Σάββατο 18 Ιουνίου 2016


Όχι ρε μάνα, δε φεύγω από την Ελλάδα

Δημοσιεύθηκε: Ενημερώθηκε: 
BEAUTIFUL ANDROS
Εκτύπωση

Από όταν ήμουν αρκετά μικρός (από το γυμνάσιο ή ακόμα και στα τελυταία χρόνια του δημοτικού), οι γονείς μου μου έλεγαν ανα τακτά χρονικά διαστήματα : «Άντε παιδί μου, να σπουδάσεις με το καλό να σηκωθείς να φύγεις από την Ελλάδα». Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον πατέρα μου να μου λέει: «Πέτρο, φύγε και πήγαινε όσο πιό μακρυά μπορείς από την Ελλάδα».
Στην αρχή, δε μου έκανε εντύπωση η διατύπωση. Είναι και οι δύο ελεύθεροι επαγγελματίες, μικρομεσσαίοι επιχειρηματίες. Έτσι, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω τον κόπο τους και τις αντιξοότητες που αντιμετώπιζαν σε σχέση με το ελληνικό κράτος. Δυσκολεύονταν και αρκετές φορές, απογοητεύονταν με αποτέλεσμα, να τους δίνω ένα δίκιο και να τους καταλαβαίνω.
Έτρεχαν όλη την ημέρα σε δουλειές, πελάτες, δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες, λογιστές, δικηγόρους και ένα σωρό άλλες υποχρεώσεις σχετικές με την δουλειά τους χωρίς βέβαιο και σταθερό πολλές φορές αποτέλεσμα. Αυτός ήταν προφανώς, και ο λόγος για τον οποίο είχαν αναπτύξει αυτή την αντιμετώπιση απέναντι στην Ελλάδα.
Με το πέρασμα του χρόνου, την ακόμα μεγαλύτερη τριβή τους με το ελληνικό κράτος και την άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος στην Ελλάδα (κάτι που όντως φαίνεται να είναι αρκετά δύσκολο), αυτό το αρνητικό αίσθημα που είχαν μέσα τους για αυτή την χώρα γινόταν όλο και ισχυρότερο. Έτσι, η πίεση προς εμένα, πιθανώς άθελά τους και μάλλον χωρίς να το αντιλαμβάνονται, έγινε ακόμα μεγαλύτερη.
Σήμερα, το ζήτημα έχει φτάσει να συζητείται στο οικογενειακό τραπέζι περισσότερες από 2-3 φορές την εβδομάδα. «Τελείωνε με τις σπουδές σου να πας να βρεις μια καλή δουλειά στο εξωτερικό», «Πρέπει να πας στο εξωτερικό να δεις τι ευκαιρίες δίνονται και ποιοί είναι οι μισθοί εκεί». Προφανώς, έχω ενημερωθεί για τους μισθούς και τις προοπτικές του εξωτερικού, (πάτησα δύο κουμπιά στο κομποιύτερ και μου το έβγαλε, που λέει και η γιαγιά μου) πριν μου το πουν οι γονείς μου. Ύστερα, με την λίγο ρομαντική (και ίσως αφελή;) σκέψη των (σχεδόν) 20 ετών σκέφτεσαι: Γιατί να είναι μόνο οι οικονομικές αποδοχές ικανή συνθήκη για να φύγω από την Ελλάδα;
Προφανώς, γνωρίζω τι είδους και τι ποιότητας τεχνολογία αναπτύσσεται σε εταιρείες και ερευνητικά ιδρύματα της Ευρώπης και της Αμερικής και προφανώς, καταλαβαίνω ότι δεν είναι όλα ρόδινα στην Ελλάδα.
Εγώ όμως, σήμερα δε θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Το συγκεκριμένο ενδεχόμενο δεν υπάρχει καν στο μυαλό μου.
Όχι, δεν είναι από κάποιο είδος νενανικής και αυθόρμητης αντίδρασης απέναντι στους γονείς μου, που τόσα χρόνια τώρα μου λένε να φύγω. Είναι γιατί έχω εκτιμήσει όλα τα άλλα που προσφέρει η Ελλάδα, αυτά που πολλές φορές δεν μπορείς να τα κοστολογήσεις αλλά σε γεμίζουν χαρά και σε κάνουν ευτυχισμένο.
Για παράδειγμα, οι αποδοχές στο San Fransisco, στην καρδιά των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας και λογισμικού (ο οποίος είναι και ο κλάδος σπουδών μου) είναι όντως υψηλότερες, ακόμα και για πρακτικές ασκήσεις φοιτητών (τα λεγόμενα interships) και σχετικά άπειρων επαγγελματιών που μόλις έχουν αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο.
Όμως δεν είναι σημαντικά υψηλότερες (δεδομένου του κόστους ζωής στο San Fransisco). Δεν είναι τόσο μεγάλη η διαφορά, ώστε να αφήσεις όλα όσα θα χάσεις από την Ελλάδα πηγαίνοντας στο San Fransisco.
Και τι θα πάθαινε κάποιος πηγαίνοντας στο San Fransiscο;
Θα έχανε μία παρέα λίγων αλλά εξαιρετικά αγαπητών φίλων με τους οποίους έχει αδερφικές σχέσεις. Ξέρει ότι δεν είναι μόνο για να πιουν μπύρες την Παρασκευή το βράδυ, πως θα είναι πάντα εκεί για εκείνον όπως θα είναι και εκείνος για αυτούς.
Θα έχανε επίσης, τη δυνατότητα να απέχει δύο μόλις ώρες από το εξοχικό τουσε ένα πανέμορφο ελληνικό νησί, την Άνδρο και να μπορεί να πάει με τους φίλους του την ίδια κιόλας μέρα που τελείωνει η Εξεταστική περίοδος.
Θα έχανε τα αυθόρμητα τηλεφωνήματα των ίδιων φίλων του ένα απόγευμα καθημερινής, που έτυχε να είναι όλοι στις σχολές τους στο κέντρο (μόνο κατα τύχη μπορεί να συμβεί να είμαστε όλοι στις σχολές μας) και κανόνισαν να βγούνε βόλτα την ίδια στιγμή. (Εντάξει αυτό δεν συνέβη μόνο μία καθημερινή, συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα).
Θα έχανε ακόμα τις γλυκές καλοκαιρινές νύχτες στα πανέμορφα σοκάκια της Πλάκας και των Αναφιώτικων που σε κάνουν να ξεχνάς ότι είσαι στην Αθήνα.
Θα έχανε πολλά ακόμα, τα οποία πιστέυω θα εκτιμήσει κανείς μόνο όταν πραγματικά ζήσει για κάποια χρόνια στο εξωτερικό.
Αυτά που εκτιμάς στα 20 και μάλλον δεν εκτιμάς τόσο στα 50, αυτά που μπορεί ακόμα και εγώ ο ίδιος να μην εκτιμώ στα 50, όσο εκτιμώ τώρα.
Α, και θα κέρδιζε λίγα περισσότερα χρήματα και ίσως μία καλύτερη επαγγελματική σταδιοδρομία.
Η αλήθεια έιναι ότι τυχαίνει να σπουδάζω και να ασχολούμαι με ένα κλάδο της οικονομίας (Πληροφορική και Τηλεπικοινωνίες) που αυτή τη στιγμή έχει τεράστια ζήτηση τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η ανεργία στο συγκεκριμένο τομέα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, άρα κάποιος θα μπορούσε να με κατηγορήσει, ότι αυτά τα γράφω εκ του ασφαλούς.
Θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή και οι άλλοι τομείς παραγωγής θα γνωρίσουν ανάπτυξη και θα πάψουν να έχουν ανεργία.
Όταν λοιπόν, μου λένε οι γονείς μου ότι, μένοντας στην Ελλάδα «περιορίζεις τους ορίζοντές σου», τους απαντάω, ότι τους ορίζοντές σου τους περιορίζεις αν πιστέψεις ότι δε μπορείς να αναπτυχθείς και να κάνεις δημιουργικά πράγματα στην Ελλάδα.
Παρ' όλα αυτά, όταν το σκέφτομαι λίγο καλύτερα και μιλάω με ανθρώπους σαν τους γονείς μου που συμβουλεύουν τα παιδιά τους να φύγουν, διαπιστώνω ότι μάλλον είναι απογοητευμένοι από τους Έλληνες, και όχι από την ίδια την Ελλάδα. Τους Έλληνες, που φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση και έχουν πολλές φορές απογοητεύσει και εμένα τον ίδιο.
Αυτό όμως, είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει...

Η παρουσίαση του βιβλίου του Δ. Γεωργόπουλου από τα Αρχεία Αργολίδας για τη Δημογεροντία Ναυπλίου


DSC_97


Η ιδιαίτερα επιμελημένη έκδοση του υπεύθυνου των Αρχείων Αργολίδας Δημήτρη Χ. Γεωργόπουλου που αναφέρεται στο Αρχείο της επαρχιακής Δημογεροντίας Ναυπλίου τα έτη 1828-1829, παρουσιάστηκε στο Βουλευτικό.
Η Επαρχιακή Δημογεροντία ήταν θεσμός τοπικής αυτοδιοίκησης 2ου βαθμού, ο οποίος λειτούργησε την περίοδο 1828-1835, πριν από τη δημιουργία των δήμων.
Η έκδοση έγινε από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και τα Αρχεία Νομού Αργολίδας και φιλοδοξεί να ενισχύσει τις γνώσεις μας για τον τρόπο εκλογής και λειτουργίας των Επαρχιακών Δημογεροντιών αλλά και λειτουργίας των τοπικών κοινωνιών.
Την εκδήλωση παρουσίασης της πολυσέλιδης έκδοσης έκαναν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους – Αρχεία νομού Αργολίδας, ο Δήμος Ναυπλιέων και το Ίδρυμα «Ιωάννης Καποδίστριας».
Για το βιβλίο μίλησε ο Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, ο οποίος από το 1979 έχει ασχοληθεί με τα αρχεία του Δήμου Ναυπλίου από την εποχή που αυτό ήταν πρωτεύουσα της Ελλάδας. Την έκδοση προλόγισαν ο καθηγητής Νικόλαος Καραπιδάκης, Πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους και η Δρ. Μαριέττα Μινώτου, Διευθύντρια των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Στο ακροατήριο βρέθηκε ο γνωστός ιστορικός Βασίλης Κρεμμυδάς, ομ. καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όπως αναφέρει για την έκδοση ο επιμελητής της Δημήτρης Γεωργόπουλος:
Βασίζεται κυρίως σε αρχειακά δεδομένα, τα οποία προέρχονται από τις συλλογές που φυλάσσονται στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.), καθώς και από το Αρχείο της Επαρχιακής Δημογεροντίας Ναυπλίου (1828-1835) που φυλάσσεται στα Γ.Α.Κ. – Αρχεία νομού Αργολίδας.
Με την έκρηξη της Επανάστασης του 1821 έγιναν προσπάθειες διοικητικής οργάνωσης σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, είτε από τις κατά τόπους Αρχές είτε από την Επαναστατική Κυβέρνηση.
Όταν έφτασε στη χώρα, ως Κυβερνήτης, ο Ιωάννης Α. Καποδίστριας, φρόντισε άμεσα για τη δημιουργία εκείνων των δομών της περιφερειακής διοίκησης που θα βοηθούσαν στην καλύτερη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Η επικράτεια διαιρέθηκε σε νομούς και αυτοί σε επαρχίες. Εκτός από τα κρατικά όργανα, τον Έκτακτο Επίτροπο για τον νομό και τον Προσωρινό Διοικητή για την επαρχία, στη διοίκηση των επαρχιών, πόλεων και κωμοπόλεων συμμετείχαν Δημογέροντες, οι οποίοι εκλέγονταν από τις τοπικές κοινωνίες.
DSC_9749DSC_9751DSC_9753DSC_9755
ceb1ceb1ceb1-ceb3ceb5cf89cf81ceb3cebfcf80cebfcf85cebbcebfcf83-ceb2ceb9ceb2cebbceb9cebf-00 (1)

Οι σχολικές αναμνήσεις ξαναγύρισαν 40 χρόνια μετά...(βίντεο)

ΑΡΓΟΛΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ | 11:51:00 π.μ. | 
Οι σχολικές αναμνήσεις ξαναγύρισαν 40 χρόνια μετά...(βίντεο)
40 χρόνια από τότε που 18χρονα παιδιά πέρναγαν , για τελευταία φορά, το κατώφλι του γυμνασίου Ναυπλίου ξαναβρέθηκαν χθες το βράδυ για να τα ..ξαναπούν, να θυμηθούν, να νοσταλγήσουν τα χρόνια της αθωότητας.

Μαζί και κάποιοι καθηγητές , χωρίς ..κατάλογο ,πρόθυμοι κι αυτοί να ΄΄ανασύρουν ΄ μνήμες, περιστατικά, ευτράπελα, ωραίες στιγμές..
Η Φούλη Κουικόγλου και ο Γιάννης Γαλανόπουλος είχαν το ρόλο του ..συντονιστή, καθώς αυτοί έβαλαν στην ..πρίζα και τους υπόλοιπους για τη συγκέντρωση..

Στη συγκέντρωση που έγινε σε αίθουσα του ισόγειου διαβάστηκε ο κατάλογος ( Κλασσικού και Πρακτικού) , ελήφθησαν ..απουσίες ενώ έγινε ιδιαίτερη μνεία για κάποιους συμμαθητές που ΄΄εφυγαν ΄΄ πολύ πρόωρα από τη ζωή. Για άλλους,….. αδικαιολογήτως απόντες ,θα ληφθούν …πειθαρχικά μέτρα.
Προβλήθηκε βίντεο με φωτογραφίες από τα ωραία εκείνα χρόνια , αλλά και από τη συνάντηση που είχε γίνει προ 10ετίας…Αρκετοί ήσαν οι συμμαθητές που ήρθαν από Αθήνα ενώ ξεχωριστή ήταν η παρουσία της Ελευθερίας που ήρθε από την Κύπρο όπου διαμένει πολλά χρόνια εκεί( τόπος καταγωγής της.,,).
Φυσικά οι αναμνήσεις ..ατέλειωτες από μαθήματα, ..κοπάνες, αταξίες, εκδρομές, και ότι άλλο μπορεί να θυμηθεί κανείς από τα , μοναδικά , μαθητικά χρόνια.
Για όσους απορούν πως το Γυμνάσιο Αρρένων Ναυπλίου είχε και κορίτσια, να διευκρινίσουμε ότι φοιτούσαν γύρω στα 15 κορίτσια στο Πρακτικό Τμήμα…( 2-3 χρόνια αργότερα καθιερώθηκε το Λύκειο)
Από καθηγητές το ΄΄παρών΄΄ έδωσαν η φιλόλογος κ. Θεοδοσία Πενταρβάνη, ο φυσικός κ. Νίκος Καζάς, η φιλόλογος κ. Λέλα Λαπαθιώτη , και ο γυμναστής κ. Χρήστος Δήμας που είχαν κι αυτοί πολλά να θυμηθούν.
Ακολούθησε …μεζεδάκι σε ταβέρνα της Άριας . εκεί όπου από ένα μπουκέτο λουλούδια περίμεναν τους καθηγητές και από ένα τριαντάφυλλο τα κορίτσια της τάξης. Είχε φροντίσει για αυτό ο συμμαθητής μας( σε προηγούμενες τάξεις) Σταύρος Διονυσόπουλος, τον οποίο και ευχαριστούν πολύ οι διοργανωτές.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ΄΄χτύπησε το κουδούνι΄΄ αναχώρησης με την ευχή όλων το επόμενο ραντεβού να μην είναι στη ..δεκαετία , αλλά νωρίτερα..Και χωρίστηκαν με πολλά χαμόγελα και λίγα δάκρυα συγκίνησης ….
Και βέβαια με την ευχή ΄΄να μείνουμε πάντα παιδιά ΄΄……..

(οι παλιοί συμμαθητές ευχαριστούν την Διευθύντρια του Α λυκείου Ναυπλίου κ. Πεβερέτου για την παραχώρηση της αίθουσας και γενικά για τη συμβολή της στη διοργάνωση της εκδήλωσης)
You might also like:
http://www.argolikeseidhseis.gr/
Euro 2016: Μένει στην ιστορία ως το απόλυτο φιάσκο των γαλλικών αρχών! Άγριο ξύλο σε δρόμους και γήπεδα υπό το βλέμμα... 90.000 αστυνομικών!18.06.2016 | 12:31

Euro 2016: Μένει στην ιστορία ως το απόλυτο φιάσκο των γαλλικών αρχών! Άγριο ξύλο σε δρόμους και γήπεδα υπό το βλέμμα... 90.000 αστυνομικών!

- Ρεσιτάλ... ανικανότητας από τη γαλλική αστυνομία, από την πρώτη κιόλας ημέρα της διοργάνωσης
- Σοβαρά επεισόδια στο χθεσινό ματς Τσεχία – Κροατία για τη δεύτερη αγωνιστική των ομίλων του Euro 2016
- Νέα σύλληψη 22χρονου υπόπτου για τρομοκρατική επίθεση σε Αμερικανούς και Ρώσους τουρίστες στη Γαλλία
- Δείτε ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ και ΒΙΝΤΕΟ



Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για 600 εκατ. ευρώ από εισφορές

Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για 600 εκατ. ευρώ από εισφορές

Επεξεργάζεται το υπ. Εργασίας και πρέπει να "κλειδώσει" μέσα στο καλοκαίρι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εσόδων των συνταξιοδοτικών ταμείων από ασφαλιστικές εισφορές μέχρι το 2017.

ΝΑΥΠΛΙΟ- ΑΓΩΝΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Ένα θηλυκό σπουργίτι κρατά στο στόμα ένα αλογάκι της Παναγίας ,λεία που μόλις έπιασε για να ταΐσει τα μικρά του, Σάββατο 18 Ιουνίου 2016.

ΝΑΥΠΛΙΟ- ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ


Ένα ιστιοφόρο στον  Αργολικό κόλπο στο Ναύπλιο, Σάββατο 18 Ιουνίου 2016.

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πετροτσοπανάκος πετά σε τοποθεσία στην παραλία του Αγίου Νικολάου στην πόλη του Ναυπλίου, Σάββατο 18 Ιουνίου 2016.