Ντρέπομαι για την χώρα μου. Ντρέπομαι για την πόλη μου
Ντρέπομαι . Ντρέπομαι για την χώρα μου, έτσι όπως όλοι μαζί (και όχι μόνοι τους οι πολιτικοί) την καταντήσαμε.
Ντρέπομαι διότι σε αυτή την χώρα κάποιοι εκτοξεύουν κορώνες εθνικοφροσύνης και την ίδια στιγμή οι δήθεν εθνικολάγνοι την καταστρέφουν. Η χώρα μου βουλιάζει. Βουλιάζει και με ευθύνη αυτών που το παίζουν υπερπατριώτες.
Βουλιάζει στις λάσπες της Ειδομένης. Ψυχορραγεί στο ασφαλτοστρωμένο λιμάνι του Πειραιά.
Αγανακτώ με την έλλειψη πληροφόρησης για τις φρικτές συνθήκες στα κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων και μεταναστών. Εξοργίζομαι διότι ουδείς εξοργίζεται που η Κυβέρνηση απαγόρευσε την είσοδο στα κέντρα αυτά φιλοξενίας στα ΜΜΕ . Να μην μαθαίνουμε το τι γίνεται εκεί. Και έτσι η πληροφόρησή μας είναι μόνον για τις φρικωδίες στο λιμάνι και στην Ειδομένη. Και ουδείς πληροφορείται για τις απαράδεκτες συνθήκες στο Ελληνικό, στο Χέρσο και στα άλλα κέντρα "φιλοξενίας"
Ντρέπομαι διότι έχουν αφεθεί οι μαχαλόμαγκες, δήθεν αλληλέγγυοι, να κάνουν πολιτική στην Ειδομένη και να οδηγούν με περίεργα φυλλάδια καταταλαιπωρημένους ανθρώπους στον όλεθρο και στην πλήρη απογοήτευση μέσα από περίεργα περάσματα των συνόρων. Ντρέπομαι διότι ενώ ο Πρωθυπουργός μίλησε για εγκληματικές ενέργειες, το Κράτος αδιαφορεί να ανακαλύψει τους εγκληματίες.
Ντρέπομαι διότι το Κράτος της δήθεν αριστεράς είναι απόν και έχει αφήσει όλες τις πρωτοβουλίες για το προσφυγικό στις μηκυο και στους περίεργους. Και όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τι εισίν κάποιες από αυτές τις μηκυό. Μεγάλες κονόμες για κάποιες από αυτές στις πλάτες της δυστυχίας ανθρώπων.
Ντρέπομαι για την χώρα μου και όχι αποκλειστικά για την Κυβέρνησή μας, διότι δεν πιστεύω ότι θα ήσαν καλά τα πράγματα και με τους προηγούμενους. Ντρέπομαι για την χώρα μου, διότι αυτή είναι η χώρα μας και η κοινωνία της. Αυτή η βύθιση μέσα στις λάσπες της Ειδομένης είναι ο καθρέφτης μας.
Ντρέπομαι για την δήλωση της Υπουργού Τουρισμού με την οποία κατηγόρησε τα κανάλια ότι σκόπιμα κάνουν κακό στον τουρισμό μας με το να δείχνουν εικόνες από το λιμάνι.
Ντρέπομαι με την δήλωση του Πασόκου Υπουργού Κουρουμπλή, που παρομοίασε την Ειδομένη με Νταχάου, όπως και του άλλου που είπε ότι είναι τιμητική για την χώρα μας η εικόνα των ανθρώπων στις λάσπες. Και έκανε και την άλλη σύγκριση ο του βαθέος ΠΑΣΟΚ Κουρουμπλής. Συνέκρινε αυτά που συμβαίνουν στην Ειδομένη με τον τυφώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη. Ντροπή!!!!
Ντρέπομαι διότι μας επισκέφθηκε η Τζολί, κατατάσσοντάς μας στις τριτοκοσμικές χώρες.
Απεχθάνομαι την υποκρισία. Όλοι μας (εμού συμπεριλαμβανομένου - ας το παραδεχθεί όποιος είναι ειλικρινής και έχει τα άντερα) δώσαμε κάποια λίγα για τους πρόσφυγες, μόνο και μόνο για να νιώθουμε καλά με τη συνείδησή μας. Λίγοι είναι αυτοί που τόλμησαν το παραπάνω. Να πάρουν οικογένειες προσφύγων σπίτι τους. Να ξεσπιτωθούν για να πάνε επί τόπου να βοηθήσουν και..... και..... και ....Τόσα άλλα που θα μπορούσαμε όλοι να κάνουμε..... Αλλά πόσοι από εμάς παραδεχόμαστε ότι αποτελούν άλλοθι τα ψίχουλα που προσφέρουμε; Πότε θα βρουν το θάρρος να το παραδεχθούν αυτό και οι αιρετοί και οι επίδοξοι που θέλουν να διαδεχθούν στους θώκους τους νυν;
Και πόσοι από εμάς συζητάμε και αντιδρούμε σε αυτά τα αίσχη που γίνονται εδώ στην χώρα μας με την εκμετάλλευση των προσφύγων; Φόρτιση κινητών. Πώληση ενός μικρού μπουκαλιού νερού σε υπερβολικές τιμές. Και το κυριότερο με την ανενόχλητη δράση των μαυραγοριτών που προσπαθούν να αγοράσουν τα τιμαλφή των ανθρώπων στο ένα εικοστό της τιμής τους. Υπάρχουν αυτά και όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ τα γνωρίζουν. Και αδιαφορούν οι αρχές. Και διασκεδάζουμε και συνευρισκόμαστε σε κοινές κοινωνικές εκδηλώσεις με τα γουρούνια-εκμεταλλευτές πατριώτες μας. Είχαμε φρίξει με τους Δανούς που έκαναν το ίδιο με τα τιμαλφή των προσφύγων με επίσημο όμως τρόπο και με κατόπιν διαδικασιών αποτίμηση της αξίας των κοσμημάτων. Και εμείς εδώ.... Και απούσες οι αρχές στο αίσχος της εκμετάλλευσης. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ
Όμως η μεγάλη υποκρισία είναι σε αυτούς τους ιθύνοντες εξουσιαστές. Αυτοί το τερμάτισαν. Δεν πάει πάρα κάτω. Από τη μία κατηγορούσαν και κατηγορούν με τα χειρότερα λόγια τους Τούρκους ότι δεν ελέγχουν τις προσφυγικές ροές και στέλνουν πρόσφυγες στην Ελλάδα και από την άλλη, έκαναν οι κατήγοροι επί ένα ολόκληρο χρόνο ακριβώς το ίδιο. Έκαναν τον τροχονόμο στους πρόσφυγες. Και αυτό ήταν ο μέγιστος ανθρωπισμός τους. Από τη μία κατηγορούσαν τους προηγούμενους για πνιγμούς ανθρώπων στο Αιγαίο, ενώ όταν ανέβηκαν οι ίδιοι στην εξουσία πολλαπλασιάσθηκαν οι πνιγμοί και την ίδια στιγμή κρατούσαν κλειστό τον Εβρο με φράχτη. Αφού είχαν αυτή την άποψη, για την ελεύθερη διακίνηση, δεν είχαν παρά να ανοίξουν τα σύνορα στον Εβρο για να μην πνίγονται άνθρωποι και παιδιά. Αλλά είπαμε μαγκιές από καραμπουζουκλήδες του γλυκού νερού. Υποκρισία. Κατηγορούν τους Αυστριακούς ότι βάζουν εμπόδια στα σύνορα και την ίδια στιγμή παθαίνουμε πλήρες κλακάζ, όταν στη χώρα μας εγκλωβίζεται αριθμός μεταναστών και προσφύγων πολύ μικρότερος από αυτούς που έχουν απορροφήσει οι Αυστριακοί, οι Σουηδοί, οι Γερμανοί. Μάγκες στα εύκολα είμαστε. Και όταν τα πράγματα ζορίζουν και δεν μπορούμε να προσφέρουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης ούτε σε σαράντα χιλιάδες ανθρώπους, όταν είχαμε δεσμευθεί να κρατήσουμε περισσότερους, τότε φταίνε οι κακοί ξένοι. Υποκρισία και αλαζονεία. Και λίγα λέω.
Αλλά πρέπει να πω και αυτό. Ακόμα χειρότεροι από τους καταλαβόντες με τερατώδη ψέμματα την κεντρική εξουσία είναι αυτοί εδώ οι επαρχιώτες που ασκούν την εξουσία στον μικρό μας τόπο.
Υπέβαλε η "άλλη πρόταση" αίτημα να αποφασίσει το δημοτικό μας συμβούλιο, την αποστολή αγροτικών προϊόντων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Πόσο θα μας κόστιζε η αποστολή δέκα τόννων πορτοκαλιών, που να τους πάρει και να τους σηκώσει ; Δέκα λεπτά το κιλό κερδίζουν, και εάν, οι αγρότες. Βάλτε τέσσερα μηδενικά στα δέκα λεπτά και θα διαπιστώσετε το κόστος μιας τέτοιας πρωτοβουλίας, που μπορεί να ήταν ένα ελάχιστο βάλσαμο για τους ανθρώπους που υποφέρουν. Ένα-δύο πορτοκάλια για τον καθένα για να αλλάξει έστω και για λίγα λεπτά η μίζερη και δυστυχισμένη καθημερινότητά τους. Και δεν θέλησαν αυτοί οι τύποι που μας κυβερνάνε ούτε καν να συζητήσουν στο δημοτικό συμβούλιο την πρόταση μιας δημοτικής παράταξης. Μόνο και μόνο διότι την πρόταση την έκαναν αυτοί που τους αντιπολιτεύονται.. Πόσο πιο χαμηλά για την πόλη μας; Κρίμα για τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, τον παλιό μου συμμαθητή. Κρίμα!!
Και ξέρετε κάτι; Είναι απολύτως βέβαιο ότι εάν την πρόταση την είχε σκεφτεί κάποιος από την πλειοψηφία, τότε όλα θα εγκρίνονταν με περισσή ευκολία. Και εάν κάποιος για κάποιο λόγο είχε αντίρρηση θα ήταν καταδικαστέος και θα ριχνόταν στην πυρά. Και μετά θα έδιναν και την αναγκαία για το πολιτικό τους προφίλ συνέντευξη τύπου. Και θα χαρίζονταν απλόχερα τα χαμόγελα ευαισθησίας. Αρκεί να εισπράξουν το πολιτικό όφελος. Ναι, αυτοί είναι.
Δεν ντρέπομαι μόνον για την χώρα μου, ντρέπομαι και για την πόλη μου.
Όμως, παρά τα εμπόδια, τα πορτοκάλια θα πάνε στον προορισμό τους. Ευαίσθητοι αγρότες θα τα προσφέρουν. Η άλλη πρόταση θα οργανώσει την αποστολή. Κάποιος άλλος ευαίσθητος ιδιοκτήτης φορτηγού αυτοκινήτου θα κάνει δωρεάν τη μεταφορά. Αλλά δεν βγήκε ο δημοτικός μας σύμβουλος να προσφέρει χαμόγελα και να το παίξει ο ίδιος ευαίσθητος και να εισπράξει ο ίδιος τα μπράβο. Δεν χρειάζονται μπράβο σε τέτοιες ενέργειες. Μπορεί, όπως προείπα, όλα αυτά να είναι το άλλοθί μου, ίσως το άλλοθι όλων μας στην δημοτική παράταξη, όμως δεν το παίζουμε και προς τα έξω φιλανθρωπία. Άλλοθι μόνον για την δικιά μας εσωτερική γαλήνη.
Συνεχίζω να ντρέπομαι για την πόλη. Διότι αυτά τα καλά που συμβαίνουν, από τους πολύ λίγους, από τη μικρή μειοψηφία, αποτελούν την εξαίρεση. Διότι δεν φαίνεται ότι η τοπική κοινωνία να αντιδρά με μαζικό και δημοκρατικό τρόπο στις πολιτικές επιλογές και τις πρακτικές αυτής της δημοτικής αρχής.
Και δεν είναι μόνον το προσφυγικό.
Μπούρτζι.
Λιμάνι, με το έργο που ναυάγησε.
Τελωνείο.
Ενετικό κτήριο στην πλατεία Αγίου Γεωργίου.
Έλλειψη τουριστικής πολιτικής.
Αδιαφορία για τα προβλήματα του αγροτικού τομέα.
Μαρίνα με την καταφανώς εσφαλμένη πολιτική.
Κυκλοφοριακό.
Έλλειψη ποδηλατοδρόμων.
Σκουπίδια.
Εγκατάλειψη ήδη ολοκληρωμένων δράσεων (Κοιτίδα, Ψηφιακή ξενάγηση)
Χάλια οικονομικά και οφειλές σε πολλούς επαγγελματίες.
Κοροϊδία με το θέμα διεκδίκησης της πολιτιστικής πρωτεύουσας.
Νομιμοποιήσεις κατάληψης δημόσιων χώρων.
Παντελής έλλειψη οράματος για το μέλλον της πόλης και της ενδοχώρας
Αλλά για αυτά έχουμε καιρό να μιλήσουμε.
Η απάθεια της κοινωνίας με ανησυχεί.
Και η πλήρης πλέον αδιαφορία για όλα τα θέματα των "επαναστατών" δημοτικών συμβούλων της "Αύρα".
