Σώπα μη μιλάς.... Αζίζ Νεσίν - Ένα συγκλονιστικό, επίκαιρο και διαχρονικό ποιημα - Silence! Do not speak!
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: "εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα"
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε "Σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο, με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!....
Παιδιά Θύματα, Παιδιά Θύτες, Παιδιά Παρατηρητές
Στη μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη...
Πρώτη δημοσίευση: Αυτό το ιστολόγιο
Σάββατο, 30 Μαρτίου 2013
Είναι κάτι παιδιά …
Είναι κάτι παιδιά που δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους.
Είναι τα παιδιά που δεν συμμετέχουν στις παρέες του σχολείου.
Είναι τα παιδιά που τα βλέπεις μόνα τους στην αυλή του σχολείου.
Είναι τα παιδιά που κρύβονται ακόμη κι όταν είναι μπροστά σε όλους, που κρύβονται ακόμα και όταν είναι μόνα τους.
Είναι τα παιδιά που δεν παίζουν μπάλα,
Είναι τα παιδιά που άμα τα πιέσεις, δεν μιλάνε, ψελλίζουν.
Είναι τα παιδιά που θα τα δεις μόνα τους στο θρανίο.
Είναι κάτι παιδιά που είναι οι παρίες του σχολείου.
Παιδιά Παρατηρητές
Σάββατο, 30 Μαρτίου 2013
Είναι κάτι παιδιά …
Είναι τα παιδιά που δεν συμμετέχουν στις παρέες του σχολείου.
Είναι τα παιδιά που τα βλέπεις μόνα τους στην αυλή του σχολείου.
Είναι τα παιδιά που κρύβονται ακόμη κι όταν είναι μπροστά σε όλους, που κρύβονται ακόμα και όταν είναι μόνα τους.
Είναι τα παιδιά που δεν παίζουν μπάλα,
Είναι τα παιδιά που άμα τα πιέσεις, δεν μιλάνε, ψελλίζουν.
Είναι τα παιδιά που θα τα δεις μόνα τους στο θρανίο.
Είναι κάτι παιδιά που είναι οι παρίες του σχολείου.
Είναι τα παιδιά θύματα.
Είναι κάτι παιδιά, κάτι άλλα παιδιά,
που δεν πήραν αγάπη από το σπίτι τους.
Είναι τα παιδιά που για να αντέξουν,
Είναι τα παιδιά που για να αντέξουν,
αφαίρεσαν κάθε «αδυναμία» από το χαρακτήρα τους
για να επιβιώσουν.
Είναι τα σκληρά παιδιά.
Είναι κι αυτά θύματα σαν τα προηγούμενα. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Αυτά τα παιδιά, καταδυναστεύουν τα άλλα παιδιά. Καταδυναστεύουν τα «αδύναμα» παιδιά. Είναι τα παιδιά που θα κοροϊδέψουν τους αδύνατους, που θα τους βάλουν τρικλοποδιά, που θα τους λοιδορήσουν, θα τους χτυπήσουν, θα αποβάλλουν από τη σχολική κοινότητα τα αδύνατα παιδιά.
Είναι κι αυτά παιδιά θύματα, είναι τα παιδιά που κινδυνεύουν να αποβληθούν αύριο από την κοινωνία. Είναι τα παιδιά που θα είναι οι αυριανοί ρατσιστές.
Είναι κι αυτά παιδιά θύματα, είναι τα παιδιά που κινδυνεύουν να αποβληθούν αύριο από την κοινωνία. Είναι τα παιδιά που θα είναι οι αυριανοί ρατσιστές.
Παιδιά Παρατηρητές
Είσαι κι εσύ παιδί μου, που δεν είσαι με τα «εκείνα» τα παιδιά ούτε με τα «άλλα». Είσαι το παιδί που αγαπάς το σχολείο, αγαπάς το διάβασμα, που έχεις την παρέα σου, που είσαι ελεύθερο παιδί, χαρούμενο.
Εσύ παιδί μου, τα βλέπεις τα παραπάνω, βλέπεις τα αδύναμα παιδιά, εσύ έχεις θάρρος, ξέρεις τι θες, με σένα δεν τα βάζουν εύκολα οι νταήδες του σχολείου. Εσύ έχεις άποψη που ακούγεται. Πάρε πρωτοβουλία, μάζεψε αυτούς που μπορούν, συνασπισθείτε, φτιάξτε ομάδα αντί-bullying.
Μπορείτε παιδί μου, οργανωθείτε. Φωνάξτε τους νταήδες, εξηγηθείτε μαζί τους. Πάρτε τους με το μέρος σας. Βάλτε στο κόλπο τους δασκάλους. Ενημερώστε τον Σύλλογο Γονέων. Πάρτε θέση. Έχετε συμβούλια, δραστηριοποιηθείτε.
Μπορείτε παιδί μου, οργανωθείτε. Φωνάξτε τους νταήδες, εξηγηθείτε μαζί τους. Πάρτε τους με το μέρος σας. Βάλτε στο κόλπο τους δασκάλους. Ενημερώστε τον Σύλλογο Γονέων. Πάρτε θέση. Έχετε συμβούλια, δραστηριοποιηθείτε.
Βοηθήστε τα παιδιά, που υποφέρουν.
Κι ένα να ξέρετε, η Χαρά σας θα είναι τεράστια.
.
.
Το μόνο που χρειάζεται για να ανθίσει το κακό,
είναι να μην κάνουν τίποτα οι καλοί άνθρωποι
