O Επίσκοπος Ελευσίνας από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας προσκεκλημένος του Μητροπολίτη Αργολίδος κκ. Ιακώβου

O Επίσκοπος Ελευσίνας από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας προσκεκλημένος του Μητροπολίτη Αργολίδος κκ. Ιακώβου

Στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο βρέθηκε σήμερα ο Επίσκοπος Ελευσίνας από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας προσκεκλημένος του Μητροπολίτη Αργολίδος κκ. Ιακώβου για να τελέσει την ακολουθία της αποκαθηλώσεως, σε έναν κατάμεστο από κόσμο ναό ο επίσκοπος Ελευσίνας μίλησε για το Θείο Δράμα του κυρίου Ιησού Χριστού.
Ο Ιησούς ως Ξένος
Κατά την έξοδο του Επιταφίου, τη Μεγάλη Παρασκευή, ψαλλόταν άλλοτε ένα τροπάριο που είναι γνωστό με τον τίτλο "δος μοι τούτον τον ξένον" - από τη συχνή επανάληψη της φράσεως αυτής. Είναι ένα ωραιότατο ιδιόμελον το οποίο σπάνια ψάλλεται σήμερα. Γι' αυτό μόνο σε μερικά λειτουργικά βιβλία καταχωρείται. Παρουσιάζει τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας να ζητεί επίμονα από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού:
"Δος μοι τούτον τον Ξένον τον εκ βρέφους ως Ξένον ξενωθέντα εν κόσμω.
Δος μοι τούτον τον Ξένον, ον ομόφυλοι μισούντες θανατούσιν ως Ξένον. Δος μοι τούτον τον Ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον Ξένον.
Δος μοι τούτον τον Ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους.
Δος μοι τούτον τον Ξένον, ον Εβραίοι τω φθόνω απεξένωσαν κόσμω.
Δος μοι τούτον τον Ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως Ξένος ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη."(...)
Οι στίχοι αυτοί είναι εμπνευσμένοι από το 25ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, που αποτελεί το βασικό κριτήριο της σωτηρίας: "Ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με, γυμνός και ου περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή και ουκ επεσκέψασθέ με" (στ. 43).
Το τροπάριο αυτό αποδίδεται στο βυζαντινό λόγιο και διπλωμάτη Γεώργιο Ακροπολίτη (1217-1282), ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αυτοκρατορία της Νικαίας κατά τον κρίσιμο 13ο αιώνα. Τούτη η προσωνυμία, του Ξένου, υποκρύπτεται και στον πρόλογο του τετάρτου Ευαγγελίου, όπου ο Ιησούς ταυτίζεται με τον προαιώνιο Λόγο:
"Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Εν τω κόσμω ην, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω, εις τα ίδια ήλθε, και οι ίδιοι (οι αδελφοί του, οι μαθητές του, οι συμπατριώτες του) αυτόν ου παρέλαβον. (...) Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν".
Η Παράδοση αναφέρει ότι το τέταρτο Ευαγγέλιο βασίζεται στην Ιωάννειο θεολογία. Ο ηγαπημένος μαθητής Ιωάννης δίδαξε στην Εφεσο, όπου κατέφυγε με την Παναγία Μητέρα του Ιησού, την οποία "έλαβεν εις τα ίδια". Φαίνεται πως το Ευαγγέλιο αυτό εγράφη στην Εφεσο, όπου υπήρχε ζωντανή η παράδοση του Λόγου του "σκοτεινού φιλοσόφου" Ηρακλείτου. Εδώ, λοιπόν, έγινε, για πρώτη φορά η γόνιμη συνάντηση του ελληνικού και του χριστιανικού πνεύματος, γεγονός που έδωσε το έναυσμα για την οικουμενική διάδοση του ευαγγελικού μηνύματος.
Ο ίδιος ο Ιησούς παρεπονείτο συχνά ότι "οι απώλεκες φωλεούς έχουσι και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις, ο δε υιός του ανθρώπου ουκ έχει πού την κεφαλή κλίνη" (Ματθ. η' 20). Τούτη η ευαγγελική εμπειρία διήκει σε όλους τους χριστιανικούς αιώνες, ότι δηλ. ο Ιησούς παρανοήθηκε και όσο ζούσε και μετά την Ανάστασή Του.
Ο Βλ. Πασκάλ έγραψε στις περίφημες "Σκέψεις" του: "Ο Ιησούς Χριστός δεν βρήκε ανάπαυση πάνω στη γη παρά μόνο στον Τάφο". Γράφει στις μέρες μας ένας ελάσσων ποιητής, υπομνηματίζοντας το χωρίο, Ιω. α' 10 ("και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω"):
"Οι μουσοτραφείς ιεροδιδάσκαλοι Σε απέρριψαν/ διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους/ για τη μοντέρνα γραφή Σου./ Μα τα βασανισμένα απ' την αγρύπνια πλήθη/ Σ' αναγνώρισαν αμέσως ως ποιητή/ ερχόμενο απ' τις στράτες της θλίψης και της δύναμης./ Εγραψες τους στίχους Σου/ πάνω στην καυτή άμμο της ερημιάς/ σιωπών/ και οι ιεροδιδάσκαλοι έφυγαν μουρμουρίζοντας./ Μα η σιωπή Σου έντυσε τη γύμνια της κυνηγημένης/ -απροσδόκητη η στολή η πρώτη./ Χάραξες τους στίχους Σου/ κόκκινους της φωτιάς/ πάνω στο ξύλο της ατιμίας/ κι έμειναν έκτοτε ανεξίτηλοι/ απ' τα πανωγράμματα της ανιαρής σοφίας μας./ Κοίταξες τη Μαρία μόνο μια στιγμή/ κι εκείνη απολησμόνησε τα στιχάκια/ που της έγραφαν στη σάρκα και στους τοίχους της/ οι στιχοπλόκοι εραστές της. Η ποίηση την έρριξε στα τρίστρατα/ του τίκτοντος Λόγου".
Ο Ιησούς βαδίζει αργά στο χρόνο και συναντάει κάθε ψυχή, που τη βασάνισε ο πόνος και η θλίψη. Περίμενε την απάντηση του ουρανού ως το τέλος και ανέκραξε πάνω στο Σταυρό: "Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες;"
"Ο κενός τάφος, μετά τρεις ημέρες, έφερε στον κόσμο την αναπνοή της Ελπίδας, η οποία "ου καταισχύνει". Θα παραμένει η Ελπίδα ως τα στερνά του κόσμου και θα παρηγορεί μόνο τους "κοπιώντας και πεφορτισμένους", όσους δηλ. η αγρύπνια της ψυχής τους Τον είδε σαν τον μοναδικό Αδελφό και όχι σαν τον Ξένο, όπως Τον βλέπουν, πάντοτε, οι χορτάτοι και οι ευτυχισμένοι.
ΠΑΝΟΣ ΛΙΑΛΙΑΤΣΗΣ

Αναρτήθηκε από ΑΡΓΟΛΙΔΕΙΣ στις 1:31 μ.μ. 0 σχόλια

MYNHMA ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΙΑΚΩΒΟY Β’

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Β’
Πρὸς τὸ χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Ἀδελφοί μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί» (Ἰακώβ. α’ 16)
«Χ ρ ι σ τ ὸ ς Ἀ ν έ σ τ η»
«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου Πάσχα, ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωὴν καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν…» ἀναφωνεῖ ἀγαλλόμενος ὁ ἱερὸς Ὑμνογράφος καὶ συμπληρώνει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Σήμερα γιορτάζουμε τὴ λαμπρή νίκη μας. Σήμερα ὁ Κύριός μας ἔστησε τὸ τρόπαιο κατὰ τοῦ θανάτου, κατέλυσε τὴν τυραννία τοῦ διαβόλου καὶ μᾶς χάρισε τὴν ὁδό τῆς σωτηρίας, διὰ τῆς ἀναστάσεως. Ὅλοι χαιρόμεθα, σκιρτᾶμε, ἀγαλλόμεθα. Ἂν καὶ ὁ Κύριός μας Χριστὸς νίκησε καὶ ἔστησε τὸ τρόπαιο, ἐν τούτοις κοινὴ εἶναι ἡ εὐφροσύνη καὶ ἡ χαρά μας… Σήμερα ἡ σύναξη τῶν ἀγγέλων καὶ ὁ χορὸς ὅλων τῶν οὐρανίων δυνάμεων ἀγάλλονται γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων».
Μέγα ὄντως, θαυμαστὸ καὶ χαρμόσυνο τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρὰ ἡ ἱστορία ἑνὸς καὶ μοναδικοῦ θαύματος, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἀλήθεια αὐτὴ τονίζει ὁ Ἀπόστ. Παῦλος ὅταν γράφει στοὺς Κορινθίους: «εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ἡμῶν» (Α’ Κορινθ. ιε’, 14). Δηλ. ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε ἀναστηθεῖ τότε θὰ ἦταν χωρὶς νόημα τὸ κήρυγμά μας, χωρὶς νόημα καὶ ἡ πίστη μας.
Καὶ ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος παρατηρεῖ: «Δὲν εἶναι καθόλου γιὰ μᾶς μεγάλο, ἂν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε. Αὐτὸ τὸ πιστεύουν καὶ οἱ εἰδωλολάτρες. Καὶ οἱ Ἰουδαῖοι. Καὶ ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοί. Ὅλοι πιστεύουν ὅτι πέθανε. Ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ εἶναι γιὰ μᾶς τὸ μεγάλο: Πιστεύουμε, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε». Ἀλλὰ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς θεμέλιο. Σημαίνει γιὰ μᾶς τὴν πιὸ βαθιὰ καὶ οὐσιαστικὴ μεταμόρφωση. Πρόκειται γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ ἀνάστασή μας ἀπὸ τὰ νεκρὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ἀπὸ τὴν κατάσταση τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς φθορᾶς.
Γράφει πολὺ χαρακτηριστικὰ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς: «Ὁ ἄνθρωπος γεννιέται στ᾿ ἀλήθεια ὄχι ὅταν (τὸν) φέρνει στὸν κόσμο ἡ μητέρα του, ἀλλὰ ὅταν πιστεύει στὸν Ἀναστημένο Σωτήρα Χριστό, γιατὶ τότε γεννιέται στὴν ἀθάνατη καὶ αἰώνια ζωή, ἐνῶ ἡ μητέρα γεννᾶ τὸ παιδί της πρὸς (τὸν) θάνατο, γιὰ τὸν τάφο. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μητέρα ὅλων μας, ὅλων τῶν Χριστιανῶν, ἡ μητέρα τῶν ἀθανάτων. Διὰ (μέσου) τῆς πίστης στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, γεννιέται πάλι ὁ ἄνθρωπος, γεννιέται γιὰ τὴν αἰωνιότητα».
Ὅμως, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦμε ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν πίστη, θὰ πρέπει νὰ ἀπεκδυθοῦμε «τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ» (Κολ. γ’, 9) καὶ νὰ ἐνδυθοῦμε τὸν «καινὸν ἄνθρωπον, τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα» (Ἐφ. δ’, 24). Λοιπόν, ἂς γίνουμε ἄνθρωποι τῆς Ἀναστάσεως, σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν, τὰ ἄνω φρονεῖτε μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς» (Κολ. γ’ 1-2).
Ἔτσι ἔζησαν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτό, ἀκριβῶς, καλούμεθα νὰ κάνουμε καὶ ὅλοι ἐμεῖς σήμερα ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἐνισχυμένοι μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τῆς Μετανοίας καὶ τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὀφείλουμε τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς μας νὰ περιπατήσουμε «ἐν καινότητι ζωῆς» (Ρωμ. στ’, 4), ὥστε μὲ τὸ φωτεινὸ παράδειγμά μας νὰ διακηρύτ-τουμε πρὸς κάθε κατεύθυνση τὴν πίστη μας στὸν Ἀναστάντα Κύριό μας καὶ στὴ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία Του.
Μόνο μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, τῆς ἐπιστροφῆς μας στὴν πίστη καὶ τὴ ζωὴ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου, σὰν μοναδικὸ πλέον τρόπο σωτηρίας, θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ψάλλουμε καὶ αὐτὸ τὸ Πάσχα καὶ ὡς Ἐκκλησία καὶ ὡς Ἔθνος καὶ ὡς οἰκογένεια, ἀλλὰ κυρίως ὡς ἄτομα τὸν νικητήριο Παιάνα τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», γιὰ νὰ νοιώσουμε μέσα μας καὶ γύρω μας τὴν τόσο ἀπαραίτη-τη γιὰ τὴν ἐποχή μας «εἰρήνη τοῦ Θεοῦ» τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο (Φιλ. δ’, 7).
Ἂς εὐχηθοῦμε ἡ Χάρις καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας νὰ καταυγάσει μὲ τὸ «ἀνέσπερο φῶς Του» τὶς ψυχὲς ὅλων μας, τὴν κοινωνία μας, τὶς οἰκογένειές μας, ἰδιαιτέρως δὲ τοὺς πάσχοντας καὶ ἐν ἀνάγκαις εὑρισκομένους ἀδελφούς μας καὶ κυρίως τοὺς νέους μας. Ἀμήν.
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν Ἀναστάντα
Εὐχέτης Ὑμῶν
Ὁ Μητροπολίτης


Ναύπλιον, Ἅγιον Πάσχα 2011

"Άμεση ενεργοποίηση της διαδικασίας ελέγχων εκτιμήσεων της ζημιάς και αποζημίωσης"

Τετάρτη, Απρίλιος 20, 2011

"Άμεση ενεργοποίηση της διαδικασίας ελέγχων εκτιμήσεων της ζημιάς και αποζημίωσης"

Ο αν.Τομεάρχης και Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός, κατέθεσε στη Βουλή Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κ. Σκανδαλίδη με θέμα την ενεργοποίηση από τον ΕΛΓΑ της διαδικασίας ελέγχων για την εκτίμηση των ζημιών και την αποζημίωση των παραγωγών βερίκοκων που επλήγησαν από τον παγετό της 10ης Μαρτίου στην Αργολίδα...

Το κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Σύμφωνα και με το σχετικό από 18/4/2010 υπόμνημα των Οργανώσεων Παραγωγών Ε.Α.Σ. Αργολίδας Κ.Α.Σ.Ο.Α. Δαναός, Κ.Α.Σ.Ο.Κ Αργολική Γή, Α.Κ.Α.Σ Ήλιος, και των Αγροτικών Συνεταιρισμών Αεροδρομίου, Ατρέας, Κυβερίου, Σκαφιδακίου, Χούνης, Σταθέικων, Σχοινοχωρίου, Κεφαλαρίου, Ελληνικού, Μύλων, Κουτσοποδίου, εξαιτίας του παγετού που σημειώθηκε στις 10 Μαρτίου 2011, αλλά και των δυσμενών φετινών καιρικών συνθηκών, η φετινή παραγωγή βερίκοκων στην Αργολίδα εμφανίζει εξαιρετικά μεγάλη μείωση καρπών, πού κυμαίνεται από 60% έως και 100% σε σχέση με τα δεδομένα των προηγουμένων ετών.

Επισημαίνεται ότι, μετά τις συνεχώς φθίνουσες τιμές των αγροτικών προϊόντων και το αυξημένο κόστος καλλιέργειας, είναι επιτακτική ανάγκη για την οικονομική επιβίωση των παραγωγών η άμεση και ικανοποιητική αποζημίωση της παραγωγής βερίκοκων που καταστράφηκε.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο Υπουργός:

1. Ποιο είναι το σχετικό δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για την άμεση ενεργοποίηση της διαδικασίας ελέγχων εκτιμήσεων της ζημιάς και αποζημίωσης των εν λόγω παραγωγών βερίκοκων»

Αναρτήθηκε από ΑΡΓΟΛΙΔΕΙΣ στις 3:15 μ.μ. 0 σχόλια

ΝΑΥΠΛΙΟ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ Η ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

ΝΑΥΠΛΙΟ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ Η ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος Μεγάλη Τετάρτη σε όλες της εκκλησίες τελείται η ακολουθία του Ιερού Ευχέλαιου , όπου ο Ιερέας μυρώνει τους πιστούς με λάδι.
Οι φωτογραφίες είναι από την τέλεση του ιερού Ευχελαίου που έγινε στον Ιερό ναό της Αγίας Τριάδος στην Πρόνοια Ναυπλίου σήμερα το πρωί μετά την προηγιασμένη θεία λειτουργία . Το μυστήριο τέλεσαν οι Ιερείς πατήρ Ιωάννης και ο πατήρ Ηλίας.

Το λάδι, πέρα από τη σημαντική θέση που κατέλαβε στη διατροφή του ανθρώπου, ανέκαθεν θεωρήθηκε και ως στοιχείο με θεραπευτικές ιδιότητες. Χαρακτηριστική περίπτωση η αναφερόμενη στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτου (Λουκ. 10,34).
Παράλληλα, από πολύ παλιά το λάδι απέκτησε και θρησκευτική σημασία. Αυτό γίνεται ολοφάνερο από τη χρήση του σε διάφορες τελετές του αρχαίου Ισραήλ αλλά και σε άλλες θρησκευτικές παραδόσεις.
Στη χριστιανική μας πίστη και παράδοση το λάδι, καθαγιαζόμενο με την προσευχή της Εκκλησίας, αποτελεί ένα από τα χριστιανικά μυστήρια, το μυστηριο του ιερού ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ. Θεμελιώδης και χαρακτηριστική αγιογραφική μαρτυρία για το μυστήριο του Ευχελαίου είναι αυτή της Καθολικής επιστολής του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου (ε,14-15).

                 
Αν και μοναδική σε όλη την Καινή Διαθήκη η μαρτυρία του αγίου Ιακώβου, είναι ολοφάνερο από τη διατύπωσή της ότι δεν αναφέρεται σε κάτι άγνωστο στους χριστιανούς-αναγνώστες της επιστολής του· δεν εισηγείται κάτι το νέο. Προφανώς υπενθυμίζει και προτείνει κάτι που ο ίδιος ο Κύριος είχε διδάξει και που ακολουθούσαν οι χριστιανοί ήδη από την εποχή των αγίων Αποστόλων.
Ακόμη δεν πρέπει να συγχέεται η σύσταση του αγίου Ιακώβου με την προγενέστερη αντίληψη για τη θεραπευτική χρήση του λαδιού. Ο Απόστολος ορίζει να προσκαλούνται στο σπίτι του ασθενούς χριστιανού οι Πρεσβύτεροι της Εκκλησίας για να προσευχηθούν για τον άρρωστο επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου Ιησού. Συνδέει στενά την ίαση με την προσευχή που γίνεται με πίστη. Και προσθέτει ακόμη ότι μαζί με την ίαση ο Κύριος χαρίζει στον ασθενή αδελφό και τη συγχώρηση των αμαρτιών του.
Έτσι, η αποστολική παραγγελία αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία θεμελιώθηκε η πίστη και η τελετουργική πράξη της Εκκλησίας. Το Ευχέλαιο είναι ένα εκ των μυστηρίων της Εκκλησίας. Συνιστά μυστηριακή προσευχή και πράξη. Τελείται χάριν των αρρώστων. Τελετουργοί του φιλανθρώπου τούτου μυστηρίου είναι οι πρεσβύτεροι της Εκκλησίας, προσκαλούμενοι για τον σκοπό αυτό στην οικία του αρρώστου χριστιανού. Πλησίον του ασθενούς προσεύχονται θερμά. Επικαλούνται τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος για να ευλογηθεί το λάδι που παρατίθεται. Και στη συνέχεια αλείφουν τον άρρωστο χριστιανό με το ευλογημένο πλέον έλαιο.
Κατά τη διαβεβαίωση του Αδελφοθέου Αποστόλου «η ευχή της πίστεως», που αναπέμπουν οι Πρεσβύτεροι και η επάλειψη με το ευλογημένο έλαιο σώζει τον άρρωστο. Του χαρίζει την ίαση. Τον ανορθώνει από το κρεβάτι του πόνου. Παράλληλα, του χαρίζει και την άφεση των αμαρτιών του.
Σχετικά λοιπόν με το μυστήριο του ιερού Ευχελαίου επιθυμούμε να διευκρινίσουμε ορισμένα σημεία, που συνδέονται με το μυστηριο και τα οποία πολλοί αδελφοί μας χριστιανοί είτε αγνοούν είτε έχουν εσφαλμένη αντίληψη γι᾽ αυτά.
• Η τέλεση του ιερού Ευχελαίου προϋποθέτει την ύπαρξη αρρώστου σε μια οικογένεια. Για χάρη του τελείται. Αυτό γίνεται ολοφάνερο από τα αιτήματα και τις ευχές που απευθύνει ο Λειτουργός προς τον Θεό.

                                                   
• Η τέλεση Ευχελαίου για έναν ασθενή αδελφό μας δεν σημαίνει άρνηση ή απόρριψη της ιατρικής φροντίδας και της ενδεδειγμένης φαρμακευτικής αγωγής που χρειάζεται. Οι χριστιανοί και στην ιατρική επιστήμη και τους θεράποντές της καταφεύγουμε, αλλά, παράλληλα, και τη βοήθεια και τη θεραπευτική χάρη του Κυρίου μας, του μεγάλου Ιατρού ψυχών και σωμάτων, επικαλούμαστε διαμέσου του μυστηρίου του ιερού Ευχελαίου που τελούμε.
• Προσφεύγοντας διά του μυστηρίου του Ευχελαίου στον Θεό Τον παρακαλούμε να μας θεραπεύσει από την αρρώστια που υποφέρουμε και να αποκαταστήσει την κλονισμένη υγεία μας. Δεν απαιτούμε ούτε διατάσσουμε τον Θεό. Αφηνόμαστε μ᾽ εμπιστοσύνη στην αγάπη και τη θεία φιλανθρωπία Του. Εάν Εκείνος κρίνει ότι μας συμφέρει πνευματικά, ότι είναι για τη σωτηρία μας, ας μας χαρίσει την ίαση. Εάν όχι, δεν αγανακτούμε· δεν γογγύζουμε. Αντίθετα, και πάλι Τον παρακαλούμε να μας οπλίσει με υπομονή για να μπορέσουμε να σηκώσουμε τη δοκιμασία.
• Το Ευχέλαιο δεν γίνεται «για το καλό»· γιατί εντυπωσιάζει η μεγάλη διάρκεια της σχετικής Ακολουθίας· γιατί είναι Σαρακοστή και επικράτησε η συνήθεια «να κάνουμε στο σπίτι ένα ευχέλαιο». Ή, «για να αγιαστεί το σπίτι μας». Για να αγιαστεί το σπίτι του χριστιανού η Εκκλησία όρισε άλλη ιερή Ακολουθία: τον Αγιασμό. Επομένως δεν πρέπει να συγχέουμε τα πράγματα.
• Κατά την τέλεση του μυστηρίου του Ευχελαίου παρακαλούμε τόσο για τη θεραπεία του αρρώστου όσο και για τη συγχώρηση των αμαρτιών του. Το δεύτερο αυτό δεν σημαίνει ότι το Ευχέλαιο αντικαθιστά το μυστήριο της Μετανοίας, δηλαδή την Εξομολόγηση. Αντίθετα, θα λέγαμε, το Ευχέλαιο προϋποθέτει το μυστήριο της Μετανοίας, με το οποίο ο πιστός επιδιώκει τη συμφιλίωσή του με τον Θεό Πατέρα και προετοιμάζεται πνευματικά για να συμμετάσχει και στο μυστηριο του αγίου Ελαίου.
• Το ιερό Ευχέλαιο ανήκει στα μυστήρια που χαρακτηρίζουμε ως επαναλαμβανόμενα, δηλαδή δεν το τελούμε μία και μόνο φορά, αλλά απεριόριστα.
• Η διατύπωση του αγίου Ιακώβου «προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας» συνέτεινε στη διαμόρφωση της παραδόσεως το μυστήριο του Ευχελαίου να τελείται από επτά ή, τουλάχιστον, από τρείς Ιερείς. Η πρακτική δυσκολία όμως να συμμετέχουν επτά ή τρείς Πρεσβύτεροι οδήγησε, συν τω χρόνω, στην καθιερωμένη πλέον συνήθεια το μυστήριο να τελείται και από έναν και μόνο Πρεσβύτερο.
Ευχόμαστε, όλοι μας να κατανοήσουμε τη μεγάλη αξία του φιλανθρώπου μυστηρίου. Οι ιερωμένοι να το τελούμε με συναίσθηση και ευλάβεια. Οι πιστοί να συμμετέχουμε με επίγνωση και κατάνυξη. Και ο ελεήμων Κύριος να επιδαψιλεύει πλούσια στους αδελφούς μας που δοκιμάζονται στο κρεβάτι του πόνου την ίαση και τη συγχώρηση· σε όλους το άπειρο έλεός Του.

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2011/04/blog-post_7290.html#ixzz1K4pj2zrJ

 Στον ιερό ναό της Παναγίας Ναυπλίου τέλεσε την ακολουθία του όρθρου ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Επιδαύρου κκ. Καλλίνικος.Ο ιερός ναός της Παναγίας είναι ένας ιστορικός ναός της πόλης Ναυπλίου από την εποχή της ενετοκρατίας, εκεί μαρτύρησε και ο πολιούχος της πόλης ο νεομάρτυρας Άγιος Αναστάσιος ,στο ναό αυτόν δίδαξαν μεγάλοι ρήτορες όπως ο Ηλίας Μηνιάτης κα.Εκεί κάθε χρόνο το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης η χορωδία του κ. Χαραμή για πολλά χρόνια τωρα ψάλλει το τροπάριο της Κασσιανής ,με μια μελωδία που συναρπάζει κάθε πιστό που βρίσκεται στον ναό και τον κάνει να ταξιδεύει νοερά ...Ο κόσμος πάρα πολύς, και ο ναός ασφυκτικά γεμάτος, οι μελωδικές όμως φωνές της χορωδίας δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για διαμαρτυρία ,όλοι ακούν προσεκτικά , φέτος όπως και πέρσι την διδασκαλία της χορωδίας είχε η μαέστρος από την Γεωργία κα Ταμάρα μαθήτρια του χοραρχη κ. Β. Χαραμή ο όποιος φέτος έκλεισε τα 103....
Το Τροπάριο της Κασσιανής-Κύριε...Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων

Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης ψάλλεται στις εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Το τελευταίο τροπάριο στην ακολουθία είναι της ευσεβούς και λογίας ποιήτριας του Βυζαντίου Κασσιανής. “Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη, μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει…”.
Η μοναχή Κασσιανή, ή Κασσία, ή Ικασία, γεννήθηκε περίπου στα 810 μ.Χ και συμμετείχε στην αντίσταση κατά των εικονομάχων. Η πένα της, που ήταν απαράμιλλη, συνέτεινε στο να επισκιαστούν οι σύγχρονές της υμνογράφοι- μελωδοί. Θεωρείται η πλέον επιφανής γυναίκα μελωδός στο Βυζάντιο.
Η Κασσιανή πριν γίνει μοναχή, ήταν ανάμεσα στις παρθένες ευγενικής καταγωγής που συνάντησε ο Θεόφιλος για να επιλέξει ανάμεσά τους την μέλλουσα σύζυγό του. «Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα» (από τη γυναίκα πηγάζουν τα κακά) της είπε ο αυτοκράτορας, έχοντας υπόψη του την Εύα. Εκείνη είχε άποψη και την είπε: «αλλ’ ως εκ γυναικός πηγάζει τα κρείτω» του απάντησε (αλλά και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλά) έχοντας στο νου της την Παναγία.
Αυτή όμως η πράγματι έξυπνη απάντηση χαρακτηρίσθηκε από τον Θεόφιλο ότι περιείχε και κάποια προπέτεια και επιπολαιότητα, οπότε έδωσε το μήλο στην επίσης ωραία, αλλά και σεμνή Θεοδώρα.
Η Κασσιανή απογοητεύθηκε από την αποτυχία της και πήρε την απόφαση να αποτραβηχτή από τον κόσμο και να μονάση. Έκτισε με δικά της χρήματα ένα μοναστήρι, που πήρε αργότερα το όνομά της, ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και αφιερώθηκε στη λατρεία του Χριστού και στην ποίηση, συνδυάζοντας έτσι τη βαθειά ευσέβεια και την κλίση της στα γράμματα. Λέγεται μάλιστα ότι μετά την αποτυχία της είπε: «Επειδή δεν έγινα βασίλισσα του προσκαίρου τούτου κόσμου, θα γίνω υπήκοος της αιωνίας Βασιλείας του Χριστού».
Λέγεται ότι ο έρωτα του Θεόφιλου με την Κασσιανή δεν έσβησε ποτέ και υπάρχει ένας θρύλος σχετικός με το Τροπάριο: εκείνη ήταν στη μονή και το έγραφε, οπότε έμαθε ότι έρχεται ο βασιλιάς. Όταν άκουσε τα βήματά του, έφυγε, αφήνοντάς το μισοτελειωμένο.
Τότε εκείνος πήρε το φτερό, το βούτηξε στη μελάνη και έγραψε επάνω στο αναλόγιό της, συμπληρώνοντας το ποίημα: «ων εν τω παραδείσω Εύα το δειλινόν, κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη» (ενώ ήταν στον Παράδεισο η Εύα το δειλινό, άκουσε κρότο και κρύφτηκε από φόβο).
Εκείνη δεν διέγραψε τη φράση, αντίθετα συνέχισε και ολοκλήρωσε το έργο της. Κατά τον Βυζαντινολόγο Κρουμβάχερ: «H Κασσιανή ήταν μία εξαίρετη μορφή και ότι το έργο της το διακρίνει ισχυρά πρωτοβουλία, βαθεία μόρφωσις, αυτοπεποίθησις και παρρησία. Πολύ συναίσθημα και βαθεία θεοσέβεια». Και ο Σωφρόνιος Ευστρατιάδης αναφερόμενος στο έργο της είπε : «Το χαρακτηρίζει γλυκύτης μέλους ακορέστου».

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου στο αυτενεργώ

By admin - Posted on 18 Απρίλιος 2011

Το ιδιωτικό σχολείο «Αυτενεργώ» την Παρασκευή 15 Απριλίου φιλοξένησε το συγγραφέα νεανικών λογοτεχνικών βιβλίων Βασίλη Παπαθεοδώρου.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των δράσεων, που έχουν προγραμματιστεί στο σχολείο, προκειμένου να προαχθεί η φιλαναγνωσία και να καλλιεργηθούν κίνητρα με στόχο τη θετική στάση των μαθητών απέναντι στο βιβλίο.

Ένα πρόγραμμα, που εφαρμόζεται κάθε χρόνο στο σχολείο και προβλέπει παρουσιάσεις λογοτεχνικών βιβλίων από τους μαθητές των μεγάλων τάξεων του Δημοτικού σχολείου και παρουσιάσεις συγγραφέων από τους μαθητές του Γυμνασίου.

Η συνάντηση αυτή αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στο έργο του συγγραφέα και κυρίως στα νεανικά του μυθιστορήματα. Οι μαθητές παρουσίασαν αναλυτικά τα έργα του, που τους άρεσαν περισσότερο, και έκαναν ποικίλες ερωτήσεις στον κύριο Παπαθεοδώρου σε σχέση με την πλοκή και τα θέματα των βιβλίων του.

Με το διάλογο μεταξύ των μαθητών και του συγγραφέα φωτίστηκαν ποικίλες πτυχές του χαρακτήρα και της φυσιογνωμίας των έργων του. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από την παρουσία του Βασίλη Παπαθεοδώρου, ο οποίος κατάφερε να τους προβληματίσει και έλυσε όλες τις απορίες τους.

ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ

ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΣΧΑ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ http://www.argos-peripatos.gr/

Αναρτήθηκε από ΑΡΓΟΛΙΔΑ στις 6:27 μ.μ.

Πάσχα στην Αργολιδα...σαν άλλοτε.

Δευτέρα, 18 Απριλίου 2011

Πάσχα στην Αργολιδα...σαν άλλοτε.

στις 4/18/2011 06:43:00 μμ

 Το Πάσχα είναι η πιο μεγάλη, η πιο λαμπρή ( εξου και το Πάσχα λέγεται και Λαμπρή ) γιορτή της Χριστιανοσύνης και ακολουθεί αυτή των Χριστουγέννων. Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται για τη γέννηση του Χριστού και το Πάσχα για τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση Του.

Το Πάσχα αρχικά γιορταζόταν συγχρόνως σ΄ όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες και από το Θ΄ αιώνα καθορίσθηκε να τελείται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στη Ρωμαιοκαθολική. Η εορτή του Πάσχα λόγω της σπουδαιότητάς της επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού), κατάνυξη και λαμπρότητα και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας

Η λέξη «Πάσχα» σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές προέρχεται από τη μεταγλώττιση της Αραμαικής και Εβραϊκής λέξης "Πεσάχ" που σημαίνει το πέρασμα της διάβασης της Ερυθράς Θάλασσας κατά την έξοδό των Εβραίων από την Αίγυπτο προς τη γη της επαγγελίας. Ωστόσο η συσχέτιση αυτή δεν αναφέρεται από κανένα αρχαίο συγγραφέα και συνεπώς η λέξη «Πάσχα», η γιορτή που γίνεται για τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, ετυμολογείται προφανώς από το ελληνικό ρήμα «πάσχω, έπαθον κλπ».
Πηγη; Α.Γ. ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ

Τα εθιμα του Πασχα στην Αργολιδα
Οι προετοιμασίες για το Πάσχα, ή τη Λαμπρή, ξεκινούσαν με το άσπρισμα στις αυλες και στις μαντρες των σπιτιων, οι νοικοκυρες πριν αλλα και στη διαρκεια της Μεγαλης εβδομαδας μεχρι την Μεγαλη Τεταρτη αγόραζαν ασβέστη (χωρή) και άσπριζαν τα σπίτια μέσα και έξω. Την Μεγαλη Πεμπτη εφτιάχναν τα κουλούρια της Λαμπρήςκαι βαφανε τα αυγα. Το Μεγαλο Σαββατο σφάζανε τ’ αρνιά, ετοι¬μάζαν τη μαγειρίτσα. Και το βράδυ πηγαίνανε στην εκκλησία οι οι¬κογένειες. Στις δώδεκα, έλεγε ο παπάς το Χριστός Ανέστη και πε¬τούσανε τρίγωνα, βεγγαλικά, τρακατρούκες, βαρελότα. Αγκαλιαζό-ντουσαν ο παπάς με τους επιτρόπους κι ο κόσμος. Μετά, γυρίζανε στα σπίτια τους και φέρνανε τις λαμπάδες αναμμένες και πριν μπού¬νε, κάνουνε σταυρό μαύρο με τη λαμπάδα πάνω στην κυρια πόρτα του σπιτιου.
Πολλα από τα εθιμα αυτά διατηρουνται μεχρι και σημερα.
Καποια χωρια στην Αργολιδα διατηρουν καποια ιδιαιτερα εθιμα όπως:

 
ΑΣΙΝΗ
Το κάψιμο του Ιούδα
Ένα έθιμο πού επικρατεί και σώζεται ακόμη μέχρι σήμερα είναι το κάψιμο του Ιούδα, το Πάσχα. Την Μεγάλη Παρασκευή ή το Μεγάλο Σάββατο μια ομάδα από νέους της Ασίνης μαζεύονται και κατασκευάζουν ένα αχυρένιο ομοίωμα του Ιούδα Ισκαριώτη. Μόλις το κατασκευάσουν το βάζουν επάνω σ' ένα καρότσι και το γυρίζουν σ' όλο το χωριό. Το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα μετά τη θεία λειτουργία τής Αγάπης, γύρο στις 4 ή ώρα, τοποθετούσαν τον Ιούδα πάνω σε ένα Ικρίωμα (κρεμάλα) οπου και το εκαιγαν.

ΛΙΜΝΕΣ
 Το Μ. Σάββατο οι γυναίκες ζυμώνουν το πασχαλινό κουλούρι και μαζί μ’ αυτό ζυμώνουν κουλούρες μεγάλες για να τις πάνε στα βαφτιστήρια τους και ένα μικρό κουλούρι πού το βάζουν στο εικόνισμα.  Όλα τα κεντούν με διάφορα κεντίδα και ένα κόκκινο αυγό πού θα βάλουν επάνω στην πασχαλινή κουλούρα, την οποία θα φάνε την Κυριακή του Πάσχα μαζί με το αρνί. Το αρνί το βάζουν στην σούβλα. Μαζεύονται φίλοι και συγγενείς και ψήνουν τ’ αρνιά. Την ώρα αυτή τραγουδούν. Όταν ψηθεί το αρνί τρώνε όλοι μαζί και γλεντούν.
 Την ήμερα του Πάσχα θα μοιράσουν τις κουλούρες στα βαφτιστήρια. Η κουμπάρα θα τούς δώσει γλυκίσματα. Το απόγευμα τής ημέρας του Πάσχα οι τσοπάνηδες θα μοιράσουν στους φίλους και τούς συγγενείς τυρί. Οι άνθρωποι πού θα πάρουν το τυρί θα δώσουν στους τσοπάνηδες κουλουράκια και αυγά. Το απόγευμα γίνεται γλέντι στην πλατεία του χωριού.
 Το γλέντι θα επαναληφθεί από το απόγευμα τής Δευτέρας του Πάσχα. Παλαιότερα κατά τον ίδιο τρόπο θα γλεντούσαν την Παρασκευή της Λαμπρής (της Ζωοδόχου) σ’ ένα εξωκλήσι μετά το πέρας τής θείας Λειτουργίας.
 Το απόγευμα τής ίδιας ημέρας θα συγκεντρώνονταν όλοι οι κάτοικοι του χωρίου στην πλατεία, όπου θα χόρευαν οι νέοι και οι νέες, για να παρακολουθήσουν το γλέντι. Όμοιος χορός γινόταν και το απόγευμα τής Κυριακής του Θωμά.
Τραγούδια πού τραγουδούσαν οι χορευτές τις ήμερες αυτές.

«Δευτέρα ήμερα κίνησα κοντή, κοντούλα
μαύρα μαύρα γλαρά μου μάτια, βγήκα να σεργιανίσω.
Παπαδοπούλα απάντησα κοντή, κοντούλα μ’ ένα μαντήλι μήλα,
δυο μήλα της εγύρεψα μαύρα γλαρά μου μάτια και αυτή πολλά μου δίνει.
Δεν Θέλω εγώ τα μήλα σου κόρη κοντούλα μαύρα γλαρά μου
μάτια τα τσαλαπατημένα, μόνο θέλω το κορμάκι σου να το χαρούμε αντάμα.
Έμενα το κορμάκι μου κόρη κοντούλα μαύρα γλαρά μου μάτια πολλούς δραγάτες έχει».

Πάσχα στο Κρανίδι Αργολίδας

Το Σάββατο του Λαζάρου φτιάνανε οι γονείς στα παιδιά Λάζαρο με πουκάμισο, με γραβάτα κόκκινη και κόκκινο σκουφάκι. Του βάζανε και κίτρινα λουλούδια, τα λούλετ Σεν Λάζαρι (=λουλούδια του Άγιου Λάζαρου). Και τα παιδιά τον βάζανε σε δύο ξύλα και τον γυρνούσανε στα σπίτια και λέγανε το τραγουδάκι και του δίνανε αυγό άσπρο και στραγάλια, τέτοια. Οι παλιές φτιάνανε και κουλούρια, λαζαρούδια, με τρύπα στη μέση. Την Κυριακή των Βαΐων, ρίχνανε βάγια χάμω στην εκκλησία. Ο παπάς μετά έδινε φυλλαράκια βάγια και τα βάζανε στις εικόνες. Τα ρίχνανε στη φακή και γινότανε ωραία, αλλά και λιβανίζανε μ’ αυτά τις λεχώνες, τους ματιασμένους. Πλέχανε και σταυρούς με βάγια, δύο κλώνους εκεί, και τους σιάχνανε σταυρό.
Όλη τη Σαρακοστή κάνανε ευχέλαια. Τη Μεγάλη Τετάρτη πιάνα­νε μπροζύμι και τη Μεγάλη Πέμπτη φτιάνανε το προσκόμιδο που θα πηγαίνανε στην εκκλησία για το Μεγάλο Σάββατο, γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή δε δίνανε ούτε αντίδερο, ούτε τίποτα. Και κρατούσανε το μπροζύμι της Μεγάλης Πέμπτης και το είχανε όλο το χρόνο και ήτανε καλό το μπροζύμι αυτό, γιατ’ ήτανε της Μεγάλης Πέμπτης. Και τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ βάζανε στον σταυρό μπροζύμι και μια μποτίλια νερό. Μέχρι τώρα το κάνουν αυτό. Το μπροζύμι το φτιάνουν με σκέτο αλεύρι και φούσκωνε και γι­νότανε ως εκεί πάνω. Το νερό το είχανε σαν αγιασμό. Και καθόντου­σαν το βράδυ και φιλάγανε τον Χριστό και λέγανε:



Σήμερο μαύρος ουρανός, σήμερις μαύρη μέρα.

Σήμερις όλοι θλί­βονται και τα βουνά λυπούνται.

Σήμερις έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι,

οι άνομοι και τα σκυ­λιά, οι τρισκατηραμένοι.



Τον Ιησού τον πιάσανε και τον χαλκιά τον πάνε:

Χαλκιά, χαλκιά, φτιάξε καρφιά, φτιάξε τρία πηρούνια.

Τα δυό βάλ ‘ τα στα χέρια τον, τα άλλα δυό στα πόδια,

το τρίτο το φαρμακερό βάλτε το στην καρδιά του,

να τρέξει αίμα και νερό, να λιγωθεί η καρδιά του.

Κι η Παναγιά σαν τ’ άκουσε, έπεσε μοναχή της,

γιατί πολύ λυπήθηκε για το Μονογενή Της.

Αυτό το λέγανε και στην εκκλησία και στα σπίτια, έτσι πένθιμα.



Τη Μεγάλη Πέμπτη τότες, παλιά, δε φτιάνανε τσουρέκια. Φτιάνανε κουλούρια, τα κάνανε στρογγυλά και τους βάζανε το μπροζύμι σταυρό επάνου και βάζανε στη μέση ένα κόκκινο αυγό και τα είχανε έτοιμα για την Ανάσταση. Και τα τσιμπούσανε γύρω γύρω με το ψα­λίδι, για να γίνει όπως το αγκάθινο στεφάνι. Και ήσανε ψωμί τα κου­λούρια, δεν ήσανε γλυκά. Μπροζύμι.

Βάφανε και τ’ αυγά κόκκινα και τα είχαν’ έτοιμα, γιατί τη Μεγά­λη Παρασκευή δεν τρώγανε ούτε ψωμί. Μαχαίρι δεν βάζανε στο τρα­πέζι. Τρώγανε μαρούλι με ξίδι, τέτοια πράματα. Και καθόλου δεν τρώγανε! Το βράδυ πια. Τ’ αυγά τα βάφανε κόκκινα, όπως το αίμα τον Χριστού. Και το βράδυ στην εκκλησία, στο έκτο ευαγγέλιο, βγάζανε το Χρι­στό. Και λένε ότι τη Μεγάλη Πέμπτη βγαίνανε οι πεθαμένοι απ’ τον Κάτω Κόσμο και μένανε σαράντα ημέρες έξω. Είχανε και στεφάνια, λουλούδια, και τα πηγαίνανε στον Χριστό.


Επιτάφιος

Τον Επιτάφιο, τον στολίζανε τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, με λουλούδια, κορδέλες, φαναράκια, λαμπάδες στις γωνίες. Το απόγευμα γινότανε η Αποκαθήλωση και πηγαίνανε ντυμένοι ο κόσμος με τα καλά τους, παιδιά, γέροι, νέοι, γριές, όλοι, και γινότανε η Αποκαθήλωση. Και τον έπαιρνε ο παπάς το Χριστό και τον έβαζε στο σεντό­νι, τον τύλιγε και τον έβαζε στην Αγία Τράπεζα. Το βράδυ γινότανε ο ενταφιασμός. Τον Επιτάφιο τον βγάζανε έξω, σημαίναιναν οι καμπάνες, τον γυρίζουν στο χωριό και τον ξανα­φέρνουν πίσω. Τον κρατάνε τέσσερις στην πόρτα της εκκλησίας και τότε περνάει όλος ο κόσμος από κάτω. Πίσω είναι ο παπάς, οι ψάλ­τες, και ψέλνουνε. Και τα παιδιά και τα κορίτσια λένε κι αυτά ψαλμωδίες. Τα κεριά και τα λουλούδια του Επιταφίου δεν κάνει να τα πά­ρουν από τον Επιτάφιο. Αυτά τα πετάει ο παπάς το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, που λέει το «Ανάστα ο Θεός!». Τα έχει σ’ ένα πανέρι και τα πετάει και τα πιάνει ο κόσμος. Τα παίρνουνε στο σπίτι για φυλαχτό. Τα βάζουνε στις ει­κόνες, κι όταν τα χρειαστούν, τα βάζουνε στα κάρβουνα και λιβανίζουνε. Το κερί του Επιταφίου το ανάβουνε και στη στεριά και στη θάλασσα. Όταν έχει βροντές, αστραπές, κύματα, τ’ ανάβουνε, κι έτσι ησυχάζει η βροντή και η αστραπή κι ο κεραυνός.

Τη Μεγάλη Παρασκευή φτιάνουνε και τα παιδιά επιτάφιο. Παίρνανε μία πίτα από φραγκόσυκα (κομμάτι του πράσινου κορμού του κάκτου), βάζανε δύο ξυλαράκια που λυγίζανε και τα μπήγανε σταυ­ρωτά στην πίτα. Σταυρώνανε τα ξυλαράκια, πάνω έκαναν σταυρό, όπως το ‘βλεπες, ή βάζανε και τέσσερα ξυλαράκια όρθια, για να γίνει τετράγωνο, όπως ο Επιτάφιος της εκκλησίας. Στη μέση κάνανε μια τρύπα κι εκεί βάζανε ένα κουτί της βερνίκης, αυτό το σιδερένιο, το στρογγυλό, με καρβουνάκι και λιβάνι. Και βάζανε λουλουδάκια στα ξυλάκια και γυρνούσανε τα σπίτια και λέγανε «Η Ζωή εν Τάφω» και«Παναγία Δέσποινα φύλαξε τους δούλους Σου, να γελάσει ο Χρι­στός και να σκάσει ο πειρασμός». Αυτή την ημέρα πηγαίνανε και στα ξωκλήσια κι ανάβανε τα καντήλια. Μετά τον εσπερινό, γυρνούσανε όλες τις εκκλησίες και βλέπανε τους επιτάφιους, ποιος ήτανε πιο ωραίος.


Λαμπρή

Το Μεγάλο Σάββατο φτιάνουνε τα κουλούρια της Λαμπρής, αν δεν τα έχουνε φτιάξει τη Μεγάλη Πέμπτη. Σφάζουνε τ’ αρνιά, ετοι­μάζουν τη μαγειρίτσα. Και το βράδυ πηγαίνανε στην εκκλησία οι οι­κογένειες. Στις δώδεκα, έλεγε ο παπάς το Χριστός Ανέστη και πε­τούσανε τρίγωνα, βεγγαλικά, τρακατρούκες, βαρελότα. Αγκαλιαζό­ντουσαν ο παπάς με τους επιτρόπους κι ο κόσμος. Μετά, γυρίζανε στα σπίτια τους και φέρνανε τις λαμπάδες αναμμένες και πριν μπού­νε, κάνουνε σταυρό μαύρο με τη λαμπάδα πάνω στην πόρτα. Το φως της Αναστάσεως το φέρνανε μέσα στο σπίτι για ν’ ανάβουν το καντήλι και να ‘μενε αναμμένο σαράντα μέρες. Το κερί της Αναστάσεως το είχανε όλο τον χρόνο κι ανάβανε το καντήλι. Τρώγανε τη μαγειρίτσα, διασκεδάζανε. Την Κυριακή του Πάσχα και σούβλα φτιάνανε, και το κρέας μαγειρεμένο το είχανε, και μαγειρίτσα τρώγανε. Αλλά, πιο πολύ, το κρέας το κάνανε σούπες, γιατ’ ήσανε απ’ τη νηστεία. Οι τσοπαναραίοι φτιάνανε τραχανάδες. Διασκεδάζανε, χορεύανε, τραγουδάγανε, ρίχνανε και βαρελότα. Οι αρραβωνιασμένοι πηγαίνανε στην πεθερά την κουλούρα και αυγά κόκκινα.


Τη Δευτέρα του Πάσχα πηγαίνανε το πρωί στην εκκλησία με τα καλά τους. Και το μεσημέρι κάνανε το κρέας στον φούρνο. Ανάβανε όλοι τους φούρνους και ψήνανε το φαΐ. Κι ήτανε μεγάλη γιορτή κεί­νη την ημέρα, γιατί, τις πιο πολλές φορές, τότε πέφτει του Αγίου Γιωργιού. Κάνανε περιφορά της εικόνας· τα πρώτα χρόνια, όχι σ’ όλο το χωριό, εκεί γύρω στην εκκλησία. Οι βοσκοί σφάζανε αρνί, το αγιογιωργίτικο, και πανηγυρίζανε. Μεγάλο πανηγύρι αυτή την ημέρα γίνεται στα Δίδυμα, πο ‘χουν εκκλησία μέσα σε σπηλιά. Κι είχανε μυτζήθρες, ψητά, χορεύανε, τραγουδούσανε.Το απόγευμα είχανε τον εσπερινό της αγάπης. Πηγαίνανε στην εκκλησία, λέγανε τα ευαγγέλια και μετά, απέξω από μια εκκλησία, εί­χανε τον Γιούδα (Ιούδα). Γεμίζανε άχερο ένα ύφασμα, το ράβανε, του βάζανε χέρια, πόδια και τον είχανε ‘κει. Και του βάζανε φωτιά και τον καίγανε.



Μαρτυρίες

Βαγγελίτσα Πουλή, ετών 77, απόφοιτη Δημοτικού.

Μαρία Μανιάτη, ετών 55, απόφοιτη Δημοτικού.

Μαριγούλα Λάμπρου, ετών 80, αυτοδίδακτη στην ανάγνωση.

Απάντηση Υπουργού Για Την Πυρκαγιά Στον Ιερό Ναό Του Τιμίου Προδρόμου

Απάντηση Υπουργού Για Την Πυρκαγιά Στον Ιερό Ναό Του Τιμίου Προδρόμου

Δευτέρα, 18 Απρίλιος 2011 10:22

Ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός έλαβε γραπτή απάντηση του Υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γ. Νικητιάδη στην από 28/2/2011 Ερώτησή του με θέμα την πυρκαγιά που έπληξε τον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου στο Άργος. Στην απάντησή του ο Υφυπουργός αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι: «Το επιστημονικό προσωπικό της 25ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μετά την πυρκαγιά που έπληξε τον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου στο Άργος, την 24η Φεβρουαρίου 2011, βρίσκεται σε συνεχή επαφή με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο. Ταυτόχρονα είναι σε εξέλιξη η καταγραφή των ζημιών που προκλήθηκαν. Η φωτιά έπληξε κυρίως το δυτικό τμήμα του ναού  και ιδιαίτερα τον όροφο του δυτικού προστώου, όπου και κατέρρευσε η στέγη, ενώ η αιθάλη επικάλυψε τις τοιχογραφίες του κυρίως ναού και του τρούλου χωρίς να θίξει ιδιαίτερα το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Δεδομένου ότι ο ναός από το παρελθόν παρουσίαζε προβλήματα (υγρασίες, μικρές ρηγματώσεις κλπ), τα οποία είναι πιθανό να επιτάθηκαν μετά το συμβάν, κρίνεται αναγκαίο να γίνει μια μελέτη συνολικής αντιμετώπισης όλων των προβλημάτων του μνημείου. Η υπηρεσία βρίσκεται σε συνεργασία με ανεξάρτητους μελετητές, στους οποίους προτίθεται το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο να αναθέσει τη μελέτη, παρέχοντας οποιαδήποτε βοήθεια, διευκόλυνση και επιστημονική υποστήριξη χρειαστεί». Ο κ. Ανδριανός σε σχετική του δήλωση επεσήμανε: «Η τάχιστη και πλήρης αποκατάσταση των ζημιών στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου του Άργους είναι χρέος όλων μας. Πρόκειται για έναν ιερό χώρο για την ορθόδοξη πίστη και ταυτόχρονα για ένα μνημείο μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής σημασίας. Η πολιτεία οφείλει να παράσχει κάθε υποστήριξη. Όπως είναι αυτονόητο θα συνεχίσω να παρακολουθώ στενά το ζήτημα».

Επίσκεψη Γερουλάνου στο Άργος.

Επίσκεψη Γερουλάνου στο Άργος.

στις 4/17/2011 09:15:00 μμ

 Το Αργος επισκέφτηκε ο υπουργός Πολιτισμού κ. Γερουλάνος,για να δει από κοντά τις αρχαιότητες της περιοχής καθώς και τα δυο μουσεία της πόλης,το Αρχαιολογικό και το Βυζαντινό . Τον Υπουργό υποδέχθηκαν ο υφ/γος ενέργειας Γιάννης Μανιάτης,ο βουλευτής της ΝΔ Γ.Ανδριανός,ο δήμαρχος της πόλης του Αργους Δ. Καμπόσος,και ο αντιπεριφεριάρχης Αργολίδας Τ.Χειβιδοπουλος. Ο κ. Γερουλάνος θα διανυχτερευσει σε ξενοδοχείο του Ναυπλίου,και αύριο θα μεταβεί στην Τρίπολη οπού θα παραστεί στο περιφερειακό συμβούλιο.

STUDIO B&G

Κυριακή των Βαϊων (Βαϊοφόρος)

Κυριακή των Βαϊων (Βαϊοφόρος)


Η Κυριακή των Βαϊων είναι η αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας. Το πρωϊ, όλες οι εκκλησίες προσφέρουν βάγια θυμίζοντας έτσι την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, πριν τα Πάθη του. Επιτρέπεται η κατανάλωση του ψαριού. Μόνο για να βρούμε την δύναμη να συνεχίσουμε την νηστεία για άλλες 6 μέρες. Το απόγευμα της Κυριακής των Βαϊων και κάθε απόγευμα της Μεγάλης Εβδομάδας, οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία και παρακολουθούν την "Ακολουθία του Νυμφίου", μια ιδιαίτερη λειτουργία.

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2011/04/blog-post_2010.html#ixzz1JlmLuuqP

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Κυριακή, 17 Απριλίου 2011

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Ο Γιώργος Αντωνίου παρουσιάζει την φωτογραφική του έκθεση με θέμα "Το παιδί στην Αργολίδα του χθες" στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη ο "Παλαμήδης".

Η έκθεση αποτελείται από εκατό περίπου μεγενθυμένες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες που συνέλεξε μετά από σχετική έρευνα σε όλη την Αργολίδα ο δημοσιογράφος Γιώργος Αντωνίου.

Ο επισκέπτης της έκθεσης θα έχει την δυνατότητα να δει την θέση του παιδιού στην αργολική κοινωνία από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, εώς την δεκαετία του 1970. Τ παιδί στο καθημερινό του παιχνίδι στις αυλές των φτωχικών σπιτικών, το παιδί στο χωράφι, στην αλάνα, το παιδί και η σχέση του με τα οικόσιτα ζώα, το παιδί στις χαρές και στις λύπες της οικογενειακής ζωής.

Στις παλιές κιτρινισμένες από τον χρόνο φωτογραφίες, μέσω του παιδιού, διακρίνει κανείς τις οικονομικές - κοινωνικές συνθήκες κάθε περιόδου, εποχές ένδειας και στέρησης, τότε που οι πολυμελείς οικογένειες προσπαθούσαν να επιβιώσουν με στοιχειώδη μέσα, να θρέψουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε έναν κόσμο με αμφίβολο αύριο.

Στο μελαγχολικό βλέμμα των παιδιών αντικατοπτρίζεται ο ψυχικός τους κόσμος, η εικόνα της ζωής των περασμένων δεκαετιών τόσο στα χωριά όσο και στις πόλεις της Αργολίδας. Είναι η παιδική ζωή των σημερινών μεσηλίκων και υπερηλίκων του νομού μας....

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή καθημερινά 8:00π.μ. εώς 2:30μ.μ. και θα διαρκέσει εώς τις 30 Απριλίου.

christina.com

Αναρτήθηκε από ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ FM 95.8 στις 12:10 π.μ.

Πρόταση-σοκ από Σημίτη Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση το ταχύτερο

 «Η αναδιάρθρωση του χρέους θα απελευθερώσει δυνάμεις»  λέει ο κ. Κ. Σημίτης στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής». Ο πρώην πρωθυπουργός  υποστηρίζει ότι η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους το ταχύτερο δυνατόν,  σε συνεννόηση ασφαλώς με τους ευρωπαίους εταίρους  της, και τονίζει ότι «μια καλά προετοιμασμένη αναδιάρθρωση»  μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική ώστε «τα  επόμενα 15-20 χρόνια να είναι μια περίοδος στην οποία  θα ξαναχτίσουμε με αισιοδοξία μια σταθερή οικονομία  και θα επανενταχθούμε στην ευρωπαϊκή εξέλιξη». Παραλλήλως, καταρρίπτει καλλιεργούμενες φήμες περί τραπεζικών κλυδωνισμών και επισημαίνει με έμφαση ότι   «από την αναδιάρθρωση δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις» . Εκτιμά ότι ακόμη και αν η Ελλάδα υποστεί μια  20ετή δοκιμασία σκληρής λιτότητας για να αποφύγει την  αναδιάρθρωση, τίποτε δεν εγγυάται ότι θα επιτύχει την  αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, αφού, όπως υπογραμμίζει,  «είναι επιπόλαιο να ελπίζουμε ότι τα επόμενα 20 χρόνια δεν θα προκύψουν οικονομικές αναταραχές, νομισματικές κρίσεις, ανατιμήσεις του  πετρελαίου» που θα έχουν ως αποτέλεσμα «να αναπαράγονται οι κρίσεις».

Ο πρώην πρωθυπουργός στοιχειοθετεί το ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ της αναδιάρθρωσης έναντι των ευρωπαϊκών κέντρων που αντιδρούν στην  προοπτική αυτή όταν καταδεικνύει ότι η συσσώρευση  και η συνακόλουθη αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους  των περιφερειακών χωρών της Ενωσης δεν οφείλονται   μόνο στις λανθασμένες πολιτικές τους αλλά και «στις  ανισορροπίες που προκαλεί το χάσμα ανάπτυξης μεταξύ Βορρά και Νότου». Εκτιμά ότι για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του χάσματος αυτού και να επιταχυνθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση απαιτούνται «κοινοτική  αλληλεγγύη και διευκόλυνση των οφειλετριών χωρών».  Ταυτόχρονα ο κ. Σημίτης απαντά στις κατηγορίες που  διατύπωσε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος κ. Μαρκ  Ρος στο «Βήμα της Κυριακής», σχετικά με το αν το swap  της Goldman Sachs βοήθησε την Ελλάδα να αποκρύψει  μέρος του χρέους της και έτσι να ενταχθεί στην ΟΝΕ. «Ο  Ρος παραποιεί χονδροειδώς τα γεγονότα» λέει ο πρώην πρωθυπουργός, εξηγεί με λεπτομέρειες την τότε συμφωνία και υπενθυμίζει ότι το 2001, έτος που έγινε το  swap, η Ελλάδα ήταν ήδη μέλος της ΟΝΕ.

- Το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της συζήτησης. Ποια είναι η γνώμη σας;

« Η αναδιάρθρωση θεωρείται αναγκαία, ιδίως από οικονομολόγους και ερευνητικά κέντρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους προϋποθέτει επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας οι οποίες είναι αμφίβολο αν θα επιτευχθούν. Εξαρτάται, για παράδειγμα, από την πραγματοποίηση πλεονασμάτων από το Δημόσιο σε ύψος και σε διάρκεια που δεν έχουν επιτευχθεί έως τώρα σε άλλες χώρες της Ενωσης. Πιστεύουν λοιπόν ότι ή θα πρέπει να περικοπεί το χρέος ή να επιμηκυνθεί κατά πολύ ο χρόνος εξόφλησής του και να μειωθεί δραστικά το επιτόκιο. Αναδιάρθρωση μπορεί να επιβληθεί στη χώρα το 2013 από το Εurogroup. Αν ζητήσουμε τη βοήθεια του νέου μηχανισμού στήριξης και το χρέος μας κριθεί μη βιώσιμο, η αναδιάρθρωση θα αποτελέσει τότε όρο της χρηματοδότησής μας. Η αναδιάρθρωση μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες και δεν είναι σκόπιμη όταν η χώρα είναι απροετοίμαστη και σε αδυναμία να ελέγξει τις επιπτώσεις. Μια καλά προετοιμασμένη αναδιάρθρωση θα βελτιώσει ουσιαστικά τη θέση μας». - Γιατί να μη συνεχίσουμε όπως σήμερα, με δυσκολίες αλλά χωρίς το στίγμα μιας αναδιάρθρωσης; «Ηδη τώρα δεν ξέρουμε πώς θα βγάλουμε πέρα το 2012 και το 2013, μια που είναι πολύ πιθανό να μην εξασφαλίσουμε δανεισμό με ένα ανεκτό επιτόκιο. Το ζητούμενο δεν είναι να τα καταφέρουμε “κουτσά στραβά” με βάση τις ισχύουσες ρυθμίσεις. Η εμπειρία δείχνει ότι μια λύση που κινείται στα απώτατα όρια των δυνατοτήτων της οικονομίας δεν αποτελεί ενδεδειγμένη αντιμετώπιση ενός προβλήματος. Είναι επιπόλαιο να ελπίζουμε ότι τα επόμενα 20 χρόνια, που κατά τα διάφορα σενάρια είναι ο αναγκαίος χρόνος για την πλήρη ομαλοποίηση της κατάστασης, δεν θα προκύψουν οικονομικές αναταραχές, νομισματικές κρίσεις, ανατιμήσεις του πετρελαίου. Θα απορρυθμίσουν τον μηχανισμό τακτοποίησης του χρέους που με τόση επιμέλεια και κόπο δημιουργήσαμε. Θα αναπαράγονται οι κρίσεις. Χρειάζεται μια λύση που θα έχει σταθερότητα και δεν θα ακυρωθεί από τις μεταγενέστερες διεθνείς εξελίξεις. Η αναδιάρθρωση ξεκαθαρίζοντας το τοπίο μπορεί να απελευθερώσει δυνάμεις. Τα επόμενα 15-20 χρόνια πρέπει να είναι περίοδος στην οποία θα ξαναχτίσουμε με αισιοδοξία μια σταθερή οικονομία και θα επανενταχθούμε στην ευρωπαϊκή εξέλιξη, και όχι ένα διάστημα μιζέριας, όπου θα ζούμε στο έλεος των κλυδωνισμών της παγκόσμιας οικονομίας».

- Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ, ο αρμόδιος για το ελληνικό πρόβλημα επίτροπος κ.Ρεν και πολλοί άλλοι έχουν εκφραστεί κατά της αναδιάρθρωσης. Δεν ενδιαφέρονται αυτοί να ξεπεράσει η Ελλάδα τις δυσκολίες;

« Βεβαίως ενδιαφέρονται αλλά έχουν τις δικές τους προτεραιότητες. Πρώτο και κύριο μέλημά τους είναι η σταθερότητα του ευρώ. Δεν θέλουν να υπάρξει ένα προηγούμενο, το οποίο ίσως αποτελέσει παράδειγμα σε άλλες χώρες να ζητήσουν και αυτές αναδιάρθρωση. Ετσι θα επηρεάσει αρνητικά τη θέση του ευρωπαϊκού νομίσματος στις παγκόσμιες αγορές, θα προκαλέσει προβλήματα στις τράπεζες διαφόρων χωρών και θα οδηγήσει σε αναταράξεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στόχος τους είναι να ελέγξουν απόλυτα τις εξελίξεις και να προχωρούν σε αλλαγές πολιτικής μόνο όταν οι ίδιοι το κρίνουν σκόπιμο, όπως έγινε με την επιμήκυνση της εξόφλησης του δανείου προς την Ελλάδα και με τη μείωση του επιτοκίου του. Στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και συμφωνία μαζί τους, ώστε να πειστούν ότι δεν θα υπάρξει επίπτωση στην ευρωζώνη. Οι τράπεζες που έχουν δανείσει την Ελλάδα επίσης δεν θα είναι σύμφωνες με την περικοπή των απαιτήσεών τους. Δεν θέλουν να χάσουν χρήματα. Αλλά δεν είναι κατανοητό γιατί οι έλληνες πολίτες, και ιδίως οι εργαζόμενοι, θα πρέπει οπωσδήποτε να ζήσουν για εί κοσι χρόνια περίπου σε κατάσταση στενότητας και συνεχών δυσκολιών λόγω των υψηλών επιτοκίων που συμφωνήθηκαν σε μια κατάσταση κρίσης. Οι περιφερειακές χώρες της Ενωσης πληρώνουν όχι μόνο τις απροσεξίες και τις λανθασμένες πολιτικές τους αλλά και τις ανισορροπίες που προκαλεί το χάσμα ανάπτυξης μεταξύ Βορρά και Νότου. Η αντιμετώπιση των συνεπειών αυτού του χάσματος απαιτεί κοινοτική αλληλεγγύη και διευκόλυνση των οφειλετριών χωρών». - Οι οικονομολόγοι που συνιστούν την αναδιάρθρωση είναι της άποψης ότι θα πρέπει να γίνει το ταχύτερο. Γιατί;

« Αναδιαρθρώσεις είναι σκόπιμο να μην καθυστερούν. Η Ελλάδα με το δάνειο των 110 δισ. ευρώ εξοφλεί παλαιούς ιδιώτες ομολογιούχους δημιουργώντας νέες υποχρεώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, τις οποίες θα εξοφλήσει στο μέλλον. Με την πάροδο του χρόνου το χρέος προς τους ιδιώτες ομολογιούχους (κυρίως τις τράπεζες του εξωτερικού) μετατρέπεται έτσι σε νέο χρέος προς τους διεθνείς οργανισμούς που μας στηρίζουν. Οι νέες αυτές υποχρεώσεις δεν μπορούν να περικοπούν γιατί προέκυψαν από αιτήματα της Ελλάδας για βοήθεια και συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεών της. Οσο λοιπόν καθυστερεί η αναδιάρθρωση τόσο αυξάνεται το χρέος που δεν μπορεί να αναδιαρθρωθεί. Περιορίζεται έτσι το αποτέλεσμα το οποίο επιδιώκεται, το χρέος παραμένει υψηλό. Η καθυστέρηση έχει επίσης αρνητική επίδραση στο κλίμα των αγορών. Ολο και περισσότεροι αναλυτές αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα της Ελλάδας να εξοφλήσει το σύνολο του χρέους της. Είναι επόμενο λοιπόν το επιτόκιο του δανεισμού της χώρας να παραμένει απαγορευτικό. Υπό τις συνθήκες αυτές η αναδιάρθρωση πρέπει να επαναφέρει σαφήνεια για το μέλλον. Πρέπει να είναι πειστική και να αποτελεί βιώσιμη λύση. Μια ατελής αναδιάρθρωση θα προκαλέσει την ένταση των αμφιβολιών για τη δυνατότητα θετικής έκβασης της κρίσης, με αποτέλεσμα τη φυγή των καταθέσεων προς το εξωτερικό και τον αισθητό περιορισμό των ισχνών δυνατοτήτων ανάκαμψης». - Η αναδιάρθρωση σημαίνει απαλλαγή της Ελλάδας από το μνημόνιο ή νέους περιοριστικούς όρους;

« Η αναδιάρθρωση δεν είναι πανάκεια. Δεν παύει η αναγκαιότητα προσαρμογής προς τους κανόνες των συνθηκών για το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα ούτε απαλλάσσεται η Ελλάδα από το μνημόνιο και τις άλλες υποχρεώσεις που ανέλαβε. Με την αναδιάρθρωση μειώνεται είτε το ύψος του χρέους είτε και ο τρόπος αποπληρωμής του. Ο χρόνος της προσπάθειας θα είναι έτσι πιο περιορισμένος και η προσπάθεια ίσως όχι τόσο έντονη. Ομως, παρ΄ όλα αυτά, θα πρέπει να είναι σημαντική και επίμονη. Αν δεν τηρήσουμε τα όσα συμφωνήσαμε, θα υπάρξουν περιοριστικοί όροι είτε με είτε χωρίς αναδιάρθρωση».

- Πιστεύετεότι η αναδιάρθρωση πρέπει να συνοδευθεί από ένα νέο σχέδιο ανάταξης της οικονομίας; «Το σχέδιο επιστροφής στην ομαλότητα καθορίζεται σήμερα από το μνημόνιο. Αυτό όμως δεν αρκεί. Το μνημόνιο επικεντρώνεται στους περιορισμούς δαπανών, στην απελευθέρωση αγορών, στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας με μείωση των αμοιβών των εργαζομένων. Το σχέδιο ανάταξης της χώρας θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία δυναμικής προόδου, να βελτιώσει τις μακροοικονομικές προοπτικές και να σηματοδοτήσει την πορεία προς ένα δικαιότερο κοινωνικά κράτος, μια πιο αποτελεσματική δημόσια διοίκηση και μια κοινωνία απαλλαγμένη από πελατειακές νοοτροπίες και λαϊκισμό. Στην πορεία αυτή πρέπει να επανεξετάσουμε, πέρα από τα θέματα του μνημονίου, τις πολιτικές για την Παιδεία, την αναμόρφωση της διοίκησης, τη λειτουργία των θεσμών. Και βέβαια χρειάζεται συναίνεση, αλλά χρειάζεται επίσης αποφασιστικότητα για το καινούργιο αντί για μια καθηλωτική συνεχή διαπραγμάτευση».

«Οι καταθέτες δεν θα χάσουν τα λεφτά τους»

- Ποιους στόχους έχει η προετοιμασία της αναδιάρθρωσης;

« Θα αναφέρω ενδεικτικά τα σπουδαιότερα θέματα. Το πιο άμεσο είναι η διερεύνηση των διαφόρων δυνατοτήτων αναδιάρθρωσης και η επιλογή της σκοπιμότερης. Θα επιδιωχθεί η περικοπή του χρέους και κατά τι ποσοστό; Είναι προτιμότερη η επιμήκυνση της εξόφλησης και για πόσο διάστημα; Η μείωση του επιτοκίου και σε τι βαθμό; Θα πρέπει να αποτιμηθούν οι πιθανές επιπτώσεις στις ελληνικές τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν επενδύσει τα κεφάλαιά τους σε ομόλογα του Δημοσίου, καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισης των επιπτώσεων αυτών. Για παράδειγμα, τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων θα πρέπει να προστατευθούν, για να μην υπάρξουν επιπτώσεις στις συντάξεις. Χρειάζονται βεβαίως συνεννοήσεις με τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, για να συνεργαστούν και να βοηθήσουν την προσπάθεια, όπως και με τους ξένους δανειστές. Η αναδιάρθρωση δεν έχει επιπτώσεις στις καταθέσεις και οι καταθέτες δεν χάνουν τα λεφτά τους. Ομως πρέπει να αποφευχθεί ο πανικός στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό προϋποθέτει σχεδιασμό ενημέρωσης και ενεργειών και ευρύτερη συμφωνία. Η αναδιάρθρωση δεν προαναγγέλλεται. Και η σημερινή συζήτηση δεν μπορεί να καταλήξει σε μια κυβερνητική απόφαση που θα ανακοινωθεί δημόσια. Αποτελεί μια προτροπή προς την κυβέρνηση για να αναλάβει πρωτοβουλία, αν δεν το έχει ήδη κάνει. Αλλωστε πριν από την απόφαση χρειάζονται επίμονες και συνεχείς απόρρητες συνομιλίες, που δεν επιτρέπεται να γίνουν με το συνηθισμένο στην Ελλάδα κλίμα “διαρροών” προς φιλικούς δημοσιογράφους για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Χρειάζεται μια ομάδα με ειδικές γνώσεις, ικανή για διαπραγματεύσεις με τις κυβερνήσεις των ενδιαφερομένων χωρών και την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς και η συμβολή της Τράπεζας της Ελλάδος, που γνωρίζει όλα τα στοιχεία των ελληνικών τραπεζών».

«Η κοινή γνώμη δέχεται εύκολα την εικονική πραγματικότητα των σκανδάλων»

- Πώς εξηγείτε τη διαδεδομένη φημολογίαότι συμμετείχαμε στην ΟΝΕ χωρίς να το δικαιούμαστε;

« Αιτία της συνεχούς αυτής αμφισβήτησης είναι η απογραφή της ΝΔ. Οταν μια ελληνική κυβέρνηση καταγγέλλει επίσημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως ψευδή τα στατιστικά στοιχεία της προηγούμενης κυβέρνησης, γιατί οι άλλες χώρες της Ενωσης να θέλουν να επιμείνουν στην ορθότητά τους; Οταν αργότερα διαπιστώνεται από την Ενωση ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, που προχώρησε δήθεν σε μια απογραφή, παραποίησε τα στατιστικά στοιχεία των ετών της διακυβέρνησής της, γιατί να μην υπάρχει γενικευμένη δυσπιστία για οτιδήποτε έκανε η Ελλάδα; Η Goldman Sachs αναμείχθηκε ενεργά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές που προκάλεσαν την κρίση στις ΗΠΑ. Οταν ξέσπασε η κρίση, αντιτάχθηκε ενεργά στους ελέγχους των τραπεζών και των πρακτικών του που επιδίωξε και επέβαλε η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Υπό τις συνθήκες αυτές η δημόσια συζήτηση για τις θεμιτές και αθέμιτες δραστηριότητες της τράπεζας επικεντρώθηκε στις συναλλαγές της. Η συναλλαγή με μια χώρα για την οποία γίνεται ευρύτατα δεκτό ότι παραποίησε και συγκάλυψε στοιχεία προσφέρεται για κριτική, παραποιήσεις, υπερβολές και προσωπική προβολή αυτοκλήτων εισαγγελέων. Αιτία αποτελεί όμως και ο τρόπος με τον οποία η ελληνική κοινωνία δέχθηκε την απογραφή του 2004 και τις διάφορες ψευδείς καταγγελίες για παραποίηση στοιχείων κατά την ένταξη στην ΟΝΕ. Η ελληνική κοινή γνώμη, όπως διαμορφώθηκε με τη συνεχή πολιτική αντιπαλότητα, δέχεται εύκολα την εικονική πραγματικότητα των οποιοδήποτε καταγγελιών, των σκανδάλων και των πολιτικών συνθημάτων. Αυτή η καλλιεργούμενη πραγματικότητα πουλάει βιβλία, όπως του Ρος, φύλλα εφημερίδων, εξασφαλίζει θεαματικότητα στις τηλεοπτικές εκπομπές και αίρει τους οποιουσδήποτε φραγμούς στον λαϊκισμό και στην αυθαιρεσία. Γι΄ αυτό και βρίσκονται στο στόχαστρο οι προσπάθειες εξορθολογισμού της οικονομίας, περιορισμού του πελατειακού κράτους ή αποτελεσματικής λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Γι΄ αυτό και οι δυσκολίες στην εφαρμογή του μνημονίου. Θα επαναλάβω λοιπόν ότι εκείνο που κυρίως χρειαζόμαστε είναι αποφασιστικότητα για το καινούργιο».

H GOLDMAN SACHS ΚΑΙ ΤΟ SWAP

«Ο Ρος παραποιεί χονδροειδώς τα γεγονότα»

- Ο Μαρκ Ρος στο βιβλίο του για την Goldman Sachs αναφέρει ότι η Ελλάδα μπόρεσε να μπει στη ζώνη του ευρώ το 2001 γιατί χάρη στην ευρηματικότητα της τράπεζας αυτής εκπλήρωσε τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ αναφορικά με το χρέος. Τι απαντάτε;

« Η Ελλάδα είχε λάβει πολλά δάνεια σε γεν, κυρίως « Η Ελλάδα έγινε μέλος της ΟΝΕ το καλοκαίρι του 2000. Η απόφαση πάρθηκε σύμφωνα με τις συνθήκες με βάση τα οικονομικά στοιχεία των ετών 1998 και 1999. Το 2001 η Ελλάδα ήταν λοιπόν ήδη μέλος της ΟΝΕ. Για ποιον λόγο η ελληνική κυβέρνηση να κάνει το 2001 μια συμφωνία με την Goldman Sachs ώστε να επιτύχει την ένταξή της στην ΟΝΕ όταν ήταν ήδη από το 2000 μέλος της ΟΝΕ; Ο Ρος παραποιεί χονδροειδώς τα γεγονότα».

- Ωστόσο με την Goldman Sachs υπεγράφη τον Ιούνιο του 2001 ένα swap. Δεν έχει σχέση αυτό με όσα λέει ο Ρος;

κατά την περίοδο 1993-1994. Την περίοδο μετά την ένταξη στο ευρώ η αξία του γεν άρχισε να αυξάνεται ραγδαία έναντι του ευρώ. Η ανατίμησή του σήμαινε αύξηση του χρέους μας. Η Ελλάδα θα έπρεπε να πληρώσει πολύ περισσότερα ευρώ για να εξοφλήσει το χρέος της σε γεν. Αποφασίστηκε λοιπόν από την αρμόδια κρατική υπηρεσία, τον Οργανισμό Διαχείρισης του Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), το 2001, να μετατραπεί το χρέος από γεν σε ευρώ μέσω του swap. Αλλωστε όλες οι χώρες του ευρώ επιδίωκαν τα χρέη τους να είναι σε ευρώ. Η Goldman Sachs ανέλαβε να πληρώσει το μελλοντικό χρέος σε γεν και η Ελλάδα να πληρώσει στην τράπεζα το ποσό αυτό σε ευρώ, σε ισοτιμία που καθορίστηκε την ημέρα της συμφωνίας. Ο κίνδυνος της ανατίμησης του γεν μεταφέρθηκε έτσι στην τράπεζα. Ταυτόχρονα συμφωνήθηκε η αποπληρωμή του νέου χρέους σε ευρώ από το 2014 ως το 2019, δηλαδή σε μακρύτερο χρονικό διάστημα από εκείνο που ίσχυε για το παλαιότερο χρέος σε γεν. Αυτό βοήθησε την εξυπηρέτηση του χρέους. Ο Ρος παρουσιάζει την εικόνα της συμφωνίας αυτής κατά μυθιστορηματικό και αναντίστοιχο προς την πραγματικότητα τρόπο. Και εδώ προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις ισχυριζόμενος ανακριβώς μεταξύ άλλων ότι το ποσό της σύμβασης ξεπερνούσε εκείνο του ελληνικού χρέους. Το ελληνικό χρέος ήταν τότε περίπου στο 100% του ΑΕΠ, η σύμβαση αφορούσε περίπου 3 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου 2% του ΑΕΠ. Οπως προκύπτει από διάφορα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επανέλαβε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Εurostat) σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα, το swap του 2001 ήταν σύμφωνα με τους τότε κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το χρηματοοικονομικό αυτό εργαλείο (swap) χρησιμοποιήθηκε άλλωστε από αρκετές χώρες της Ενωσης στο πλαίσιο της διαχείρισης του δημοσίου χρέους της».

Νέες δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών στην Ουάσιγκτον Σόιμπλε: Παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μου για την αναδιάρθρωση

Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν ύστερα από τις δηλώσεις του, όταν ουσιαστικά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έκανε σήμερα λόγο για παρερμηνεία των όσων είπε.

Το συμπέρασμα ότι το Βερολίνο αναγνωρίζει την ανάγκη της Ελλάδας να αναδιαρθρώσει το χρέος της ερμηνεύτηκε «κάπως λανθασμένα», επισήμανε ο γερμανός υπουργός, στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον.

Ο κ. Σόιμπλε είχε δηλώσει στη γερμανική εφημερίδα ότι θα χρειαστούν «επιπλέον μέτρα» αν το ελληνικό χρέος δεν κριθεί βιώσιμο, γεγονός που από τις αγορές ερμηνεύτηκε ως δήλωση για αναδιάρθρωση. Οι φόβοι αυτοί που επανήλθαν στο προσκήνιο εκτόξευσαν στα ύψη το κόστος δανεισµού της Ελλάδας που έφτασε σε επίπεδα - ρεκόρ. Τα spreads των 10ετών κρατικών οµολόγων έφτασαν 1.045 µονάδες βάσης. Ταυτόχρονα οι αποδόσεις των διετών κρατικών οµολόγων αυξήθηκαν σχεδόν 1% και διαµορφώθηκαν στο 18,30%, των δεκαετών ανήλθαν στο 13%.

Παράλληλα, ευρωπαίοι αξιωματούχοι έσπευσαν να τονίσουν χθες ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Μάλιστα ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν επισήμανε ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει, εφόσον παραμείνει πιστή στο πρόγραμμα και στο χρονοδιάγραμμά του.

Πάντως, ο Βέρνερ Χόγιερ, υφυπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» είπε ότι «ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους δεν θα ήταν καταστροφή», σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg.