Τρεις εφιάλτες στην μαύρη νύχτα των μνημονίων…
Ίσως μας ξυπνήσουν
Του Βασίλη Καπετάνιου
Παραδομένος στον δίδυμο αδελφό του Θανάτου ο Θανάσης, με ένα μπάσο ροχαλητό ξεφυσούσε την κούραση της μέρας. Άνεργος καθηγητής εφαρμογών, βρήκε δουλειά στο τοπικό συσκευαστήριο. Μια ευκαιρία για να γυμναστώ και λίγο όπως έλεγε και ο ίδιος. Ατέλειωτα τα τελάρα που έπρεπε να σηκώνει κάθε μέρα πολύ βαριά και η κούραση με την οποία επέστρεφε κάθε βράδυ. Η γυναίκα του με απαλές κινήσεις τράβηξε από τα δάχτυλα του το ποτήρι με τον κρύο καφέ. Θα τον κρατούσε ξύπνιο για να δει τις ειδήσεις με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις! Στο άλλο χέρι κρατούσε σφιχτά την εφημερίδα και ένα σημείωμα. Δεν μπόρεσε να τα τραβήξει και να έπεφταν δεν θα έκαναν κάποια σοβαρή ζημιά. Παρατήρησε τα μάτια του. Οι γρήγορες βιαστικές κινήσεις των βολβών, έκοψαν εισιτήριο για τον κινηματογράφο των ονείρων. Μόλις που πρόλαβε και τράβηξε το ποτήρι ο Θάνος έσφιξε απότομα τις γροθιές του. Δυστυχώς στα όνειρα δεν μπορείς να κάνεις επιλογή εικόνων, μάλλον εφιάλτη έβλεπε.
Εφιάλτης 1.
Ένα λαμπερό φως ντύνει στο χρυσαφί κίτρινο ένα μικρό νησί. Παντού βράχια και ξερολιθιές. Στο λαμπερό φώς του ήλιου αντανακλούν τα μέταλλα των κασμάδων. Μια ομάδα ανθρώπων ανεβαίνει με ενθουσιασμό τον βράχο, αόρατες εισοχές τους δίνουν πατήματα για να ανέβουν στο μεγάλο πλάτωμα. Βρίσκονται στο πέτρινο γήπεδο ενός εγκαταλειμμένου λατομείου, ένα ωοειδές λευκό άδειο γήπεδο. Στην πλάτη του βουνού ένα μεγάλο πανό με τεράστια πράσινα γράμματα : ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου