Ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος δεξιώθηκε τους απόφοιτους μαθητές της Αργολίδος

Ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος δεξιώθηκε τους απόφοιτους μαθητές της Αργολίδος

Σε μία υπέροχη καλοκαιρινή  βραδιά ,  ο μητροπολίτης Αργολίδος  Νεκτάριος , δεξιώθηκε τους απόφοιτους μαθητές όλων των Λυκείων της Αργολίδος στο κέντρο εστίασης Κολιζέρας  στις πανέμορφες Μυκήνες.  Κατά την διάρκεια του  δείπνου ο Μητροπολίτης μίλησε στους απόφοιτους μαθητές και τους ευχήθηκε μία καλή πορεία στην ζωή τους, ενώ τους έδωσε ως ευλογία ένα βιβλίο με την ζωή και το έργο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, με ιδιόχειρη αφιέρωση στο κάθε μαθητή χωριστά  . Η βραδιά έκλεισε με τις ευχές όλων για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά .

Διαβάστε περισσότερα »

Πρόκριση για το 1ο ΓΕΛ Άργους

Πρόκριση για το 1ο ΓΕΛ Άργους

Για το σχολικό πρωτάθλημα στο μπάσκετ το 1^ο ΓΕΛ Άργους κέρδισε 54-41 το 3^ο ΓΕΛ και πήρε την πρόκριση για την επόμενη φάση

1^ο ΓΕΛ (Καλτάκης)

Καπετάνος Σιαμπλής Σ. Σιαμπλής Κ.Χρυσός Φωτόπουλος Καχριμάνης Μποταίτης Καλογεράκης Σπηλιόπουλος Τσεμπεράς Νανόπουλος Κούλης

3^ο ΓΕΛ (Νικητόπουλος)

Μακρής Παπακωνσταντίνου Ψυχογιός Σωτηρόπουλος Κολυβάνης Κάλας Πίκουλας Παππάς Βλαχογιώργος Ζαχαρόπουλος Τούμπας Σαρήγιαννης

Εντυπωσιακά πειράματα στην διημερίδα για τις φυσικές επιστήμες στο Άργος

Εντυπωσιακά πειράματα στην διημερίδα για τις φυσικές επιστήμες στο Άργος

Ο Δήμος Άργους Μυκηνών με τον Σχολικό Σύμβουλο κ. Γ. Κατσιγιάννη και την Ένωση Ελλήνων Φυσικών οργανώσαν διημερίδα για τις Φυσικές Επιστήμες στην Αίθουσα Τέχνης & Πολιτισμού «Μέγας Αλέξανδρος» στις 9 και 10 Φεβρουαρίου 2017 με θέμα : «Τα παιδιά συναντούν την Φυσική και η Φυσική μαγεύει »

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΟ ΠΡΩΤΟ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ

Τα καλύτερα παιδιά στο πρώτο γυμνάσιο Άργους

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΣΕ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΛΑΧΟΓΙΩΡΓΟ

Όνομα: Γιώργος Νικολίτσας

Ηλικία:17

Καταγωγή-Τόπος διαμονής: Άργος

Σχολείο: 2^ο ΓΕΛ Άργους

Ομάδα: Αστέρας Τρίπολης

- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο ;

-Αρχικά ο αδερφός μου (μεγαλύτερος) ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, πηγαίνοντας σε μια ακαδημία στο Άργος. Έτσι, τον παρακολούθησα μερικές φορές και μου άρεσε αρκετά. Βέβαια, και η τηλεόραση με τα παιχνίδια που προβάλλει με παρότρυνε να ασχοληθώ και έπεισα και τον πατέρα μου να με γράψει στην ακαδημία.

- Σε ποια ομάδα έκανες τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά  βήματα ;

-Τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά μου βήματα τα έκανα στην ακαδημία του κ.Καλτάκη στην Δαλαμανάρα και συγκεκριμένα στην ποδοσφαιρική ομάδα του Αριστέα Άργους.

- Τι στάση κράτησε η οικογένειά σου όταν ανακοίνωσες ότι θέλεις να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

-Οι γονείς μου ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί, αλλά παρ’όλες τις αντιρρήσεις τους (τραυματισμούς κυρίως) τελικά γράφτηκα στην Ακαδημία.

- Πότε ξεκίνησες το ποδόσφαιρο; Από ποια ηλικία δηλαδή ;

-Ξεκίνησα σε ηλικία 6 χρονών.

- Τι θέση παίζεις ;

-Κυρίως κέντρο (κεντρικός μέσος).

- Σε ποια θέση προτιμάς να παίζεις ;

-Όλες οι θέσεις είναι πολύ ωραίες αλλά προτιμώ να παίζω στο κέντρο.

- Πες μας για τα καλά στοιχεία στο παιχνίδι σου και σε ποια πρέπει να βελτιωθείς.

-Τα καλά  μου στοιχεία είναι θεωρώ πως είναι η πάσα μου, το κοντρόλ μου και ο καλός χειρισμός της μπάλας. Ωστόσο, σε κανένα σημείο σου δεν μπορείς  να πεις πως είσαι καλός ή κακός, καθώς υπάρχει μεγάλος χώρος για βελτίωση, σε όλους τους τομείς. Το ίδιο ισχύει και με τα «κακά» στοιχεία τα οποία θέλουν ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση.

-Ποιοι οι στόχοι της ομάδας σου φέτος ;

-Εγώ αγωνίζομαι στην δεύτερη ομάδα του Αστέρα Τρίπολης, αλλά θεωρώ πως οι δυνατότητες της ομάδας είναι για τουλάχιστον 5^η θέση.

-Ποιοι οι δικοί σου στόχοι φέτος ;

-Οι δικοί μου στόχοι φέτος είναι να γράψω έναν καλό βαθμό στις πανελλαδικές εξετάσεις και έπειτα να βελτιωθώ όσο μπορώ στον αγωνιστικό μου τομέα και από τον άλλο χρόνο  - πρώτα ο θεός – να αφοσιωθώ ακόμη περισσότερο στα τελευταία.

-Ποιο παίκτη έχεις ως πρότυπο;

-Υπάρχουν πολλοί παίκτες οι οποίοι είναι πάρα πολύ καλοί όπως ο Τσάβι, Ινεάστα, Μέσσι, Ρονάλντο κ.α. αλλά εγώ προτιμώ τον Στίβεν Τζέραρντ λόγω τον ηγετικών χαρακτηριστικών που έχει στην ομάδα.

-Ποιόν θεωρείς καλύτερο παίκτη στον κόσμο ;

Καλύτερος παίχτης στον κόσμο κατά την γνώμη μου είναι ο Μέσσι. Τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους αλλά η αφοσίωση και η μετριοφροσύνη που προβάλλει τόσο στους συμπαίχτες του όσο και στον προπονητή του τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους.

-Αν δεν γινόσουν ποδοσφαιριστής θα επέλεγες κάποιο άλλο άθλημα και ποιο ;

- Αν δεν γινόμουν ποδοσφαιριστής θα επέλεγα να γίνω τενίστας. Μάλιστα στον ελεύθερό μου χρόνο πηγαίνω και παίζω τένις με διάφορους φίλους

-Τι κάνεις τον ελεύθερό σου χρόνο ; Ηλεκτρονικά παιχνίδια παίζεις ;

 - Δυστυχώς ο ελεύθερός μου χρόνος , ειδικά φέτος, είναι περιορισμένος. Βέβαια όταν υπάρχει ευχέρεια χρόνου επιλέγω να βγαίνω έξω με την παρέα μου.

Ηλεκτρονικά παιχνίδια ; Εννοείται βέβαια : προ, φιφα, και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς! Ειδικά όταν υπάρχει και παρέα το παιχνίδι μας φτάνει μέχρι το πρωί.

-Θα συμβούλευες ένα παιδί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο ; Τι έχεις να πεις στους αναγνώστες που έχουν όνειρο να γίνουν ποδοσφαιριστές ;

-Σίγουρα θα συμβούλευα ένα μικρό παιδί να ασχοληθεί  με το ποδόσφαιρο αν όχι επαγγελματικά, έστω και σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Το ποδόσφαιρο για κάποιους (και για εμένα) είναι κάτι περισσότερο από χόμπι, κάτι σαν στόχος ζωής. Βέβαια, τα παιδιά πού έχουν όνειρο να παίζουν επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο πρέπει να στερηθούν πολλά από αυτά που απολαμβάνουν τα άλλα  παιδιά της ηλικίας                         ( καφέδες, γλυκά). Το ποιο σημαντικό όμως είναι η δουλεία, η ταπεινοφροσύνη και η υπομονή.

-Ποια είναι τα ποδοσφαιρικά σου όνειρα ;

- Τα ποδοσφαιρικά μου όνειρα είναι ιδιαίτερα υψηλά και φαντάζομαι πως κάθε νέος φιλόδοξος ποδοσφαιριστής έχει τα ίδια όνειρα : να αγωνίζεται με το εθνόσημο στο στήθος.

-Πώς νιώθεις που είσαι ποδοσφαιριστής μιας επαγγελματικής ομάδας ;

- Είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που βιώνω αυτή τη στιγμή. Το να βρίσκεσαι σε μια ανταγωνιστική ομάδα είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα το οποίο δεν έχουν πολλές χιλιάδες άτομα στην Ελλάδα.

-Ευχαριστώ για τον χρόνο σου

         

Aναστάσης Βλαχογιώργος  Α1 1^ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΓΟΥΣ

Ένα παλιό ποδήλατο διηγείται την ιστορία του

Ένα παλιό ποδήλατο διηγείται την ιστορία του

         « Είμαι πλέον πολύ παλιό ποδήλατο φίλε μου, μηχανάκι. Θυμάμαι σαν χθες την ημέρα που ο άντρας, τότε παιδί με αγόρασε από το μαγαζί. Το  μαγαζί  ήταν  ένα  μεγάλο  κτήριο  με  ένα  τεράστιο  δωμάτιο,  μια αποθήκη, μια  βιτρίνα  και  το γραφείο του μαγαζάτορα.  Στο  κεντρικό δωμάτιο  είχε  πολλά  παιχνίδια με πολλά σχήματα και χρώματα.  Στην αποθήκη  πήγαιναν  τα παλιά  πράγματα, εγώ ένα καινούργιο ποδήλατο ήμουν στην βιτρίνα δίπλα σε ένα πατίνι και μία μπάλα ποδοσφαίρου.

           Ήμουν ένα μεγάλο ποδήλατο, με πολλά χρώματα όπως κόκκινο, μπλε,  πράσινο κ.α. . Επίσης  αέρα  νικητή, δηλαδή  ένα  πολύ γρήγορο αυτοκίνητο με φοβερή αντοχή που μπορούσε να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο που  ερχόταν  μπροστά  του.  Κατά  τη  γνώμη  μου  ήμουν  ένα από τα καλύτερα ποδήλατα του κόσμου.

           Μια  μέρα  ήρθε  στο  κατάστημα  ένα  παιδί  με  ένα ηλικιωμένο άνθρωπο και τότε ξαφνικά το παιδί ήρθε και με πήρε και με έδειξε στον παππού του. Ένιωσα πολύ ωραία, αλλά ένιωσα ακόμη καλύτερα, όταν άκουσα να λένε ότι θα με αγοράσουν. Το παιδί με πήρε σπίτι του και με έβαλε μαζί  με τα άλλα παιχνίδια του. Εκείνη την ημέρα έμαθα ότι τον λένε Αναστάση και ότι έμενε σε ένα πολύ ωραίο σπίτι στην επαρχία.

          Περνούσαμε καλά γιατί κάθε ημέρα με πήγαινε την καθορισμένη βόλτα σε όλο το χωριό. Αρχικά περνούσαμε από το σπίτι του παππού του, έπειτα από διάφορα σπίτια γειτόνων που κουτσομπόλευαν, μετά δίπλα  από  το  σχολείο  που  καμιά  φορά  σταματούσε  και  έπαιζε ποδόσφαιρο με την φίλη μου την μπάλα. Στο τέλος περνούσαμε από το καφενείο, όπου ο παππούς του καθόταν σε μία γωνία του έδινε ένα κέρμα  πηγαίναμε στο κατάστημα στο κατάστημα και αγόραζε καραμέλες. Τέλος γυρνούσαμε στο σπίτι και ξεκουραζόμασταν.

           Μια μέρα καθώς πηγαίναμε στο κατάστημα για καραμέλες βγήκαμε καταλάθος από την πορεία και πέσαμε στον γκρεμό. Εκεί με μάζεψαν κάτι άνθρωποι και με πήγαν στον Αναστάση. Εκεί άκουσα ότι έπρεπε να μου αλλάξουν ρόδες και να με φτιάξουν. Για αυτό πήγαμε στην πόλη.

            Στην πόλη με πήγαν σε ένα μηχανικό και άρχισε να με γυαλίζει και να με φτιάχνει. Όμως είπαν στον Αναστάση και στους γονείς του να φύγουν, διότι θα έπαιρνε λίγη ώρα. Εκεί πέρασα τα πιο εφιαλτικά λεπτά της ζωής  μου, γιατί αφού με έφτιαξε με έβαλε δίπλα σε μία παρέα πολύ μεγάλων ποδηλάτων. Τα ποδήλατα όλα είχαν μαύρο χρώμα με ζωγραφιές παντού πάνω τους και πολύ άσχημες ζάντες. Με χτύπαγαν με τα τιμόνια τους, με κορόιδευαν και στο τέλος με άρπαξαν και με πέταξαν με φοβερή δύναμη. Ευτυχώς όμως ο Αναστάσης ήρθε και με πήρε μακριά από αυτούς και φύγαμε μαζί.

            Το παιδί μεγάλωσε και έπρεπε να πάει γυμνάσιο. Στο γυμνάσιο επίσης μετακόμισε η οικογένεια στην πόλη και αυτό ήταν καλό και κακό. Το παιδί στην πρώτη χρονιά με πήγαινε μαζί του στο σχολείο, αλλά ποτέ δεν έμαθα τον δρόμο, γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλος  και είχε πολλά σπίτια και καταστήματα. Όταν τελικά φτάναμε ο Αναστάσης μου έκανε κάτι ασυνήθιστο, με έδενε με αλυσίδες και λουκέτα, που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί.

            Τελικά  τελείωσε  το  γυμνάσιο  και  το  λύκειο  και  πήγε πανεπιστήμιο. Τότε άρχιζα να σκουριάζω και πέρναγαν μέρες, μήνες, εβδομάδες, χρόνια αλλά κανείς δεν ενδιαφερόταν για εμένα και από τότε έμεινα κολλημένο στη μούχλα και στη σκόνη παρατημένος, εδώ σε αυτή την σκοτεινή αποθήκη.    

ANASTASHS    

ΝΑ'ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΝΑ'ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ