Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου Οι Κύπριοι πολιτικοί έχουν ένα καλό, στα μύρια αρνητικά που τους χαρακτηρίζουν, και αναφέρομαι στην ανάμειξή τους σε σκάνδαλα. Βεβαίως θα πει κανείς –και θα έχει δίκιο- ότι αυτό χαρακτηρίζει πολλούς εκπροσώπους της πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ποιο όμως είναι το «καλό» τους στοιχείο; Καταφέρνουν να μην υπονομεύουν τους αντιπάλους τους στους ξένους, αν και στη διάρκεια των προσπαθειών επιβολής του φιλο-τουρκικού σχεδίου Ανάν, γίναμε μάρτυρες και αυτού του φαινομένου. Στις πλείστες των περιπτώσεων, όμως, δείχνουν (και είναι) ενωμένοι, ακόμα και αν διαφωνούν με τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν αυτός βρίσκεται στο εξωτερικό.
Πιστεύω, και έτσι απλά θα το πω, ότι η Ελλάδα δέχεται αυτή τη στιγμή επίθεση. Ανεξάρτητα από το αν διαφωνεί κανείς με τον Αλέξη Τσίπρα και τις πολιτικές του –κι εγώ διαφωνώ ισχυρά με τις θέσεις του στα εθνικά θέματα- είναι η στιγμή που δίνει μία μεγάλη μάχη έχοντας «εντολή» με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα.
Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών, που τον έχει επισκιάσει, ακροβατούν και διακινδυνεύουν δυσάρεστες καταστάσεις για τη χώρα, λόγω βασικά της άρνησης των Γερμανών να αποδεχθούν τις προτάσεις τους και τον κεντρικό άξονα του προγράμματός τους.
Χωρίς αμφιβολία, η λιτότητα είναι φάρμακο που δεν γιατρεύει, αλλά σκοτώνει, και στην περίπτωση της Ελλάδας έχει αποδειχθεί. Άρα, πρέπει να τερματιστεί, και στο θέμα αυτό οι πολιτικοί ταγοί του τόπου πρέπει να είναι ενωμένοι.
Δυστυχώς, αυτή την ώρα, δεν συμβαίνει το αυτονόητο και την ευθύνη έχουν όλοι.
Στις εθνικές κρίσεις οι πολιτικοί πρέπει να παραμερίζουν τις κομματικές τους διαφορές και τους καβγάδες, που βασικά αφορούν την κατανομή της εξουσίας και του βολέματος ων «ημετέρων».
Ο πρωθυπουργός πήρε μία γεύση του τρόπου αντιμετώπισης των θέσεών του από τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Υποστήριξε έλαβε μόνο από τέσσερις ηγέτες και αυτό πρέπει να τον προβληματίσει.
Είναι βέβαιο πως οι Γερμανοί και οι «δορυφόροι» τους δεν θα επιτρέψουν το δικό τους ρεζίλεμα αλλά θα επιδιώξουν να αλλάξουν τον ίδιο.
Τα πράγματα είναι διαφορετικά όταν είναι κανείς στην αντιπολίτευση. Όμως, όταν εκλέγεσαι πρωθυπουργός, παίρνεις αποφάσεις που αφορούν όλους τους πολίτες. Φοβάται το πολιτικό κόστος, είναι φανερό. Αλλά πρέπει, με γενναίο τρόπο, να κάνει τη μετάβαση από την ανέξοδη αντιπολίτευση στην υπεύθυνη διακυβέρνηση, διότι οι εχθροί είναι πολλοί και τα δανεικά… βουνό.
Πηγή εφημ. «Έθνος της Κυριακής»
