Η Ελλάδα σε αυτή την μετατόπιση τεκτονικών πλακών λόγω εσκεμμένης αμέλειας, έχει την "ατυχία" να βρίσκεται μεταξύ των πλακών που τρίβονται και θρυμματίζονται. Αυτό που προκαλεί εντύπωση στις παρούσες εξελίξεις, όπου στη χώρα κλείνουν και οι τελευταίες επιχειρήσεις και οι άνθρωποι επιβιώνουν και πληρώνουν φόρους ξοδεύοντας της αποταμιεύσεις τους, είναι η αφασία του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Άπαντα τα πολιτικά κόμματα χαράσσουν "κόκκινες γραμμές" στις μειώσεις των συντάξεων και των μισθών που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις. Δίνουν εγγυήσεις για πληθυσμιακά κριτήρια στην απελευθέρωση αγορών και περιορισμό των περιθωρίων τζάμπα εισοδήματος των συντεχνιών, σάν να μη τρέχει τίποτα... Όλα αυτά θυμίζουν τσουνάμι ύψους δεκάδων μέτρων που έχει ξεκινήσει να κατευθύνεται προς τα εδώ, και τα κόμματα στην ελληνική παραλία μαλώνουν για το χώρο που καταλαμβάνουν οι ξαπλώστρες του καθενός.