Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ

Με κάθε λαμπρότητα εόρτασε η Αργολίδα κι ιδιαιτέρως το Αργος , την σύναξη του Τιμίου Προδρόμου που εορτάζεται μία ημέρα μετά τα Θεοφάνεια ,στον ομώνυμο ιστορικό ναό.


Κτίστηκε μετά το 1822 και περατώθηκε το 1829. Ο προηγούμενος ναός ήταν ημιυπόγειος και ο εισερχόμενος κατέβαινε 6-7 σκαλιά. Τους έκτιζαν έτσι, για να μην μπαίνουν έφιπποι οι Τούρκοι και τους βεβηλώνουν. Σ’ εκείνο τον παλιό ναό έγινε η δοξολογία και ορκίστηκαν οι πληρεξούσιοι της Α΄ εθνοσυνέλευσης το Δεκέμβριο 1821, στην αυλή του ναού άρχισαν τις εργασίες τους, που διακόπηκαν και συνεχίστηκαν στη Νέα Επίδαυρο.

Όταν έφτασε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην επαναστατημένη Ελλάδα, ο νέος ναός δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα και ο κυβερνήτης ενίσχυσε το έργο οικονομικά. Στη δυτική πλευρά του ναού υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα,* με την οποία οι Αργείοι θέλησαν τότε να τιμήσουν τον δωρητή. Εσωτερικά ο ναός είναι ιδιαίτερα πλούσιος και εντυπωσιακός. Εκτός από την αγιογράφησή του, αξιόλογο είναι το επίχρυσο εικονοστάσι, έργο του Μιχαήλ Ζωγράφου και του γιου του Παναγιώτη Ζωγράφου (1888)*, καθώς επίσης και το δεσποτικό και τα δυο προσκυνητάρια, έργα του Περ. Κ. Ζωγράφου (1912). Ο ναός είναι ασφαλισμένος με σιδεριές, που τοποθετήθηκαν το 1912, επειδή είχε καταστεί ετοιμόρροπος από τον ισχυρό σεισμό του 1896. Το καμπαναριό έγινε το 1853 με δαπάνη του Δήμου. Δήμαρχος ήταν τότε ο Κων/νος Βώκος. Ο ναός ήταν καθεδρικός μέχρι το 1865, κατόπιν έγινε ο ναός του Αγίου Πέτρου.

Στον περίβολο του ναού έχουν ενταφιαστεί εξέχοντες Έλληνες και φιλέλληνες. Εκεί ευρίσκεται και ο οικογενειακός τάφος του οπλαρχηγού Δημήτρη Τσώκρη. Στη ΒΔ άκρη της αυλής ενταφιάστηκαν οι περισσότεροι από τους νεκρούς της Γαλλικής επίθεσης το 1833. Ο ναός συγκαταλέγετε στα παραδοσιακά διατηρητέα μνημεία του Άργους.

Να σημειωθεί πως πέρσι τον Φεβρουάριο ο ναός είχε υποστεί μεγάλες ζημιές από μία φωτιά στον γυναικωνίτη ,κι ακόμα είναι σε συντήρηση.

Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο ιεροκήρυκας της μητροπόλεως Αργολίδας ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπουλέσης παρουσία του κλήρου από το Αργος και το Ναύπλιο ,ο οποίος και στο τέλος του εσπερινού μίλησε για την ζωή και το έργο του Προδρόμου .

STUDIO B&G studio-press@mailcity.com  PHOTO ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ- ΡΑΣΣΙΑΣ

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_07.html#ixzz1ikrZMS5I

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΙΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΚΙΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Και στο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Άργους  Μυκηνών τη   Νέα Κίο  έγινε με κάθε λαμπρότητα η τελετή της Κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού και ο Αγιασμός των Υδάτων, αλλά υπό συνεχή βροχή και δυνατό αέρα, παρών ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου  Π. Τατούλης ο υφ/γος Γ. Μανιάτης και ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Ανδριανός καθώς οι τοπικές αρχές του δήμου με επικεφαλής τον δήμαρχο Δ. Καμπόσο,παρών ο επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης "ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΛΠΙΔΑΣ" Δημοτικός Σύμβουλος Άργους-Μυκηνών Σωτήρης Κωτσοβός . Την τελετή του Αγιασμού έκαναν οι ιερείς  πατέρας Δημοσθένης και πατέρας Ηλίας Γάτζιος από την Νεά Κίο , τον σταυρό έπιασε ο μαθητής από την κίο Ηλίας Κατσίκης.

PHOTO STUDIO B&G ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ - ΡΑΣΣΙΑΣ studio-press@mailcity.com

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_5040.html#ixzz1igbrYppH

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2012 ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ 2012 ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Αναρτήθηκε από Ι.Ν ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ 0 σχόλια Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση

Υπό καταρρακτώδη βροχή ο αγιασμός των υδάτων στο Ναύπλιο

Παρασκευή, 06 Ιανουάριος 2012

Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr - 14.35

Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο τελέστηκε η Θ. Λειτουργία των Θεοφανείων από τον Σεβ. Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Ιάκωβο. Η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού λόγω της καταρρακτώδους βροχής έγινε παρουσία λιγοστών πιστών, παρουσία των τοπικών αρχών της πόλης, του Δημάρχου Π. Αναγνωσταρά , του υφ/γου ενέργειας Γ. Μανιάτη και του περιφερειάρχη Πελοποννήσου Π.Τατούλη.

Νωρίτερα στο Ναό της Ευαγγελίστριας Ναυπλίου τελέστηκε το έθιμο της απελευθέρωσης τριών λευκών περιστεριών, έθιμο που κρατά πολλά χρόνια στην πόλη. 

Στην Ν.Κίο για τα Θεοφάνια και το έθιμο των "γκαζοντενεκέδων"

Στην Ν.Κίο για τα Θεοφάνια και το έθιμο των "γκαζοντενεκέδων"

  Την Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012, και περί ώρα 12.00 π.μ., στη Νέα Κίο θα γίνει με κάθε λαμπρότητα η τελετή της Κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού και ο Αγιασμός των Υδάτων, που αναμένεται να συγκεντρώσει για άλλη μια χρονιά στο χώρο της παραλίας, πλήθος κόσμου απʼ όλη την Αργολίδα.
Από νωρίς το πρωί θα ψαλλεί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία των Θεοφανείων στο Ναό της Αγίας Ειρήνης και μετά ο κλήρος και οι πιστοί θα κατευθυνθούν στην παραλία για την καθιερωμένη Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού.

 Μετά το πέρας της ακολουθίας ο Τίμιος Σταυρός περιφέρεται στη Νέα Κίο, έθιμο που έχει τις ρίζες του στην Κίο της Μικράς Ασίας.

 Φέτος θα επαναληφθεί –για όγδοη χρονιά- ένα έθιμο επίσης από την Κίο της Μ. Ασίας. Είναι αυτό με τους γκαζοντενεκέδες για το οποίο διαβάζουμε στα0-25115767-1320207622612; __unam=5458c72-1340a80b42b-4214ff9-3; q09h_unique_user=1

σθένη Λασκαρίδη : «Μετά την λήξιν της τελετής ετοποθετούντο περί τα 1500 – 2000 μέτρα από την παραλίαν ανοιχτά της θαλάσσης, αρκετοί άδειοι και σφραγισμένοι τενεκέδες του πετρελαίου δια να επιπλέουν και διʼ όλης της ημέρας εσυνεχίζετο η σκοποβολή με στόχον τους γκαζοτενεκέδες...

Η Κίος την ημέρα των Φώτων εόρταζε την μεγαλυτέραν εθνικήν της εορτήν, διʼ αυτό και η μπαρούτη εκαίετο με τις οκάδες και το μολύβι πετιόταν με τους τόννους… Έτσι εορτάζοντο τα Φώτα στην Παλαιάν Κίον…»

Ιδιαίτερο στοιχείο της κατάδυσης, όπως αυτό επίσης μεταφέρθηκε από την Κίο της Μ. Ασίας και τηρείται μέχρι σήμερα, είναι ότι ο Σταυρός που πέφτει στη θάλασσα φέρει βαρίδια, με αποτέλεσμα η ανάδυσή του να γίνεται με ιδιαίτερη προσπάθεια από το βυθό της θάλασσας. Επίσης όποιος ανασύρει το Σταυρό, τον κρατά στο σπίτι του ολόκληρο το χρόνο και τον παραδίδει την παραμονή των Φώτων του επομένου έτους.

ΕΝΟΠΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΕ SUPER MARKET ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ

ΕΝΟΠΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΕ SUPER MARKET ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ

Ληστεία σε souper-market  στο Ναύπλιο επί της οδού Άργους, νεαρός Έλληνας εισέβαλε στον χώρο με μαχαίρι και υπό την απειλή του η ταμίας αναγκάστηκε να του δώσει τα χρήματα που είχε στο ταμείο. Όταν έφυγε ο δράστης ειδοποιήθηκε η αστυνομία που έδρασε άμεσα και άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ μαζί με άλλους αστυνομικούς προχώρησαν στην σύλληψη ενός Έλληνα που είχε όπως δείχνουν όλα στην κατοχή του το μαχαίρι, τα χρήματα ακόμα δεν έχουν βρεθεί. Αναμένετε  η αναγνώριση του δράστη από την ταμία και η εύρεση των χρημάτων.
Σ.Π.


STUDIO B&G studio-press@mailcity.com

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_9987.html#ixzz1icScP2HN

Επεφάνη η χάρις του Θεού η σωτήριος

Η Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο λέγεται και επιφάνεια. Η λέξη θεοφάνεια προέρχεται από το αποστολικό χωρίο “Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη”· και σχετίζεται περισσότερο με την Γέννηση του Χριστού. Η λέξη επιφάνεια προέρχεται από το αποστολικό χωρίο “επεφάνη η Χάρις του Θεού η σωτήριος πάσιν ανθρώποις” και αναφέρεται περισσότερο στην Βάπτιση του Χριστού, γιατί τότε οι άνθρωποι γνώρισαν την χάρι της Θεότητος.
Με την εμφάνιση της Αγίας Τριάδος και την ομολογία του Τιμίου Προδρόμου έχουμε την επίσημη ομολογία ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού είναι ο “είς της Τριάδος”, ο οποίος ενανθρώπησε για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία τον διάβολο και τον θάνατο.
Είναι γνωστό ότι στην αρχαία Εκκλησία την ίδια μέρα, 6 Ιανουαρίου, γιόρταζαν μαζί την εορτή των Χριστουγένων και των Θεοφανείων. Οι γιορτές αυτές χωρίστηκαν κατά τον 4ο αιώνα, οπότε τα Χριστούγεννα μεταφέρθηκαν στις 25 Δεκεμβρίου, την ημέρα που οι Εθνικοί γιόρταζαν τον Θεό Ήλιο και οι χριστιανοί τον νοητό Ήλιο της δικαιοσύνης. Λέγεται όμως και ημέρα των φώτων λόγω του βαπτίσματος του φωτισμού των κατηχουμένων και λόγω της φωταψίας.
Η εικόνα που παραθέτουμε είναι από τοιχογραφία στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου των Καρυών του Αγίου Όρους, από τον χρωστήρα του κορυφαίου καλλιτέχνη Πανσελήνου. Στο επάνω μέρος της εικόνας υπάρχει ένα χέρι που ευλογεί μέσα σε δόξα. Κάτω από αυτό εικονίζεται το Άγιο Πνεύμα “εν είδει περιστεράς” και ακριβώς από κάτω ο Χριστός μέσα στα νερά του Ιορδάνου βαπτίζεται από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο οποίος δεν κοιτά τον Χριστό, αλλά έχει στραμμένο το βλέμμα του στον ουρανό από όπου ακούει την φωνή του Πατέρα εν αγίω Πνεύματι να μαρτυρή: “ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα”.
Η απεικόνιση αυτή είναι πολύ σημαντική, διότι εδώ έχουμε την αποκάλυψη της Αγίας Τριάδος στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Πολλά στοιχεία παίρνουμε από το βιβλίο του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου “Οι Δεσποτικές Εορτές”. Η φανέρωση του Τριαδικού Θεού στον άνθρωπο δείχνει εκτός των άλλων ότι μόνο ο άνθρωπος είναι επίγειος μύστης και προσκυνητής της Αγίας Τριάδος, αλλά και ότι είναι ο μόνος κατ’ εικόνα του Τριαδικού Θεού δημιουργημένος. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς διδάσκει ότι τα ζώα δεν έχουν νού και λόγο αλλά μόνο πνεύμα ζωτικό, το οποίο πνεύμα δεν υφίσταται καθ’ εαυτό, πράγμα που σημαίνει ότι όταν πεθαίνουν τα ζώα χάνεται και το πνεύμα, αφού δεν έχει ουσία αλλά μόνο ενέργεια. Ο άνθρωπος όμως έχει νού λόγο και πνεύμα που ζωοποιεί συνημμένο σώμα γι’ αυτό και αυτός μόνο είναι κατ’ εικόνα της τρισυποστάτου θεότητος.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ερμηνεύοντας την φράση “εν ω ευδόκησα” γράφει πώς το θέλημα του Θεού είναι ένα, αλλά άλλοτε ενεργεί κατ’ ευδοκία, αφού το θέλει ο Θεός και άλλοτε κατά παραχώρηση. Ο Θεός είδε ότι θα γινόταν η πτώση του ανθρώπου, δεν τον έπλασε γι’ αυτήν αλλά τελικά την παραχώρησε, γιατί το θέλησε ο ίδιος ο άνθρωπος. Ο Θεός δεν καταργεί την ελευθερία του ανθρώπου. Έτσι άλλο το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Θεού και άλλο το κατά παραχώρηση. Μ’ αυτό το σκεπτικό η επιβεβαίωση του Πατρός “ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα” έδειχνε ότι η ενανθρώπηση ήταν το κατ’ ευδοκία θέλημα του Θεού.
Η μαρτυρία του Θεού Πατέρα για τον Υιό του φανερώνει ότι ο Υιός είναι “απαύγασμα της δόξης του Πατρός”, αφού κοινή είναι η ουσία και η ενέργεια του Τριαδικού Θεού.
Η εμφάνιση τώρα του Αγίου Πνεύματος “σάν περιστέρι” μας δείχνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν περιστέρι, αλλά φάνηκε σαν περιστέρι και αυτό λέγεται διότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κτιστό αλλά άκτιστο όπως και τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Το ότι το Άγιο Πνεύμα μαζί με την φωνή του Πατρός κάθησε πάνω στον Χριστό δείχνει το ομοούσιο των προσώπων της Αγίας Τριάδος, καθώς επίσης φανερώνη ότι ο Μεσσίας δεν ήταν ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, αλλά ο Χριστός.
Είναι γνωστό πώς ο Χριστός δεν είχε ανάγκη βαπτίσματος, αφού το βάπτισμα του Ιωάννου οδηγούσε τους ανθρώπους στην συναίσθηση των αμαρτιών τους. Ο Χριστός, γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, δεν βαπτίστηκε επειδή είχε ανάγκη κάθαρσης, “αλλά την εμήν οικειούμενος κάθαρσιν”. Ο Χριστός βαπτίστηκε για να συντρίψη τις κεφαλές των δρακόντων στο νερό, επειδή υπήρχε η αντίληψη ότι οι δαίμονες κατοικούν μέσα στο νερό. Γι’ αυτό και παρατηρούμε στην εικόνα της βάπτισης τέρατα μέσα στο νερό που έχουν στραμμένα τα νώτα τους στον Χριστό λόγω του πυρός της θεότητος. Ο Χριστός βαπτίστηκε για να πλύνη την αμαρτία και να θάψη ολόκληρο τον παλαιό Αδάμ μέσα στο νερό.
Πολλές εικόνες της βαπτίσεως σε συνδυασμό και με την υμνογραφία της εορτής παρουσιάζουν τον Χριστό τελείως γυμνό, υποδηλώνοντας έτσι πόσο ο Χριστός ταπείνωσε τον εαυτό του για χάρη των ανθρώπων. Γυμνώθηκε εκείνος για να ντύση τον άνθρωπο με ένδυμα αφθαρσίας.
Ένα άλλο κύριο πρόσωπο που έλαβε μέρος στην βάπτιση είναί ο βαπτιστής Ιωάννης. Αξιώθηκε από τον θεό να ακούση την φωνή του Πατρός, να δη τον Λόγο του Θεού και το Πνεύμα του Θεού. Το “καί ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί” του ευαγγελιστού Ματθαίου και το “είδε σχιζομένους τους ουρανούς” του ευαγγελιστού Μάρκου δηλώνουν την υπεροχή του ακτίστου έναντι του κτιστού, αλλά και την αποκατάσταση “άνοιγμα” της σχέσης Θεού και ανθρώπων μετά το “κλείσιμο” από την αμαρτία.
Πολλά μπορεί να πη κανείς με βάση την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για την θεολογική ανάλυση της εικόνας της βαπτίσεως. Βασικό σημείο όμως είναι ότι ο Χριστός έδωσε την δυνατότητα στον καθένα να αποκτήση την Χάρη της υιοθεσίας, τα Θεοφάνεια στην προσωπική του ζωή.

Γράφει: Ιερομόναχος Σιλουανός Πεπονάκης
Πηγή: περιοδικό: Παρέμβασις [Δεκέμβριος 2003]

Διαβάστε περισσότερα »

Αναρτήθηκε από Ι.Ν ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ 0 σχόλια Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση

Γ.Ανδριανος: Ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης του νομού.

Γ.Ανδριανος: Ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης του νομού.

  Ο Βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Ανδριανός επισκέφθηκε την Αστυνομική Διεύθυνση Αργολίδας και συναντήθηκε με τον Αστυνομικό Διευθυντή και το Προεδρείο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας, με τους οποίους συζήτησε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το προσωπικό της ΕΛ.ΑΣ στην επιτέλεση των καθηκόντων τους.

Ο κ. Ανδριανός έκανε την ακόλουθη δήλωση:


«Συζήτησα με το Προεδρείο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας τα σημαντικά προβλήματα υποστελέχωσης, οργανωτικής δομής και σοβαρών υλικοτεχνικών ελλείψεων που δυσχεραίνουν το ήδη δύσκολο έργο των ανδρών και γυναικών της ΕΛ.ΑΣ στην Αργολίδα που καθημερινά αγωνίζονται για την επιτέλεση του καθήκοντός τους, αντιμετωπίζοντας τεράστιες αντιξοότητες.

Το ζητούμενο είναι η ασφάλεια του πολίτη. Και δυστυχώς, παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Αργολίδα – και ιδίως περιοχές στο Δήμο Ναυπλίου όπως η Αγία Τριάδα, στο Δήμο Άργους – Μυκηνών όπως η Νέα Κίος, στο Δήμο Ερμιονίδας και στο Δήμο Επιδαύρου – η Κυβέρνηση δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται την πιεστική ανάγκη άμεσης ενίσχυσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης του νομού, τόσο με προσωπικό, όσο και τα απαιτούμενα υλικοτεχνικά μέσα.

Καλώ και πάλι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να επιλύσει τα άμεσα υπαρκτά σοβαρά προβλήματα αστυνόμευσης της Αργολίδας γιατί αυτή είναι μία από τις θεμελιώδεις υποχρεώσεις κάθε ευνομούμενης πολιτείας, δηλαδή προστασία της ζωής, της περιουσίας και της αξιοπρέπειας των πολιτών.»

Έθιμα των Θεοφανίων.

Έθιμα των Θεοφανίων.

  Αυτές τις άγιες μέρες των γιορτών κάτι κατάμαυρα λιπόσαρκα, τριχωτά και δύσμορφα όντα που έχουν ξεπηδήσει από τα έγκατα της γης επιχειρούν κάθε νύχτα να μπουν στα σπίτια μας για να μαγαρίσουν τα φαγητά και το νερό.Όλο το χρόνο βρίσκονται στα τάρταρα ροκανίζοντας το στύλο της γης και τις μέρες του Δωδεκαημέρου, που αρχίζει τα Χριστούγεννα και τελειώνει τα Φώτα, ανεβαίνουν στη γη κι αλίμονο σε όποιον τα συναντήσει το βράδυ.


Δεν πρόκειται για σκηνές από ταινία θρίλερ αλλά για τους καλικάντζαρους της λαϊκής μας παράδοσης, τους οποίους την ημέρα των Φώτων ο παπάς μετά τον αγιασμό των υδάτων θα διώξει με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του.

Σύμφωνα με μία εκδοχή οι καλικάντζαροι είναι οι βρυκολακιασμένοι στρατιώτες που έστειλε ο Ηρώδης να σφάξουν τα νήπια ελπίζοντας ότι θα σκότωνε και τον νεογέννητο Χριστό. Κατά μία άλλη εκδοχή καλικάντζαροι γίνονται τα παιδιά που γεννιούνται τα Χριστούγεννα. Γι' αυτό παλιά σε κάποιες περιοχές έκοβαν και έκαιγαν τα νύχια των παιδιών που γεννιόνταν τα Χριστούγεννα γιατί χωρίς νύχια ήταν αδύνατον να γίνουν καλικάντζαροι. Σε κάποιες περιοχές πιστεύουν ότι ήταν άνθρωποι που έγιναν ξωτικά επειδή είχαν διαπράξει πολλές αμαρτίες. Όπως και να'χει όμως την ημέρα των Φώτων ξορκισμένοι από τις σταγόνες του αγιασμού οι καλικάντζαροι θα φύγουν τρέχοντας για να ξαναγυρίσουν στα έγκατα της γης.

Την ημέρα των Θεοφανίων έθιμα και παραδόσεις για τη βάπτιση του Χριστού και το διωγμό των καλικάντζαρων αναβιώνουν σε όλη των Ελλάδα. Εκτός από τον αγιασμό των υδάτων που γίνεται σε όλη τη χώρα κάθε περιοχή έχει και τα δικά της έθιμα.

Η περιοχή της Μακεδονίας είναι πλούσια σε έθιμα των Φώτων. Αράπηδες, καμήλες, μπαμπόγεροι, φωταράδες είναι κάποια από τα έθιμα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα και τις διονυσιακές γιορτές αλλά και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και αναβιώνουν κάθε χρόνο τις ημέρες των Θεοφανίων.

Στο Παλαιόκαστρο της Χαλκιδικής τηρείται το έθιμο των φωταράδων. Ο «βασιλιάς» φορώντας το ταλαγάνι και φορτωμένος με κουδούνια ανοίγει το χορό ενώ ακολουθούν οι φωταράδες κρατώντας ξύλινα σπαθιά για να ξυλοφορτώσουν εκείνους που θα επιδιώξουν να πάρουν το λουκάνικο που στήνεται στη μέση του χωριού.

Στον Άγιο Πρόδρομο της Χαλκιδικής πρωταγωνιστές των Θεοφανίων είναι οι φούταροι. Την παραμονή των Φώτων νεαροί άντρες λένε τα κάλαντα μαζεύοντας κρέας, λουκάνικα και χρήματα και την ημέρα του Αϊ Γιαννιού χορεύουν στην πλατεία του χωριού. Όταν κάνουν διάλειμμα τρέχουν να πάρουν από ένα ρόπαλο και όταν ξαναμπαίνουν στο χορό πετούν τα ρόπαλα ψηλά σφυρίζοντας με όλη τους τη δύναμη για να σηματοδοτήσουν το τέλος του Δωδεκαημέρου.

Η καμήλα που στολίζεται μετά τον αγιασμό των υδάτων είναι ένα έθιμο της Γαλάτιστας Χαλκιδικής. Συνήθως έξι άντρες μπαίνουν κάτω από το ομοίωμα μιας καμήλας βαδίζοντας ρυθμικά ή χορεύοντας, κουνώντας κουδούνια και τραγουδώντας. Πρόκειται για την αναπαράσταση ενός πραγματικού γεγονότος, την απαγωγής μιας όμορφης κοπέλας από το γιο του Τούρκου επιτρόπου που συνέβη στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο αγαπημένος της για να την ξαναπάρει πίσω έστησε γλέντι και για να μπει στο τούρκικο σπίτι έφτιαξε ένα ομοίωμα καμήλας κάτω από το οποίο κρύφτηκαν οι φίλοι του. Αφού έκρυψαν την κοπέλα κάτω από την καμήλα την έβγαλαν έξω και την επομένη τη στεφάνωσαν με τον αγαπημένο της πριν προλάβουν να την ξαναπάρουν οι Τούρκοι.

Σε χωριά της Καβάλας και της Δράμας, όπως η Νικήσιανη, το Μοναστηράκι, ο Ξηροπόταμος, η Πετρούσα και ο Βώλακας αναβιώνει το έθιμο των αράπηδων. Άντρες ντύνονται με προβιές και ζώνονται κουδούνια. Λέγεται ότι οι αράπηδες ήταν πολεμιστές που μετείχαν στην εκστρατεία του Μεγαλέξανδρου και έδιωξαν με τους αλαλαγμούς τους τους ελέφαντες των Ινδών.

Τα μπαμπούγερα είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εθιμικές παραδόσεις στην Καλή Βρύση της Δράμας. Τα μπαμπούγερα αποτελούν παραλλαγή των μεταμφιέσεων του Δωδεκαημέρου, οι οποίες σήμερα συνηθίζονται στον βορειοελλαδικό χώρο (ρογκάτσια, ρογκατσάρια κ.α.) και παλαιότερα στον Πόντο (μωμόγεροι). Το εθιμικό πλαισίωμα της θρησκευτικής γιορτής αρχίζει το πρωί της παραμονής. Οι γυναίκες παίρνουν στάχτη και τη σκορπίζουν με το δεξί χέρι γύρω από το σπίτι προφέροντας ξορκιστικές λέξεις για να φύγουν τα καλακάντζουρα και να μην έχει φίδια το καλοκαίρι. Μετά το τέλος της τελετής του αγιασμού των υδάτων τα μπαμπούγερα συγκεντρώνονται έξω από την εκκλησία. Η αμφίεσή τους είναι ζωόμορφη και παλιότερα κρατούσαν στα χέρια ένα μικρό σακούλι με στάχτη με το οποίο, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, χτυπούσαν όσους συναντούσαν για να φοβερίζουν τα καλακάντζουρα. Σήμερα, για αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων από τους αμύητους στο τοπικό έθιμο επισκέπτες, επειδή η στάχτη λέρωνε τα ρούχα, το σακίδιο είναι κενό. Ομάδες-ομάδες τα μπαμπούγερα ή χωριστά γυρίζουν τους δρόμους του χωριού κυνηγώντας όσους συναντούν και ζητώντας συμβολικά κάποιο φιλοδώρημα.

Στην Καστοριά ανήμερα των Θεοφανίων αναβιώνουν τα ραγκουτσάρια. Οι κάτοικοι μεταμφιέζονται και φορούν απαραιτήτως μάσκες που έχουν συμβολικό χαρακτήρα, αφού η όψη τους είναι τρομακτική και αποσκοπούν στο να ξορκίσουν το κακό από την πόλη. Οι μασκαράδες έχουν τη συνήθεια να ζητιανεύουν από τον κόσμο την ανταμοιβή τους, επειδή διώχνουν τα κακά πνεύματα. Το ίδιο έθιμο αναβιώνει και σε χωριά της Δράμας με το όνομα ροκατζάρια. Οι κάτοικοι φορούν τρομακτικές μάσκες και κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους με τα κουδούνια που φέρουν περιφέρονται στους δρόμους.

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΣΤΟ ΡΟΕΙΝΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΣΤΟ ΡΟΕΙΝΟ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ

Την παραμονή των Θεοφανείων Ήταν μέρα που κάθε νοικοκυρά καθάριζε όλο το σπιτικό της, ζύμωνε και έφτιαχνε διάφορα γλυκίσματα και προπάντων κουλούρια και γενικά κάθε είδους προετοιμασία για την ημέρα που ακολουθούσε δηλαδή για την ημέρα των Θεοφανείων .Ο πατέρας έπρεπε να καθαρίσει την αυλή ,τους στάβλους των ζώων και τους χώρους όπου παρέμεναν τα ζωντανά.

Ο Αγιασμός που τελείται την παραμονή και ανήμερα της γιορτής των Θεοφανείων είναι ακριβώς ο ίδιος.

1.Ο Μικρός Αγιασμός τελείται την πρώτη μέρα κάθε μήνα καθώς και εκτάκτως όταν το

ζητούν οι χριστιανοί σε διάφορες περιστάσεις. Δεν τίθεται θέμα ποιος είναι αγιότερος και ποιος λιγότερο άγιος, καθώς και οι δύο τύποι αγιασμού είναι αγιασμένοι από τη ζωοποιώ χάρη του αγίου Πνεύματος.

2. Ο Μεγάλος Αγιασμός φυλάσσεται όλο το χρόνο στο ναό

και δίδεται στους χριστιανούς σε 2 περιπτώσεις: όταν κάποιος είναι ασθενής «εις αγιασμόν και ίασιν ψυχής τε και σώματος» και στην περίπτωση που κάποιος χριστιανός δεν μπορεί να μεταλάβει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού γιατί διατελεί κάτω από κάποιο παιδαγωγικό επιτίμιο του πνευματικού του.

Ο Μεγάλος Αγιασμός δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την αγία Κοινωνία,

αλλά δίδεται σαν μία παρηγοριά στους χριστιανούς που δεν μπορούν να κοινωνήσουν και για να ενισχυθούν στον αγώνα τους για την μετάνοια.

3. Ο Μεγάλος Αγιασμός είναι δυνατόν να φυλάσσεται και στα σπίτια

των ευσεβών χριστιανών όλο το χρόνο για τον αγιασμό τους «δια του ραντισμού και της μεταλήψεως», καθώς για να αγιάζουν τα ίδια τα σπίτια τους, τους κήπους, τα σπαρτά τους, τα ζώα, τα οχήματα τους κλπ. Είναι καλό να χρησιμοποιείται και για την προφύλαξη μας από την βασκανία και κάθε σατανική ενέργεια και όχι άλλα δεισιδαιμονικά ξόρκια, λάδια, ξεματιάσματα κλπ. Εξυπακούεται πως στο σπίτι, διατηρούμε τον Αγιασμό (Μικρό ή Μεγάλο) στο εικονοστάσιο όπου καίει κανδήλα και πως τα μέλη της οικογενείας αυτής επιμελώς θα αποφεύγουν τις αφορμές και αιτίες της αμαρτίας που φυγαδεύουν την θεία χάρη.

4. Τέλος θα εξετάσουμε τη σχέση του Μεγάλου Αγιασμού και της νηστείας. Δεν νηστεύουμε την παραμονή των Θεοφανείων για να πιούμε την άλλη μέρα τον Μεγάλο Αγιασμό, αλλά νηστεύουμε για την Μεγάλη εορτή των Θεοφανείων!

Η ιστορική αρχή του Μεγάλου Αγιασμού είναι η εξής: Στην αρχαία Εκκλησία την Παραμονή των Θεοφανείων γινόταν η βάπτιση των Κατηχουμένων, δηλαδή των νέων χριστιανών (όπως την παραμονή του Πάσχα και της Πεντηκοστής). Τα μεσάνυχτα τελούνταν ο αγιασμός του ύδατος για την τελετή του βαπτίσματος τότε εισήχθη η συνήθεια (όπως μας πληροφορεί ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) οι χριστιανοί να παίρνουν από το αγιασμένο νερό και να πίνουν ή να το μεταφέρουν στα σπίτια τους προς ευλογία και να το διατηρούν όλο το χρόνο. Αργότερα όμως (σε καιρούς λειτουργικής παρακμής) η ακολουθία του αγιασμού απομονώθηκε από αυτή του βαπτίσματος παρόλο που διατήρησε πολλά στοιχεία του. Παρέμεινε η συνήθεια οι πιστοί να παίρνουν από το αγιασμένο νερό «προς αγιασμόν οίκων» όπως αναφέρει η καθαγιαστική ευχή του Μεγάλου Αγιασμού. Νωρίς επίσης επικράτησε και η συνήθεια της νηστείας προ της εορτής των Θεοφανείων, για δύο λόγους: Πρώτον. Η δύο μεγάλες γιορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων στην αρχαία Εκκλησία ήταν ενωμένες σε μία, αυτή των Θεοφανείων ή Επιφανείων, που τελούνταν στις 6 Ιανουαρίου (συνήθεια που διατηρείται στην Αρμενική Εκκλησία μέχρι σήμερα) όμως ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (5ος αιώνας) χώρισε τις δύο γιορτές και όρισε η μεν Γέννηση του Χριστού να γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου, η δε Βάπτιση και φανέρωση της αγίας Τριάδας στις 6 Ιανουαρίου. Πριν από κάθε Δεσποτική εορτή προηγούνταν νηστεία για την ψυχική και σωματική κάθαρση των πιστών. Ας θυμηθούμε πως η νηστεία έχει μέσα της το στοιχείο του πένθους για τις αμαρτίες μας. Έτσι όταν χώρισαν οι δύο γιορτές η νηστεία που προηγούνταν ακολούθησε τη γιορτή των Χριστουγέννων γι'; αυτό η Εκκλησία όρισε να νηστεύουμε μόνο την παραμονή των Θεοφανείων σαν προετοιμασία για την γιορτή και όχι περισσότερες ημέρες γιατί βρισκόμαστε σε εορταστική περίοδο, το άγιο Δωδεκαήμερο. Και Δεύτερον. Αρχαία συνήθεια ήταν επίσης αυτοί που θα βαπτίζονταν να νηστεύουν και μαζί με αυτούς οι ανάδοχοι, οι συγγενείς αλλά και άλλοι χριστιανοί οι οποίοι τηρούσαν εθελοντικά νηστεία «υπέρ των βαπτιζομένων». Δεν ήταν λοιπόν δύσκολο στη συνείδηση των χριστιανών να συνδεθούν η πόση του αγιασμού και η νηστεία, χωρίς να υπάρχει αιτιώδης σχέση μεταξύ αυτών. Έτσι λοιπόν, μεταφέροντας το ζήτημα στη σημερινή εποχή μπορούμε να πούμε τα εξής: Οι τακτικώς μεταλαμβάνοντες των αγίων Μυστηρίων και τηρούντες στις νηστείες της Εκκλησίας μας (και της 5ης Ιανουαρίου) δεν χρειάζεται να νηστέψουν παραπάνω για να πιουν από το Μ. Αγιασμό.

Στην Φώτο ο ιερέας πατέρας Χρήστος Iωαννίδης, από την ενορία της Αγίας Μαρίνας ,6κμ από το Ναύπλιο, μετά την θεία λειτουργία βγαίνει με τον Αγιασμό και αγιάζει τα σπίτια και τους κατοίκους του χωριού προς ευλογία έθιμο αυτό κρατά από πολύ παλιά.

STUDIO B&G

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_05.html#ixzz1iaNUhoat

ΜΙΑ ΠΑΤΑΤΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΥΚΗΝΕΣ

ΜΙΑ ΠΑΤΑΤΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΥΚΗΝΕΣ

Δεν πίστευε στα μάτια του ο 86 χρόνος αγρότης Χ. Βύρλας , από το χωριό Προσύμνη του δήμου Άργους Μυκηνών ,όταν στο χωράφι του μέσα στις πατάτες είχε φυτρώσει και μία πατάτα σε σχήμα καρδιάς βάρους 600 γραμ.


Να σημειωθεί πως κάτι τέτοιο είναι πολύ σπάνιο να συμβεί ,θα μας πει ο γιος του , Δημήτριος ,μαραθωνοδρόμος κάτι που το θεωρεί γούρι για το 2012 για τους αγώνες που θα δώσει.



STUDIO B&G  ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ -ΡΑΣΣΙΑΣ

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_4370.html#ixzz1iVAngaH4

Ξεκίνησε η συγκομιδή πορτοκαλιών με αρχικές τιμές ανώτερες από τις περσινές

Ξεκίνησε η συγκομιδή πορτοκαλιών με αρχικές τιμές ανώτερες από τις περσινές

Στο φουλ η συγκομιδή πορτοκαλιών στον Αργολικό κάμπο . Η τιμή παραγωγού φέτος ξεκίνησε σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με πέρσι. Οι παραγωγοί ελπίζουν ότι θα συνεχιστεί η καλή πορεία των τιμών παραγωγού 18 με 20 λεπτά το κιλό, που όπως υποστηρίζουν θα οφείλεται στο ότι φέτος αναμένεται να έχουμε μείωση της παραγωγής.


Ένας ακόμη λόγος της καλής πορείας της τιμής παραγωγού, εκτιμάται ότι θα είναι η αύξηση των εξαγωγών, παρά το ότι στις διεθνείς αγορές έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους Ισπανούς, που πουλάνε σε πολύ χαμηλές τιμές. Πάντως το βάρος είναι αναγκαίο να πέσει στις εξαγωγές, αφού η εγχώρια κατανάλωση έχει «παγώσει» από την έλλειψη ρευστότητας.

Πάντως παρόλο την μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και την ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους ,τα χωράφια είναι γεμάτο από αλλοδαπούς εργάτες κυρίως από την Ρουμανία, Βουλγαρία, Πακιστάν ,Αφγανιστάν, Ινδία κι άλλες χώρες οι οποίοι άλλοι νόμιμοι κι άλλοι παράνομοι στην Ελλάδα από τις Αρχές Δεκεμβρίου έρχονται στην Αργολίδα για να δουλέψουν στην συγκομιδή του πορτοκαλιού, ούτε ένας Έλληνας θα μας πουν οι παραγωγοί δεν έρχεται στην δουλειά, όλα τα συνεργεία είναι φτιαγμένα από ξένους.

STUDIO B&G  ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ-ΡΑΣΣΙΑΣ

Read more: http://www.parapolitikaargolida.gr/2012/01/blog-post_04.html#ixzz1iVATmJQ5

Aλληλεγγύη

H ελληνική κοινωνία αναδεικνύει σε στιγμές κρίσης μερικά από τα πολύ καλά στοιχεία του χαρακτήρα μας. Παράδειγμα η Eκκλησία της Eλλάδος, η οποία κινητοποιήθηκε και σε συνεργασία με τον Δήμο Aθηναίων οργανώνει συσσίτια για πολλές χιλιάδες συμπολιτών μας που δοκιμάζονται. Δεν είναι, όμως, το μόνο παράδειγμα που δείχνει ότι οι Eλληνες έχουν μεγάλα αποθέματα αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας, τα οποία κρατούν όρθια την κοινωνία όταν ο τόπος περνάει μεγάλες κρίσεις. Σε κάθε μεγάλη πόλη υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα που δείχνουν ανθρωπιά. Eίναι υποχρέωση όλων μας να συμβάλουμε, όπως και όπου μπορούμε, στη μεγάλη προσπάθεια που θα χρειασθεί για να μην αφήσουμε πίσω αβοήθητο το κομμάτι της κοινωνίας που υποφέρει.

2012: Το τέλος της μεσαίας τάξης;;..

2012: Το τέλος της μεσαίας τάξης;;..

Του Γιώργου Στάμκου

«Η μεσαία τάξη συνιστά μια πολυτέλεια 

την οποία ο καπιταλισμός δεν είναι πια σε θέση να πληρώνει».

 John Gray, πολιτικός φιλόσοφος 

Ορισμένες φορές στην Ιστορία συμβαίνει η πραγματικότητα να ξεπερνάει τη φαντασία. Αυτό συμβαίνει τώρα και στην Ελλάδα. Εισερχόμαστε στο 2012, με την Ελλάδα να συμπληρώνει πέντε χρόνια σε οικονομική ύφεση, κάτι που δεν βίωσε ποτέ καμιά άλλη χώρα της Ευρωζώνης. Το 2008 η οικονομική συρρίκνωση ήταν στο -0,2% του ΑΕΠ της Ελλάδας,  το 2009 στο -3,2%, το 2010 στο -4,3%, το 2011 στο -6% και για το 2012 οι προβλέψεις κάνουν λόγο για -3%. Μέσα σε μια πενταετία η ελληνική οικονομία έχασε σχεδόν το 20% του ΑΕΠ της. Την ίδια περίοδο η συρρίκνωση των εισοδημάτων και...
της αγοραστικής δύναμης του μέσου Έλληνα εκτιμάται μεταξύ -35% με -40%.  Κοντολογίς το μόνο που «αναπτύσσεται» στην Ελλάδα της Τρόικας είναι η ύφεση!
Μέσα σ’ αυτό το απελπιστικά υφεσιακό περιβάλλον, χρεοκοπεί και το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής μεσαίας τάξης. Οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε αφανισμό, εξαιτίας της πολιτικής αυστηρής λιτότητας που έχει επιβάλει η Τρόικα στον ελληνικό λαό.  Η εφιαλτική ύφεση σε συνδυασμό με τη βίαιη υποτίμηση των εισοδημάτων, των περιουσιακών  στοιχείων και την τεράστια ανεργία, οδηγεί αναπόφευκτα στην πληβειοποίηση της μεσαίας τάξης. Επέρχεται έτσι μια βίαιη κοινωνική αποδιάρθρωση, καθώς τα μεσαία στρώματα αποτελούσαν τη συνέχουσα ύλη, που τροφοδοτούσε την ευημερία και την απορρέουσα κοινωνική ειρήνη, στήριζε τη δημοκρατία και προωθούσε τον εκσυγχρονισμό. Μια διαρκώς συρρικνούμενη μεσαία τάξη οδηγεί νομοτελειακά στην αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και στις εκρήξεις βίας και καταπίεσης.
Σε ολόκληρο το Δυτικό Κόσμο η μεσαία τάξη αυξήθηκε εκθετικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χάρη στην ευρεία εφαρμογή των ιδεών του Κέινς και στο περίφημο New Deal: Αυτή την επισφαλή ανακωχή ανάμεσα στο κράτος, στις εταιρείες και στις δυνάμεις της εργασίας, που είχε αποτρέψει τη λαϊκή εξέγερση και τη Μεγάλη Ύφεση, μετά το τραυματικό Κραχ του 1929. Όλα αυτά οδήγησαν σε σημαντική οικονομική ανάπτυξη και σε αναδιανομή του παραγόμενου εισοδήματος προς όφελος των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, μισθωτών, ελευθέρων επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών. Αυτή η ευημερούσα μεσαία τάξη της Δύσης είχε το προνόμιο να αιωρείται πολιτικά πότε προς τα Δεξιά και πότε προς τα Αριστερά, χωρίς ποτέ της όμως να υποστηρίζει άκρως συντηρητικές ή άκρως ριζοσπαστικές θέσεις. Ήταν άλλωστε αρκετά πλούσια και αρκετά μορφωμένη για να κάνει κάτι τέτοιο, υποστηρίζοντας πάντα την αλλαγή του κόσμου μέσω της πολιτικής των ήπιων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Ωστόσο η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η οικονομική ύφεση που ακολούθησε, καθώς και η παρατεταμένη ελληνική κρίση χρέους, ανέτρεψαν όλα αυτά τα δεδομένα. Καθώς οι μέρες των «παχυλών αγελάδων» έχουν πλέον περάσει, η μεσαία τάξη παντού στον κόσμο, και ειδικά στην Ελλάδα, βρέθηκε υπό τρομακτική πίεση. Η θέση της έγινε επισφαλής και η χρεοκοπία της σχεδόν αναπόφευκτη, σαν να έκλεινε έτσι μια ακόμη παρένθεση στην ιστορία του καπιταλισμού, που είναι ουσιαστικά μια προαιώνια αντιπαράθεση πλούσιων και φτωχών, εχόντων και μη εχόντων.
Έρχεται λοιπόν το τέλος της μεσαίας τάξης; Ίσως. Ίσως όμως και όχι, αν η ίδια η μεσαία τάξη ενεργοποιηθεί και αντισταθεί σ’ αυτό που για την ώρα φαντάζει ως η μοίρα της. Αν σηκώσει το ανάστημά της και συγκρουστεί αποφασιστικά με το 1% της κυρίαρχης πλουτοκρατικής ελίτ, η οποία επιθυμεί ένα κόσμο ακραίων ανισοτήτων –με λίγους υπερβολικά πλούσιους και πολλούς εξαντλητικά φτωχούς– όπου θα επικρατεί ο «νόμος της ζούγκλας», ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός, ο περιορισμός των ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και η διαχείριση του φόβου. Ένας δυστοπικός κόσμος χωρίς τη μεσαία τάξη.
Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να αποφύγει η μεσαία τάξη τον αφανισμό της. Να ξεσηκωθεί, όσο είναι καιρός ακόμη, και να επιβάλλει στο 1% της πλουτοκρατικής ελίτ ένα καινούργιο «New Deal». Μια νέα πολιτική εξισορρόπησης της οικονομίας και αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των πολλών. Και μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να υλοποιηθεί αυτό: η σύγχρονη μεσαία τάξη πρέπει να συμμαχήσει με την κατώτερη, την εργατική τάξη, όπως έγινε και κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, όταν η αστική τάξη του Διαφωτισμού συμμάχησε με τους «Ξεβράκωτους» του Παρισιού κι έστειλε τη γαλλική αριστοκρατία και το μοναρχικό καθεστώς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Το 99% του πληθυσμού πρέπει να ενωθεί και να απαιτήσει από το 1% τα αυτονόητα.
Ο χρόνος και τα περιθώρια λιγοστεύουν και όλα δείχνουν σκοτεινά. Ωστόσο, το σκοτάδι είναι πάντα πιο πυκνό, λίγο πριν την αυγή. Η φλόγα ενός παγκόσμιου ξεσηκωμού και μιας δημοκρατικής επανάστασης μπορεί στην εποχή μας να απλωθεί πολύ γρήγορα παντού. Αν δεν ζήσουμε τον επιθανάτιο ρόγχο της μεσαίας τάξης, τότε μέσα απ΄ αυτή την καταιγίδα της Κρίσης ίσως ξεπηδήσει ένα πολύ όμορφο ουράνιο τόξο.

*Ο Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com) είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και δημιουργός του εναλλακτικού περιοδικού Ζενίθ (www.zenithmag.wordpress.com)

Έρχεται "τσουνάμι" και εμείς μαλώνουμε για τις ξαπλώστρες...

Η Ελλάδα σε αυτή την μετατόπιση τεκτονικών πλακών λόγω εσκεμμένης αμέλειας, έχει την "ατυχία" να βρίσκεται μεταξύ των πλακών που τρίβονται και θρυμματίζονται. Αυτό που προκαλεί εντύπωση στις παρούσες εξελίξεις, όπου στη χώρα κλείνουν και οι τελευταίες επιχειρήσεις και οι άνθρωποι επιβιώνουν και πληρώνουν φόρους ξοδεύοντας της αποταμιεύσεις τους, είναι η αφασία του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Άπαντα τα πολιτικά κόμματα χαράσσουν "κόκκινες γραμμές" στις μειώσεις των συντάξεων και των μισθών που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις. Δίνουν εγγυήσεις για πληθυσμιακά κριτήρια στην απελευθέρωση αγορών και περιορισμό των περιθωρίων τζάμπα εισοδήματος των συντεχνιών, σάν να μη τρέχει τίποτα... Όλα αυτά θυμίζουν τσουνάμι ύψους δεκάδων μέτρων που έχει ξεκινήσει να κατευθύνεται προς τα εδώ, και τα κόμματα στην ελληνική παραλία μαλώνουν για το χώρο που καταλαμβάνουν οι ξαπλώστρες του καθενός.

Πηγή:www.capital.gr