ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ
Και τέλος πανηγυρικά και με κάθε μεγαλοπρέπεια εόρτασε και το Βυζαντινό μοναστήρι του Καρακαλά που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο και κάθε χρόνο στην μνήμη του έρχονται πλύθος κόσμου από κάθε μέρος της Πελοποννήσου για να τιμήσουν τον Άγιο.Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο Μητροπολίτης Αργολίδας κ.κ Ιάκωβος . Καθ όλη την διάρκεια του εσπερινού είχε τεθεί προς προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Δημητρίου.
Σε απόσταση 6 χλμ. δυτικά από τον Άγιο Δημήτριο και 14 χλμ. από το Λυγουριό ο δρόμος θα μας οδηγήσει μέσα από συνεχόμενους λόφους στη γυναικεία μονή του Αγίου Δημητρίου Καρακαλά.Άγνωστη ή ημερομηνία ιδρύσεως της μονής. Αναφέρεται σε πατριαρχικό σιγίλλιο του 1798. Γύρω στο 1800 καταστράφηκε από πυρκαγιά. Σε απόσταση 6 χλμ. δυτικά από τον Άγιο Δημήτριο και 14 χλμ. από το Λυγουριό ο δρόμος θα μας οδηγήσει μέσα από συνεχόμενους λόφους στη γυναικεία μονή του Αγίου Δημητρίου Καρακαλά.Άγνωστη ή ημερομηνία ιδρύσεως της μονής. Αναφέρεται σε πατριαρχικό σιγίλλιο του 1798. Γύρω στο 1800 καταστράφηκε από πυρκαγιά. Οι πέτρες του βυζαντινού ναού της χρησιμοποιήθηκαν από τους Τούρκους για την ανοικοδόμηση στο Ναύπλιο του Τεκέ, Βουλευτικού κατόπιν. Ξαναχτίστηκε το καθολικό αυτό το 1871, σε σχέδιο ναού της Κύθνου, με μορφή αρχιτεκτονική από την Τραπεζούντα αλλά και στοιχεία ρυθμού φράγκικα. Είναι αγιογραφημένο από τον Χ. Βούλγαρη με ξυλόγλυπτο τέμπλο.        Παλαιότερα το μοναστήρι τού Καρακαλά ονομαζόταν Μονή Ξεροκαστελίου. Καστέλι είναι Φράγκικη λέξη και σημαίνει Κάστρο, Φρούριο. Πράγματι εκεί δίπλα υπήρχε ένας Φράγκικος Πύργος, απομεινάρι από κάποιο παλιό Κάστρο. Ξεροκαστέλι λοιπόν λεγόταν αυτός ο Πύργος και ολόκληρη η γύρω περιοχή του, και εξαιτίας αυτού πήρε το όνομα το μοναστήρι τού Αγίου Δημητρίου, πού χτίστηκε δίπλα του. Όταν ήρθαν οι Τούρκοι, κράτησαν το ίδιο το όνομα, Ξεροκαστέλι, πού στην γλώσσα τους λέγεται: Καρακουλέ. Αυτό το τελευταίο επικράτησε πλέον με τη μικρή παραφθορά στην κατάληξη, και μέχρι σήμερα λέγεται, Μονή Καρακαλά. Δεύτερη εκδοχή η οποία δεν έχει ιστορικά ερείσματα συνδέει το όνομα του μοναστηριού με την περίφημη και ιστορική Μονή Καρακάλου, τού Αγίου Όρους. Το μοναστήρι είχε σημαντική συμβολή στην επανάσταση του 1821 όπου ο ηγούμενος του Διονύσιος Σουρίλας ξεσηκώνει Χέλι και Κοφίνι και παίρνει και ο ίδιος μέρος στην πολιορκία του Ναυπλίου. Και αργότερα όσοι γλίτωσαν από τη μάχη του Πέτα, ήρθαν στο μοναστήρι του Καρακαλά να γίνουν πυρήνας τακτικού στρατού. Το 1943 τέλος οι Γερμανοί ανατίναξαν τα λίγα κελιά πού είχε τότε η μονή. Το Μοναστήρι είναι γνωστό για τα υπέροχα εργόχειρα και κεντήματα που φτιάχνουν οι αδερφές, που τα εκθέτουν και πουλούν στην μικρή έκθεση της Μονής. Ηγουμένη της μονής είναι η μοναχή Ακακία.      ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη κατά τους χρόνους της βασιλείας του μεγάλου διώκτου των Χριστιανών Διοκλητιανού και Μαξιμιανού Ερκούλιου (284-305 μ.Χ). Καίσαρας της Μακεδονίας τοποθετήθηκε ο Μαξιμιανός Γαλέριος, ο οποίος εξαπέλυσε αληθινό πόλεμο εναντίον των Χριστιανών. Εκλεκτό μέλος της εκκλησίας των Θεσσαλονικέων ήταν και ο Άγιος Δημήτριος, ο οποίος προερχόταν από ευσεβείς και επιφανείς γονείς. Είχε δε προικισθεί από τον θεό με πολλά αγαθά και με πλήθος σωματικών και πνευματικών χαρισμάτων. Η φήμη του έφθασε μέχρι το βασιλιά Γαλέριο, ο οποίος εκτιμώντας τις αρετές του τον έκανε μέλος της Συγκλήτου της πόλεως και τον διόρισε στρατηγό όλης της Θεσσαλίας και ανθύπατο και αφέντη όλης της Ελλάδας. Ο Άγιος Δημήτριος, ως χριστιανός, κατηχούσε και δίδασκε με ιεραποστολικό ζήλο και με τη φωτεινή παρουσία του τους Θεσσαλονικείς, που τους κατέκλυσε η ειδωλολατρία, οδηγώντας τους προς τον Χριστό και την αλήθεια Του. Όταν πληροφορήθηκε ο Μαξιμιανός τη δραστηριότητα αυτή του Αγίου, διέταξε και τον έφεραν ενώπιόν του. Ο Άγιος ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στον Χριστό με συνέπεια να τον οδηγήσουν στη φυλακή, σ ‘ένα παλαιό δημόσιο λουτρό δίπλα στο στάδιο, όπου υπέστη πολλές κακουχίες και βασανιστήρια. Το γεγονός αυτό προκάλεσε οργή στο βασιλιά, ο οποίος πρόσταξε τους στρατιώτες να πάνε εκεί που ήταν φυλακισμένος ο Άγιος και να τον φονεύσουν. Οι στρατιώτες τον ελόγχευσαν σε όλο του το σώμα μέχρι θανάτου. Κάποιοι ευλαβείς Χριστιανοί ήλθαν κρυφά στο λουτρό εκείνο και ενταφίασαν το λείψανο στο μέρος στο οποίο μαρτύρησε. Αργότερα στο σημείο αυτό κτίσθηκε ναΐσκος ο οποίος περιλαμβάνει και τον ιαματοφόρο τάφο του Αγίου. Ο μαθητής του Αγίου Λούπος, με το δαχτυλίδι και τον μανδύα που πήρε από τον Άγιο κατά την ώρα του μαρτυρίου, ενεργούσε θαύματα πολλά, ώσπου στο τέλος, όταν το έμαθε ο βασιλιάς, τον αποκεφάλισαν και αυτόν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ετελειώθη ο Πανένδοξος Μεγαλομάρτυς, ο Πολιούχος, το μέγα της οικουμένης θαύμα, της Εκκλησίας το ωράισμα, ο πολύς τα πάντα, και θαυματουργός και Μυροβλύτης Άγιος Δημήτριος      |
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση