Άργος, 4/10/2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παναγιώτης Σχοινοχωρίτης: «Ζητάμε τη βοήθεια του αργειακού λαού για να σωθεί η Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ.»
Ως αναγκαίο κακό θεωρεί την αύξηση της τιμής του νερού ο Πρόεδρος της Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ.. «Ζητάμε τη βοήθεια του αργειακού λαού για να μπορέσει να βγάλει η επιχείρηση τα λειτουργικά της έξοδα, να μην αναγκαστεί να κλείσει», τόνισε ο κ. Παναγιώτης Σχοινοχωρίτης.
«Η επιχείρηση σε συνεννόηση του διοικητικού της συμβουλίου, εμένα προσωπικά, του Δημάρχου και των υπαλλήλων της Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ. έχει φτάσει στο σημείο να προχωρήσει σε γενική αναθεώρηση των μισθοδοσιών, χωρίς να ακουμπήσουμε τους μισθούς, παρά μόνο επιδόματα που εκ λάθους ή παραδρομής εκδόθησαν. Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε και ψηφίστηκε κατεβάζει τη μισθοδοσία στα 1.650.000, από 2.350.000 ευρώ, σχεδόν 700.000 κάτω, δίνοντας νέα ζωή με δεδομένη την υπόσχεση των υπαλλήλων ότι δεν προχωράμε σε διαδικασίες αρνησικυρίας, βάζουμε το κεφάλι κάτω, δουλεύουμε, όπως δουλεύουν τα παιδιά αυτή τη στιγμή προσφέροντας υπηρεσίες στους δημότες της Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ., τουλάχιστον σε Άργος και Κίο και από σήμερα, βάσει της προγραμματικής σύμβασης με το Δήμο Άργους, σε όλο τον καλλικρατικό Δήμο Άργους, όσον αφορά τις επισκευές.
Δημιουργήσαμε απογευματινά συνεργεία και συνεργεία Σαββατοκύριακου, που δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια την προηγούμενη εικοσαετία και μπήκαμε στη διαδικασία να μπορέσουμε να σώσουμε την επιχείρηση. Όμως υπάρχει το εξής δεδομένο: οι αριθμοί δε μπορούν να διαψευστούν. Η Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ. κάνοντας όλα αυτά δε σημαίνει πως μπορούσε ταυτόχρονα να πληρώσει τη Δ.Ε.Η., τους προμηθευτές της, όλο αυτό τον όγκο των 16εκ. ευρώ, ο οποίος εν κατακλείδι δεν ανήκει στη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ., ανήκει στις υποχρεώσεις του αργειακού λαού. Δηλαδή φανταστείτε να φωνάξεις 50.000 κόσμου εδώ και να τους πεις «κύριοι, το μαγαζί κλείνει, χρωστάμε 17εκ., αναλογούν τόσα στον καθένα, δώστε μας τα λεφτά». Είναι αδιανόητο, βέβαια, να γίνει κάτι τέτοιο. Αυτό κρίναμε με πολλή σκέψη. Από τα αποτελέσματα των εξωγενών παραγόντων που δημιουργούν έξοδα στη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ., και θα σας πω ένα παράδειγμα πολύ συγκεκριμένο: Δ.Ε.Η.
Η Δ.Ε.Η. το έτος 2009 ήταν για τη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ. στο ύψος των 680.000, αντίστοιχα για το 2010 έφθασε στις 880.000, δε χαλάσαμε τίποτα, ούτε κάψαμε περισσότερο, συνεχώς δουλεύουμε επί 24ώρου βάσεως. Αυτό σημαίνει μία αύξηση 23%. Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος όλες αυτές οι αυξήσεις να δώσουν στη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ. το πείσμα της καλής και εύρυθμης λειτουργίας. Μη μου πείτε ότι θα ήταν εύκολο η Δ.Ε.Η., η οποία καθημερινά μας βομβαρδίζει με σημειώματα και fax, ενημερώνει την Περιφέρεια, ενημερώνει τον εισαγγελέα, δε θα πάρει τα λεφτά της. Είναι ανώνυμη επιχείρηση. Οφείλουμε να την πληρώσουμε, γιατί μας προσφέρει κάτι. Σας λέω, λοιπόν, ότι ακόμα και η Περιφέρεια, μας κοινοποιεί έγγραφο στο οποίο γράφει ο κ. Παπαγεωργόπουλος και μου επιτρέπετε να το πω: «Παρακαλούμε να εξεταστεί η αναπροσαρμογή των τελών ύδρευσης και αποχέτευσης σε προσήκον ύψος ούτως ώστε τα εκ των τελών αυτών έσοδα υποχρεωτικά να καλύπτουν τις αναγκαίες δαπάνες προσωπικού, λειτουργίας και συντήρησης των δικτύων, όπως απαιτείται από τις διατάξεις του άρθρου 25 του Ν.1069/80, ο οποίος είναι και ο ιδρυτικός των Δ.Ε.Υ.Α. -Τι μας λέει λοιπόν ο Διευθυντής; -Μας λέει να εφαρμόσουμε το νόμο.
Είναι βασικό, λοιπόν, να ζητήσουμε από τον πολίτη να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Πώς, όμως, να βοηθήσει; Να βοηθήσει με τη λογική ότι πρώτα νοικοκυρεύεις το μαγαζί σου και αυτό κάναμε με τους μισθούς. Πρώτα, κατεβάζεις τις δαπάνες σου και αυτό κάναμε με τις δαπάνες. Ενδεικτικά, θα σας αναφέρω ότι οι δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης στοίχισαν το 2009 75.000, αντίστοιχα 70.000 το 2010 και σήμερα στο τέλος Οκτωβρίου έχουν φτάσει τις 9.500 και δεν προσδοκούμε ότι θα περάσουμε τις 15.000. Δε σημαίνει ότι ήταν λιγότερες οι βλάβες, οι βλάβες ήταν ίδιες. Σημαίνει ότι βάλαμε μία τάξη. Προσπαθούμε καθημερινά, κατανοούμε το πρόβλημα, ξέρουμε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μία δυσχερή κατάσταση. Όλη, λοιπόν, αυτή διαδικασία μπήκε στο τραπέζι, συζητήθηκε, αναλύθηκε επί 2-3 μήνες. Εκείνο, λοιπόν, που ήρθαμε και ζητήσαμε από τον αργειακό λαό είναι το αυτονόητο, που θα μας έλεγαν και οι ίδιοι: «Εάν κλείσει το αντλιοστάσιο και ο βιολογικός, δε μας λέγατε να δώσουμε από 3 ευρώ ο καθένας; Πώς θα πιούν νερό τα παιδιά μας στο σπίτι;
Ζητάμε μία αύξηση της τάξεως των 2,5 ευρώ το μήνα στο πάγιο ή, αν θέλετε, συνολικά 12 από τα 7 στο δίμηνο, ζητάμε και μία αύξηση με αναγωγή σε δίμηνο της τάξης του 8%, γιατί ακούγονται διάφορα. Ο τιμοκατάλογος έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και στους λογαριασμούς. Η τάξη μεγέθους λοιπόν των κυβικών είναι του 8%.
Προσπαθούμε λοιπόν να σώσουμε τη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ., να τη νοικοκυρέψουμε, ακόμα και με αυτό το προσωπικό που οφείλω να διαπιστώσω ότι είναι κουρασμένο, έχει 25 χρόνια στην υπηρεσία. Οφείλω να διαπιστώσω ότι η δυναμική τους σε τάξη 40-45% ανήκει στους εργαζόμενους στα γραφεία, στους διοικητικούς και όχι στο προσωπικό, όπως θα έπρεπε να είναι αντίστροφα.
Όμως ελάτε στη θέση τη δική μου και του Δημάρχου, όλα αυτά παρελήφθησαν. Δε δημιουργήθηκαν από εμάς. Εμείς προσπαθούμε καθημερινά, είμαστε εδώ, είμαστε κοντά στον πολίτη, κατανοούμε το πρόβλημα. Κατανοώ το πρόβλημα του ίδιου μου του πατέρα, ο οποίος είναι συνταξιούχος, του έκοψαν το ΕΚΑΣ, του έκοψαν τη σύνταξη και αναγκάζεται να πληρώσει. Όμως δεν υπάρχει δυνατότητα της δημοτικής επιχείρησης, αν δεν το καταλάβουν οι ίδιοι οι πολίτες και να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση, μόνοι μας θα χρειαστεί να ξαναπληρώσουμε αυτά τα λεφτά. Δε θα τα χρεωθεί κανένας αστερισμός της Ανδρομέδας, κανένα υπουργείο, αλλά οι αργείοι πολίτες. Το ποιοι φταίνε; Και αυτό ακόμα ενδελεχώς το ψάχνουμε. Δικονομικά όμως, το γνωρίζουν οι πολίτες τους Άργους, αυτά τα πράγματα αργούν. Δεν μπορείς να πεις για κανέναν και τίποτα χωρίς να το κατοχυρώσεις. Να είστε σίγουροι όμως ότι η προσπάθεια γίνεται προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης και περικοπής των ελαχίστων δαπανών. Κάναμε έναν προϋπολογισμό της τάξης μόνο των 6εκ., για όλη τη Δ.Ε.Υ.Α.ΑΡ.Μ., για όλα της τα έξοδα».
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση