Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν έναν αιώνα το απολυτίκιο των Θεοφανείων ακούστηκε στη γη της Ιωνίας και ο σταυρός αγίασε τα ύδατα. 94 χρόνια μετά την καταστροφή, στο περίφημο Και, την παραλία της Σμύρνης, που τον Αύγουστο του 1922 ποτίστηκε από τα δάκρυα και το αίμα των ξεριζωμένων Ελλήνων, τα δάκρυα που έτρεξαν σήμερα ήταν όχι από πόνο, αλλά από συγκίνηση.
Παρακολουθήστε εικόνες που μετέδωσε η τηλεόραση του ΣΚΑΙ από τον αγιασμό των Θεοφανείων και την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο λιμάνι της Σμύρνης


Τα λιγοστά μέλη της ελληνικής παροικίας, μαζί με εκατοντάδες Έλληνες προσκυνητές, πολλοί από αυτούς απόγονοι Μικρασιατών βρέθηκαν στο άλλοτε ακμάζον κέντρο του ελληνισμού για να γιορτάσουν τα Θεοφάνεια. Για να πιάσουν τον σταυρό έπεσαν στα παγωμένα νερά επτά άνθρωποι. Το «παρών», δε, στην ιστορική στιγμή έδωσαν ο Γενικός πρόξενος της Ελλάδος στην περιοχή, Θεόδωρος Τσακίρης, ο βουλευτής Χίου του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Μιχαηλίδης, καθώς και μέλη της ομογένειας, ενώ πλήθος δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ κάλυψαν το γεγονός.
Ο αγιασμός τελέσθηκε στο λιμάνι της πόλης, μπροστά από το κτίριο του ελληνικού προξενείου, μετά από επίσημη άδεια που εξέδωσαν οι τουρκικές αρχές.
Τον αγιασμό των υδάτων τέλεσε ο πατήρ Κύριλλος Συκής, ο πρώτος ορθόδοξος ιερέας, ο οποίος λειτουργεί μόνιμα στη Σμύρνη μετά την καταστροφή και τον ξεριζωμό του 1922.
Στο μήνυμά του ο Πατήρ Κύριλλος ευχήθηκε «σε όλη τη Ρωμιοσύνη έτσι να πορεύεται πάντοτε μέσα στο ρου και τον χρόνο της ιστορίας, χωρίς ποτέ να χάνεται, να σβήνεται, να γίνεται αλησμόνητη, αλλά να είναι πάντοτε παρούσα μέσα από οποιεσδήποτε συνθήκες».
Ο ίδιος, συγκινημένος, έστειλε την αγάπη του στην Ελλάδα «με σταγόνες από τον αγιασμό της Σμύρνης μαζί με τα δάκρυα αλλά και την χαρά των πρόγονων μας, σήμερα».
Ο π. Κύριλλος, από το 1990 τελούσε περιστασιακά λειτουργίες καθώς δεν υπήρξε ποτέ σταθερός ιερέας στη Σμύρνη μέχρι τον Αύγουστο του 2013, όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης  Βαρθολομαίος τού εμπιστεύθηκε μόνιμα τη θέση. Επίκεντρο της εκκλησιαστικής ζωής είναι ο ναός της Αγίας Φωτεινής.
Δεν είναι ο περικαλλής ναός της Σμύρνης που χάθηκε με την καταστροφή του 1922, αλλά ένας παλαιός ολλανδικός ναός, που εγκαταλήφθηκε από το ποιμνιό του μετά τα Σεπτεμβριανά το 1955 όταν οι Ολλανδοί έφυγαν. Αργότερα η τότε ελληνική κυβέρνηση ζήτησε να ενοικιάσει τον ναό για 99 χρόνια και το 1981 έγινε ανακαίνιση και μετατράπηκε σε ορθόδοξη εκκλησία που λειτουργούσε Χριστούγεννα και Πάσχα.