Δωρεά προς το ελληνικό Δημόσιο από τον Αδωνι Κύρου,που έχει συνδέσει την ζωή του με την Αργολίδα.
Ετικέτες ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Εβδομήντα τρία νομίσματα και μια αρχαία κεφαλή χάρισε στο ελληνικό Δημόσιο ένας Ελληνας που το όνομά του έχει σημαδέψει δυο σημαντικούς ελληνικούς χώρους: τη δημοσιογραφία και την αρχαιολογία. Την πρώτη ως δημοσιογράφος, διευθυντής και εκδότης της εφημερίδας «Εστία» και τη δεύτερη ως ερασιτέχνης αρχαιολόγος, εξαιρετικά πετυχημένος, γι αυτό και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο τον αναγνώρισε πρόσφατα ως συλλέκτη.
Κάτοχος άδειας κατάρτισης ιδιωτικής συλλογής από το 1971, ο 'Αδωνις Κύρου έχει πραγματοποιήσει πολλές σημαντικές δωρεές σε μουσεία της χώρας, ενώ μόλις χτες εγκρίθηκε ομόφωνα από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) η δωρεά των νομισμάτων και της κεφαλής στο ελληνικό Δημόσιο.
Τα αντικείμενα προορίζονται για τον εμπλουτισμό των συλλογών του Νομισματικού Μουσείου, καθώς και των Αρχαιολογικών Μουσείων Ιωαννίνων, Αίγινας, Αγίου Κηρύκου Ικαρίας και Θάσου.
Η αρχαία κεφαλή, που πιθανόν πρόκειται για έργο του Σκόπα, του έλληνα γλύπτη από την Πάρο που έζησε τον 4ο αιώνα π. Χ., προορίζεται για το Μουσείο της Θάσου. Σύμφωνα με πληροφορίες που είχε ο συλλέκτης όταν το απέκτησε, προέρχεται από το αέτωμα του Ναού Ηρακλέους στη Θάσο.
Ο 'Αδωνις Κύρου από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με την έρευνα του αρχαίου κόσμου. Η πρώτη του ανακάλυψη ήταν το σπήλαιο Φράχθι στην Αργολίδα, μία από τις σημαντικότερες προϊστορικές τοποθεσίες στην Ελλάδα. Ως γνωστόν, ήταν ακόμα μαθητής όταν στην είσοδο του σπηλαίου βρήκε όστρακα τα οποία αναγνώρισε ως νεολιθικά.
Έκτοτε, με την ακούραστη ματιά του, έστρεψε το ενδιαφέρον πολλών αρχαιολόγων σε μέρη ανεξερεύνητα, που οδήγησαν σε σπουδαία ευρήματα, όπως στη βραχονησίδα Μόδι και απέναντι στον Πόρο, όπου βρέθηκαν προϊστορικές τοποθεσίες. Ή στην τοποθεσία Αγίου Γεωργίου Βουνού στα Κύθηρα, όπου ο αείμνηστος Γιάννης Σακελλαράκης εντόπισε το μοναδικό μινωικό ιερό κορυφής εκτός Κρήτης.
Ο 'Αδωνις Κύρου έχει γράψει βιβλία ιστορικού περιεχομένου, μελέτες και άρθρα πολιτικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. Το δίτομο έργο του για τον Αργολικό Κόλπο με τίτλο «Στο Σταυροδρόμι του Αργολικού» (έκδοση 1990), όπου μελετά σπιθαμή προς σπιθαμή μια εκτεταμένη χερσαία και θαλάσσια περιοχή, που ορίζεται από τις νότιες ακτές της βορειοανατολικής πλευράς της Πελοποννήσου, τις ανατολικές της χερσονήσου του Μαλέα και το Μυρτώο Πέλαγος, μαζί με τα νησιά και ερημονήσια της, παραμένει αξεπέραστο. Δυστυχώς σήμερα έχει εξαντληθεί.
Με το τρεχαντήρι του «Καλοκυρά» ανίχνευσε τοπογραφικά στοιχεία, ταυτίζοντάς τα με ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα, προσπάθεια επώδυνη, όπως αναφέρει ο ίδιος στο βιβλίο του για τον Αργολικό Κόλπο, καθώς δεν υπήρχε καμία προγενέστερη σχετική έρευνα. Επίσης, ασχολήθηκε με τη διερεύνηση του άγνωστου αρχαίου και μεσαιωνικού παρελθόντος των Σπετσών, ενός τόπου που τον συνδέουν δεσμοί συγγένειας και κατοικίας.
Η προσφορά του στην έρευνα του παρελθόντος τιμήθηκε το 2002 με ένα συνέδριο, που οργάνωσαν οι αρχαιολόγοι στον Πόρο. Με την αρχαιολογία ασχολήθηκε παράλληλα με τη δημοσιογραφία, τη διεύθυνση και την έκδοση της «Εστίας», της εφημερίδας που ανήκε στην οικογένειά του από το 1900.
0 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση