Νεότερες εξελίξεις για το Ράουντ-απ (και λυσσαλέες μάχες βιομηχανιών-υγείας) – του Βασίλη Κ. Δωροβίνη
Aπο
Aναρτήθηκε 20 Ιουνίου 2016
ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΔΩΡΟΒΙΝΗΣ
Σε δύο προηγούμενα άρθρα μας στα «Αργολικά» είχαμε αναφερθεί στην έντονη διαμάχη, μέσα στους κόλπους θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως προς την αδειοδότηση γύρω από τη χρήση της ουσίας γλυφοσάτη, βασικού συνθετικού του γνωστού φυτοφαρμάκου Ράουντ-απ. Στον ευρωπαϊκό Τύπο (πλην του ελληνικού….) υπήρξε κατά το διάστημα που διέρρευσε πλούσια αρθρογραφία για το θέμα, αλλά και για τις προεκτάσεις του. Διότι με αφορμή την εξειδικευμένη για το προϊόν αυτό διαμάχη ήρθαν στην επιφάνεια σημαντικές πληροφορίες για, άλλες, παράλληλες μάχες που δίδονται στα πλαίσια της Ευρ. Ένωσης (και όχι μόνο) μεταξύ παραγωγών χημικών ουσιών, από το ένα μέρος, και συσπειρώσεων πολιτών αλλά και ομάδων επιστημόνων, από το άλλο μέρος.
Ως προς τη γλυφοσάτη, η έντονη αντίδραση κατά της χρήσης της εκ μέρους της Σουηδίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Γερμανίας απέτρεψε τη λήψη απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αρχικά προσανατολιζόταν στο δώσει αδειοδότηση κυκλοφορίας του φυτοφαρμάκου μέχρι το 2031, ενώ το Ευρωκοινοβούλιο είχε ακολούθως ψηφίσει παράταση 7 ετών, συνδυασμένη με αυστηρά μέτρα προστασίας. Τελικά η Ευρ. Επιτροπή προσανατολίσθηκε στην παροχή προσωρινής παράτασης 18 μηνών και στην προσαγωγή νέων μελετών, πριν από την οριστική αδειοδότηση.
Στο μεταξύ, έντονη συζήτηση, έχει προκύψει για την επίδραση διαφόρων εντομοκτόνων στο ανθρώπινο ενδοκρινικό σύστημα, με δύο βαρύνουσες αποφάσεις να έχουν ήδη μεσολαβήσει: η μία είναι του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή (προστασίας του πολίτη), ο οποίος διατύπωσε έντονη κριτική για τον τρόπο που οι Βρυξέλλες επιτρέπουν την πώληση εντομοκτόνων παρά την έλλειψη επιστημονικών δεδομένων που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η δεύτερη είναι απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που καταδίκασε τα εκτελεστικά σώματα της Ένωσης για την αποτυχία τους να ρυθμίσουν την κυκλοφορία εντομοκτόνων, τα οποία επηρεάζουν καταστροφικά το ανθρώπινο ορμονικό σύστημα. Από ειδικούς σημειώνεται σχετικά ότι ακόμα κι αν αυτά τα προϊόντα δε χρησιμοποιούνται αλλά είναι αποθηκευμένα στο έδαφος, μπορούν να βρεθούν στον αέρα λόγω της εξαέρωσής τους. Πράγμα που διαπιστώθηκε ακόμα και σε μετρήσεις στον αέρα του Παρισιού!
Από την πλευρά των βιομηχανιών παραγωγής εντομοκτόνων, εκτός από το ισχυρό λόμπυ που έχουν συγκροτήσει, με σκοπό τον επηρεασμό κεντρικών οργάνων της Ένωσης αλλά και διοικητικών βαθμίδων των κρατών-μελών, τελευταία κινητοποιήθηκε και ομάδα «πρόθυμων» επιστημόνων, οι οποίοι, κλίνουν προς την ενίσχυση της τακτικής, από το 2009, των βιομηχανιών να «θυσιάζονται» οι πιο «προφανείς» για τον επηρεασμό των ενδοκρινικών συστημάτων ουσίες, ώστε να αποφευχθεί η σύνταξη γενικών κανονιστικών κανόνων διάθεσης αυτών των προϊόντων, που θα κάλυπταν τη σειρά παραγωγής τους στο σύνολο της.
Τελικά, όπως παρατηρεί έμπειρος Γάλλος δημοσιογράφος, όσο περνά ο καιρός κάθε νέο τέτοιο χημικό προϊόν παράγει όλο και πιο αδύναμα ευνοϊκά αποτελέσματα, ενώ ταυτόχρονα προκαλεί όλο και πιο σημαντικές ζημιές, που με τη σειρά τους «διορθώνονται» από άλλες «καινοτομίες», που επιφέρουν αντίστοιχα αρνητικά αποτελέσματα. Κι έτσι βρισκόμαστε εμπρός στο φαινόμενο της απώλειας ελέγχου πάνω στις σχετικές τεχνολογίες.
Θα παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτών των ζητημάτων, αφού μάλιστα, όπως προσωπικά διαπιστώσαμε, στο νομό μας δρουν πια νέοι παραγωγοί και αγρότες, με ευαισθησία απέναντι στα ζητήματα αυτά τα οποία, κάποιοι παλαιότεροί τους, τα αντιμετώπιζαν είτε με τον κλασικό ωχαδελφισμό είτε αψήφιστα, με το σχετικό εντομοκτόνο ή φυτοφάρμακο ανά χείρα.
