Το κάψιμο του Βαραββά: Ένα αντιχριστιανικό έθιμο
- Λεπτομέρειες
- Δημοσιεύτηκε στις 15 Απριλίου 2014http://argolika.gr/
του Γιώργου Νικολόπουλου Κάθε χρόνο τη Μεγάλη Παρασκευή, αναβιώνει στη Νέα Κίο το έθιμο της καύσης του Βαραββά που γινόταν στην Κίο της Μικράς Ασίας. Έθιμο μοναδικό, δεν συμβαίνει πουθενά αλλού...
Ο Βαραββάς, ένα σκιάχτρο, είναι στημένος σε ικρίωμα ύψους 8 μέτρων παραδίνεται στην πυρά, κατά την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου, ενώ τα πολύχρωμα βεγγαλικά πλημμυρίζουν τη νύχτα με ήχο και φως δίνοντας μια άλλη νότα στο πένθιμο ύφος της ημέρας...
Τα καφενεία και τα ουζερί της κωμόπολης γεμίζουν όχι μόνο από Κιώτες αλλά και από επισκέπτες που θέλουν να συνδυάσουν την κατάνυξη της βραδιάς με το σόου και το χαβαλέ. «Αι γεννεαί πασαί» συνδυάζονται τραγελαφικά με το σύνθημα «στην πυρά, στην πυρά»...
Φανταζόμαστε πως οι Μικρασιάτες εμπνεύστηκαν το έθιμο θέλοντας να δείξουν ότι το ανθρώπινο γένος μετάνιωσε και επανορθώνει για την καθολική του ψήφο εναντίον του Ιησού... Και συμβολικά αποκαθιστά την ιστορική αδικία τιμωρώντας τον ...εκλογικό του αντίπαλο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει άλλωστε και σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου αυτός που την ...πληρώνει είναι το ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο ανήμερα το Πάσχα πυροβολείται και καίγεται εξαιτίας της προδοσίας του.
Το κοινό σημείο των δύο εθίμων είναι το γεγονός ότι διακατέχονται από αίσθημα δικαιοσύνης μεν, αλλά και μίσους δε. Δεν είναι τυχαίο που ο Ιούδας δεν αποκαλείται μόνο με το όνομά του αλλά και με την καταγωγή του... Όπως λένε, «καίνε τον Εβραίο» (λες και ο Ιησούς ανήκε σε άλλη εθνικότητα).
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο έθιμα είναι ο χρόνος της διεξαγωγής τους... Ο Βαραββάς καίγεται την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου. Τη στιγμή που υποτίθεται πως οι πιστοί πρέπει να βρίσκονται σε περισυλλογή, ταπείνωση και μετάνοια, δεν γίνεται να διακατέχονται από αισθήματα εκδίκησης και μίσους. Μια στιγμή θλίψης δεν μπορεί να μετατρέπεται σε πανηγύρι. Το πένθος δεν επιτρέπεται να συνοδεύεται με βεγγαλικά, φωτιές και επιφωνήματα θαυμασμού.
Μην ωραιοποιούμε όλα τα έθιμα. Υπάρχουν και πολλά κακόγουστα που πρέπει να τα διαγράψουμε. Δεν είναι δυνατόν να επιδεικνύουμε νυφικά σεντόνια ως απόδειξη παρθενίας...
Η Εκκλησία πρέπει να πάρει επισήμως θέση για το κάψιμο του Βαραββά. Να παραδεχτεί ότι πρόκειται για ένα αντιχριστιανικό έθιμο. Οι Κιώτες ας συνειδητοποιήσουν ότι οι κατά τα άλλα προοδευτικοί πρόγονοί τους έσφαλαν. Οι καταστηματάρχες ας μην περιμένουν να εκμεταλλευτούν εισπρακτικά ένα θρησκευτικό γεγονός...
Τα καφενεία και τα ουζερί της κωμόπολης γεμίζουν όχι μόνο από Κιώτες αλλά και από επισκέπτες που θέλουν να συνδυάσουν την κατάνυξη της βραδιάς με το σόου και το χαβαλέ. «Αι γεννεαί πασαί» συνδυάζονται τραγελαφικά με το σύνθημα «στην πυρά, στην πυρά»...
Φανταζόμαστε πως οι Μικρασιάτες εμπνεύστηκαν το έθιμο θέλοντας να δείξουν ότι το ανθρώπινο γένος μετάνιωσε και επανορθώνει για την καθολική του ψήφο εναντίον του Ιησού... Και συμβολικά αποκαθιστά την ιστορική αδικία τιμωρώντας τον ...εκλογικό του αντίπαλο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει άλλωστε και σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου αυτός που την ...πληρώνει είναι το ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο ανήμερα το Πάσχα πυροβολείται και καίγεται εξαιτίας της προδοσίας του.
Το κοινό σημείο των δύο εθίμων είναι το γεγονός ότι διακατέχονται από αίσθημα δικαιοσύνης μεν, αλλά και μίσους δε. Δεν είναι τυχαίο που ο Ιούδας δεν αποκαλείται μόνο με το όνομά του αλλά και με την καταγωγή του... Όπως λένε, «καίνε τον Εβραίο» (λες και ο Ιησούς ανήκε σε άλλη εθνικότητα).
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο έθιμα είναι ο χρόνος της διεξαγωγής τους... Ο Βαραββάς καίγεται την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου. Τη στιγμή που υποτίθεται πως οι πιστοί πρέπει να βρίσκονται σε περισυλλογή, ταπείνωση και μετάνοια, δεν γίνεται να διακατέχονται από αισθήματα εκδίκησης και μίσους. Μια στιγμή θλίψης δεν μπορεί να μετατρέπεται σε πανηγύρι. Το πένθος δεν επιτρέπεται να συνοδεύεται με βεγγαλικά, φωτιές και επιφωνήματα θαυμασμού.
Μην ωραιοποιούμε όλα τα έθιμα. Υπάρχουν και πολλά κακόγουστα που πρέπει να τα διαγράψουμε. Δεν είναι δυνατόν να επιδεικνύουμε νυφικά σεντόνια ως απόδειξη παρθενίας...
Η Εκκλησία πρέπει να πάρει επισήμως θέση για το κάψιμο του Βαραββά. Να παραδεχτεί ότι πρόκειται για ένα αντιχριστιανικό έθιμο. Οι Κιώτες ας συνειδητοποιήσουν ότι οι κατά τα άλλα προοδευτικοί πρόγονοί τους έσφαλαν. Οι καταστηματάρχες ας μην περιμένουν να εκμεταλλευτούν εισπρακτικά ένα θρησκευτικό γεγονός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου