Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Ένας άστεγος στην παιδική χαρά του Άργους

ddsssaaa
Επί 60 ημέρες, ο Γκεόργκι από το Βουκουρέστι, τριγυρνά μόνος στους δρόμους και τα χωράφια της Αργολίδας. Κοιμάται σε παγκάκια, στο χώμα, στο τσιμέντο. Με σημάδια στο πρόσωπο, μάλλον από κάποιο πέσιμο, με βρώμικα ρούχα, άπλυτος...
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, βρήκε «στέγη», σε ένα πλαστικό κουβούκλιο - παιχνίδι, στην (εγκαταλελειμμένη λόγω εργασιών Ανάπλασης) παιδική χαρά Μπόνη στο Άργος. Τις περισσότερες ώρες είναι ξαπλωμένος και κουλουριασμένος μέσα σε αυτό. Όσο δεν προχωρούν οι εργασίες της Ανάπλασης, και όσο το «σπιτάκι» βρίσκεται στη θέση του, θα μπορεί να "φιλοξενηθεί" εκεί...
Δίπλα του έχει δυο μπουκάλια ζεστό νερό, κάποιοι του έχουν φέρει ζαχαρωτά, ενώ σε μια τσάντα μας δείχνει ένα σάντουιτς. Δεν ζητά να του προσφέρουμε φαγητό, δεν αρνείται ωστόσο έναν καφέ κι ένα τσιγάρο. Καταλαβαίνει λίγες ελληνικές λέξεις και συνεννοείται μαζί μας με δυσκολία. Συχνά, κατά την κουβέντα του κάνει το σταυρό του.
Είναι 55 χρονών ωστόσο η ταλαιπωρία τον δείχνει αρκετά μεγαλύτερο. Ήταν, όπως μας αποκάλυψε 85 κιλά, ωστόσο αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να ξεπερνά τα 60. Οι περίοικοι της παιδικής χαράς, λένε πως τις νύχτες φωνάζει από τους πόνους.
Ο Γκεόργκι προσπαθεί να μας διηγηθεί το πώς έφτασε σε αυτό το σημείο: Δούλευε στο συνεργείο ενός συμπατριώτη του στη συγκομιδή βερίκοκων, χωρίς ωστόσο να πληρωθεί. Γι' αυτό το λόγο δεν έχει να πληρώσει 50 ευρώ το μήνα για να μείνει μαζί με άλλους συμπατριώτες του σε σπίτι. Ωστόσο, λέει πως περιμένει τις επόμενες ημέρες να ξεκινήσει το σταφύλι και να δουλέψει, αφού έχει συνεννοηθεί με άλλο συνεργείο. Βέβαια, στην κατάσταση που βρίσκεται, αμφιβάλουμε αν μπορεί να εργαστεί...
Η Εκκλησία, οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου αλλά και ευαισθητοποιημένοι πολίτες έχουν προσεγγίσει τον άστεγο Ρουμάνο και του έχουν προτείνει να νοσηλευτεί για μερικές ημέρες, ώστε να ξεκουραστεί, να κάνει μπάνιο αλλά και να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις. Ο ίδιος κατηγορηματικά δεν δέχεται να οδηγηθεί στο νοσοκομείο. «Θα πιάσω δουλειά στο σταφύλι» λέει, ελπίζοντας πως θα ζήσει μια αξιοπρεπέστερη ζωή.
Ωστόσο, είναι αναγκαίο να επέμβουν οι αρμόδιοι, με τη συμβολή ψυχίατρου και άλλων ειδικών ώστε να μεταφερθεί για ιατρικές εξετάσεις και ενδεχόμενη περίθαλψη. Ο άνθρωπος αυτός, μέρα με τη μέρα χάνεται...
Γ. Νικολόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου