας. Οι δορυφόροι παρακολουθούν τα πάντα και θα ανεχτούμε να χαθεί ολόκληρο επιβατηγό αεροσκάφος;
Την ίδια στιγμή, όμως, αγνοούμε κεφαλαιώδεις πληροφορίες για τον πλανήτη όπου κατοικούμε. Μπορεί να διαθέτουμε έναν εξαιρετικά σημαντικό όγκο πληροφοριών για το διάστημα, το γαλαξία μας ή άλλους γειτονικούς, αλλά γνωρίζουμε π.χ. εξαιρετικά λίγα πράγματα για τους ωκεανούς μας που καλύπτουν σχεδόν το 70% του πλανήτη. Αν συνδυαστεί το μέγεθος της άγνοιάς μας με την αδυναμία του ανθρώπου να ταξιδέψει αυτοδύναμα με γεμάτες δεξαμενές καυσίμων για πολλές ώρες, μπορεί να εξηγηθεί η δυσκολία των ερευνητικών μέσων να εντοπίσουν το χαμένο αεροσκάφος.
Αυτό όμως είναι κάτι που προσκρούει στην κοινή λογική. Πώς είναι δυνατόν να χαθεί ένα αεροπλάνο που έχει το μέγεθος πολυκατοικίας σε έναν κόσμο γεμάτο, ραντάρ, ανιχνευτές κίνησης, κάμερες και εξελιγμένα συστήματα εντοπισμού θέσης; Έχει δηλαδή εμπεδωθεί η ψευδαίσθηση ότι όλα είναι εφικτά, ψευδαίσθηση που οφείλεται περισσότερο στον κινηματογράφο και λιγότερο στην εγκυρότητα των επιστημονικών επινοήσεων. Έτσι, γεννιέται το τέρας. Τι μορφή έχει; Την αποκρουστική όψη μιας πλαστικής μαυροσακούλας, γεμάτης αμφιβολίες, ερωτηματικά, συνωμοσιολαγνεία, μυστικοπάθεια και... ακατάσχετη σαχλαμάρα. Θέλετε μια γερή δόση; Το αεροπλάνο δεν έπεσε, το κρατούν οι μυστικές υπηρεσίες κάποιας υπερδύναμης και τους κάνουν πειράματα. Το αεροπλάνο το έριξε με πυρηνικά η Αλ Κάιντα και το έκανε σκόνη. Το αεροπλάνο έπεσε σε ισχυρό μαγνητικό πεδίο και εξαφανίστηκε. Τώρα ταξιδεύει στο χρόνο και κατά πάσα πιθανότητα οι Κινέζοι επιβάτες του συνομιλούν με τον Καρλομάγνο ή κερνούν μπουγάτσα τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη. Όχι, όχι, το αεροπλάνο κάποιοι το απήγαγαν και ζητούν υπέρογκα λύτρα από τους συγγενείς. Αν και το πιθανότερο είναι να έχουν βάλει το χέρι τους οι εξωγήινοι, να είναι αυτή η πρώτη τους κίνηση ενάντια στον ανυπεράσπιστο πλανήτη μας.
Αυτό όμως είναι κάτι που προσκρούει στην κοινή λογική. Πώς είναι δυνατόν να χαθεί ένα αεροπλάνο που έχει το μέγεθος πολυκατοικίας σε έναν κόσμο γεμάτο, ραντάρ, ανιχνευτές κίνησης, κάμερες και εξελιγμένα συστήματα εντοπισμού θέσης; Έχει δηλαδή εμπεδωθεί η ψευδαίσθηση ότι όλα είναι εφικτά, ψευδαίσθηση που οφείλεται περισσότερο στον κινηματογράφο και λιγότερο στην εγκυρότητα των επιστημονικών επινοήσεων. Έτσι, γεννιέται το τέρας. Τι μορφή έχει; Την αποκρουστική όψη μιας πλαστικής μαυροσακούλας, γεμάτης αμφιβολίες, ερωτηματικά, συνωμοσιολαγνεία, μυστικοπάθεια και... ακατάσχετη σαχλαμάρα. Θέλετε μια γερή δόση; Το αεροπλάνο δεν έπεσε, το κρατούν οι μυστικές υπηρεσίες κάποιας υπερδύναμης και τους κάνουν πειράματα. Το αεροπλάνο το έριξε με πυρηνικά η Αλ Κάιντα και το έκανε σκόνη. Το αεροπλάνο έπεσε σε ισχυρό μαγνητικό πεδίο και εξαφανίστηκε. Τώρα ταξιδεύει στο χρόνο και κατά πάσα πιθανότητα οι Κινέζοι επιβάτες του συνομιλούν με τον Καρλομάγνο ή κερνούν μπουγάτσα τον κυνικό φιλόσοφο Διογένη. Όχι, όχι, το αεροπλάνο κάποιοι το απήγαγαν και ζητούν υπέρογκα λύτρα από τους συγγενείς. Αν και το πιθανότερο είναι να έχουν βάλει το χέρι τους οι εξωγήινοι, να είναι αυτή η πρώτη τους κίνηση ενάντια στον ανυπεράσπιστο πλανήτη μας.
Θα αποτελούσε ασυγχώρητη απροσεξία να μην αναλογιστούμε και τις εξαιρετικά ευεργετικές συνέπειες που επιφέρει η μανία παρακολούθησης του θέματος σε σχέση με τα πραγματικά μας προβλήματα. Ασχολούμαστε δηλαδή με το πότε και από ποιους θα βρεθεί το αεροπλάνο, αναζητούμε δορυφορικές απεικονίσεις των ωκεανών, διψάμε για φωτογραφικά ντοκουμέντα με ακρωτηριασμένα ανθρώπινα μέλη, εμφανή κομμάτια της ατράκτου και... στο μεταξύ δεν ασχολούμαστε με τη μιζέρια στην οποία καταδικαστήκαμε να ζούμε. Εδώ ο ωκεανός κατάπιε ολόκληρο Boeing! Σύσσωμος ο πλανήτης ερευνά για το χαμένο αεροπλάνο, η κατάσταση εξελίσσεται σε θρίλερ (πόσο αγαπημένη λέξη των δημοσιογράφων) κι εμείς θα ασχολούμαστε με τους μετρημένους στα δάχτυλα της σαρανταποδαρούσας φόρους που πληρώνουμε προσωρινά για το κράτος; Ή με το τι π.χ. θα ψηφίσουμε στις ερχόμενες διπλές εκλογές; Τς τς τς... Ντροπής πράγματα.
Μ' αυτά και μ' αυτά η σύνολη υπόθεση χρησιμεύει ως ένα ακόμα εργαλείο μαζικής ψυχοθεραπείας, ικανό να απομακρύνει τα μεταναστευτικά άλγη της καθημερινότητάς μας μακριά, πολύ μακριά, στα ανεξερεύνητα βάθη ενός παγωμένου σκοτεινού ωκεανού.
http://argolika.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου