Η τρίωρης διάρκειας κουβέντα μας το μεσημέρι της Τρίτης, με έπεισε ότι δεν έχουμε κατανοήσει επαρκώς το μέγεθος της ευκαιρίας που παρουσιάστηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μετά τα θλιβερά γεγονότα και τις κουβέντες που τα συνόδευσαν στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Εθισμένος στην επικοινωνία με το κοινό, από την εποχή κιόλας (1996 αν δεν κάνω λάθος) που το καθιερώσαμε ως δισέλιδο αλληλογραφίας στο SPORTIME, σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπήρξε τέτοιας έκτασης και έντασης αντίδραση ποτέ ξανά. Ούτε καν την εποχή της “ανέγερσης” της πολυθρύλητης παράγκας (1996-1998) που έκανε τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων να μοιάζουν ζωολογικοί κήποι. Και είμαι 101% σίγουρος (το έγραψα άλλωστε αργά το ίδιο βράδυ) ότι η ανεπανάληπτη πανελλήνια οργή δεν έχει να κάνει με όσα παρακολουθήσαμε εντός γηπέδου στα 90 λεπτά (έστω κι αν είδαμε όλα τα προηγούμενα σε συσκευασία ενός), αλλά με το πρωτοφανές ρεσιτάλ τσαμπαμαγκιάς, την παραληρηματική επιχείρηση βιασμού της νοημοσύνης και νομιμοποίηση της κλοπής. Μεγαλύτερη απόδειξη από την εντυπωσιακή αναδίπλωση του προέδρου των Πειραιωτών, δεν υπάρχει. Αναμφίβολα προσχηματική. Άλλωστε όσα ακριβώς έλεγε στο γήπεδο Καραϊσκάκη δεν τα μετάνιωσε, αφού τα επανέλαβε μιλώντας την επομένη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Απλώς αντιλήφθηκε, εξ ου και η καθυστέρηση των 48 ωρών, ότι εξόργισε την φίλαθλη Ελλάδα και μεταξύ της έναν σημαντικό αριθμό υποστηρικτών του Ολυμπιακού, που αισθάνθηκαν τις ίδιες τάσεις ανακατεμένου στομάχου. Ασφαλώς και αντιλαμβάνομαι την κόπωση όλων από την ατιμωρησία, όπως και την απαίτησή τους να αποδοθεί επιτέλους Δικαιοσύνη και όχι βέβαια βάσει νόμων και κανονισμών που δημιουργήθηκαν ακριβώς για να ενισχύουν τα θεμέλια της ατιμωρησίας. Ασφαλώς και μια τιμωρία 1-2 αγωνιστικών ή μηδενισμός στον συγκεκριμένο αγώνα, δεν ικανοποιούν το λαϊκό αίσθημα. Είδαν το σκηνικό της Ριζούπολης για να πληροφορηθούν χρόνια αργότερα ότι “στήθηκε για να τρομοκρατηθεί η ομάδα των πρασίνων”, είδαν τις πολύωρες αναμονές στο Καλλιμάρμαρο για να αποσυρθούν οι ακροβολισμένες επιτροπές υποδοχής που ήθελαν “να σπάσουν τον τσαμπουκά των πρωτοπόρων”, έζησαν τραυματισμούς βοηθών, είδαν τον φόβο των φιλοξενουμένων πριν τις όπως-όπως εκτελέσεις κόρνερ και ξέρουν ότι δεν υφίσταται ούτε συνειδητή συγγνώμη, ούτε ειλικρινής μεταμέλεια. Θέλουν όμως παραδειγματική τιμωρία ρε αδερφέ. Ξεπέρασαν τα 500 στη διάρκεια της live κουβέντας, τα μηνύματα που ρωτούσαν και απαιτούσαν την τιμωρία τόσο σε επίπεδο Δικαιοσύνης στην Ελλάδα, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, μετά την προαναγγελθείσα αποστολή του οπτικοακουστικού υλικού από τον Παναθηναϊκό, μέσω της ΕΠΟ. Διαφωνώ, επιτρέψτε μου. Δεν θεωρώ ότι είναι το μείζον, εν πάση περιπτώσει. Τη στιγμή της εξωπραγματικής συσπείρωσης κόντρα σε τέτοιες λογικές, είναι μοναδική η ευκαιρία να απομονωθούν μια για πάντα και να αντιμετωπισθούν εφ' εξής ως πρόκληση αποβολής από κάθε διοργάνωση τουλάχιστον. Δεν υπάρχει άλλη τιμωρία. Ούτε μηδενισμοί, ούτε αφαίρεση βαθμών, ούτε κεκλεισμένων των θυρών για 2-3 ματς, αυτά είναι χάδια που οδήγησαν ακριβώς σε αυτή την αποθράσυνση. Όσο η κουβέντα εξαντλείται στην απονομή δικαιοσύνης, λες και πρόκειται για ένα μεμονωμένο γεγονός και όχι το τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς απεχθέστατων εγκλημάτων, χάνουμε το δάσος και καμαρώνουμε το ανθοστόλιστο δέντρο. Κι αυτός ακόμη ο Μαρινάκης, το μόνο που ζήτησε είναι να μην του χρεώνουν όλα τα υπόλοιπα, γιατί βρίσκεται στην προεδρία μόνο έξι μήνες! Εμείς, όμως, τι λόγο έχουμε αλήθεια να συνυπογράψουμε τη λήθη και να επιζητούμε απλώς μία τιμωρία που έτσι κι αλλιώς θα είναι χάδι, βάσει της στοργικής αθλητικής νομοθεσίας; Συγχωρήστε με, αλλά δεν θα πάρω. Υ.Γ.: Τα αμέσως περισσότερα μηνύματα αφορούσαν φυσικά την υπόθεση Σισέ. Ας χωνέψουμε ότι το καλοκαίρι θα αποτελέσει παρελθόν, όπως επίσης ας χωνέψουν στον Ολυμπιακό ότι σύντομα θα τον αντιμετωπίσουν εκτός από το γήπεδο και στις αίθουσες της ποινικής δικαιοσύνης.Δεν κάνει πίσω ο Γάλλος, ούτε στη μία περίπτωση, ούτε στην άλλη. Είναι εκτός εαυτού και δεν θα ησυχάσει, αν δεν υποχρεώσει τους υβριστές του να φορέσουν με τη σειρά τους φούστες, αλλά μετανοούντων Μαγδαληνών ή μωρών παρθένων..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου