Σας καλούμε στην Πρωτοχρονιάτικη γιορτή μας
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
« Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ »
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Σας καλούμε στην Πρωτοχρονιάτικη γιορτή μας που θα πραγματοποιηθεί
Την Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016 και ώρα 6.00 μ.μ. στο Γηροκομείο Άργους.
Ελάτε να γιορτάσουμε μαζί. Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Χρήστος Πλατής Αναστασία Καραχάλιου
Κυριακή, 27 Δεκεμβρίου 2015
ΚΛΕΙΣΤΟΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ
Τελευταία Κυριακή του έτους η σημερινή, ο καιρός είναι ηλιόλουστος, τα καταστήματα λειτουργούν κανονικά, ο κόσμος έχει βγει στους δρόμους, οι τουρίστες που έχουν προτιμήσει ακόμη και το Δεκέμβρη να επισκεφθούν τη χώρα μας κάνουν βόλτες, κι όμως οι αρχαιολογικοί χώροι είναι κλειστοί!!!
Τόσο οι τουρίστες όσο και οι Έλληνες που θέλησαν να πάνε με τα παιδιά τους να επισκεφθούν την Ακρόπολη ή τις Μυκήνες και το κάστρο του Παλαμιδίου στην Αργολίδα, τη Βεργίνα στη βόρεια Ελλάδα και δεκάδες άλλα εκπληκτικά μουσεία και ανάλογους χώρους που διαθέτει η χώρα μας, έφυγαν άπρακτοι, καθώς παντού είχε μπει λουκέτο.
Μάλιστα το πρωί στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης σημειώθηκε ένταση όταν γκρουπ τουριστών που είχε έρθει από τα πέρατα του κόσμου, θέλησε να εισέλθει στον ιερό βράχο με αποτέλεσμα να σπεύσει η αστυνομία προκειμένου να καθησυχάσει τα πνεύματα.
TETAΡΤΗ ΣΤΙΣ 20.00 ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ
Το «Underground», το αριστούργημα του Εμίρ Κουστουρίτσα, θα προβάλει ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος «Δον Κιχώτης» (Καλαμαρά 4, Άργος), την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου. Η προβολή ξεκινά στις 8.30 μμ και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Τετάρτη 30/12
8.30 μ.μ.
Το «Underground», το οποίο βραβεύτηκε με το Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1995, περιγράφει την απίστευτη ιστορία μιας κοινότητας ανθρώπων, που μένει κρυμμένη σε ένα υπόγειο στο Βελιγράδι, από το 1943 μέχρι το 1991.
Πενήντα χρόνια από την Ιστορία της πρώην Γιουγκοσλαβίας, από τη γερμανική εισβολή μέχρι τον κατακερματισμό, μέσα από μια αλληγορία που, παρά τη σοβαρότητα του θέματος, διατηρεί από την αρχή μέχρι το τέλος έναν πανηγυρικό χαρακτήρα.
Η Ιστορία της χώρας του είναι για τον Κουστουρίτσα μια φάρσα, μια αυταπάτη, σαν αυτή του υπογείου όπου ζει για δεκαπέντε χρόνια μια κοινότητα παρτιζάνων, η οποία παράγει όπλα για το παραεμπόριο των κομματικών του Τίτο νομίζοντας ότι ο πόλεμος συνεχίζεται. Αλλά και όταν, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, οι έγκλειστοι βγαίνουν στο φως, η ψευδαίσθηση συνεχίζεται μέσω της προπαγάνδας του τιτοϊκού καθεστώτος και, αργότερα, με τις νέες αυταπάτες του εθνικισμού.
Στο τρίτο και συγκλονιστικότερο μέρος της ταινίας, είναι αδύνατο πια να γελάσεις με τους ήρωες. Πάλι όμως ο Κουστουρίτσα παρακάμπτει την τραγικότητα και μας ξεγελά: η ζωή είναι αυταπάτη αλλά κι ένα παγανιστικό πανηγύρι. Οι ήρωες δίνουν ραντεβού σ’ έναν φανταστικό παράδεισο, οι άγγελοι παίζουν τη μουσική του Μπρέγκοβιτς και τα παραμύθια λένε ότι «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα».
