Η πολλαπλή δυναμική του «ΟΧΙ»

• 
• 

Λεπτομέρειες

 

Δημοσιεύτηκε στις 08 Ιουλίου 2015http://argolika.gr/

του Γεωργίου Κόνδη

Τελικά το «ΟΧΙ» των Ελλήνων πολιτών ήταν τόσο βροντερό που άφησε άφωνους πολλούς μέσα και έξω από τη χώρα. Η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε στο επίκεντρο των νέων αναζητήσεων, παρότι εντελώς πιεστικών και της δόθηκε η δυνατότητα να αναπτύξει θέσεις και προτάσεις πέρα από κάθε «αντιπολιτευτική φαντασία». Η χώρα ξημερώνοντας Δευτέρα βρισκόταν ολόκληρη στη ζώνη του ευρώ. Παρέμενε μέλος της Ε.Ε και με έναν λαό που διαμόρφωνε μέσα και έξω μια νέα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, την οποία κανένας εθνικός πολιτικός σχηματισμός δεν είχε ή δεν μπορούσε να συλλάβει. Για δεύτερη φορά από τον Ιανουάριο 2015 και για τρίτη φορά μετά την πτώση της χούντας το 1974, αψήφησε την ψυχολογική τρομοκρατία που του ασκήθηκε και διαμορφώνοντας ένα νέο πολιτικό αισθητήριο διατύπωσε ένα «ΟΧΙ» με πολλαπλή δυναμική και επιπτώσεις στην πολιτική ιστορία της χώρας. Οι πολίτες που ψήφισαν «ΝΑΙ» εξέφρασαν και εκείνοι με τον τρόπο αυτό τις αγωνίες τους για το αύριο της χώρας και των παιδιών τους και ξεχωρίζουν από εκείνη τη μικρή μειοψηφία που επιχειρηματολόγησε υπέρ του «ΝΑΙ» είτε αποτυπώνοντας το φαιδρό τους επίπεδο σε φοβικές αερολογίες, είτε σε αβάσιμες οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα προβλέψεις άσχετες με την πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί, ερήμην τους όπως πάντα.

Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές ο πρωθυπουργός της χώρας έχει μιλήσει στο Ευρωκοινοβούλιο και, χωρίς καμία εξαίρεση, οι ξένοι πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν πως διάλεξε τον χώρο αυτό για να αναφέρει τις προτάσεις της κυβέρνησής του, κάτι που του είχαν ζητήσει να το κάνει στην Σύνοδο Κορυφής της προηγούμενης μέρας. Για μια ακόμη φορά, ο πολιτικός συμβολισμός ήταν ισχυρός σε μια Ευρώπη που αρχίζει να διαισθάνεται το έλλειμμα δημοκρατίας που καταλαμβάνει το χώρο ανάμεσα στους λαούς και τους απρόσωπους και διαρκώς αυτονομούμενους μηχανισμούς. Όσοι παρακολούθησαν θα κατάλαβαν τον έκδηλο εκνευρισμό του κ. Γιουνκέρ, αλλά ίσως να μην πρόσεξαν την ιδιαίτερη αναφορά του πρωθυπουργού στον φιλελεύθερο βέλγο Βεροφστάτ. Κι αυτό γιατί ο «δεξιός» Βεροφστάτ έχει πολλές φορές λάβει δημόσια φιλελληνικές θέσεις και γιατί όσοι τον έχουν ακούσει να μιλάει για τους κύριους εκπροσώπους του «ΝΑΙ» (Σαμαρά/Βενιζέλο), θεωρούν πως πρόκειται μάλλον για ξενόγλωσσο μέλος.... του ΣΥΡΙΖΑ!

Το μαζικό «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού, συμπεριλαμβανομένου και ενός μεγάλου ποσοστού του «ΝΑΙ» που διατυπώθηκε ως προϊόν φόβου, έχει ήδη και θα έχει και στο άμεσο μέλλον πολλαπλές επιπτώσεις στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.

Το φοβικό «ΝΑΙ» διατυπώθηκε από όσους επιβιώνουν ακόμη χάρη στη δύναμη του κομματικού κράτους και στην «κοινωνία των κολλητών». Διατυπώθηκε κυρίως από όσους μάχονται για τη διαιώνιση του πολιτικαντισμού και την αντίστοιχη διαιώνιση της αστικής δημοκρατικής καχεξίας. Έδωσαν μάχη για το «ΝΑΙ» όσοι βολεύονται πίσω από τους μηχανισμούς εξουσίας και επιζητούν τη διασφάλιση των προνομίων τους από ένα κομματικό κράτος δυνάστη των πολλών και φορέα υπανάπτυξης για το σύνολο της χώρας. Το «ΟΧΙ» αποτελεί την πρώτη θαρραλέα πολιτική προσπάθεια για το τέλος του μεταπολιτευτικού κομματικού κράτους. Το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς είναι ο δεύτερος μετά τον κ.Βενιζέλο που αποχωρεί, είναι η άμεση συνέπεια αυτής της θαρραλέας προσπάθειας.

Η δεύτερη συνέπεια είναι η διαφαινόμενη συμφωνία με την Ε.Ε. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως δεν είχε ποτέ προσανατολισμούς που θα μπορούσαν να αποτελούν λύση σε κρίσεις τριτοκοσμικών κοινωνιών: έξοδος από ενιαίο νόμισμα, εθνικοποιήσεις τραπεζών, κλπ. Η συμφωνία που θα προκύψει θα είναι ένας συγκερασμός ανάμεσα σε θέσεις και προσανατολισμούς που έχουν ήδη διατυπωθεί, κριθεί ποικιλοτρόπως και αποτελούν αναγκαία επιλογή σε δεδομένες συγκυριακές σχέσεις δύναμης και κυριαρχίας. Αδιαμφισβήτητα, θα πρόκειται για μια πολύ δύσκολη απόφαση όπου η μεγάλη «δόση λιτότητας» θα ζυγιστεί με την υποσχετική για το χρέος και την άμεση οικονομική βοήθεια. Ταυτόχρονα όμως θα είναι μια εξαιρετική νίκη της κυβέρνησης, στο βαθμό που όλα αυτά θα τα μεταφέρει και πάλι στο εσωτερικό ευρωπαϊκό πεδίο και κυρίως γιατί η συμφωνία θα αποτελέσει καταλύτη εξελίξεων στο εσωτερικό της χώρας και του κόμματος. Θα είναι η πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που θα γίνει συντονισμένη προσπάθεια ξηλώματος του κομματικού κράτους. Γι' αυτό και ήδη η αντιπολιτευτική τακτική και ο λόγος αλλάζει ρότα: ξεχάστηκε η θρυλούμενη έξοδος από το ευρώ και η καταστροφική επιστροφή στη δραχμή και τώρα θα ενταθεί ο «αγώνας για την προστασία των λαϊκών στρωμάτων». Θα είναι επίσης η πρώτη φορά που η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ θα τεθεί υπό κρίση με μεγάλη ένταση, γεγονός που θα οδηγήσει σε πολλές πολιτικές και ιδεολογικές αλλαγές.

Η συμφωνία μέσα στην Ε.Ε και την ευρωζώνη θα αποτελεί μια νέα χρυσή ευκαιρία για τη χώρα και τον ελληνικό λαό, παρά τα προβλήματα που δημιουργήσει, για να αποτινάξουμε από πάνω μας την «Ελληνική Ιδιαιτερότητα» και να αφήσουμε τις ζωντανές δυνάμεις του τόπου να αναπτυχθούν καταστρέφοντας το κομματικό κράτος και τις πελατειακές σχέσεις που επί σαράντα χρόνια διαμόρφωσε ο πολιτικός λαϊκισμός στη χώρα μας. Αυτός θα είναι και ο σημαντικότερος μηχανισμός μεταφοράς πόρων κάθε είδους προς τα στρώματα εκείνα της ελληνικής κοινωνίας που θα πληγούν και πάλι από το μακροχρόνιο ξήλωμα κάθε παραγωγικής δομής που επέβαλλαν οι γυρολόγοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Μετά τη συμφωνία, από τη Δευτέρα, αρχίζει η ιστορική περίοδος για την Αριστερά των Ιδεών και της Ανάπτυξης. Η εποχή κατά την οποία η Αριστερά θα συναντήσει και πάλι τον Κόσμο της Εργασίας, στην ευρύτατη έννοιά του, και θα τον προικίσει με την ευρηματικότητά της, τη δύναμη των θέσεών της και τον πλούτο των απόψεων που διαθέτει για μια δημοκρατική αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας. Στο σημείο αυτό θα μετρηθεί ο καθένας και η καθεμία με την προσωπική συνείδηση και με την Ιστορία.

Φωτογραφία: H μάχη των σπαρτών - Στην αλωνιστική του Λυγουριού (φωτο: Γιάννης Σαρρής)