του Γεωργίου Κόνδη
Διαδήλωση; Ναι, έξω από το Βουλευτικό! Από εκείνες τις χαρούμενες διαδηλώσεις νέων χωρίς αιτήματα αλλά με μόνη την αίσθηση μοιρασιάς της χαράς με συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα που κατάφεραν να φτάσουν στο τέλος μιας εκπαιδευτικής διαδρομής και χθες το βράδυ έδωσαν όρκο να την τιμήσουν. Είναι από τις πιο συγκινητικές στιγμές που νιώθει κανείς στις ορκωμοσίες φοιτητών, ο ξέφρενος πανηγυρισμός μέσα στην αίθουσα στο άκουσμα του ονόματος της/του αποφοίτου ή αργότερα έξω από αυτήν η πιο χαρούμενη και τιμητική διαδήλωση που γίνεται για χάρη τους. Αξίζει! Γιατί οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί είναι εκείνοι που ενισχύουν τις προσπάθειες μας στη ζωή και για εκείνους, σε τελευταία ανάλυση, γίνεται μάχη κοπιαστική με το χρόνο με τις υλικές και πνευματικές συνθήκες μιας εποχής. Ίσως, θα σκεφτούμε οι πιο απαισιόδοξοι, ο κόπος να είναι ανώφελος μιας και στο βάθος της γκρίζας καθημερινότητας υπάρχει το τεράστιο στοπ της ανεργίας! Οι νεαροί διαδηλωτές όμως δεν το βλέπουν έτσι και καλά κάνουν! «Μας κάνατε περήφανους» φωνάζουν στην έξοδο του Βουλευτικού περιμένοντας να φανούν τα αγαπημένα πρόσωπα με λουλούδια, χαμόγελα, φατσούλες πλούσια νεανικές και ανοιχτές αγκαλιές γεμάτες αγάπη. Μήπως δεν είναι αυτά μια δεύτερη επιβράβευση στο τέλος μιας επιτυχημένης κοπιαστικής εκπαιδευτικής πορείας;
Πριν τη διαδήλωση όμως στην αίθουσα του Βουλευτικού ήταν το αδιαχώρητο! Ένα πολύ μεγάλο κοινό βρέθηκε χθες (30-8-2016) εκεί, για να παρακολουθήσει τις ορκωμοσίες τελειοφοίτων του προπτυχιακού, μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Το αδιαχώρητο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και παρά τη ζέστη που μετέτρεψε την αίθουσα σε κλίβανο (κάτι πρέπει να γίνει με το πρόβλημα αυτό)! Η Πανεπιστημιακή κοινότητα γιόρταζε καθώς οι ορκωμοσίες δεν σηματοδοτούν μόνο το τέλος μιας πορείας για τους φοιτητές, αλλά και την επιτυχημένη πορεία των διδασκόντων που τους οδήγησαν στο καλό αποτέλεσμα. Το είπε με έμφαση στην ομιλία του ο καθηγητής κ. Τσιάρας και μάλιστα θύμισε πόσο το επίπεδο των σπουδών έχει αλλάξει σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Θύμισε επίσης πως στην ίδια εκδήλωση βραβεύεται ακόμη ένα πρόσωπο, η Κοσμήτορας της Σχολής Άλκηστις Κοντογιάννη που μετά από 47 χρόνια εργασίας ή μάλλον παρουσίας και αγώνα σε διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης, άφηνε τις αίθουσες διδασκαλίας αλλά θα συνεχίσει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Για το πρόσωπό της μίλησε και ο Δήμαρχος Ναυπλίου κ. Κωστούρος, ο οποίος την βράβευσε στο όνομα όλων των πολιτών του Ναυπλίου και της Αργολίδας όπως χαρακτηριστικά δήλωσε. Για την κ. Κοντογιάννη μίλησε επίσης και ο βουλευτής κ. Ανδριανός.
Η παρουσία της Άλκηστις Κοντογιάννη ήταν, κατά γενική ομολογία, πολλαπλά ωφέλιμη για την Αργολίδα και το Πανεπιστήμιο. Ακούραστη στη σκέψη και τη δράση, με μια δυναμικότητα και ένα πάθος για τις ιδέες και την υλοποίησή τους που ξάφνιαζαν αλλά ταυτόχρονα κινητοποιούσαν κατάφερε να ανοίξει τις πόρτες του Πανεπιστημίου στις τοπικές κοινωνίες και να δημιουργήσει την αίσθηση της ανταπόδοσης, ώστε κι εκείνες να ανοιχτούν σ’αυτό. Ήταν εξάλλου το κυριότερο όπλο που χρησιμοποίησε στη μάχη για την παραμονή του Τμήματος στην Αργολίδα και το Ναύπλιο. Δεκάδες προγράμματα και «θεατρικά παιχνίδια» χαρακτήρισαν αυτό το κοινό άνοιγμα και ενέπλεξαν σε κοινές δράσεις και διαλόγους σχολεία, φορείς και πρόσωπα. Παράλληλα, η ζωτικότητα με την οποία υλοποιούσε βήματα ανάπτυξης του Τμήματος δημιούργησαν ένα πρόσθετο βήμα διαλόγου για την στήριξη του πανεπιστημιακού θεσμού μεταφέροντας στο εσωτερικό του το κύρος της διεθνούς πνευματικής δημιουργίας. Η Άλκηστις Κοντογιάννη βραβεύτηκε για όλα αυτά τα σημαντικά αλλά και για την αποκοτιά της να φανταστεί πως οι τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν γύρω από το θέμα της συγγραφής και των συγγραφέων τους. Κι όμως η φαντασία έγινε πράξη! Η υλοποίηση της ιδέας κινητοποίησε πολιτικά πρόσωπα και φορείς, απλούς ανθρώπους, εκπαιδευτικές δομές και δημιουργούς, ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας, γνωριμίας και έκφρασης νέων δημιουργικών ιδεών. Το ποια θα είναι η συνέχεια του εγχειρήματος αφορά σε μελλοντικούς προσδιορισμούς και συσχετίσεις. Το γεγονός ότι μια τέτοια ιδέα υλοποιήθηκε αποτελεί ένα σημαντικό κέρδος για τις τοπικές κοινωνίες και για τους δημιουργούς που καλούνται να το ενισχύσουν.
Μια ορκωμοσία αποφοίτων αποτελεί πάντα μια ελπιδοφόρα χαρούμενη στιγμή για την κοινωνία στο σύνολό της παρά τους φόβους μιας καθημερινότητας που δεν συνάδει με τις αισιόδοξες νότες των «διαδηλωτών του Βουλευτικού». Αλλά ταυτόχρονα αποτελεί τη μοναδική ίσως, αλλά κορυφαία επιβράβευση εκείνων που αναλαμβάνουν την ευθύνη να μετουσιώσουν σε θετικό αποτέλεσμα μια κοπιαστική πορεία που συμβάλλει στην προσωπική και συλλογική πρόοδο.
