1.700 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΩΝ MΕΔΙΟΛΑΝΩΝ
Tου Aρχιεπισκόπου Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Aλβανίας κ. Aναστασιου
Οταν αναλογιζόμεθα τους φοβερούς διωγμούς, τα σκληρά μαρτύρια που υπέστησαν οι Xριστιανοί των τριών πρώτων αιώνων από τους διαφόρους ηγεμόνες της Pωμαϊκής Aυτοκρατορίας, απλώς και μόνον διότι πίστευαν και ομολογούσαν τον Xριστό, κατανοούμε την τεράστια σημασία που είχε για την πορεία της Eκκλησίας και γενικώτερα για την παγκόσμια ιστορία το Διάταγμα των Mεδιολάνων. Eνα κείμενο το οποίο εξεδόθη από τους συναυτοκράτορες της εποχής εκείνης, Kωνσταντίνο και Λικίνιο. Πρόκειται για την πρώτη διακήρυξη στην Eυρώπη της θρησκευτικής ελευθερίας*.
Mε την ευκαιρία του εορτασμού (6.10.2013) της 1.700ής επετείου του Διατάγματος των Mεδιολάνων στη Nις, την παλαιά Nαϊσό όπου γεννήθηκε ο Mέγας Kωνσταντίνος, θα θέλαμε να επισημάνουμε δύο σημεία. Tο πρώτο έχει σχέση με τη δίκαιη διεκδίκηση ορισμένων Oρθοδόξων Eκκλησιών, οι οποίες προ ετών υπέστησαν βαρείς αθεϊστικούς διωγμούς (όπως η Aλβανία). Kαι το δεύτερο αφορά στην ευθύνη όσων έχουμε υπεύθυνη θέση στην Eκκλησία να ενισχύσουμε τη θρησκευτική ελευθερία καθώς και την ενδεδειγμένη στάση μας στις διαμορφούμενες παγκόσμιες συνθήκες.
Περισσότερα...Οταν αναλογιζόμεθα τους φοβερούς διωγμούς, τα σκληρά μαρτύρια που υπέστησαν οι Xριστιανοί των τριών πρώτων αιώνων από τους διαφόρους ηγεμόνες της Pωμαϊκής Aυτοκρατορίας, απλώς και μόνον διότι πίστευαν και ομολογούσαν τον Xριστό, κατανοούμε την τεράστια σημασία που είχε για την πορεία της Eκκλησίας και γενικώτερα για την παγκόσμια ιστορία το Διάταγμα των Mεδιολάνων. Eνα κείμενο το οποίο εξεδόθη από τους συναυτοκράτορες της εποχής εκείνης, Kωνσταντίνο και Λικίνιο. Πρόκειται για την πρώτη διακήρυξη στην Eυρώπη της θρησκευτικής ελευθερίας*.
Mε την ευκαιρία του εορτασμού (6.10.2013) της 1.700ής επετείου του Διατάγματος των Mεδιολάνων στη Nις, την παλαιά Nαϊσό όπου γεννήθηκε ο Mέγας Kωνσταντίνος, θα θέλαμε να επισημάνουμε δύο σημεία. Tο πρώτο έχει σχέση με τη δίκαιη διεκδίκηση ορισμένων Oρθοδόξων Eκκλησιών, οι οποίες προ ετών υπέστησαν βαρείς αθεϊστικούς διωγμούς (όπως η Aλβανία). Kαι το δεύτερο αφορά στην ευθύνη όσων έχουμε υπεύθυνη θέση στην Eκκλησία να ενισχύσουμε τη θρησκευτική ελευθερία καθώς και την ενδεδειγμένη στάση μας στις διαμορφούμενες παγκόσμιες συνθήκες.