ΟΙ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΛΔΑΒΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΘΙΜΟ ΤΟΝ ΙΒΗΡΑ
Με μία σεμνή τελετή τίμησαν σήμερα το απόγευμα τον Άγιο 'Ανθιμο τον Ίβηρα οι Γεωργιανοί και οι Μολδαβοί που βρίσκονται στην Αργολίδα. Πιο συγκεκριμένα ο πρόεδρος των Γεωργιανών στην Αργολίδα κ.Γκόγκουα και η επίτιμη πρόεδρος των Μολδαβών στο Ναύπλιο κα. Ladus Lilia διοργάνωσαν από κοινού μία ομιλία για τον βίο και το έργο του Αγίου Άνθιμου,μιας και οι δύο λαοί όπως και οι Ρουμάνοι τιμάνε και αγαπάνε πάρα πολύ το Άγιο.Πριν τις ομιλίες ο κόσμος που είχε έρθει μετέφερε την ιερά εικόνα του Αγίου από το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη , όπου και φυλάσσεται στο προσκυνητάρι που βρίσκεται στο πάρκο της φιλίας και έχει φτιαχτεί με έξοδα των Γεωργιανών στην Ελλάδα.Το σημείο που βρίσκεται το πάρκο ήταν κάποτε η θερινή κατοικία του πρώτου κυβερνίτη της ελεύθερης Ελλάδος ,Ιωάννη Καποδίστρια,σήμερα σώζεται η εκκλησία που φτιάχτηκε στο χώρο αυτό μετά τον θάνατο του για να τιμήσουν τον μεγάλο αυτό άνδρα,ο σύλλογος κουρέων Ναυπλίας μετά από δωρεές πολιτών της πόλης.Για αυτό το λόγο ο πρόεδρος των Γεωργιανών κ. Γκόγκουα αποφάσισε ο χώρος αυτός να αφιερωθεί στον Έλληνα οραματιστή Καποδίστρια ,μάλιστα έχει παραγγείλει και μία προτομή για να μπει στο πάρκο φιλίας.Σαν σήμερα είναι η ημέρα που έπεσε νεκρός ο κυβερνήτης της χώρας , ο Ι.Καποδίστριας, (27 Σεπτεμβρίου 1831 με το παλαιό ημερολόγιο), 180 χρόνια μετά τον θάνατό του οι Γεωργιανοί και οι Μολδαβοί που ζουν στο Ναύπλιο τίμησαν τον Μεγάλο αυτό άνδρα.
Ιερομάρτυρας ΑΝΘΙΜΟΣ Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας (+ 1716)
Ο κατά κόσμον Ανδρέας ήταν Ιβηρικής (Γεωργιανής) καταγωγής. Υποδουλώθηκε από τους Τούρκους στη νεότητά του και έμεινε πολλά χρόνια στην Κ/Πολη, όπου εκτός των άλλων έμαθε Ελληνικά, Αραβικά, Σλαβονικά, Τουρκικά και Ρουμανικά. Όταν απελευθερώθηκε εγκαταστάθηκε κοντά στο Πατριαρχείο, για να διδαχθεί την ξυλογλυπτική.
Το 1690 μετέβη στη Βλαχία, μετά από πρόσκληση του Ηγεμόνα Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (έπειτα Νεομάρτυρα) και κοντά στον Επίσκοπο Μητροφάνη διδάχθηκε την τέχνη της τυπογραφίας. Στη συνέχεια ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο με το όνομα Άνθιμος και δέχθηκε την Ιεροσύνη.
Κατά την περίοδο 1691 – 1694 και 1701 – 1705 διηύθυνε το Ηγεμονικό Τυπογραφείο του Βουκουρεστίου και στη συνέχεια δημιούργησε τυπογραφείο στη Μονή Σναγκώβ. Το 1705 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ρίμνικ Βίλτσεα και το 1709 αναδείχθηκε Μητροπ. Ουγγροβλαχίας. Μέσα στις δραστηριότητές του ήταν η ίδρυση νέων τυπογραφείων (συνολικά εξέδωσε 64 βιβλία), η ίδρυση σχολείων, η ίδρυση της Μονής των Αγίων Πάντων στο Βουκουρέστι (1715, γνωστή σαν Μονή του αγ. Ανθί μου, σήμερα έδρα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρουμανίας), κ.α.
Το 1716 συκοφαντήθηκε στους Τούρκους ότι επεδίωκε την υπαγωγή της Βλαχίας στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, συνελήφθη και αρνούμενος να εξωμώσει για να απαλλαγεί από την κατηγορία τυφλώθηκε και εξορίστηκε στη Μονή αγ. Αικατερίνης Σινά. Τελικά το απόσπασμα που τον συνόδευε στην εξορία, τον έπνιξε στον ποταμό Τούντζια, έξω από την Αδριανούπολη.
Κατά τον «Νέο Συναξαριστή», «με τα συγγράμματά του και τις μεταφράσεις Λειτουργικών βιβλίων, τις οποίες εκπόνησε στη Ρουμανική γλώσσα, ο αγ. Άνθιμος δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως ο ανακαινιστής της Χριστιανικής συνειδήσεως των Ρουμάνικων Ηγεμονιών. Χάρις στην πρωτοβουλία και στις εκδόσεις του η Ρουμανική γλώσσα έγινε η επίσημη λειτουργική γλώσσα της Εκκλησίας, συνέβαλε δε στην εκπαίδευσή και στην πνευματική διάπλασή του Ρουμανικού λαου μέχρι σήμερα»
Η αγιότητα του διακηρύχθηκε από την Εκκλησία της Ρουμανίας το 1992. Η μνήμη του τιμάται την 27η Σεπτεμβρίου.
STUDIO B&G studio-press@mailcity.com
Ο κατά κόσμον Ανδρέας ήταν Ιβηρικής (Γεωργιανής) καταγωγής. Υποδουλώθηκε από τους Τούρκους στη νεότητά του και έμεινε πολλά χρόνια στην Κ/Πολη, όπου εκτός των άλλων έμαθε Ελληνικά, Αραβικά, Σλαβονικά, Τουρκικά και Ρουμανικά. Όταν απελευθερώθηκε εγκαταστάθηκε κοντά στο Πατριαρχείο, για να διδαχθεί την ξυλογλυπτική.
Το 1690 μετέβη στη Βλαχία, μετά από πρόσκληση του Ηγεμόνα Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου (έπειτα Νεομάρτυρα) και κοντά στον Επίσκοπο Μητροφάνη διδάχθηκε την τέχνη της τυπογραφίας. Στη συνέχεια ασπάσθηκε τον μοναχικό βίο με το όνομα Άνθιμος και δέχθηκε την Ιεροσύνη.
Κατά την περίοδο 1691 – 1694 και 1701 – 1705 διηύθυνε το Ηγεμονικό Τυπογραφείο του Βουκουρεστίου και στη συνέχεια δημιούργησε τυπογραφείο στη Μονή Σναγκώβ. Το 1705 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ρίμνικ Βίλτσεα και το 1709 αναδείχθηκε Μητροπ. Ουγγροβλαχίας. Μέσα στις δραστηριότητές του ήταν η ίδρυση νέων τυπογραφείων (συνολικά εξέδωσε 64 βιβλία), η ίδρυση σχολείων, η ίδρυση της Μονής των Αγίων Πάντων στο Βουκουρέστι (1715, γνωστή σαν Μονή του αγ. Ανθί μου, σήμερα έδρα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ρουμανίας), κ.α.
Το 1716 συκοφαντήθηκε στους Τούρκους ότι επεδίωκε την υπαγωγή της Βλαχίας στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, συνελήφθη και αρνούμενος να εξωμώσει για να απαλλαγεί από την κατηγορία τυφλώθηκε και εξορίστηκε στη Μονή αγ. Αικατερίνης Σινά. Τελικά το απόσπασμα που τον συνόδευε στην εξορία, τον έπνιξε στον ποταμό Τούντζια, έξω από την Αδριανούπολη.
Κατά τον «Νέο Συναξαριστή», «με τα συγγράμματά του και τις μεταφράσεις Λειτουργικών βιβλίων, τις οποίες εκπόνησε στη Ρουμανική γλώσσα, ο αγ. Άνθιμος δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως ο ανακαινιστής της Χριστιανικής συνειδήσεως των Ρουμάνικων Ηγεμονιών. Χάρις στην πρωτοβουλία και στις εκδόσεις του η Ρουμανική γλώσσα έγινε η επίσημη λειτουργική γλώσσα της Εκκλησίας, συνέβαλε δε στην εκπαίδευσή και στην πνευματική διάπλασή του Ρουμανικού λαου μέχρι σήμερα»
Η αγιότητα του διακηρύχθηκε από την Εκκλησία της Ρουμανίας το 1992. Η μνήμη του τιμάται την 27η Σεπτεμβρίου.
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση