Όταν "οι παρέες γράφουν ιστορία"...

Όταν "οι παρέες γράφουν ιστορία"...

Άρθρο του
Γιάννη Γαλανόπουλου

Δεν έχουν κοπάσει ακόμη οι πανηγυρισμοί για την πρωτιά του Διομήδη στην Ευρώπη. Τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που σηκώσαμε την ΄΄κούπα΄΄, μέσα στην Ελβετία.


Κι όμως ακόμη και σήμερα, και για καιρό βέβαια- γιορτάζουμε , ως Αργολίδα και ως Ελλάδα, για τον πραγματικό άθλο. Μας έκανε υπερήφανους ο Διομήδης των μεγάλων ρεκόρ .Πρώτη ομάδα της ελληνικής περιφέρειας με ευρωπαϊκό τρόπαιο, πρώτο κύπελλο χάντμπολ ήρθε στην Ελλάδα, πρώτο πρωτάθλημα Α1 εθνικής –σε όλα τα σπορ- για σύλλογο της Πελοποννήσου.

Μια ΄΄παρέα΄΄, όπως λέει και ο Δημ. Δημητρούλιας, που ξεκίνησε το φθινόπωρο για κάτι καλό κι έφτασε να μας χαρίσει πρωτάθλημα και κύπελλο Ευρώπης .Ούτε στα… τρελά όνειρά μας.

Ανεπανάληπτες οι στιγμές που ζήσαμε στην Ελβετία, στο αεροδρόμιο της Αθήνας, στο ταξίδι προς το Άργος, η συγκίνηση της υποδοχής, η λαοθάλασσα, τα δάκρυα των πρωταγωνιστών, η λατρεία των πιτσιρικάδων. Δικαιολογημένος ο ….θόρυβος σε όλη την Ελλάδα, τα δημοσιεύματα, οι ανακοινώσεις, οι συγχαρητήριες επιστολές, τα ρεπορτάζ, τα αφιερώματα. Ότι και να πεις λίγο θα είναι.

Μέσα στη μιζέρια της καθημερινότητας , ο Διομήδης μας έδωσε κάτι διαφορετικό, μας το είπαν και οι απόδημοι της Ελβετίας.

Αλλά και οι δύο δημοσιογράφοι που βρεθήκαμε στην Τούν για τη ραδιοφωνική μετάδοση( ΕΡΑ ΣΠΟΡ ΚΑΙ SPOR FM)θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς. Γιατί , σηκώσαμε και εμείς την.. κούπα, καταγράψαμε , λεπτό προς λεπτό, την αγωνία της αναμέτρησης, προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε –μέσω των ερτζιανών-την ατμόσφαιρα του μεγάλου τελικού. Τα επινίκια, το γλέντι, αυτή τη μοναδικότητα. Δεν ξέρω αν θα το ξαναζήσω όλο αυτό, σε ζωντανή μετάδοση και μάλιστα δικής μας ομάδας.

Η επόμενη μέρα σίγουρα είναι διαφορετική. Τώρα που τα φώτα θα χαμηλώσουν( τέλος σαιζόν άλλωστε)έρχεται ο σχεδιασμός της νέας περιόδου .Οι άνθρωποι του Διομήδη ξέρουν πως θα κεφαλαιοποιήσουν την, τεράστια, διπλή επιτυχία, πρωτάθλημα και ευρωπαϊκό.

Η κοινωνία του Άργους και της Αργολίδας θα είναι κοντά στην ομάδα, περιμένοντας και το καινούργιο ΄΄σπίτι΄΄ του συλλόγου, το νέο κλειστό γυμναστήριο, απαραίτητο έργο υποδομής , που ήδη δρομολογείται. Η διατήρηση στην κορυφή σίγουρα είναι πιο δύσκολη από την αναρρίχηση μέχρι εκεί .Αλλά οι προϋποθέσεις υπάρχουν.

Η Αργολίδα μπορεί και πρέπει να είναι στο ΄΄ρετιρέ΄΄ του ελληνικού χάντμπολ, και με φιλοδοξίες στην Ευρώπη.

Εκείνο όμως που με κάνει περισσότερο αισιόδοξο είναι αυτό που είδα τη βραδιά της υποδοχής .Τα εκατοντάδες πιτσιρίκια που περίμεναν το κύπελλο, τα παιδιά αυτά που είναι το αύριο του Διομήδη, η συνέχεια και το μέλλον. Η περιοχή μας δημιούργησε ήδη μια παράδοση, έγραψε ιστορία, απέκτησε μια χαντμπολική ΄΄κουλτούρα΄΄ και δίκαια θεωρείται πλέον η ΄΄πρωτεύουσα΄΄ της ελληνικής χειροσφαίρισης.

Όλα τα βλέμματα είναι τώρα στραμμένα εδώ ,πιστεύω ότι δεν θα τους διαψεύσουμε, ο ΄΄βασιλιάς΄΄ Διομήδης θα μείνει στο θρόνο του.



Υ.Γ. Αφιερωμένο το κείμενο σε όλα τα παιδιά του Διομήδη. Επίσης στον Ανδρέα ,στον Κώστα , στο Νίκο , στον Ανάργυρο, στον Τάσο, στο Γιάννη, στο Δημήτρη και σε όσους ζήσαμε μαζί το φετινό ΄΄ταξίδι στ όνειρο΄΄…

Γ.Γ. 

argolikeseidiseis